Happy End - پایان خوش

Cabaret - کاباره (اجرای سال 1386)

Pegah - پگاه

تا وقتی که ندیده بودمت

عادت

تمرینِ مُردن
خلوت مث کوهي که دوره خيلی،
سرخْ همچو ردِ خونِ رو تريلی،
غمگين مث ويترين کفش ملی، 
دنياي من تمرينِ مردن بود.

تو اومدي با اون قشنگیِ هار،
با قبل و بعد و قبلِ هر انتظار، 
تویی که دانایی بگو، تو ای یار،
چی آخرِ عمری دویدن بود؟ 

اتاقِ بي‌بخاری بودم و سرد، 
وَ زندگي سمج‌تر از يه سردرد، 
توو بغلت که عشقو معني می‌کرد،
دعا کردن با تو حرف‌زدن بود. 

خسته مث سربازِ صفرِ مرزی، 
بي‌آبرو مثل لباس قرضی، 
کتک‌خورده از دشمنانِ فرضی،
زانو زدم، تکليفم روشن بود. 

سرمازده چون «کوچک جنگلی»،
وقتی کبریتی و میگن مشعلی،
خالی مث کوچه‌های انزلی،
چشمای تو آوارِ بهمن بود.

پاک از گناهانم مثل يه مُرده،
خود رُ انگار به رود نيل سپرده،
مثل کسی که داروشو نخورده،
راحت شدن به تو رسیدن بود.

The Practice of Dying - تمرین مُردن

زادگاه قناری‌ها

قرار بر انتشار این آهنگ نبود. سال 1389 نوشتم و اجرایش کردم و از نتیجه‌ی کار راضی نبودم. ماند توی پوشه‌ها و سال‌ها گذشت و طی این سال‌ها هرگز نشنیدم‌اش. دیروز فکر می‌کردم اگر امروز می‌ساختم‌اش چند کلمه و تصویر را خط می‌زدم و جور دیگر می‌خواندم‌، ولی از هستی ساقط‌اش نمی‌کردم. سخت‌گیری بیخودی را کنار گذاشتم و هوایش کردم

ویلن و کمانچه: مهرزاد بصارتدار
تنبک و دف: علیرضا بصارتدار

(۱۳۸۹) من اشتباه میکردم

نتوانستن - ضبط با موبایل

چه بی‌رحمانه دوستت دارم - خواننده: رضا یزدانی - ترانه و موسیقی: آرمین ابراهیمی

Love You in Absolute Poverty - توی فقر مطلق دوسِت دارم

با هیچکسی بحث نمی‌کنم

Lyrics, Music, Acoustic Guitar, Vocal: 
Armin Ebrahimi

Bass Guitar:
Hamed Sayyad

Violin:
Mehrzaad Besaratdaar

Back-vocal: 
Mojgan Ajami

Be Maghsade Paris [new version]

بود و نبودم سخت‌ یکسانه
چند تا درو این اواخر بستم، هزار تیر کج رفته از شَستم
چون آدم بی‌فایده‌ای هستم، بودم و نبودم سخت یکسانه

تنم واسه چیزی نمی‌خاره ،خوشبین یا بدبین چه فرقی داره؟ 
وقتی که مردن بهترین کاره، بودم و نبودم سخت یکسانه

از روزگارم واستون نگم، که رسیده دیگه به شاه‌رگم 
کلا که با این اخلاق سگم، بود و نبودم سخت یکسانه 

شب یه زندونِ بی‌نگهبانه، ازش فرار کردن حماقته 
وقتی نصف سالو تنها باشی، اون نصفه‌ی دیگه‌شم راحته 

شب مثل پسوند فامیلیمه، هر جا میرم اونم دنبالمه  
وقتی زیاد قدم زده باشی، بلندترین خیابونم کمه

چندتا درو این اواخر بستم، چون حال نمی‌کنم میگم خسته‌م
شما برید من اینجا نشستم، بود و نبودم سخت یکسانه

از ریخت هر انسانی بیزارم، سر سوزن حوصله ندارم 
توو هیچ جمعی رای نمی‌یارم، بود و نبودم سخت یکسانه

تا خرخره توو شک به آدم‌هام، مارکسیستِ همسفره‌ی بی‌غم‌هام
شبیه شدم به علت زخمام، بود و نبودم سخت یکسانه

بود و نبودم سخت یکسانه (اجرای زنده)

دردهای بدون قلاده

Download Link: https://t.me/arminebrahimi1/4

خِمِرهای سُرخ
ما باختیم و حق بده خسته
از اشباعِ این گفت‌وگو باشم
نادیاژدای خائنِ من شو
بذا برات چائوشسکو باشم

من عاشقِ طرحِ تنت بودم
که هیچ‌جوری ازش خلاصی نیست
و همچنین سکوت‌های تو
که توصیفی واسش به فارسی نیست

رابطه‌ی ما هم فرقی نداشت 
کلیشه‌ها شکست‌مون دادن
چیزهایی که آرزو کردیم
چه کارهایی دست‌مون دادن

اونقد گفتی از دیالکتیکت
که ما همه حوصلمون سَر رفت
کاش می‌شد با خواستنت جنگید
کاش می‌شد از تو قدری در رفت

هیچچی نمی‌فهمیدم و دَم از
تئوری‌های ژرف می‌زدی
یوگوسلاوی نپاشیده بود و
از ایده‌آلت حرف می‌زدی

باید که با تو صلح می‌کردم
دموکراسی از انواعِ وَهمه
ارتجاع یه اصلِ مدرنیته‌س 
خشونت از ملزوماتِ رَحمه

با انقضاهای پیش از موعد 
 یقینم از بودت مُردد بود
توو مایه‌های خمرهای سُرخ
عشق ما باید و نباید بود

لنینو از کِی‌ییف بیرون کردن
اِلنا مدفونِ بُخارِسته
همه‌چی روی دورِ تُند گذشت
حتی اگر حس کردیم آهسته
***
نادیاژدا کروپسکایا: همسرِ لنین
نیکلای چائوشسکو: دیکتاتورِ رومانی 
دیالکتیک: از ابزارهای فلسفه و نظریه‌ای درباره سرشت منطق
خمر‌های سُرخ: گروهی مائوئیستی در کامبوج که قتل عامی دو میلیون نفری کردند
ولادیمیر لنین: بنیان‌گذار جماهیر شوروی
النا چائوشسکو: همسرِ دیکتاتورِ رومانی 

Khmer Rouge
We lost the fight
You should give me the right to be
Weary of all this conversation of ours 
Be my disloyal Nadezhda
Let me be your Ceaușescu

I was in love with your fragrance
There was no way to escape from it
And the same with your silences along the way
There’s just no way to describe it in Persian

Our relationship was no different than the rest
The clichés, now they just broke us down
Things we dreamt up together
Oh, look where they got us now

You talked about dialectics so much
That we got bored to death
Wish I could just resist this wanting you
Wish that I could just get away 

I was superficial when compared to you
And you just liked talking about such deep theories
Yugoslavia hadn’t fallen down yet
And you were still talking about your ideals

I should have made peace with it all
Democracy is the finest illusion there were was
Reactionary is the basis of modernity
Violence is an essential part of mercy

With expiration before it's due
I was hesitated about my certainty
Something like Khmer Rouge
Our love was about dos and don’ts

They drove Lenin out of Kiev
Elena is buried in Bucharest
Everything was only fast-forward
Even though we felt it to be slow

Khmer Rough - خمرهای سُرخ

Download: t.me/arminebrahimi1

مرگِ نه‌چندان مهمِ یک شاعر
ذهنم مثِ یه معدنِ طلاس
که نمی‌دونم باش چی‌کار کنم
قطعه‌های پلکانو دارم 
نمی‌تونم رو هم سوار کنم

مثِ کسی که نفت پیدا کرده
اما رو یه سیاره‌ی دیگه
یا شاعری که رازِ بودنو 
به یه زبانِ مُنقرض می‌گه

توو این هزارتووها جلو میرم
با چشمایی که خوااب می‌بینن
بدبختانه واقعیت‌ها رُ 
با پلکای کتااب می‌بینن

صاحبِ حجمی از خلاقیت 
ملبس به جین و بِلَک تی‌شرت
با یه ماگِ سَر پُر از کافئین 
در حلقه‌یِ گفت‌وگوهای چِرت

باورمو هر روز می‌سنجم
به افتضاحِ مُطلقِ هستی
به منطقِ لَنگِ لَقِ رفیق 
در تاکسیای جهلِ دربستی

توو بدنی که پوسیده می‌شه 
گُنجایشِ مشکوکِ چَن حدس‌ام
مالیخولیا وار خوشحالم 
از جمع‌و‌ضربِ حُسنِ هر نقص‌ام

ابهاممو ابراز می‌کنم 
به معنیِ موجودِ توو چیزا
به ایده‌آلیستیِ زنده‌بودن 
که منو سَر دُئونده تا حالا

به خیلی از بارونا بدبینم 
وقتی کسی لای کارتُن خوابه
چه نفعی توو تفسیر می‌شه دید؟
از این حقیقت که انتخابه

خودباوریمو سخت می‌فهمم 
که سُسته مثلِ یه صف توو سرما
توو این هزارتووها جلو میرم 
با بپر بپر کردنِ درجا

فکرای نو توی سرم دارم 
اما همه می‌خوان تکرار کنم
ذهنم مثِ یه معدنِ طلاس 
که کاش می‌شد ازش فرار کنم

***

The Not-so-Important Death of a Poet
With a thousand ideas in my mind,
 it's like a gold mine I don't know what to do with
I have the parts to build a stairway,
 and yet I'm helplessly trying

Like someone who has found oil in his land,
 but it's on another planet
Or a poet who writes about the secret behind life,
 but in an extinct language

I walk through the labyrinth,
 with these sleepy daydreaming eyes
Eyes that see the world through these illusionary lens

The owner of much wisdom and talent,
 dressed in jean and a black shirt
With a mug full of caffeine, 
surrounded with pointless conversations

I reconsider my beliefs day after day,
 in this absolute mess of a universe
All with the illogical nature of these friends,
 sitting in these god-forsaken cabs

In a body which is rotting away,
 I'm a man of peculiar suspicions 
I'm happy in a quite melancholic way; 
The result of all the wrong equations

I express all my ambiguities to the meaning of all things lonely
To the idealistic way of life,
 which has had me wrapped aroud its fingers

I'm too cynical about the rain,
 when there's someone sleeping out there in boxes
What good does interpretation do? 
from this truth that's our only choice

I hardly know how to have high self-esteem,
 something which is shakey in these cold street queues
I walk through these labyrinths, 
with idle jumps right where I'm standing

Thoughts swirl around in my head, 
but they all want me to repeat things over
My mind is like a gold mine,
 wished I had a way to escape

The Not-so-Important Death of a Poet - مرگِ نه‌چندان مهمِ یک شاعر

Lyrics, Music: Armin Ebrahimi
Bass Guitar: Hamed Sayyad
Solo Guitar: Hamid Jamshidi
Clarinet: Siamak Fathinia
Back Vocals: Mojgan Ajami, Sara Sahmani, Nooshin Fahimzade

حرفای همیشگی
با دهانِ باز، رو به سی اِن اِن 
نزدیکِ ظرفِ خالیِ سوسیس
تو فکرِ اینم ، زندگی شاید 
چیزی جُز سُسی که خُش شده نیس

هر روزِ خدا، تو این کامیک‌بوک 
بیدار می‌شم از، خوابِ فواره
نقش خودمو، بازی می‌کنم
توو قبیله‌ای، که آدم خواره

کارمو از دس، دادمو دیدم
همه چی بعدش، وارونه گذشت
حباب کثیف، حتی یه دورم
اونجوری که ما می‌خواستیم نگشت

واسه دادنِ اجاره خونه
باید از خونه بزنم بیرون!
باید بخونم آگهی‌ها رُ 
روی دیوارا، توی خیابون

با لباسای بشور و بپوش 
با لیوانای پر از مرگِ موش
در انتظارِ گودوی بِکِت 
با باورای از ریشه ساقط

رو بهش گفتم، اوضاع خرابه 
که پاها پیِ ردِ یه چارن
گف که من فقط، خدای شمام 
این چیزا به من، ربطی ندارن

وقتشه به تو پناه بیارم 
به آرامش واحدِ چیپت
به خوش‌بینیِ مُفرطِ منفیت 
به آزادیِ مُطلقِ کیپت

توی بغلت پهلو می‌گیرم 
بندرا با تو یه جورِ دیگه‌ن
می‌خوام بمونم، دیرم نمی‌شه 
چشات می‌خندن، لبات «نه» می‌گن

مُکالماتی که فرساینده‌ن
مُلاقاتایی پر از دل‌کندن
تو این سرزمین، ترن‌ها وقتی
از ایسگاه می‌رن، برنمی‌گردن

ما با هم واقعا، چی کااار کردیم؟ 
چه‌جوریا شد به اینجا رسید؟
هر راهی رفتیم جواب نمی‌داد 
رابطه کجا از ما ته کشید؟

طالع‌بینیِ چینیِ آنلاین
زندگی‌کردن کاملاً بی‌خود
بی یه انگیزه نفس کشیدن 
کارِ هر صبحم تا خودِ شب شد

زمان نوش و نیناش سراومد
هر چی که خوردیم داره می‌پره
امیدو ول کن! حقیقت اینه
فردا همیشه خیلی بدتره

The Same Ol' Same
Watching CNN, with a wide open mouth
Beside the empty sausage plate
I'm thinking that maybe life
Isn't more than a dried up sauce stain

I wake up each day from this crazy fountain dream
To this comic-book of a life
I just try to play my part
In a cannibal tribe

I lost my job 
And everything just turned upside down
This stupid bubble didn't go the way as wanted
Not even once in our lifetime

I have to get out of the house
To be able to pay for the house’s rent
I need to read all the ads
All over the walls, all over town

With ragged ol’ cloths on my back
With poison-infested cups
Waiting for Beckett's Godot
With beliefs that are all shattered right to the core

I told him that everything’s turned to dust
And these feet are searching around for a way out
He said that I'm just your god
I don't bother with these situations

It's time to turn to you
And your cheap peaceful state of mine
Your everlasting cynical be-happy thoughts
And your closed off absolute freedom

Mooring in your embrace
Ports are different when experienced with you
I'd like to stay, no I won't be late
Your eyes laugh while your lips say no

Worn away conversations
Emotionally-deranged encounters
Trains leave the station and won't ever come back
Here in this land

What did we do to each other?
What happened that it got to be this way?
We failed wherever we turned 
Where did it all go wrong?

Online Chinese horoscope
A life not worth living
Breathing in and out without any motivation
This is what I do day to night and over again

The fun time is over
Whatever we drank is wearing off
Forget about hope, this is the truth
Tomorrows are always worse than now

The Same Ol' Same - حرفای همیشگی

والس
نشسته بودی رو، به باد و دامنت،
پُر از پروانه‌ی، کبودِ سوخته بود 
انگار کسی دو تا، خورشیدکِ مِسی،
رو هلالِ ماه، چشمات دوخته بود 

توو عمقِ رودخونه، زُلالِ پوستِ تو، 
غرق شدن رُ هم، وسوسه‌آور کرد 
پوتینِ فقرمو، از پا درآوُردم، 
سنگریزه‌های خیس، حافظه‌مو تَر کرد 

از بویِ سبزه‌ها، و از شعاع،
عمودی آفتاب، چشمامونو بستیم 
تا یادمون بره، واسه چن دقیقه،
کجای این زمان، نخواستیم و هستیم 

گُلی بر گوشِتو، یه ماگ تو دستت، 
صدای کوکوی، پرنده‌ای از دور 
جهان توو خنده‌هات، زرد شد و گم شدی، 
توو یه خاطره، در گنجه ممهور 

نشسته بودم از، خیلی ساعت قبل، 
رو یه صندلی، کنار حیوونم 
با احتسابِ، این حقیقت که، 
هرگز ندونستم، حالام نمی‌دونم 

از دستِ آلوده‌م، از پوچیِ «بود»ام، 
اینکه بر بادم، بخارم، دودم 
که زندگیم بیشتر، موجبات خنده‌س، 
و بختمم مث، خودم یه‌دنده‌س 

فک کردم همیشه، علت این که ما، 
نشد اهلی بشیم، تو نبودی، منم 
اینکه نتونستیم، اینکه نمی‌تونم، 
اینکه دیره برام، به این زودی، منم 

اونی که ایده هاش، در باب خوشبختی 
حالشو می‌گیرن، کیه جُز خودم؟
پوتین فقرمو، باید می‌پوشیدم 
زدم بیرون و، تو شهر گم شدم

Yellow Waltz
You were sitting there with the breeze blowing,
and your skirt was full of pale burned butterflies
It was like somebody had sewn two little copper gold suns on a crescent moon

Deep in the river, your smooth skin makes drowning so tempting
I got out of my poor man's boots
Those little pebble in the bottom refreshed my memories

With the fresh smell of grass and the sunlight burning through, we closed our eyes
To forget about all the time and places we didn't want to be in, for some minutes at least

A flower on your hair, a cup in my hands
A distant bird cuckooing aloud
The world turned yellow in your laughs, and I lost you in another memory, laying somewhere inside a rusty closet

I sat on a chair, there in the porch for a couple of hours,
Knowing that I never knew the truth and I don't know it even now

From my dirty hands, from the nothingness of being
That I'm up on the wind, like a vapor, a smoke
That my life is a laughing matter
And my fate, is just as stubborn as I am

I always think that I was the reason that we didn't get to be tamed, it wasn't you
That I couldn't, and that I can't
That it's too late for me now, and it's too soon somehow

Who's the one whose ideas about happiness always makes him sorrowful? Why, that's me
I wore my poor man's boots
And got out, got lost in the crowd

والس

download link: https://t.me/arminebrahimi1/58

Lyrics, Music: Armin Ebrahimi

غم میراث‌مونه، رو لباس‌مونه 
توو آهنگای دور، توو احساس‌مونه 
بیدار که می‌شیم، توی آسمونه 
وقتی که می‌نوشیم، توو گیلاس‌مونه 
روی صفرای هر، اسکناس‌مونه 
درو که می‌کنیم، روی داس‌مونه 
صبا توی آینه، انعکاس‌مونه – غم میراث‌مونه 

غم میراث‌مونه، وضعِ خاص‌مونه 
تو آهِ قبلِ حرف، تو هراس‌مونه 
تو بی‌چراییِ، هر تقاص‌مونه 
اشک‌های ریخته، رو تراس‌مونه
تو لیوانِ چایی، خونه یا سرپایی 
تو بلاتکلیفی، تو پا در هوایی 
تو نرسیدنِ، هر یه پاس‌مونه – غم میراث‌مونه

Happiness - در باب خوشبختی

Memories of Slaves

Lyrics, Music, Acoustic Guitar: Armin Ebrahimi
Bass Guitar: Hamed Sayyad

آخرای شبی سرده ولی
سینه‌ی تو کوره‌ی کشتیه
دستات نه دستش که تو جیبته
بگو این چه جور سرگذشتیه 

توو عکسی که ازش برات مونده
می‌فهمی کجا اشتباه رفتی 
تو ترسویی و پوسیده روحت
ولی به تختخواب ماه رفتی 

حالا تو این میدون می‌چرخی و
هر صورتی رُ اون می‌بینی
ابری توو آسمون نیست و اما
تو دنیا رُ بارون می‌بینی   

خیابونا همه خلوط شدن
اما تو جایی نمی‌خوای بری 
با اینکه اینجا شهرته اما
چشمات داد می‌زنن مسافری 

با دهانی که آه می‌کشی
یه روز می‌تونستی که بخونی
یه روز می‌تونستی که ببوسی
اونو که هیچیشو نمی‌دونی   

داری دنبال یه نفر می‌ری
اما اون کوچه رُ یادت میاد
آخرای شبی سرده و باز
یه چیزی در تو اتفاق افتاد

Tehran 09
Late at night and it's damn cold but
Your heart is like the ship's boiler
You're not holding hands with her, you got your hands in your pockets
Tell me, what kind of fate is this?

In a photo that's left of her,
you understand where you went wrong
You're a coward and you're soul has rotten,
but you slept on the moon's bed

Now you're walking around in this square,
and see her in everybody's face
There's no cloud in the sky,
but you see the whole world raining

The streets are all empty,
but you're not going anywhere
This is your hometown still your eyes scream that you're a stranger

With a mouth that only sighs now,
you could sing back in the day
You could kiss before,
kiss the one you didn't know anything about

You're still looking for someone,
but you remember that place and that street
Late at night and it's damn cold,
but something happened inside you

Armin Ebrahimi

Journey to the End of the Night - سفر به انتهای شب

The Pros and Cons of Coup D'etat

I wash my hair with your shampoo
The night of Allende's fall, Chile
I fell in love with you in spring
Then it was the coup d'etat and the chaos

I hugged my friends, drowned in blood
I said "Pinocoue must die"
You laughed
And I forgot about what fucks democracy up

I gave you all I had
So that I could be with you
I told on everyone I knew
So that I could be with you

I was a Guerrilla but in bed
I was crazy about the government of your eyes
I exchanged my ideals for a kiss
I turned my back on resistance for you

You said that this battle is already lost
You laughed, and I signed the order
I talked so much about your love
That it drove the party speaker crazy

I wake up in Santiago
Inside a beer bottle
There is a faded nude picture of you
In my pockets where bullets are supposed to be

The Pros and Cons of Coup d'etat - فوائد و معایب کودتا

Lyrics: Armin Ebrahimi
Bass Guitar: Hamid Jamshidi



Chamanzar e Sabz (Tom Waits Cover)

Quiet Please!
We return home, tired of this rain
Although our house is not in a good neighborhood
We sit on this bench together
With cheap tea in our cups

The ways of an Iranian is to gamble
We'll kill the king, we'll take the castle
When the situation doesn't look good, with everything on the line
We'll say it's our fate, and we'll accept it as is

We go home, where my shoulder
Accepts all your cuts and bruises
A house in which the nakedness of your body
Is the finest view in the world

We go home, which is far away
From the news shown on TV
From double-faced hosts
From the dollars that have been taken to Canada

We return home, tired of this rain
Although our house is not in a good neighborhood
We sing together, you know they say that
No sound is better than howling and moaning

We turn home although they say
That this place has never been ours
It's too late to escape
And it's too early to die

Our dinner has gotten cold in the pan
We pay rent, and we work hard and harder
What do we have in this house to be proud of
When we're not even free

They tell us to be quiet
This is not a good way to start a dream
We feel sleepy, we sleep together
Because the world is not safe out there

Quiet Please - رعایت سکوت الزامیست

Lyric, Guitar: Armin Ebrahimi
Tombak: Alireza Besaaratdaar
Violin: Mehrzaad Besaaratdaar

(inspired by Yumeji's Theme)

Rakht e Sorkh e Tan e To

Lyric, Music: Armin Ebrahimi
Violin: Mehrzaad Besaaratdaar
Bass Guitar: Haamed Sayyaad


Be Maghsade Paris

Lyrics, Music: 
Armin Ebrahimi

Mix, Mastering:
Abouzar Ronaghi Fard

Jack of all trades - همه‌کاره

Birds Surely Die in Peru - پرنده‌ها قطعا در پرو می‌می‌رند

Lyrics, Music: Armin Ebrahimi
Guitars: Hamid Jamshidi

Armin Ebrahimi

Pinned to spotlight

Popular tracks