با من بودن خوب است لیلی

استاد محمدرضا لطفی: تکنوازیِ تار در شوشتری

از ردیف آوازی محمدرضا شجریان


چوپانی：
سحرگاهان چو برق از جای می جست
کمر چون نی به عزم ناله می بست

سارنگ：
نبودی گر دو چشم اشکبارش
تحریر درآمد بیات ترک و فرود به درآمد شور

درآمد بیات ترک：
نبودی گر دو چشم اشکبارش
فرود به درآمد شور：
نبودی فرق از مشتی غبارش + تحریر تکمیل ملودی شعر در درآمد شور


گوشه‌ی دشتستانی به‌شیوه‌ی مرحوم طاهرزاده - اجرای شجریان

دل عاشق به پیغامی بسازد
خمار آلوده با جامی بسازد
مرا کیفیت چشم تو کافیست
ریاضت کش به بادامی بسازد

http://khosousi.com
https://fb.com/khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM
http://khosousim.tumblr.com

ریاضت کش به بادامی بسازد - اجرای خصوصی شجریان و بدیعی - شور

▨ نام شعر: هر کجا مرز کشیدند، شما پل بزنید
▨ شاعر: نجیب بارور
▨ با صدای: نجیب بارور
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــ
هر کجا مرز کشیدند، شما پل بزنید
حرف «تهران» و «سمرقند» و «سرِپل» بزنید

مشتی از خاک «بخارا» و گِل از «نیشابور»
باهم آرید و به مخروبه‌ی «کابل» بزنید

هرکه از جنگ سخن گفت، بخندید بر او
حرف از پنجره‌ی رو به تحمل بزنید

نه بگویید به بت‌های سیاسی نه، نه!
روی گور همه‌ی تفرقه‌ها گُل بزنید

دخترانِ قفس افتاده‌ی «پامیر» عزیز
گُلی از باغ خراسان به دو کاکل بزنید

جام از «بلخ» بیارید و شراب از «شیراز»
مستیِ هردو جهان را به تغزل بزنید

هر کجا مرز، -ببخشید که تکرار آمد
فرض بر {با} این که- کشیدند، دوتا پُل بزنید
▨
نجیب بارور
ــــــــــــــــ
پی‌نوشت اول: در برخی نسخه‌های منتشر شده از این شعر، توالی ابیات متفاوت است.
پی‌نوشت دوم: متن شعر منطبق بر خوانش شاعر است و با نسخه‌ی چاپ شده در کتاب، تفاوت‌هایی دارد. شکل مکتوب شعر‌، در داخل آکولاد {} آمده است.

نجیب بارور | هر کجا مرز کشیدند شما پل بزنید

▨ نام شعر (ترانه): دوباره‌ها (ساعت عاشق شدن)
▨ شاعر: شهیار قنبری
▨ با صدای: شهیار قنبری
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
____________
دوباره ماهی ِ سرخ، دوباره آبی ِ آب
دوباره عیدی من؛ غزلای تُرد ِ ناب

دوباره دستای تو سفره‌ی هفت سین ِ من
وقت ِ تحویل ِ بهار، ساعت ِعاشق شدن

دوباره مادربزرگ رخت ِ نو سوزن زده
تخم‌مرغ ِ رنگی هم از قفس در اومده

ساز ِ پُر ناز ِ تو کو؟ نُت به نُت از ما بگو
از ترانه چکّه کُن در بهار ِ شست و شو

دوباره لمس ِ علفِ، عطر ِ زاییدن ِ گل
دوباره رنگین‌کمون روی ِ تنهایی ِ پل

دوباره قایم‌موشک سر ِ چارراه ِ شلوغ
دوباره عید دیدنی از غزل‌های فروغ

قصه‌ی دوباره‌ها، سکه‌ای به نام ِ ما
دوباره شهزاده‌ای عاشق ِمرد ِ گدا

ما باید دوباره بچگی کنیم
سبزی بهارو زندگی کنیم

شهیار قنبری | دوباره‌ها (ساعت عاشق شدن)

▨ نام شعر: خوشه‌چین 
▨ شاعر: معینی کرمانشاهی
▨ با صدای: معینی کرمانشاهی
▨ موسیقی: قطعه‌ی دیلمان از سامان صمیمی 
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــ
پرده‌پرده آنقدر از هم دریدم خویش را
تا که تصویری وَرای خویش دیدم خویش را

خویشِ خویش من، مرا و هر چه من‌ها بود سوخت
کشتم آن خویش و ز خاکش پروریدم خویش را

خویشِ خویش من هم‌اینک از درِ صلح آمده است
بس که گوش از خلق بستم تا شنیدم خویش را
 
معنی این خویش را از خویشِ خویش خود بپرس
خویش‌بینی را گَزیدم تا گُزیدم خویش را
 
مِی شدم ساقی شدم ساغر شدم مستی شدم
تا ز تاکستانِ هستی خوشه چیدم خویش را
 
سردی کاشانه را با آه، گرمی داده‌ام
راه بر خورشید بستم تا دمیدم خویش را
 
اشک و من با یک ترازو قدرِ هم بشناختیم
ارزشِ من بین که با گوهر کشیدم خویش را
 
بزم‌سازانِ جهان مِی از سبوی پُر خورند
من تهی‌پیمانه بودم، سر کشیدم خویش را
 
برده‌داران زمان‌ها چوبِ حراجم زدند
دستِ اول تا بر آمد خود خریدم خویش را
 
شمعم و با سوختن تا آخرین دم زنده‌ام
قطره قطره سوختم تا آفریدم خویش را

هوی هویِ بزمِ درویشانِ کرمانشه خوش است
چون به دالاهو رسیدم، وا رسیدم خویش را
▨
رحیم معینی کرمانشاهی
مشهور به سخن سالار و متخلص به بهار

معینی کرمانشاهی | خوشه چین

من آبروی عشقم

سروده و صدا: نصرت رحمانی
موسیقی: مجید انتظامی
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ـ ۱۳۵۶

لیلی!
چشمت خراج ظلمت شب را
از شاعران شرق، ـ
طلب می‌کُند

من آبروی عشقم
هشدار . . . تا به خاک نریزی

پُر کُن پیاله را
آرام‌تر بخوان
آواز فاصله‌های نگاه را
در باغ‌کوچه‌های فرصت و میعاد.

لیلی!
بگشای بند موی و بیفشان
شب را میان شب
با من بدار حوصله اما نه با عتاب!
رمز شبان درد،
شعر من است!
گفتی:
گُل در میان دستت می‌پژمرد
گفتم که:
ـ خواب،
در چشم‌هایمان به شهادت رسیده است
گفتی که:
خوب‌ترینی؛

آری . . .، خو‌ب‌ام!
آرامگاه حافظ‌م
شعر ترم،
تاج سه‌ترک عرفانم
درویشم،
خاکم!!
آینه‌دار رابطه‌ام، بنشین.
بنشین، کنار حادثه بنشین.
یاد مرا به حافظه بسپار!
اما . . .
نام مرا،
بر لب مبند که مسموم می‌شوی
من داغ دیده‌ام!

لیلی!
از جای پای تو،
بر آستانه‌ی درگاه خوابگاه،
بوی فرار می‌آید

آتش مزن به سینه‌ی بستر
با عطر پیکر برهنه‌ی سبزت
پُر کُن پیاله را
با من بگو در خواب‌های پریشان چه دیده‌ای
که خواب را به شهادت رسانده‌اند در دیدگانِ ما
وانگه حرامیان در گود شب‌گرفته‌ی چشمت
با تیغ‌های آخته سنگر گرفته‌اند.
دروازه‌های شهر مدینه آغوش بسته‌اند
آغوش باز کُن
از چهارراه خواب گذر کُن
بگذار و بگذریم زین خیل خفتگان
دست مرا بگیر تا بسرایم:
در دست‌های من ـ
بال کبوتریست!

لیلی
من آبروی عاشقان جهانم.
هشدار . . .، تا به خاک نریزی!
من پاسدار حرمت دردم

ـ چشمت خراج می‌طلبد؟
آنک خراج:

لیلی!
وقتی که پاک می‌کُنی خط چشمت را
دیوارهای این شب سنگین را
درهم شکسته، آه . . .، که بیداد می‌کُنی.
وقتی که پاک می‌کُنی خط چشمت را
در باغ‌های سبز تنت، شب را ـ
آزاد می‌کُنی

لیلی!
بی‌مرز باش.
دیوار را، ‌ویران کن،
خط را به حال خویش رها کُن،
بی‌‌خط باش
با من بیا . . .، همیشه‌ترین باش!!

بارید شب
بارش سیل اشک‌ها شکست،
خط سیاه دایره‌ی شب را!
خط پاک شد
گُل در میان دستم پرپر زد و فسرد
درهم دوید خط
ویران شد!

لیلی!
بی‌خط و خال باش
با من بیا که خوب‌ترینم
با من که آبروی عشقم
با من که شعرم . . ، شعرم . . ، شعرم!
وای . . .
در من وضو بگیر
سجاده‌ام، بایست کنارم
رو کُن به من که قبله‌ی عشاق‌ام
وآنگه نماز را،
با بوسه‌ای بلند، قامت ببند!

لیلی!
با من بودن خوب است،
من می‌سرایمت!

من آبروی عشقم - نصرت رحمانی

آهنگساز:حسین علیزاده شور انگیز:حسین علیزاده آواز:رها
 نی:سیامک جهانگیری
سه تار:علی بوستان


آواز مثنوی/حسین علیزاده | live concert in belgium/2014

اگر زِ کوی تو بویی به من رساند باد 
به مژده جانِ جهان را به باد خواهم داد

اگر چه گرد برانگیختی ز هستی من 
غباری از من خاکی به دامنت مرساد
... 
تو تا به روی من ای نور دیده در بستی 
دگر جهان در شادی بروی من نگشاد

خیال روی توام دیده می­کند پُر خون 
هوای زلف توام عمر می­دهد بر باد

نه در برابر چشمی نه غایب از نظری 
نه یاد می­‌کنی از من، نه می‌روی از یاد

به جای طعنه اگر تیغ می­‌زند دشمن 
زِ دوست دست نداریم، هر چه بادا باد

زِ دست عشق تو جان را نمی‌­برد حافظ
که جان زِ محنت شیرین نمی­‌برد فرهاد

تصنیف غبار - نیما نیک نژاد  و وصال علوی غزل حافظ

استاد احمد عبادی - دستگاه شور

آواز شجریان روی غزل حافظ
سالها پيروی مذهب رندان کردم
تا به فتوای خرد حرص به زندان کردم

من آبروی عشقم - نصرت رحمانی

Sardar

Recent comments

bookmili

Related tracks