Cabaret - کاباره (اجرای سال 1386)

Pegah - پگاه

زنده‌ام هنوز

تا وقتی که ندیده بودمت

عادت

تمرینِ مُردن
خلوت مث کوهي که دوره خيلی،
سرخْ همچو ردِ خونِ رو تريلی،
غمگين مث ويترين کفش ملی، 
دنياي من تمرينِ مردن بود.

تو اومدي با اون قشنگیِ هار،
با قبل و بعد و قبلِ هر انتظار، 
تویی که دانایی بگو، تو ای یار،
چی آخرِ عمری دویدن بود؟ 

اتاقِ بي‌بخاری بودم و سرد، 
وَ زندگي سمج‌تر از يه سردرد، 
توو بغلت که عشقو معني می‌کرد،
دعا کردن با تو حرف‌زدن بود. 

خسته مث سربازِ صفرِ مرزی، 
بي‌آبرو مثل لباس قرضی، 
کتک‌خورده از دشمنانِ فرضی،
زانو زدم، تکليفم روشن بود. 

سرمازده چون «کوچک جنگلی»،
وقتی کبریتی و میگن مشعلی،
خالی مث کوچه‌های انزلی،
چشمای تو آوارِ بهمن بود.

پاک از گناهانم مثل يه مُرده،
خود رُ انگار به رود نيل سپرده،
مثل کسی که داروشو نخورده،
راحت شدن به تو رسیدن بود.

The Practice of Dying - تمرین مُردن

زادگاه قناری‌ها

قرار بر انتشار این آهنگ نبود. سال 1389 نوشتم و اجرایش کردم و از نتیجه‌ی کار راضی نبودم. ماند توی پوشه‌ها و سال‌ها گذشت و طی این سال‌ها هرگز نشنیدم‌اش. دیروز فکر می‌کردم اگر امروز می‌ساختم‌اش چند کلمه و تصویر را خط می‌زدم و جور دیگر می‌خواندم‌، ولی از هستی ساقط‌اش نمی‌کردم. سخت‌گیری بیخودی را کنار گذاشتم و هوایش کردم

ویلن و کمانچه: مهرزاد بصارتدار
تنبک و دف: علیرضا بصارتدار

(۱۳۸۹) من اشتباه میکردم

نتوانستن - ضبط با موبایل

چه بی‌رحمانه دوستت دارم - خواننده: رضا یزدانی - ترانه و موسیقی: آرمین ابراهیمی

اگه حافظ زنده بود (ضبط سال ۱۳۹۲)

Lyrics, Music, Acoustic Guitar, Vocal: 
Armin Ebrahimi

Bass Guitar:
Hamed Sayyad

Violin:
Mehrzaad Besaratdaar

Back-vocal: 
Mojgan Ajami

Be Maghsade Paris [new version]

Download: https://t.me/arminebrahimi1

Music, Lyrics, Vocal: Armin Ebrahimi
Bass Guitar: Hamid Jamshidi

***
چیزی نمونده
چیزی برایِ باختن نمونده
نه اختیاری! نه افتخاری
نه اسکناسی مچاله در جیب
 نه حس خواب و حالِ بیداری

نه آرزویی! نه جست‌وجویی
نه میلی قدِ قُطرِ یه مویی
نه روزِ قبلی! نه شبِ بعدی 
 نه مودِ بحث و نه گفت‌وگویی

دهانم تلخه از طعمِ بودن 
 همه‌یِ حرفام از دَم کبودن
تو یه جزیره گیر کردم ولی 
آتیشام همه بدونِ دودن

پُرم از ده‌ها فکر شِلخته
 عیسایی کوچک رویِ یک تخته
چن‌وقته جنگل می‌کشم امّا 
 چرا جنگل‌هام پس بی‌درخته؟

مداد رنگی‌هام بدونِ گردن 
 کفشام همیشه مَنو گُم کردن
بودن یه معدن تویِ کوباس و
 از نظر من آدم‌ها برده‌ن

با فُرصتایِ ترک‌برداشته 
 با پرچمایِ برنیفراشته
وَ تنهایی که همه این سالا 
 یه لحظه حتی تنهام نذاشته

هر بار میوفتم سَخ‌تر پا می‌شم 
تویِ همهمه بی‌صدا می‌شم
این روزا مثِ یه نامه تهِ
 یه بُطری توی دریا جا می‌شم

چیزی برای باختن نمونده
نه اعتمادی! نه یه فریادی
نه پولِ خوردی آخرِ کیسه 
 نه واسه زخمی حتی پُمادی

چیزی برای باختن نمونده 
 جُز این رایگان دادن سواری
واسه بیانِ این وضعِ بی‌خود 
 توو لغت‌نامه واژه نداری

چیزی برای باختن نمونده 
نه افتخاری، نه انتظاری
نه راهی واسه خود رُ خَر کردن
 نه یه تقویمی رویِ دیواری

There's Nothing Left
There's nothing left to lose, 
no choice & no honor
No wrinkled money in my pockets, 
no sleep in my eyes and it's not the time to be awake

No dreams to achieve and no quest to go to, 
no desire, not even a tiny one
No "day before" and no "night after", 
not in the mood for arguments or conversations

my mouth still tastes bitter from the being,
 all my words are bruised and battered
I'm stuck on an island, 
the fire I make doesn't have any smoke

I think about a dozen things at once, 
a little jesus stuck on a board
I draw forests day after day, 
but why there's no tree in my forests?

My colored pencils are all headless,
 my shoes have me lost
Life is like a mine in cuba, 
and I believe men are slaves

With shattered chances, 
half-raised flags
And a loneliness which hasn't left me alone all these years

Everytime I fall, it's harder to stand up,
I stay silent in the crowd
I'm stuck like a letter inside a bottle,
 somewhere on the sea

There's nothing left to lose, 
there's no trust and there's no cry
Nosmall change in my pockets, 
nothing even enough for buying a band-aid for my scars

There's nothing left to lose, 
expcet this ride that I give away for free
There's no word in the dictionaries for expressing my state of mind

There's nothing left to lose, 
no glory and no expectation
No way forward to fool one's self,
 no calender on the wall

There's Nothing Left - چیزی نمونده

Lyrics, Music: Armin Ebrahimi
Bass Guitar: Hamed Sayyad
Solo Guitar: Hamid Jamshidi
Clarinet: Siamak Fathinia
Back Vocals: Mojgan Ajami, Sara Sahmani, Nooshin Fahimzade

حرفای همیشگی
با دهانِ باز، رو به سی اِن اِن 
نزدیکِ ظرفِ خالیِ سوسیس
تو فکرِ اینم ، زندگی شاید 
چیزی جُز سُسی که خُش شده نیس

هر روزِ خدا، تو این کامیک‌بوک 
بیدار می‌شم از، خوابِ فواره
نقش خودمو، بازی می‌کنم
توو قبیله‌ای، که آدم خواره

کارمو از دس، دادمو دیدم
همه چی بعدش، وارونه گذشت
حباب کثیف، حتی یه دورم
اونجوری که ما می‌خواستیم نگشت

واسه دادنِ اجاره خونه
باید از خونه بزنم بیرون!
باید بخونم آگهی‌ها رُ 
روی دیوارا، توی خیابون

با لباسای بشور و بپوش 
با لیوانای پر از مرگِ موش
در انتظارِ گودوی بِکِت 
با باورای از ریشه ساقط

رو بهش گفتم، اوضاع خرابه 
که پاها پیِ ردِ یه چارن
گف که من فقط، خدای شمام 
این چیزا به من، ربطی ندارن

وقتشه به تو پناه بیارم 
به آرامش واحدِ چیپت
به خوش‌بینیِ مُفرطِ منفیت 
به آزادیِ مُطلقِ کیپت

توی بغلت پهلو می‌گیرم 
بندرا با تو یه جورِ دیگه‌ن
می‌خوام بمونم، دیرم نمی‌شه 
چشات می‌خندن، لبات «نه» می‌گن

مُکالماتی که فرساینده‌ن
مُلاقاتایی پر از دل‌کندن
تو این سرزمین، ترن‌ها وقتی
از ایسگاه می‌رن، برنمی‌گردن

ما با هم واقعا، چی کااار کردیم؟ 
چه‌جوریا شد به اینجا رسید؟
هر راهی رفتیم جواب نمی‌داد 
رابطه کجا از ما ته کشید؟

طالع‌بینیِ چینیِ آنلاین
زندگی‌کردن کاملاً بی‌خود
بی یه انگیزه نفس کشیدن 
کارِ هر صبحم تا خودِ شب شد

زمان نوش و نیناش سراومد
هر چی که خوردیم داره می‌پره
امیدو ول کن! حقیقت اینه
فردا همیشه خیلی بدتره

The Same Ol' Same
Watching CNN, with a wide open mouth
Beside the empty sausage plate
I'm thinking that maybe life
Isn't more than a dried up sauce stain

I wake up each day from this crazy fountain dream
To this comic-book of a life
I just try to play my part
In a cannibal tribe

I lost my job 
And everything just turned upside down
This stupid bubble didn't go the way as wanted
Not even once in our lifetime

I have to get out of the house
To be able to pay for the house’s rent
I need to read all the ads
All over the walls, all over town

With ragged ol’ cloths on my back
With poison-infested cups
Waiting for Beckett's Godot
With beliefs that are all shattered right to the core

I told him that everything’s turned to dust
And these feet are searching around for a way out
He said that I'm just your god
I don't bother with these situations

It's time to turn to you
And your cheap peaceful state of mine
Your everlasting cynical be-happy thoughts
And your closed off absolute freedom

Mooring in your embrace
Ports are different when experienced with you
I'd like to stay, no I won't be late
Your eyes laugh while your lips say no

Worn away conversations
Emotionally-deranged encounters
Trains leave the station and won't ever come back
Here in this land

What did we do to each other?
What happened that it got to be this way?
We failed wherever we turned 
Where did it all go wrong?

Online Chinese horoscope
A life not worth living
Breathing in and out without any motivation
This is what I do day to night and over again

The fun time is over
Whatever we drank is wearing off
Forget about hope, this is the truth
Tomorrows are always worse than now

The Same Ol' Same - حرفای همیشگی

والسِ زرد
نشسته بودی رو، به باد و دامنت،
پُر از پروانه‌ی، کبودِ سوخته بود 
انگار کسی دو تا، خورشیدکِ مِسی،
رو هلالِ ماه، چشمات دوخته بود 

توو عمقِ رودخونه، زُلالِ پوستِ تو، 
غرق شدن رُ هم، وسوسه‌آور کرد 
پوتینِ فقرمو، از پا درآوُردم، 
سنگریزه‌های خیس، حافظه‌مو تَر کرد 

از بویِ سبزه‌ها، و از شعاع،
عمودی آفتاب، چشمامونو بستیم 
تا یادمون بره، واسه چن دقیقه،
کجای این زمان، نخواستیم و هستیم 

گُلی بر گوشِتو، یه ماگ تو دستت، 
صدای کوکوی، پرنده‌ای از دور 
جهان توو خنده‌هات، زرد شد و گم شدی، 
توو یه خاطره، در گنجه ممهور 

نشسته بودم از، خیلی ساعت قبل، 
رو یه صندلی، کنار حیوونم 
با احتسابِ، این حقیقت که، 
هرگز ندونستم، حالام نمی‌دونم 

از دستِ آلوده‌م، از پوچیِ «بود»ام، 
اینکه بر بادم، بخارم، دودم 
که زندگیم بیشتر، موجبات خنده‌س، 
و بختمم مث، خودم یه‌دنده‌س 

فک کردم همیشه، علت این که ما، 
نشد اهلی بشیم، تو نبودی، منم 
اینکه نتونستیم، اینکه نمی‌تونم، 
اینکه دیره برام، به این زودی، منم 

اونی که ایده هاش، در باب خوشبختی 
حالشو می‌گیرن، کیه جُز خودم؟
پوتین فقرمو، باید می‌پوشیدم 
زدم بیرون و، تو شهر گم شدم

Yellow Waltz
You were sitting there with the breeze blowing,
and your skirt was full of pale burned butterflies
It was like somebody had sewn two little copper gold suns on a crescent moon

Deep in the river, your smooth skin makes drowning so tempting
I got out of my poor man's boots
Those little pebble in the bottom refreshed my memories

With the fresh smell of grass and the sunlight burning through, we closed our eyes
To forget about all the time and places we didn't want to be in, for some minutes at least

A flower on your hair, a cup in my hands
A distant bird cuckooing aloud
The world turned yellow in your laughs, and I lost you in another memory, laying somewhere inside a rusty closet

I sat on a chair, there in the porch for a couple of hours,
Knowing that I never knew the truth and I don't know it even now

From my dirty hands, from the nothingness of being
That I'm up on the wind, like a vapor, a smoke
That my life is a laughing matter
And my fate, is just as stubborn as I am

I always think that I was the reason that we didn't get to be tamed, it wasn't you
That I couldn't, and that I can't
That it's too late for me now, and it's too soon somehow

Who's the one whose ideas about happiness always makes him sorrowful? Why, that's me
I wore my poor man's boots
And got out, got lost in the crowd

Yellow Waltz - والس زرد

Download: https://t.me/arminebrahimi1

Lyrics, Music: Armin Ebrahimi
Bass Guitar: Hamed Sayyad
Electric Guitar: Hamid Jamshidi
Clarinet: Siamak Fathinia
Back Vocals: Mojgan Ajami, Sara Sahmani, Nooshin Fahimzade

تحت‌تاثیر مَصرفِ دائم 
تو جمع داشتیم از عشق می‌گفتیم
که بحران دلار پیش اومد 
توی راه مدرنیته بودیم
که عجالتا کار پیش اومد 

با روان‌مون بازی می‌کنن
تا تو این شرایط رَنده بشیم
مشکل ما با چن میلیون حله؟
کجا باید پناهنده بشیم؟ 

گفتم توی خمارِ چشمِ تو
کو انعکاسِ ترس‌های من  
آقازاده‌های لاتِ خوشبخت
دارن انگشت نشونمون می‌دن 

دستی توی انبوهِ موهاتو
دسته‌ای مو ریخته بر گردنی 
گرونی داره ما رُ‌ می‌دره
به صرفه‌س که آلمانی بزنی 

باهاس از ارقام تخیلی
دس به دامن داروخونه‌شم 
جمعِ‌ عُقلا که رام نمی‌دن 
بگم آدیوس و دیوونه‌شم 
***
نصف شب بود و توی همهمه 
رفتی بالکن که هوا بخوری 
از این احمق‌تر نمی‌شن دیگه
می‌گی تا هر دفعه جا بخوری 

از صُب حرفِ مُف شنیدیم تا شب
این تفاهم نیس که تسامُحه 
ستاره‌هاشون مُشتی قلدرن  
سلیقه‌ی موسیقی‌شون گُهه 

جوک‌ساختن از خبرهای ناجور 
میمون‌بازی در جهانِ سوم 
راهم بده به حریم امنت
تا حد ممکن دور از این مردُم 
 
آخرای مهمونی بود از رقص
کفشای رو فرش و پا درد به جا 
ما نسلی هستیم که رفتیم پایین
گرچه گفتیم نوش تا بریم بالا 

تنها قانونی که رعایت کردن
این بود که وقتی می‌خرن بخر  
داشتیم با هم از عشق می‌گفتیم
که گفتن دلار رفت بالاتر 

ـــ

Under the Influence of Drugs

We were talking about love,
that the dollar crisis came up
We were on our way to modernity,
Unfortunetly we got held up

They toyed with our lives,
Just so we'd get shredded to pieces
Can we make it there with a few million tomans?
Where should we seek asylum?

I said, "where's the reflection of my fears, 
In the haze of your sleepy eyes?"
Punk rich kids going out
Showin' the finger to all of us

Running fingers through your hair,
Some strings are laying on the neck
The high cost of living is tearing us apart, 
You'd be better off gettin' a german haircut

I had to seek help from the drugstores, 
Because of these unbelivable prices
I have no place among the intelligent ones, 
Better to say adios and go crazy once

It was midnight and you went to get some air
Through all that noise
They don't get dumber than this, 
Still you'd get surprised anyway

We listened to nonsense all day long, 
This isn't an agreement, it's tolerance, that's all
Their superstars are a bunch of bullies
Their taste in music is shit

They made jokes about unpleasant news 
Monkeys in an underdeveloped country
Let me in, to your safe haven, 
Further away from these people

It was at the end of the party, 
Shoes on the floor and feet that hurt
We were the generation that stumbled down
Though we kept on saying "drink and smoke till you get high"

The only law they abided was that
They must buy when they are told to buy
We were talking about love 
That they said the value of dollar has gone up

Under the Influence of Drugs - تحت تاثیر مصرف دائم

download link: https://t.me/arminebrahimi1/58

Lyrics, Music: Armin Ebrahimi

غم میراث‌مونه، رو لباس‌مونه 
توو آهنگای دور، توو احساس‌مونه 
بیدار که می‌شیم، توی آسمونه 
وقتی که می‌نوشیم، توو گیلاس‌مونه 
روی صفرای هر، اسکناس‌مونه 
درو که می‌کنیم، روی داس‌مونه 
صبا توی آینه، انعکاس‌مونه – غم میراث‌مونه 

غم میراث‌مونه، وضعِ خاص‌مونه 
تو آهِ قبلِ حرف، تو هراس‌مونه 
تو بی‌چراییِ، هر تقاص‌مونه 
اشک‌های ریخته، رو تراس‌مونه
تو لیوانِ چایی، خونه یا سرپایی 
تو بلاتکلیفی، تو پا در هوایی 
تو نرسیدنِ، هر یه پاس‌مونه – غم میراث‌مونه

Happiness - در باب خوشبختی

Memories - خاطرات

تراژدی در یک پرده 
چشماتو صبحِ زود دوس دارم
هر چی رو لب‌هات بود دوس دارم
ابهامتو مشهود دوس دارم
اما اینو چطور بهت بگم؟

رایحه‌ی موهاتو می‌گیرم
با فکرِ تو این کوچه رُ می‌رم 
از رختاتم تاثیر می‌پذیرم
اما اینو چطور بهت بگم؟ 

وقتی می‌خندی شب زیبا می‌شه
توو قلبِ آدم چیزها جا می‌شه
حسی که گم کردم پیدا می‌شه
اما اینو چطور بهت بگم؟

من که زبون‌تو نمی‌فهمم
که چیزی از دنیات نمی‌دونم
می‌نوشی و من توی فنجونت
ردپایی از من نمی‌خونم 
 
بارون بود و آهسته می‌رفتیم
شب سرگذشتِ بی‌قراری بود  
آینده‌ای که داشتم می‌دیدم
حوصله‌ای که تو نداری بود

می‌رفتیم و گربه‌های خمار
بی‌تفاوت نگامون می‌کردن
کشتی‌های شبای طوفانی
قرار نیس تو آفتاب برگردن 

می‌رفتیم و نفهمیدم می‌شه
رازِ خودمو با اسمت بگم 
حس می‌کردم بدرود باید گفت
اما اینو چطور بهت بگم؟ 

من که زبون‌تو نمی‌فهمم
که چیزی از دنیات نمی‌دونم
می‌نوشی و من توی فنجونت
ردپایی از من نمی‌خونم

A Tragedy in One Act

I love your eyes in the early morning hours,
love anything that's on your lips
I love your ambiguities,
but how should I tell it to you?

I absorb your hair's sweet odour,
I get out of the house thinking of you
I even get inspired by your clothes,
but how should I tell it to you?

When you laugh, the night gets more beautiful,
I feel something in my heart.
It makes me feel something I lost many moons ago,
but how should I tell it to you?

I don't understand your language,
don't know nothing of your world
You drink and I can't find a trace of myself in your cup

It was raining and we were walking slowly,
night was the result of the all the restlessness
The future I was imagining for us,
it was something without you

We were going and the hang-over cats were at us kinda indiffrent
The ships in the stormy nights are not coming back under the sun

We were going and I didn't know if I could tell my secret
I felt that I need to say goodbye but how should I tell it to you?

I don't understand your language,
don't know nothing of your world
You drink and I can't find a trace of myself in your cup

A Tragedy in One Act - تراژدی در یک پرده

زغال 
جایی برای زندگی‌مون نه
توو دستامون حتی قرص نون نه
درین جون‌سختی فصلِ آسون نه
خیابونا هنوز مالِ مان

توو حرفامون غیرِ حسرت هیچچی
نیمه‌های پُر و مثبت هیچچی
از زندگی غیرِ زحمت هیچچی
خوشبختای توی فیلما کیان؟

رو ویزامون مُهرِ تاییدی نیست
بحثا کهنه‌ن حرف جدیدی نیست
برده‌ی مُرده خوب خریدی نیست
صابخونه‌ها ما رُ زنده می‌خوان 

زغالِ قلیون شمام ارباب
جُز رنج هیچی نمی‌خوام ارباب
چپ و راست میباره برام ارباب
پسِ معرکه‌س که کُلام ارباب
از این که هستم رو سیام ارباب
شرمنده خرابه اوضام ارباب 
گفتی زندگی یعنی دام ارباب
زنجیرو دوس داره غلام ارباب

جایی برای زندگی‌مون نه
جُز گِل سهم از رُمانس بارون نه 
جُز چربی توو آزمایش خون نه
مُردیم از بس سیب‌زمینی خوردیم 

کبودی کمرهامون از زین
جیبامونو و یخچالامون کلین 
حمالی دوس داشتیم واسه همین
خسته بودین بارِتونم بُردیم 

وقت صرفِ حفظِ تنفر کن
درد که می‌کشی تشکر کن 
سرد شده این چراغو پُر کن
با اینکه ما خیلی وقته مُردیم 

Coal
There's no place to live,
not even a piece of bread in our hands
No rest in our dog-day world,
but the streets are still ours

There's nothing but regret in our words,
no positive or half-fulls
Nothing but pain and work,
who are these happy ones we see in the movies?

There's no "approved" sign on our visas,
it's the same old, and nothing's new
Dead slaves are no good,
home owners only want us alive 

I'm the charcoal on your hookah, sir
I don't want nothing but pain, sir
It rains misery all over me, sir
My life's going downhill, sir
I'm ashamed of existing, sir
Sorry that my life's no good, sir
You said life is a trap, sir
Slave likes the chain, sir

There's no place to live,
my share of the rain is nothing but the mud
High fat in my blood,
just eating potatoes, that's all

We only need a saddle on our backs,
our pockets and fridges are all empty
We liked being porters,
you were tired so we carried your luggage

Spending time memorizing your hatred,
you feel pain but say thank you
It's cold, fill this lamp,
though we have been dead for a long time now

Coal - زغال

راهنمای مفید بیهودگی 
از لزوم کار که باید کرد، از لزوم شام که باید خورد
از لزوم حرف که باید زد، از لزوم بار که باید برد
از این خودجردهی هرروزه، از پوزه‌بند روی این پوزه 
بیزارمو راه نجاتی نیس، با ایده‌آلم ارتباطی نیس 

از جبر تکرار کردن تاریخ ، از آویزون تاب خوردن بر میخ
توو صفِ چن تا شاعرِ گشنه ، درازشدن روی منقل در سیخ 
از انبساطِ خاطرِ صاب‌ملک ، از گفت و گو با ذهن‌های چرک 
بیزارمو راه نجاتی نیس، با ایده‌آلم ارتباطی نیس 

حسم می‌گه غربت نزدیک اما ، خونه حتی وقتی توشی دوره 
یه روز باید یه بارونی بیاد ، که این کثیفیا رُ بشوره 

از لزومِ قسط که باید داد ، که به پای هر دیوثی افتاد 
کمربندو سفت‌تر از این بست ، تو رختی که مدام می‌شه گشاد 
از هم‌نشینی با مُشتی وحشی ، از اینکه خودت رُ نمی‌بخشی 
بیزارمو راه نجاتی نیس، با ایده‌آلم ارتباطی نیس 
 
از لزومِ درد که باید بود ، مثِ همه زرد که باید بود 
رو صفحه‌ی سیاهِ روزگار ، ناچیز مثِ گَرد که باید بود 
از لزوم چِرت که باید گفت ، از دزدایی با گردنِ کلفت 
بیزارمو راه نجاتی نیس، با ایده‌آلم ارتباطی نیس 
 
A Useful Manual for Absurdity
The necessity of working, the necessity of eating
The necessity of talking, and the necessity of the weight you gotta carry
From this everyday self-mutiltation, and the muzzle on this face
I hate all and there's no way out, nothing matches this idealism

The determinism of repeating history, and hanging and swinging from a nail
In a line behind some hungry poets, lying bare on open fire, skewed
From thinking about the landlord and the rent, from talking with these infectious minds
I hate all and there's no way out of this, nothing matches this idealism

I feel that homesickness feels closer while the home is far even when you're in it
One day a rain must fall, to wash away all this filth

The necessity of loan installments to be paid, which dragged each son of a bitch down
Gotta tighten the belt even more than now, with clothes that are getting loose day by day
From companions being a bunch of wild animals, from the fact that you don't forgive yourself
I hate all and there's no way out of this, nothing matches this idealism that I have

The necessity of pain that just must exist, the fact that you just gotta be yellow like everybody else
In this miserable life, gotta be just the speck of dirt 
From the necessity of talking nonesense, from the rough and tough thieves
I hate all and there's no way out of this, nothing matches this idealism that I have

A Useful Manual for Absurdity - راهنمای مفید بیهودگی

Lyrics, Music, Acoustic Guitar: Armin Ebrahimi
Bass Guitar: Hamed Sayyad

 تهران ۸۸
آخرای شبی سرده ولی
سینه‌ی تو کوره‌ی کشتیه
دستات نه دستش که تو جیبته
بگو این چه جور سرگذشتیه 

توو عکسی که ازش برات مونده
می‌فهمی کجا اشتباه رفتی 
تو ترسویی و پوسیده روحت
ولی به تختخواب ماه رفتی 

حالا تو این میدون می‌چرخی و
هر صورتی رُ اون می‌بینی
ابری توو آسمون نیست و اما
تو دنیا رُ بارون می‌بینی   

خیابونا همه خلوط شدن
اما تو جایی نمی‌خوای بری 
با اینکه اینجا شهرته اما
چشمات داد می‌زنن مسافری 

با دهانی که آه می‌کشی
یه روز می‌تونستی که بخونی
یه روز می‌تونستی که ببوسی
اونو که هیچیشو نمی‌دونی   

داری دنبال یه نفر می‌ری
اما اون کوچه رُ یادت میاد
آخرای شبی سرده و باز
یه چیزی در تو اتفاق افتاد

Tehran 09
Late at night and it's damn cold but
Your heart is like the ship's boiler
You're not holding hands with her, you got your hands in your pockets
Tell me, what kind of fate is this?

In a photo that's left of her,
you understand where you went wrong
You're a coward and you're soul has rotten,
but you slept on the moon's bed

Now you're walking around in this square,
and see her in everybody's face
There's no cloud in the sky,
but you see the whole world raining

The streets are all empty,
but you're not going anywhere
This is your hometown still your eyes scream that you're a stranger

With a mouth that only sighs now,
you could sing back in the day
You could kiss before,
kiss the one you didn't know anything about

You're still looking for someone,
but you remember that place and that street
Late at night and it's damn cold,
but something happened inside you

Armin Ebrahimi

Tehran 09 - تهران ۸۸

Lyrics, Music: Armin Ebrahimi

ماجرا 
بارون میومد و، توو لادای زردت، جلوس کرده بودیم 
تو رُ رو سنگای، خیسِ یه اسکله، عروس کرده بودیم 
گفتی که باد باید، اینجا میونِ ما، قضاوتی کنه 
گفتی که مُجرم کاش، به سقفِ فاجعه، اشارتی کنه 
واسه ما که عشقو، تکوندیم توو تراس، خاکسترش شدیم 
حیرونِ نفرت و، مالیخولیای، شرم آورش شدیم
زشته اگه بگیم، این پایانِ ناجور، گردنِ تقدیره 
اما من از ایران، اینو فهمیدم که، هر وخ بخوای دیره 
بارون میومد و، در لباسی بلند، کوتاه گفتی بدرود 
توو اون کوچه جُز تو، که دور میشدی، کس دیگه نبود

An Adventure - ماجرا

داستان کوتاهِ عبرت آموز
صبح زوده نگاهش می‌کنی
موهاش که روی صورتش پخشن 
حس می‌کنی این کار اشتباهه،
اشتباها اغلب لذت‌بخشن 

فک می‌کردی که می‌شناسیش اما، 
می‌گه عشقت پیش پا افتاده‌س 
هر کاری توو این رابطه کردی،
به نظرش سوءاستفاده‌س  

از رویاهاش برات گفته اما،
باورشون نداره، این پیداست  
یه مدتی فقط باهات خوشه، 
بعدش بذار بره هر جا که خواست 

بهونه‌هاشو گوش کن و نگو،
می‌دونی که واقعیت این نیست 
تا هر جایی می‌خواد باهاش برو،
هر جایی که دیگه نخواست بایست 

صبح زوده نگاهش می‌کنی،
می‌دونی که باید بره، بذار!
حجاب اون که دوس داری نشو، 
خودتو از سر راهش بردار 

از این لحظه باهاش لذت ببر،
طمع نکن که دائمی بشه 
دعا کن و توو تاریکی بشین،
این کل ِ مفهوم ِ نیایشه

تو یه فرعی توو زندگیش بودی
یه صورت که گم می‌شه توی دود 
دعا کردی اما بارون نشد 
این داستان تو بود هر چی که بود

A Didactic Short Story - داستان کوتاه عبرت‌آموز

Lyrics: Armin Ebrahimi
Bass Guitar: Hamid Jamshidi



Chamanzar e Sabz (Tom Waits Cover)

انقلاب
گفتی که من توتالیتر بودم
تو رُ یه جورِ سخت می‌خواستم
اُتاقی در مملکتی آزاد 
با قهوه‌جوش و تخت می‌خواستم

تو رُ واسه خودم می‌خواستم و 
تو رُ واسه بوییدنت در خواب 
خواستم که با تو ازدواج کنم
اما دیدی که خورد به انقلاب 

با کوپن‌ یک نفره در دست 
یادم رف که چیزی بین ما هست
آخرین اشنو رُ قسمت کردیم
وَ آخرین عرق‌فروشی بَست 

گفتی که عاشقم نبودی و 
گفتی منو هرگز نفهمیدی 
وسایل منو فروختی و 
یه النگو وَ بلیط خریدی 

رفتی و ایران توو خبرها بود
با خبرا زندگی می‌کردیم 
تصمیم‌مونو گرفته بودیم 
پس به عقب نشد که برگردیم 

از عشق هیچ‌چیزی نمی‌شد گفت
خوندیم که حتی کامبوج آزاده
با کوپنِ دو نفره در دست 
دیدم عشقت از سرم افتاده 

فک کردم که توی کوچه برلن 
فک کردم که توو تهران دیدمت 
فک کردم که توی صف روغن
توو قسمتِ بانوان دیدمت 

بگو واقعا خودت بودی یا نه؟
بگو دارم چرت می‌گم یا چی؟ 
تاج‌مونو انداختیم رو زمین 
اما چی رُ عوض کردیم با چی؟ 

از اون سالا خیلی گذشته وُ
من از هیچ چیزی پشیمون نیستم 
گفتی که من توتالیتر بودم 
باور نکردی که من اون نیستم 

دیگه به تو فکر نمی‌کنم
اصلا به تو فکر نمی‌کنم
صُبا سرِ کار که می‌خوام برم
نه! من به تو فکر نمی‌کنم

Revolution 
You said that I was a totalitarian
I wanted you in a rough kind of way
Wanted a room in a free country
With a coffee maker and a bed

I wanted you for myself
I wanted you to smell you when asleep
I wanted to get married to you
But you saw it yourself, the revolution happened

With a one-man coupon in hand
I forgot all about what had happened between us
We divided the last pack of Eshno between us
And the last liquor shop closed down

You said that you didn't love me
You said that you never understood me
You sold all my belongings
Bought a bracelet and a ticket

You left and Iran was featured in the headlines
We lived our lives with news
We had decided what we wanted to do
So there was no turning back

You couldn't talk about love
We read that even Cambodia is free
With a two-person family coupon in hand
I saw that I had forgotten about love

I thought I saw you in Berlan alley
I thought I saw you in Tehran.
I thought i saw you standing in line for cooking oil 
In the ladies section, when they had announced the coupons

Tell me, was it really you?
Tell me, was I hallucinating?
You once said that we will get married
But what did we get and what did we lose?

It's been years since those days
I don't have any regrets
You said that I was a totalitarian
You didn't believe me when I said that I'm not

I don't think about you anymore
I don't think about at all
When I'm going to work early in the morning
No! I don't think about you
No! I don't think about you at all

Revolution - انقلاب

Quiet Please!
We return home, tired of this rain
Although our house is not in a good neighborhood
We sit on this bench together
With cheap tea in our cups

The ways of an Iranian is to gamble
We'll kill the king, we'll take the castle
When the situation doesn't look good, with everything on the line
We'll say it's our fate, and we'll accept it as is

We go home, where my shoulder
Accepts all your cuts and bruises
A house in which the nakedness of your body
Is the finest view in the world

We go home, which is far away
From the news shown on TV
From double-faced hosts
From the dollars that have been taken to Canada

We return home, tired of this rain
Although our house is not in a good neighborhood
We sing together, you know they say that
No sound is better than howling and moaning

We turn home although they say
That this place has never been ours
It's too late to escape
And it's too early to die

Our dinner has gotten cold in the pan
We pay rent, and we work hard and harder
What do we have in this house to be proud of
When we're not even free

They tell us to be quiet
This is not a good way to start a dream
We feel sleepy, we sleep together
Because the world is not safe out there

Quiet Please - رعایت سکوت الزامیست

Lyric, Guitar: Armin Ebrahimi
Tombak: Alireza Besaaratdaar
Violin: Mehrzaad Besaaratdaar

(inspired by Yumeji's Theme)

Rakht e Sorkh e Tan e To

Lyric, Music: Armin Ebrahimi
Violin: Mehrzaad Besaaratdaar
Bass Guitar: Haamed Sayyaad


Be Maghsade Paris

Birds Surely Die in Peru - پرنده‌ها قطعا در پرو می‌می‌رند

Lyrics, Music: Armin Ebrahimi
Guitars: Hamid Jamshidi

Popular tracks by Armin Ebrahimi