Noskhe Live

یکی بود (زنده)
اجرا دیگرد
نوازنده ی گیتار: مهدی راهوار
درام  : نیما نمازی
صدابردار: نیما نمازی

Donate

Yeki bood Live

سال نو
کاری از گروه اتاق و دیگرد
بر اساس قطعه ی نازنین گل من با صدای ملوک ضرابی اثر انوشیروان روحانی

تنظیم بامداد افشار
رپکن دیگرد
پیانو نیلوفر قربانی
آواز نیوشا قربانی
میکس سعید دهقان
تصویر داریوش گرگوند 

Sale no - Daygard X Otagh Band

خزون
کلام و اجرا: دیگرد و سوال
آهنگساز: نجوا
میکس مسترینگ: سعید دهقان
جلد: پن دار

ورس اول (دیگرد)
نه میشه کاشت نه داشت نه برداشت
گوشه ی لب مرده میزد تو قبر تبخال
آفتاب که بود واسمون یه روز نماد فردا
یادآور چیک عرق سگ‌دو شد تو گرما
فرقی نداره چی میشه نباید بذاریم دست رو دست
از دید گنده ها که مردم جرم نخ دندونن
اسلحه نعره میکشید ما رد شدیم از رو هم
اسطوره پهلوون یا لوطی تو کنج پستو حبس
مردم علیه مردم
ذلت پشت ذلت
ققنوسی بلند نشد از اون خاکستر ملت
شاه که عاشقت بود شهرزاد بگو تموم نشد قصه ت ؟
حاجر عروسی گرفت تو چشماشه برق نفرت
چرخ تاریخ شد پنچر موندیم له زیرش بی حرکت 
چه شعری از این تلخ تر ؟ که میهن یه مرز بود!
توی مغزم و این عشق عافت زده بود وبال رفتن
انگار منم بودم یه مادر با قاب عکس که میرفتم مزار بچه م 
که سور زدید به ضحاک 
از خاک بودید پست تر
که مار شونه هاتون زایید اژدهای هفت سر
برگ آرزو پژمرد تو سینه کاشتید خنجر
وقتی که آدما قتل رو لطیفه کردن
شبیه شکنجه میشد طنین خنده ت 
اون که رفیق صدات میکرد ازت جمع میکرد مدرک
دارا جاسوس فقر زن پاسوز مرد
بحث داغ روز؟ بهترین رپر گنگ!
از اون خزون که آسفالت رو با خون شستید
 و پای درختامون چال شد تابوت خورشید
خزون موند
خزون نمیرفت
خون خزون تو جون باغ رخنه میکرد
شاخه ی درخت به ساقه ش دشنه میزد
میمکن از خونمون و باز تشنه میشن

همخوان:
خزون بگو چی می خوای تو از جونمون؟
خزون بهار شد زرد شد خونمون
خزون بگو چکارت کرده بودیم؟ که ریخت همه پوست موند استخونمون
خزون آتیش زدی به دودمونمون
خزون بهار شد زرد شد جونمون
خزون بگو چکارت کرده بودیم که ریخت همه پوست موند استخونمون

ورس دوم (سوال)

یا دروغه اینکه از خاکیم و از گل
یا این خاک خصومت داره با خودش و نسلش
یه گربه ی کور واسه غذا میزد پرسه
با عشوه میاد سمتت و بعد چنگ میزد رو دستت
شکمش پر از رویا شد آروغ آرزو
نعره میزد پابکوب سیره شکم پاسبون
فرش قرمز خونیش فقط پاخور ناله بود
کفش اونا آهنی پا من چارق پاره بود
عزا شد روزگار همه ختمیم
نقطه سر خط تو پلک بزن باز ته خطیم
نفس تو سینه گندید
بغض نبود چاره وقتی روحمو درد مچاله کرد و درمون شد تسلیم
فهمیدم حبسیم تو حلقوم خشمیم زنده تو گور ترس
شرقی همیشه غمگینه
یا دروغه اینکه بنی آدمیم
یا پر از نفرتیم از خود که رو هر تنی تاولیم
نمونده دست و یاوری نمونده حرف و باوری
چی میشه سهم عشق که لقمه چرب ماتمیم
هنوزم دلتنگم برسه اون روز خوبت
هی شکوفه رشد کرد رو شاخه ها عطر خونته
بارون زد بی امون فقر هنوز توی جونته
نبود رنگین کمون تو جفت هوا که روی بومته
گذشته عمر قرن رو صورتت رد درد
ترک شد رود خشک پوستت شکسته تر
از خط اخم تا خال چونم زیر رقص اشک
هیزم جهنمته چوب لای چرخ من
تو تاریکی مطلق که روز نمیزاد
یه دختر که به حرف کسی گوش نمیداد
سقوط هر برگ یه کشته میداد
دامن گلیشو چتر کرد زیر یه درخت
مستونه چرخ زد که غنچه میخوام

همخوان:
خزون بگو چی می خوای تو از جونمون؟
خزون بهار شد زرد شد خونمون
خزون بگو چکارت کرده بودیم؟ که ریخت همه پوست موند استخونمون
خزون آتیش زدی به دودمونمون
خزون بهار شد زرد شد جونمون
خزون بگو چکارت کرده بودیم که ریخت همه پوست موند استخونمون

خرید

Daygard x Soall - Khazoon [ prod. Najwa ]

تک گل
کلام و اجرا: سوال و دیگرد
آهنگساز: نجوا
میکس و مسترینگ: سعید دهقان
جلد: شایان خسروی
خرید: zil.ink/takgol

قسمت اول
:سوال
منو  بکارید تو زمین همون  تک گلم که بامن بهار نمیشه باید زمستونو دک کنم
ازم باغی بسازید  بتازید به پاییز
اگرم باشه نجاتی, غرق ته پیک الکل ست   
آسمون شده طلسم این زمین نحس
مارو بکارید به امید سرزمین سبز
گوش صبح شده پرخون از نفیر شب
رنگ  امید و روزای خوب از همیشه رفت
رو تن خشک جهان من اون تک گلم که گهواره م خونی شده و  تنم پر ترس و لرز
این باغ بی برگی هنوز لُخته تنش از رهگذر
منو بکارید تو برهوت پر از هرج و مرج
فکراتون بومیده یه جوریه
 کی رو چشما مهر دردو کوبیده ؟
جهل واسه شرارتتون حمال خوبیه 
منو بکارید تو مغزای پوسیده
میزنه قطره های بارون
صورت شانس پر از عطسه های ما بود
 صبر اومد فرصتها تو تابوت
نرسید صدا به صدا زیر نعره های تابو
من همیشه پشتم به منه
چون نمیخوام خشکم بزنه
ولی تنهایی نمیشه کرما گشنن یه  سره 
کاش جوونه هامون تو خاک دشمن بزنه

همخوان: 

من اشکامو کاشتم تو کف دست دوتا چشم برداشت کردم فصل سرد
بذر ساعت رو میپاشیدم رو سنگ قبر که حاصل زندگیمو کادو پیچ بدم به مرگ
بارون تو شهر من بود عرق شرم ابر
آب توی جوب خلط بعد از سرفه ی سنگ
نگاه میکردم بود روزنه تنگ
رسید نوبت جنگ بهم

قسمت دوم
دیگرد:
کاش میشد خاطره ها رو با یه دکمه کرد پاک
کاش میشد انتقام گندم رو گرفت از داس
کاش پوکه ی گلوله هاتون جوونه میزد از خاک
یه شعله میکشیدیم زیر باروتای نمناک
یه رقص بینظیر از مرمی ها که بشن پرتاب
کاش
میشد انتقام مرده رو گرفت از خاک
این سرهای بریده متقاعد شن که مردن
یه کوه از جنازه منتظر مرگ غنچه ن 
کاش صرف نظر میکردی از شکفتن
معده ها خالی تر از شیکم سفره ن
آسمون یادم میاره نگاه کن هنوز تو تنگم
درد مثل جیوه نفوذ میکنه تو پوست جمله م 
کاش میشد واژه ها مشت شن تو فک قدرت
تبریک مادرم شهید شد بچه ت تو جنگ با دشمن
لاله ها سرخ تو دشت سرب خون دل خوردن
یه زندونی چیکار داشت جز چوب خط شمردن
کل دنیا رو دیدم از چشم سوسکی که کشتم
کاش اون قانوناتون شوخیشون نمیگرفت با تخمم
یه روز انتقام میگیریم از اون خالق غایب 
کاش میشد منفی بافی ها رو کرد تو قدر مطلق
اون بچه پول تو جیبیش رو پرت نمیکرد تو قلک
زمان میگذره تندتر ضربان میزنه کندتر
کاش میشد هجرت کرد از ایران به ایران
یه باغ سبز میکاشتیم بی حس غربت

همخوان: 

من اشکامو کاشتم تو کف دست دوتا چشم برداشت کردم فصل سرد
بذر ساعت رو میپاشیدم رو سنگ قبر که حاصل زندگیمو کادو پیچ بدم به مرگ
بارون تو شهر من بود عرق شرم ابر
آب توی جوب خلط بعد از سرفه ی سنگ
نگاه میکردم بود روزنه تنگ
رسید نوبت جنگ بهم

Soall x Daygard - Takgol [ prod. Najwa ]

جعبه سیاه اجرای زنده
اجرا: دیگرد
کنتر باس: آرش ضرابی
گیتار باس، سینت: مطرب
خرید و دریافت داخل و خارج از ایران
zil.ink/jabesiahlive

Jabe Siah (live)

!نباید کشت
دیگرد
آهنگ نجوا
جلد زهره
میکس و مسترینگ سعید دهقان


رو چین و چروکای کج دستای دنیا
اونجا که مادربزرگش فالش رو گرفت با رویاش
اذون گفتن در گوشش اون نمیترسید
که این برابری میکرد با سرود کشتار
قربون صدقه ش رفتن 
چشمای درشت! 
اون جیغ زد قابله گرفت بند ناف روتو مشت
پیشونیش رو بوسیدن با لبای زمخت
اون اینجاست بوده پوست آبا اجدادش کلفت
شانس آوردی که نمیشی سوار شتر
که اگه صد سال پیش بودی رو این زمین بزرگ
یه بیل میدادن دستت نون می خوای جون بکن
کدخدا تو ایوونش دود بکنه چپق
بچه س روزیش ملا و ترکه س تو مکتب
که وقت تلاوت میزدی تپق
رو به افق سجده ی شکر
تاول مهر داغ رو پیشونی شیکم گنده ی ملا 
مژده داد ویرونی
تف قبله ی عالم برکت داشت معصیت شغل رعیته
نکنید دست دست! که قحطی همه رو پرت کرد یه جای دور
ما هیچی که نداریم از خودمون!
پس بگو چیه تو کله ت ؟
 که سیلی از جمعیت زد نظمیه رو فتح کرد
دست و پای کدخدا تو اندرونیش بسته س
سرنوشتش مثل ماشه بود تو دستم ولی

همخوان:
کدخدا رو نباید کشت!
شماها رو نباید کشت! 
حیف تف مرگ میشه واس ش یه پایان خوش بگو
چی آرومت میکنه غیر فحش ؟
شماهارو نباید کشت شماهارو نباید کشت
نه از روی رحم نه از روی صلح
بگو چی آرومت میکنه غیر قرص

ورس دو
از جلو نظام!
دستاش روی شونه ی جلوییش اینجا پادگان بچه هاس
که ناظم روز اول همه رو کچل کرذ
ولی کسی دست از سرش بر نداشت
رو صورت چک باباس
رو کمر کفش آقاس
شکنجه سر کلاس
بخوره زنگ نماز
مغزاشونو شستن ولی پاهاشون میده بو
اون خوابه رو بالش سنگ مثل پر قو
یه معقول معمولی نه پی شر نه پی شور
همیشه لنگ پول
چشم تو چشم بهش میگن دروغ
میدونه حق چیه! نمیده سر تکون
دست هرز مامورت 
به بچه رحم نکرد با وقاحت میکنن اعتراف به قتل هنجره ش
تو گوشش میپیچه هر روز یه جیغ ممتد که میشنفتشون حتی تو سکوت مطلق
نبوغت مرده س
تو مملکت بنبست
روان مریض هرکی که میبینی یه شعله س
باریک کمر فنجون خیک جلو تر از پستون
ما چایی بریزیم حاجاقا تو خواب قیلوله
تو سرم میکشمت هر روز و هربار
یه تصویر تکراری واسه ی صد روز و صدبار
این آواز خشونته که در گوش میخونه
هر آدمی که اینجا باشه اینو خوب میدونه که

همخوان:
شماهارو نباید کشت!
شماهارو نباید کشت! 
حیف تف مرگ میشه واسه ت یه پایان خوش
بگو؟ چی آرومت میکنه غیر فحش ؟
شماهارو نباید کشت!
شماهارو نباید کشت!
نه از روی رحم
نه از روی صلح
بگو چی آرومت میکنه غیر قرص ؟

هشدار شکنجه صوت

نجوا
دیگرد

Daygard - Nabayad Kosht! [prod. Najwa]

خوانش: صبا لوعالیان
آخر چرا به خانه‌ی من آمدید وقتی که خانه نیستم؟
پژمرده میشوند ولی دیر 
گلهای سوسنی که نیاوردید 
تا نوبت شما می‌شود پیر می‌شوید!
یک چیزکی شبیه همین عکس زیرخاکی مضحک
نه! تازه نیست مرگ
فرقی نمی‌کند که چه روزی و چه ساعتی و کجا 
در می‌زدند بی‌وقفه می‌زدند ولی هیچکس نبود
من توی عکس نیستم از بخت خوش خدارا شکر
وقتی که قاب چوبیش افتاد و خشک شد
یک هفته بعد رفت در این قاب دودی بی‌روح
بی خانمان شدند فقط موریانه‌ها
فرقی نمیکند که چه سالی  هزاره‌ی چندم
در می‌زدند بی‌وقفه میزدند ولی هیچکس نبود
غیر از شما که سرزده انگار آمدید
گفتم که شاید آمده اند عکس را!
لبخند میزنید لبخند میزدند و جوان می‌شدید
لطفا تکان نخورید! 
اردیبهشت بود که بی وقت در همین اتاق پذیرایی
من مرگ را معاینه دیدم
یک سنگ‌ریزه بود فقط روی پلک
سرد! سبک!
پس آن کسی که عکس می‌گرفت که بود؟
من توی عکس نیستم از بخت خوش خدارا شکر
آن روز روزی از جوانی من بود
چون پرده های سوسنی از آفتاب 
رنگ وا گسست
گاهی غروب‌ها همه‌ی قوم و خویش‌ها 
شکل و شمایل جوانی خود را به چشم میکشند
مثل همان جوان جعلق
که شق و رق
وسط آن دو دختر بالا بلند
آن روز روزی از جوانی ما بود 
با شکوه و بی رنج
آخر چرا به خانه ی من آمدید؟ از پی این مرده ریگ
نقشه‌ی یک گنج؟
پژمرده می‌شوند ولی دیر! گلهای سوسنی که نیاوردید
یک سنگریزه بود فقط روی پلک
سرد سبک
بردید
خب 
چه بهتر

Nayavardid

نباید رفت؟
دیگرد و سوال
آهنگساز: نجوا
میکس و مسترینگ: سعید دهقان
جلد: احسان توکلی 
عکاس: احمدرضا رضایی
آهنگ چهارم از مجموعه ی شرقی غمگین

قسمت اول دیگرد:
وقتی دستامون تو دستای هم بود
هم و غمم مچاله می شد تو خم ابروت
دراز کشیدیم رو چمنایی که نم بود
طیاره آسمون رو میشکوند تو خطی از دود
دلم تنگ میشه تو دلت تنگ نمیشه؟
نگاش تلخ تر از نگاه دختر تو تلخون
من "آه" میشم و میکشیم از عمق ریه هات بیرون
با آستینت پاک میکنی بخار رو از روم
تو یه جایی می خوای که خیابوناش پر از رقصن
من نقش رقص رو می خوام حک کنیم رو تن خیابون
میگی رو گلوی رویاهات مونده رد دست ترس
من میگم رویامونو میاریم تو شهرمون
لخت بشیم رو آب پهن رو یه تیکه تخته چوب
تا صبح بزن بچرخ برقص بخون 
که این خوشی تنها حقمون از این 
دنیای سنگدله
تو خوابم یه پرنده لونه ش رو به موهات زد گره!
نشون موندن بود یا نشون رفتن؟
خونه اونجاست که دستات دور من حلقه ن!
خسته از گشتن
گفت دیگه باید وا بدیم
ماهی خودش رو دار زد
با قلاب ماهیگیر

همخوان:
یه جا که بشه خوند
یه جا که بشه رقصید
یه جا که ماه رو به ساحلش میخندید
یه جا که فاصله نباشه اسمش تقدیرو
هرچقدر دور شی ازم من بهت نزدیک تر شم 
و تو نزدیک تر شی و من نزدیک
مثل دو تا آیینه جلوی هم
من خودمو از تو تو خودتو از من
من خودمو از تو
نمیدیم تشخیص

قسمت دوم سوال:

چیزی جا نذاشتی جز یه‌بغل خاطره 
که تنگ میشه دلم اگه بخواد بهش جا بده
تو سرنوشت تیره چیزی نیست که خط‌فاصله
تو میری من برمیگردم یه دور باطله
تو میشی جاری که رفتن برات یه فرصته
من ماهیم که به ساحل بدون تو زل زده
تو بارت عقدته از رنجی که بردی 
من خالیم از اشک و پر از حرفیم که خوردمش
میگی تهش یه روز برمیگردم خونه
ببین خونمون الان خاکش مثل دلت خونه
این که به لب رسید جونه 
برو جدایی ام خوبه
اگه برسی اونجا که یکی قدرتو بدونه
خونه اونجا نیست که توش بمونی همیشه غریبه
که ببیننت شبیه وسیله
که گم بشی هیشکی سراغتو نگیره
از بیداریش کوچ کنی کسی خوابتو نبینه
برو ولی جابذار دو قطره اشک که همون آب رو آتشیه که گرفته بالمو
نمیگم برس به دادم ولی صدای دادمون گرفت یه عالمو


خونه منم برا تو تو برای من
یعنی دردتو داد بزنه صدام 
یعنی اشک تو از چشمای من
یعنی همصدای هم
یعنی دستای منو تو تو پنجه‌های هم
یعنی همین امید توی خاک و خون غلتیده
بچه‌ها نخندین تا پایان که نزدیکه
مشت انتقام سنگینه
من بعد شرقی خشمگینه

همخوان:
یه جا که بشه خوند
یه جا که بشه رقصید
یه جا که ماه رو به ساحلش میخندید
یه جا که فاصله نباشه اسمش تقدیرو
هرچقدر دور شی ازم من بهت نزدیک تر شم 
و تو نزدیک تر شی و من نزدیک
مثل دو تا آیینه جلوی هم
من خودمو از تو تو خودتو از من
من خودمو از تو
نمیدیم تشخیص

Daygard x Soall - Nabayad Raft? [prod. Najwa]

خوانش: صبا لوعالیان
مارا ببخش

Maara Bebakhsh

دیگرد x دهقان @saeed-dehghan
جلد: شهرزاد

تو خیابون همه گریه میکردن هر ده قدم که راه میرم تشنه میشم
امروز که کوره بذار فردا رو ببینیم از چشم دیشب
خبر شوک شد پخش مرگ مهسا که زد رفت تو حاشیه تموم بحثا
که میدونی که مرگ خبر چهل ساله باز کم میشه یکی دیگه از ما
توی خونه موندن نیست دوای درد
از سمت خونه سعید به سمت تئاتر شهر
که اپراتور مترو گفت تئاتر مرگه اینجا
خوش آمدید
تو خیابون همه سرفه میکردن گاز از تو ریه هاشون شعله میزد
پارک تو محاصره ی لشکر دیو، تیر صدای جیغ
همه شوکه میشن

من اینجا تو این شهر مسافرم نمیخواد بهم بگی کجا برم
هرچی که دیدم هرچی که میگم هرچی شنیدم
با چشای خودم دیدم
باچشای خودم دیدم
با چشای خودم دیدم

یه دختر گفت آقا بیا اینور بهتره باشه جمعیت بیشتر 
یکی دیکه داشت ماسک پخش میکرد
شدت گاز میشد باز وحشی تر
دود سیگارو که فوت کرد تو چشام تازه کل سیاهی رو روشن دیدم
منور آسمونو روشن میکرد
هرچی داد میزنن پرتر میشن
موتورای دو ترکه دنبال طعمه
رد تایر قیر آسفالتو خورده
یه دسته مو حبس تو یه دست مشت
فریاد ولش کن ***** بزدل
می‌خوام برم پیش شوهرم
فقط برم پیش شوهرم 
گفت خودم میشم شوهرت
شوهرتم میبرم
کل عمرتم میبرم
همه زندگیتو میبرم
تصویرا میگذرن
صداهارو میشنون گوشام واضح
یه لاکپشت که کوله مه سپر ساچمه

یه حبسی که شاید باز هشتگ داغ شه
ما که دست خالی کاری از دستمون بر نمیاد که
 سوگواری واسه گذر از غم میشه لازم

پس تو خیابون همه گریه میکردن به اجبار
یکی از گاز فل فل یکی احساس
حتی اگه قد نده عمر به پیروزی ولی بازم میدونیم که میشه 
کش داد
"ما از شما نمیترسیم"
جوابی که خود سوال بهش داد
یه حس که بودنش تو لحظه 
به دیدنش توی اخبار میرزه
تف تو اون که گفت آزادی ترسه
آزادی جنگه

تو شهری که بهش زور مذهب می‌چربه
آزادی رقصه
وقتی که شالش آزاد دور سرش  میچرخه
گرماشو لمس نکردم رو پوست
ولی با چشمای خودم دیدم خون چه رنگه


من اینجا تو این شهر که ساکنم
نمی‌خواد بهم بگی کجا برم
هرچی که دیدم هرچی شنیدم هرچی که میگم
با چشمای خودم دیدم
با چشمای خودم دیدم



خرید/buy

Ba Cheshmaye Khodam Didam [prod. Dehghan]

اسب از گرسنگی می‌آید
خوانش: صبا لوعالیان

در های‌های باد
ـ در باد ـ
از روزن خیالی
من ذره‌ای نسیم دزدیدم

من کاسه‌ی مسین را
از بار قاطران 
تا رودخانه بردم

با همسرایام در باد خواندم:

اسب از گرسنگی می‌آید
اسب از گرسنگی می‌آید

با یال‌های انبوه
با یال‌های بازیگوش
بی‌آرام
و‌ خوان بی‌دریغ را
گسترده می‌بیند

با بادهای مانوس
با بادهای پچ‌پچ‌کن
با زلف‌های خیس
من آن دبستان را
تا خانه با فرار
با گریه می‌دویدم

اکنون
فصل همیشه گریان بودن را
با چشم‌های مادر می‌خوانم
اکنون گم می‌شوم میان جماعت
گم می‌شوم
تا مادری که مجبور است
دست مرا بگیرد

هوشنگ چالنگی

Asb az gorosnegi mi'ayad

رپکن: دیگرد
آهنگساز: نجوا
میکس . مسترینگ: سعید دهقان
کاور آرت: فرشته ابراهیمی (استودیو شماره پنج)

Man ye Lahzam [prod. Najwa]

 رپکن: دیگرد و رخ
آهنگساز: نجوا
میکس . مسترینگ: سعید دهقان
کاور آرت: فرشته ابراهیمی (استودیو شماره پنج)

Divara (feat. Rokh) [Prod. Najwa]

کلام: دیگرد
اجرا: دیگرد و نیوشا قربانی
پیانو: علی چوپانی
 تنظیم سازهای زهی: بامداد افشار
جلد: فرشته ابراهیمی
 
خرید و دریافت از طریق درگاه ایرانی:
https://zarinp.al/605310

خرید و دریافت از طریق درگاه پی‌پال:
 https://www.paypal.com/paypalme/supportmygig

Daygard - Where Can I Go? feat. Niusha [prod. Ali Choupani]

به زندان
آهنگ اول از آلبوم "تکافو"
 شعر و اجرا: دیگرد
@arsalun
آهنگ: فارسی 
@farsea
میکس و مسترینگ: نیما عقیانی
@nima-aghiani
شعر:
از وقتی که چشامو کردم باز
دیدم گیرم وسط دریایی از شن
کف پاهام رد ماچ ماسه هاست
صدام رو برگردوند به خودم کوه سنگدل
رشد مرده ها
بدون آب
خلاف جهت آفتاب
بچه ها پابرهنه سوار تاب
اینکه ماها نداریم رو خدات داده به ما
ذبح شد سوی چشمم رفت
زیر تیغ خواب
چرتمو پاره کرد همسایه کشید یه جیغ ناب 
من صدای شکستن استخونتو شنیدم وقتی
با پا کوبیدی زیر عصای گدا
گذشتم از سی! میریزه از سرم مو
پیاده رو بومه کفشای تو پام قلمو
میگیره تنت بو تو ذل آفتاب
گریه میکنه زار زار کویر داغدار
ماها بچه ها سرب تو گلوی باتلاق
که زنده بودنمون شده یه اثر شاهکار 
و میندازن رو تن هم یه خط به یادگار 
چه شیر بیاد یا خط
میره تو دخل صابکار
بزرگ شدیم با صدای قل تو قهوه خونه
این آپاچیا از دنیا بود یه سی‌جی سهمشون
میگفت دعای مادرش بوده نشده غرق خون
پیرا میگن همین که نفس میکشی قدر بدون!
بچه تو آب جوب
میگیره فاز رو
وجه مشترک بچه ها تنبون و خاکشون بپرس از حالشون که نمیره هیچوقت هیچجور از یادمون
که تیز میگذره!
مثل شهاب تو آسمون
کفشا تو دستمون
تپه ها روبرو
زوزه‌ی باد لای بوته های خار
چشماشو میبست با خودش فکر میکرد
صدای جیرجیرک آواز ستاره هاس
خاک! پذیرنده! شیکست کمر تپه رو با هم سُر خوردیم رو شیب کشاله هاش
خونه ای که یادم نمیاد حتی کجا بود
رفیقم میزد زیر آواز 
مقام همایون
.
.
.
.
من دلم پره که همه یادشون رفته
از عصر آدمین که میکرده خاک بازی
وقتی که هوش مصنوعی آسیبش از تو کمتره
براتون آرزو میکنم! ربات باشین!
من می‌خوام بمونه یه تیکه از گذشته بام
تو مغز پوک تو معلومه اشتبام
از هر طرف فشاره روم تا خرتلاق
چون می‌خوام فرق بکنم با اجتماعم

رپ کنیم که دیگه رپ گوش نمیده
واسه گنده هاتون بودم منشع الهام
رپری که می‌خواد از دور ببینه
 می‌خوام ایرونی بمونم
 اگه نداره اشکال.

Takafou

6/27/2025

Daygard - Be zendan [produced by. Farsea]

Daygard - Ayine feat. Rez
Producer : Mez'Rab
Mix & Mastering : Mez'Rab
Cover Design : Sevad
Record Label : Pelak
Release Date : 1 - August - 2015
Download Link : https://www.mediafire.com/?a1v8tey6bjop8bl

Daygard - Ayine feat. Rez (produced by Mez'Rab)

دیگرد - محتسب
آهنگساز : فارسی
تنظیم : یارا
طراح جلد : امیررضا حسینی
محتسب قطعه ای از مجموعه ی بی چهره میباشد
میتوانید با مراجعه به لینک زیر از هنرمندان اثر حمایت کنید
mohtaseb.pelak.im
تاریخ انتشار : پنجم شهریور هزار و سیصد و نود و هفت

Bi soorat

Mohtaseb - Daygard (prod. by Farsea )

اعتراف
کلام و اجرا : دیگرد
آهنگساز : رزم
تنظیم : پیمان یارا
طراح جلد : سواد
اعتراف یکی از قطعات مجموعه ی بی صورت می باشد . برای پیش خرید و حمایت مالی از مجموعه به این آدرس مراجعه کنید : www.pelak.im

Beesoorat

Eteraph

Daygard - Cherknevis [EP]
producer : Pedram  
featured artist : Dariush
Mix and Master : Soheil Sorb
lyrics : Daygard
label : Pelak
Release Date : 7/09/2012


خیلی خوبه نه ؟

خیلی خوبه نه ؟ من هنوز زنده ام .. دیگرد یعنی یه سگ ولگرد .. پوزشین بهتری داری واسه ی زندگی کردن؟!
دهن یه سری آدما رو له کردم.. کیسه ی قلبم پر بود .. درشو بستم گذاشتمش پشت در 
پشت سر میزارم همه چی و مثل بالشتم... لم میدم به خاطراتم و به فکر آینده ام .. یه آدم موفق
همیشه سخت ترین راه.. بهترینه.. مثل خوندن من رو این بیت.. خیلی خوبه نه ؟! .. کیرم تو وجناتت!.. نیشتو ببند.. جنبه ی شوخیم نداری نه؟! توام کیسه ی قلبت زود پر میشه و باید بزارنت پشت در..
فرق من و تو اینه همچی تو دل خوشی نداری و من! چرک نویسام زیادن.
4تا رفیق کسخل دارم از خودم بدتر.. رسما .. من نفسای آخرمو زدم قبلن.. چیزه دیگه ای ندارم واسه از دست دادن به جز یه نفر.. اوناییم که دارم .. قبلن از دست دادم.. ولی باز همه چی خوبه خیلی خوبه نه؟!
هه
یه لیوان قهوه... یه اتاق تاریک و هوای سردش.. آسمون کویر و دوست دارم.. تو این شهر خراب شده
چند باری پوست انداختم همچی بگی نگی..
تا تهشو رفتم..

همخوان :
همچی خوبه خوبه.. همچی تر و تمیز.. یاد اون وقتا که .. لش و کثیف شب و کردیم روز
                          پلاک به گردن همه چی ردیف بود (2بار)


همیشه کثیف و شاکی بودم اما الان همه چی ردیفه داشی خوبم.. همه چی عجیب وقاطیه و خونم
رپیه و شاهانه .. لش و قوی ... جدید و قدیمی باهامه تو هم.. یه جورایی همه چی در همه حال.. در همه ! باحاله! 
بابام سیخه درسمه من گیر رپ.. اون یه چیزایی می خواد واسم.. من یه چیز پرت .. نسبت .. به اون چیزی که اون میخواد
اون چیزی که اون می خواد پوله! .. واسه من کافیه عکسش.. منظورم یه بیت لوپه بچه
بد شکلم.. کله سکسیم.. اما این داف سکسیا.. یه سوپر استار ه جلف می خوان .. عین این قرتیا اه!
نه ما نیستیم حاجی.. حتی اگه معلم هم بندازتمون ما بیستیم! داشی شاکیم نمیشیم
چون اون چیزیکه خواستیم باشیم میشیم
راضیم ! تو از پول من از شعر پر جیبم.. محوره کره ی زمین میچرخه دور کیرم
هیچی کیرمم نیست چون که دنیا زیرمه.. قلمم رو ورق میرقسه
همه اش حرفم مثه نبض رو ضرب میزنه.. پس همه چی جوره .. گوره همه تا بیاد جونت دراره.. وقتی روزت اونی بشه که می خوای! ... همه چی خیلی خوبه نه؟! هه


همخوان :
همچی خوبه خوبه.. همچی تر و تمیز.. یاد اون وقتا که .. لش و کثیف شب و کردیم روز
                          پلاک به گردن همه چی ردیف بود (2بار)

05 - Kheili Khobe Na ! (Feat. Dariush)

دیگرد - آهنگساز رویا ترابی
یه جفت گوشِ باکره
چشایی که رنگا رو میشنید
صدای اعتراض درخت
به اون که میوه رو میچیند از چشای گربه
یه انعکاس به جا میموند فقط
تو خاطر قاتل 
خودشو کشت
یا خودشو زد به مُردن
گفت هفت میلیارد آدمیم نگفت کیا شمردن
توو کدوم خاطره جا میشی از کدوماش پاک میشی
از هرکی پرسید راهِ درستو یه خطِ صاف کشید از
خطای صاف که گذشت
چرخ و فلک الاکلنگ 
بالا و پایین توو تنهاییاش
نقطه ی سیاهِ ما بزرگ نشد توو مهد کودک
یه جیغِ بنفش بود درِ گوشِ اونایی
که دوست دارن رو تخت بمونن
من فقط نوشتم
 تصویرم از تو رو
تو خندیدی  اون گریه کرد
به کوری این مردم و
تو خندیدی اون گریه کرد
بی سفره ی بی گندم
مرگمون تایید میکرد 
پوچی این هر دو رو
کوچه ها باریک چراغا خاموش
میچرخم توی شهر توی دستم
یه فانوس 
به قدر دیده هام
به قدر نشنیده هام
غرق ترین جسمم توو عمقِ این اقیانوس
یه لکه ی سرخ بودم رو دامن حق ترین حرف
رقص انتقام کلِ این شهرو یتیم کرد
جلادا شریفن 
آدما میخوان شهید شن
!سِرو خون آزاد نطفه ! مِک بزن!  عمیق تر
چشم بدوز از زمین به ماهِ پر از پرچم
تو جنگِ سرد بساز از پوستِ حیوون سنگر
با دستای بی مهر کشیدن این میخو از سنگ
طنابِ انفعال دورِ گردنا تنگ تر
چه تناقض تلخی صدای خنده و بنگ بنگ
با توجیحِ عدالت معنای عشقو خط زد
یه شروعِ شیرین که باید از منشور رد شم
یه تجزیه ی زبونِ دنیا
به تلخی ، ختم ، شم
به تلخی ختم شم

Daygard - Jange sard

دیگرد به همراهی صفیر - آهنگساز رزم
صورت
قسمت اول صفیر
 
به دندون گرفت زبون چرخ خیاطی
که دوخته بشه رختِ جهان
تار و پود و رج به هم تنیده شن
ولی سوزن سوء ظن داره به نخ
رای از انگشت سبابم ریخت
شده قربانی بانی غرش
شست گردن میگرفت 
به یه اشاره به سرفه میافتاد *س کش
زر و زیور و زینت و روح وصله ی بی وصال جسمه
کلمه واسه قافیه لطفا القصه
زاده ی کره ی زمین
شهروند دهکده ی جهانی
مهره ی قوانین سرخ زرد سیاه رنگین پوست
از هر اقلیت حدِاقل چند میلیون
تشکیل میدیم یه جامعه یک پارچه به ظاهر آزاده
دین زبون باور یکی حکم اجباره
یه قاعده به نام زندان سرطانِ سرمایه داری
الاجش سرمایه هنگفت با دستای خالیه
کشورای مستقل کِشش پیدا میکنن سمتِ اربابِ مالی
پس برده یا بنده فرقی نداره
سرمایه دارو چه به موعود و مبادا
انتهای قصه بشه لحاظ
اینجا عطف ماجراست
پارچه ی سیاهو پهن میکنم
روی جهان بگیره عزا
ولی تیکه تیکه تیکه سبز آبی بنفش نفش
میبافم تا یه رنگی پیش نیاد
ظاهر و ترجیح میدم زاهد
اما باطن هنوز توو نیمه ی راهه
یه شاخه مدیونه به ساقه
حتی اگه باشه کهن و افتاده
سردی رو میکِشم به صورت خلق
چهره ها رو میبُرم میدوزم به هم
لی لی رو چار خونه ی گچی رو قیر چی
اگه کناره هم باشن و تفاهم  هیچی
عابد میکنم شیرین کامت
وقتی چهره ی به خون نشسته ی خودم توو دستمه
این هنر تجسمی با کدوم نمایشگاه محرمه؟

به یاد بیار یادم نمیره ، به یاد بیار نه یادم نمیره
به یاد بیار یادم نمیره ، به یاد بیار نه یادم نمیره
قسمت دو دیگرد

خیاط شستشو تَر کرد
کشید سره زلف نخ
منم یه صورتک اختیارم دیدن
چشمای سوزن کوره من شالوده ی جونم نوره
رنگات به تنم ماسیده شفافم شیشه وقته عبور شمع
شمع مسخِ این جنگ سرد
اشک از رنجِ حضورش منم سنگِ صبورش
من درونم میسوخت مثلِ یه عود خام
پیدام کن بو بکش سر بچرخون رو به باد
تویی بزاز حیله گر ، جامت از سیرت تیره تر
لباسات به تنم گشاد ، عاصی از گفتن کلیشه هات
دنیارو بفروش پشتِ گیشه ات
نئشه م کن شاید هیپنوتیزم شم
گل قرص مورف مرشد فراموشی نعمته
اگه یادم بره که کی بودم از اول چی
سعادت توم بود و من دنبالِ نخودچی
حرف بزن به زبونِ من تا شاید باحال شی
خودمو ببازم تا آخرین پاپاسی
رژای رنگی آلتای بی حس
عشق از دیده فقیر
پوست به استخون رسیده
این جنگ واست یه تجارته
رنگِ پوست فقط بهانته
اصالتو از ریشه کندی
شاخه این ساقه اسارته
انتهای این قصه یه هرج و مرج ترسناکه
بیداری مژده ی صورتکه
تووی خواب هم همراته
خیاط با چشای خون گرفته
نخُ از سوزن رد کرد
صورتک با نگاه سردش شروع کرد زیره لب زمزمه کردن
به یاد بیار یادم نمیره ، به یاد بیار نه یادم نمیره
به یاد بیار یادم نمیره ، به یاد بیار نه یادم نمیره
خیاط میخواد من خوابم بگیره
به یاد بیار یادم نمیره ، به یاد بیار نه یادم نمیره
به یاد بیار یادم نمیره ، به یاد بیار نه یادم نمیره
خیاط میخواد من خوابم بگیره

Beesoorat 

Pelak.im/Digital2

Daygard - Beesoorat

دیگرد به همراهی یحیی - آهنگساز فارسی

پلید
خنده ی  حضرات این کابوس بعد از آهنه خب الان نمی خوای ببینیش سرت رو بذار رو متکات
معجزه شوره زار ارومیه است که پخش تو هوات زمین میدوزه زمون میبره برات
لب تو کثیف تر بود یا اگزوز یه ماشین خراب یه شاش سر پا بزنیم تو توالت ذهن عوام
نوستراداموس کج در اومد پیش گوییات کاشکی تموم میشد زود تر از اینا 
آرامش دروغه!
سکوت لباتون سقوط و زوال شهره
با گوشه ی چشم نگاه میکنی جاکش ؟ 
تیمم بگیر رو خاکستر سوخته ی وجدانت از این شمع سوخته نوری در نمیاد دیگه
درمون درد خواستیم کرد
درد بی درمون تجویز زمینه کدره شهر جا گذاشته ته ریش
من منتظرم تو این خرابات حتی اگه طول
بکشه صد سال
سردم مثل نهار بچه ی کار 
خاطب بخون خطبه ی عقد رو بذار به دنیا بیاد این نطفه حلال

قسمت دو یحیی
قسم ب خدایی که قسم خورد به زمان هدف اینه فقط عمره بره هدر وقته 
بشه تلف قسم به تیر آرش که رها شد ز کمان که کل قصه شد روایت غم 
و غصه فقط ولی امید میده بهت خطبه من خاطب که از همه افسرده ترم 
نوشته های روی کاغذم شده سپرم گوش نمیده کسب بهم چون میگن زده 
به سرم و میگن نمیشه با یک گل بهار امکان نداره از بی آبی این بیابون 
دراد یا بوزه باد اینورا ببره بوی تعفنِ میوه ی ناقصی که درخت تو سبب 
شده تو این شهربازی خر شدی و نعل زدن به سمت فکر میکنی بین رد 
پاها اثرم گمه حقیقت سوای سوی این صورت جلومه غولای بی شاخ و 
دٌمِ شومِ شرورِ بوکشون دنبال طعمه دور مٌغای توی این صومعه پلیدی 
پره پاکی خاکه خاموشیِ خاکسترِ آتش به دست بادی که جابجا میکرد حتی 
ابرارم خواه ناخواه شسته میشه خون وقتی که میبارن کافیه ایستادن این 
باور شد پایان این آدم فکر میکنن که رمقی نیست توی پای پیادم جز زر 
و زور و تزویر و ظلم بهم بگو چی دارن ؟

Daygard - Palid

دیگرد - آهنگساز آتور
برگرد
میدونم یه جایی همین لا به لا قایمی
خودتو زدی به خواب به خوابم بیای فقط
ولی من همش لنگم یه پازل بی هدف
میگردم دنبال یه راه خودمو تو خودم راه بدی
تو این بازار دروغ من یکی کساد کاسبیم
پوشیدم زدم بیرون نایی نبود که راه بریم
از وقتی رفتی مردمک تو چشمای من گود شد
حسرت دیدن دوباره ت تو سینه م پرشد
گلای باغچه مونو یکی شبونه کند
هیچکی نپرسید ازم دیگه سیر زمونه چند
از وقتی رفتی خنده از صورتم کمونه کرد
تابوتمو کردم این اتاق نمور تنگ
بیدارم واسه اهلم
نمیخوابم رو تختم
مادرم کابوسای شبونمو بهونه کرد
از وقتی رفتی یه مه غلیظ شهر رو فتح کرد
یا چشمهای من کثیفن یا آدما بدرنگ
اگه تو نیای اگه تو نمونی
اگه یه جا تو خواب شیرین اسیرت کردن
اگه تو هم ته این افسانه رو باهام نخونی
شاید سر نیاد هیچوقت سوز این برزخ
من زوال این شهر رو سر هر چهارراه دیدم
قصه ی فرو ریختنو از دیواراش شنیدم
آزادی حناق شد
تو گلوم گیر کرد
دندونام میپوسیدن هرچی میجوییدم بیشتر
هرچی جوییدم بیشتر هضم نمیشد این سم
یه کارد تو قلبم به استخون رسیده این درد
از وقتی رفتی پروانه هامون دنبال پیله ن
کلاغا مدام خبر از سر بریده میدن
یه جایی یه روزی شاید بلند شی از خواب
طوفان بالت صورت شهررو پاک کنه از خاک
مژده ی سحر رو خروس از کنج قفس فریاد
میزنه ماتم نبودت رو نبریم از یاد
برگرد
صدای پات بپیچه تو کوچه ها
حلقوم سایه رو بکش بیرون از گوشه ها
برگرد
ترس بنداز به جون شب
بشکنه قفل هرز از دهن روزه ها
تو میشی رنگ نور تو کدری و ماتمم
تو پوچ ترین ثانیه میشی تو تموم باورم
به زجری که میخراشید این سرزمین سبزرو
برگرد
جون بده به تن لاغرم
صدای پات بپیچه تو کوچه ها
غبار غم رو بشور از صورت خونه ها
برگرد
عشق پخش کن رو تن شهر
بریزه شوق اشک رو صورت و  گونه ها
میپاشی رنگ نور به زندگی و باورم
که راه بیام پا به پات تا نفس آخرم
به زجری که میخراشید این زخم چرک کهنه رو
برگرد
جون بده به تن لاغرم

Daygard - Bargard

دیگرد - آهنگساز رزم
اعتراف
من به آزادیم اعتراف می کنم
وقتی نعش آخرین زندانی رو دفن میکنی با دستات
بیل بزنی خاک رو واسه کاشت
برداشت باشه واسه نوه هات
بگی شاد نیستم از درون ولی
دلم لک زده واسه خنده هات
اگه به خدایی که میگی ندارم اعتقاد
دعام بکن، آخرین شب سال
بذار دلم قرص باشه واسه کرده هام
اگه گم شدم توی بیراهه مطلق
تو پیدام کن، بذارم سر جام
عمو زنجیر باف، یه زنجیر بلند بباف
به وسعت این زندون، ببرم از این بند ناف
ندارم جرعت، تو هلم بده از پل
تاریخ انقضات رو روی پیشونیت حک کن
بهای بردن، سر موشک رو کج کن
زمین آماده اس واسه انقراض چندم
فیشای بانکیت، برو مشکلاتو حل کن
این تراژدی حتی شیرین نمیشه با الکل
صدای شیشه کاخت که داره میشکنه
تو چرخ تاریخ، همیشه چرخیده سنگ مردم
بهشت یه هویجه تا خر رد بشه از پل
اینارو ضبط، واسه رئیست پخش کن


میکنم اعتراف، میکنم اعتراف
فقط بهم بگو که چی دوست داری بشنوی هان؟
میکنم اعتراف نداری تو هیچ قدرتی، هان
میکنم اعتراف تو بازنده ترین دروغی
بعد هر بردنی، هان
میکنم اعتراف، هان


میکنم اعتراف به تنهایی زمین
میکنم اعتراف به این حماقت عمیق
میکنم اعتراف به این تعفن کثیف
میکنم اعتراف به تشنگی سیستان
به دستای بسته، به بند رستم دستان
این باشه اعتراف به ماتم خوزستان
به بلوطای سوخته جنگلای لرستان
میکنم اعتراف به قحطی آینده
به خشکسالی فرهنگ، دروغ نسل سازنده
میکنم اعتراف، میکنم اعتراف
شاید بیدار نشم یه روز با حس بازنده


زنارو پوشوندید رو بند بندکش
مردارو پر کردید از عقده، زهر چشم
شهوت شد انبار، خالی کردنش ارزش
شکم خالی بود، پر شد زاغه ی ارتش
هرکی با عصا دنبال  یه کورسوی از عشق
طناب سفسته و گناه و نگاه و لغزش
وطن یه واژه ی شومه، جا به جاش خونه
من خودم میریزم تا نیوفتم به پات
نه سیاهی عمامه نه برق نگین تاج
نه طلای سیاهی که رفت به تاراج باج
هیچکدوم نکردن آزاد بودن رو مبنا
با خودکار نامرئیش خط زد رو فردا


میکنم اعتراف، میکنم اعتراف
دیگه  برام مهم نیست چی دوست داری بشنوی
میکنم اعتراف تو نداری هیچ قدرتی
میکنم اعتراف تو بازنده ترین دروغی
بعد از هر بردنی، میکنم اعتراف
میکنم اعتراف، میکنم اعتراف
شاید بیام بیرون یه روز از این افتضاح

Daygard - Eteraph

دیگرد - آهنگساز فارسی
محتسب
یه پارادوکس مطلق که میره راست راست راه
پاهاش اینوره سرش یه ور تو بازداشتگاش
تخم نمیکنه هیچ غریقی بپره باهاش
تو این باتلاق یه جونور قالتاق
محتسب مونده جا امضای باتومت رو کمرم
محتسب میزنم تا از زدنت رو نبرم
محتسب عطر بزن از گندت بو نبرن
نقاشای شهر بپاشن به بومت رنگ خون
یه جا که فقط آشغالا رو بدن راه تو جمع
توو خواب خوش یه گوشه ای تو پلاسما تو سطل
اگه صدای استخونم در نیاد صدای زبونم میاد
فرخی نیستم لبامو بدوزید بهم
میکنه پاره آرواره هام نخ بخیه ات
خودت که تو سایه ای و من دنبال بقیه ات
این حکم آخر زمینه تو دادگاه طبیعت
تو آفت بهاری بچسب به یقه ی غریزه ات
سیب سرخ ممنوع تو شب شعر دریدن
با طناب دار رفتن به بدرقه ی حقیقت
محتسب، من نخورده مستم
یه جماعت هم عین من کبریت بگیر تا بترکه شهر از زیر
صدا میده کو؟ کو؟
فاخته لونه نکرده گوشه ی اتاقت
یه هیولاس که گشنه اس هان؟
بگو چی داری چرب و چیلی تر از شیکم داروغه

 میزنه یه گاز از گوشه ی بانک، داد میزنه میلرزه! حقم کو؟
راه میره تو خیابون ماشین هارو میده قورت عر میزنه! حقم کو؟
سیخ میکشه به برجات
میکشه به نیش هی میجوئه میجوئه! حقم کو؟
نمیکنی جایی واسه موندن پیدا


تو همیشه میزدی تا جایی که زورت میچربید
نه موندگاری نه پرچمی که زیرش میگندید
ماشین حساب جواب نمیداد کدومش می صرفید
زنی که جیغ میزد، بچه ای که نمی خندید
اندیشه رو خفه میکرد به زور تهدید
قدیما چوب داشت الان تفنگ و هفت تیر
همرو بلعید رسید به ته دیگ
صدای تیز گشنه ها رو نمیشه نشنید
موشت تو سوراخ نمیره جارو ببند به دمبش
کوبید تو صورت مسئله با پتک کلفتش
جنایتی به اسم قانون که میشه تصویب
متهم رو به دیوار، خسرو با گل سرخش
جوخه ات به سر سبز ما میندازه تیکه
زبون سرخ رو سیاه کرد تو این نظام دیکته
یه شهروند خوب، یه کر و لال شیکه
یه پرسه ی شبونه میگه چه اوضاع خیطه
محتسب، من گلوم از درد پره
تو چشمام زل بزن که نگاهم از مرگ پره
من یه هیولام که داروغه زاییدتم
فرقمون اینه که صدام از سم پره
تو ریشه های پوسیده، توو ویترین قدرت باش
ولی این هیولا مست می و الکله
میکنه میبره با خودش هر چی که هست
یه سرطانه که شهر ازش پره
 
میزنه یه گاز از گوشه ی بانک، داد میزنه، میلرزه! حقم کو؟
راه میره تو خیابون، ماشینارو میده قورت عر میزنه! حقم کو؟
سیخ میکشه به برجات
میکشه به نیش هی میجوئه میجوئه! حقم کو؟
نمیکنی جایی واسه موندن پیدا
یکی بگه، حقم کو؟

میزنه یه گاز از گوشه ی بانک، داد میزنه، میلرزه! حقم کو؟
راه میره تو خیابون، ماشینارو میده قورت عر میزنه! حقم کو؟
سیخ میکشه به برجات
میکشه به نیش هی میجوئه میجوئه! حقم کو؟
نمیکنی جایی واسه موندن پیدا
یکی بگه، حقم کو؟

Daygard - Mohtaseb

دیگرد به همراهی کابوس - آهنگساز رزم
پخش
قسمت اول دیگرد
تخس بچش به زمون گیر میدن خشکسالیه بازم درخت ها از رو نمیرن
خار همیشه سبز بود کنایه ش به سروه که میگه تو بی آبی قدت رو به رخ نکش
آفتاب گردون به آفتاب پشت کرد ابر شهر رو دور زد تو محاصره ی دود حاجی پشت بنز موند چکش رو پاس کرد میگفت چند ؟ کل تشکلت! با پوزخند پر کرد شهر رو گند تعفنش من مستم از بوی عشق و تلنگرش مجانیه واسه هر کی طلب کنه
التیاب به تیکه های پاره ی قلبم نا خدا کیه ؟ تو این کشتی بی لنگر
به فردای این زمین بخندم یا اشک بریزم به حال اونا که رفتن تو تناقض با مردن یا طول عمر بیشتر
چند کیلومتر دویید تا یه سیگار بخره . یه گوشه وایسه خیره . تکیه به دیوار بزنه خیره بمونه به پاهای هر رهگذر که میگذشت .
حقیقت سیاه بود
سیاه بود 
سیاه بود 

سیاه بود

قسمت دو کابوس 
حقیقت سیاه بود
مثل دیوار اتاقم
مثل سقف شهر
دنبال آینده میدوئم در به در
تو این همهمه تو این دود
یه سوال توی کَلَمه فقط
از این زندگی ماشینی چیه سهمم؟
همش درگیری
کی میشه در رفت؟
هر روز بدتر میشه اول هر راهی بسته ست باید برگشت
هر چی تا حالا فهمیدیم غلط بود
هر چی یاد گرفتیم چرند بود
پولدارا میشن پولدار تر هر روز
زمان تنها دارایی واقعی
کاغذ میدن میخرن ازمون
ته قصّه میفهمی راوی همچین بی طرف هم نبود
بازی خودشونه خودشون هم میبرن فقط
اینا حرف من و تو رو نمیفهمن اصلا
خیابون پُره صدا آدماییِ که میشکنن
همه هم میشنون، میشنون، میگذرن
توقعی هم نمیره بیشتر از این
تا وقتی نمیخوایم بفهمیم همه مثل همیم، همدرد
مانعی نیست، همدیگه رو هول میدیم عقب
خودمون از خودمون ساختیم یه قفس، نترس، بذار رد شم

Daygard - Pakhsh

دیگرد - شریک
تاریخ انتشار 18 . 3 . 1398
ضرباهنگ :consequence feat asher roth ( Childish game )
تنظیم : رزم
طراح جلد سواد
خرید : yon.ir/NOt1r

متن :
بهم میگفت انسان دشواریِ وظیفست

قلکِ روحمو شکستم ، تا بدم هزینش

این تپه ها هم مثِ دیوارِ دردِ ما کوتاهن

برو بالا ازش ، برو بالا ازش

بگو چی میبینی گرفته دود چمبره زده

غم محتسب داد میزنه زندگی قدغنه

یه بچه توو خیابون راه میره یه گونی رو دوشش

سیگارشو روشن ، میکنه بعدِ من

فرقِ تو چیه با اونی که ، شهیدو دزدید

تا جول پاره ی نفرت بکنه سرت

یه گره سفت زد با عشق زیرِ چونش

با انزجار از خفگی رفت خریدِ خونه

بگو نرخِ درد زن چند ضرب میشه اونور آب

این مسکنا گرونن که ، میخوریم قبلِ خواب

بگو چه دلپذیره هوا توو زندونِ آزادت

تو خشتِ خامِ حاکمی واسه حصار فردا

بهم میگفت انسان دشواریِ وظیفست

قلکِ روحمو شکستم ، تا بدم هزینش

بهم بگو زندان چهار ، دیوارِ خونست

یا قفسِ تنگِ حاکم توو بندِ چندِ اوین

یه جای خوب باشه ، هممون بریم

لم بده رو مبل زُل ، بزن توو دوربین

برق بسوزه هوا رو حبس کنه توو توربین

مخابره ی دروغ درد گم بشه توو جورچین

حقِ من همینه که لات باشم لا گرگا

عربده بزنم توو نظامِ بله قربان

عشق میدادم من توو خیالِ خامِ خودم

چک بزنه اون رها بشه از درداش

شِریک دزدی تو یا رفیق قافله

جامعه حاملست و تو یه دزد قابله

خود زنیِ آفتابی که پشت این جنگا گم شد

شعر میاد توو هیپ هاپ تا دلداریش بده

قشنگ ترین جنگ حمله ی پروانه ها بود

دنیا واسه ی جسمم کوچیکه قدِ تابوت

شاهرگِ خیابون نبضِ زیرِ پامه

این قله ای که روشی زیرش یه دریا جنازه خاکه

بهم میگفت انسان دشواریِ وظیفست

Sherik

نسخه
شعر و اجرا : دیگرد
آهنگسازی و تنظیم : سعید دهقان
طراح جلد : حب
تاریخ انتشار : سیزدهم آذر نود و هشت
.
.
.

متن آهنگ
قست اول
یه صدایی از توم
جیغ میکشه هر روز
دیو زیر تختم خط 
میندازه رو دستم
صبحونه م دو پرس جنونه از 
مرز تعادل رد شم
زنجیرامو پاره کنم 
لخت تو خیابون
حر کت
چشم نظاره گر
راوی یه زبون تلخ
شعر من یه نسخه س 
مرهم بشه پا چش کبود شهر
زورمون نمیرسید میخندیدن
قه قه
دندون لق کرم خورده ی حسرت
نه راه رفتنی 
نه راه برگشت
از من دیوونه میپرسن
چرا و چند و چون تلو خوردن
جواب تلخ دیوونه ؟
کجا رو گرفتم کجا رو بردم ؟
زد زیر پاش رو خالی کرد از کمر پرت شد رو آسفالت تشنه
زل زد تو افق به چشم آفتاب
افتاد به سکته

غنیمت این جنگ تباهی بود
انتظار این فصل طولانی بود 
اون
زنده شد به این مستی تا خط آخر خوند
شهر میسوخت اون دور کله ش دود

خاور رو گاییدن چه میان چه دور
سوپورا خسته ن وطن زباله دونه
گذشته ده سال
بخواب با ساعتت آویزون موند
به ایران پاندولتون
عشق
طناب لخت این وصل
با نفرت بکوب به این طبل
آزاد میرقصم رو این مرز
باد باز دست کشید به ریشم
دنیا زندونه به این فرض
خود خواسته باس سر به نیست شم
کفتار به گرگ نهیب زد
زوزه هات کلیشه ست
میلولم مثل کرم لا کوچه های این شهر 
هر
کثافتی که هست رو با چشمام میلیسم
کشتار روان
کباب میشه روح
آشپزباشی 
میفروشیمون سیخی چند ؟
خونه م تو کویر این مرز ریه هاش خشکه
میبلعید عربده هام رو شنزار گشنه
این عمق تعفنه
خوب نگاش کن از دور
مریضم کرد 
ولی
نکردم پشت بش

غنیمت این جنگ تباهی بود 
انتظار این فصل طولانی بود 
اون
زنده شد به این مستی تا خط آخر خوند
شهر میسوخت اون...

واسه تو نوشتم
همه ش همینجاست
رو دیوارای کاهگلی
میکشن سیمان 
لا جهنم زجر
تو برزخ بی حسی
برنامه ی فردا چیه ؟
سنگ کاغذ قیچی!
حضورت فاسده پشت نقاب مشکیت 
درد تو دوریه درد من درد بغض نزدیک 
که اگه اسلحه بودم
اسمم می شد دمپر
تن من آرشه ست
کشورم کمونچه ی کلهر
شکارچی زد شکار رو
ضجه زد پا طعمه ش
تف به سیاستی که تهش رسید به کشتن
پطروس انگشت رو فرو کرد تو سوراخ خورشید 
به آسمون نگاه میکنم
حس کنم تو تنگم

...

Daygard - Noskhe [Prod. by Saeed Dehghan]

جعبه سیاه
کلام: دیگرد
آهنگ: سعید دهقان
جلد: فروغ


همخوان
یکی از همین روزا توی خوابم جعبه ی سیاه روحم میشه باز
یکی از همین روزا توی خوابم جعبه ی سیاه روحم میشه باز
کاش این سیاهی رو نور میشکافت کل دنیا میفهمید چی گذشت به ما
یکی از همین روزا یکی از همین روزا یکی از همین روزا یکی از...

قسمت اول:
نمیدونم الان سال هزار و چهارصد و چنده ولی خب تو خواب که نمیاد زمان به کار
گذشته یک ساعت از خوردن شام
بچه ها تو اتاق مشغول بازین زنا تو حال
من رو تراس با 
علیرضام
میزنیم تلخی
سرمون گرمه
میکنیم یاد 
از گذشته های دور کوچه های خاک
تو مدرسه چقدر سر توپ شدیم گلآویز 
معلمی که عقده هاش رو سر ما می کرد تلافی
همکلاسی هامونو میاد به یادت ؟
احمدی باباش بود یه کارگر ساده
رضا باباش راننده بود تو خط واحد
ناظم دنبال این بود که کی باباش کارمند بانکه
یه وامی جور بشه سر برج بده کفافش
راهنمایی بودیم
دوم پیشتاز
میرزایی بغل دستیم بود برای شیش ماه
تعطیلات بین سال رو با خونواده رفت سفر
فقط این رو فهمیدم که اون دیگه هیچوقت برنگشت
این اولین برخورد یه بچه با مرگ بود
یه زخم که با هیچ چسبی خونش بند نرفت
یه دسته گل بود بغل دستیم تا آخر سال که هیچ احدی به برگای خشکش 
دست نزد
کیفا میشه جمع
میخوره زنگ
من آب لق می خورد تو معده م و میرفتم
برسم خونه تا بشقاب غذا رو بدن دستم
سرم رو بذارم رو بالش چشمام رو میبندم
دلم میزنه لک
آفتاب میزنه چک 
سرخ میشه صورتم ولی باز هم میچرخم
خونه ی همسایه ها پر بچه ست
من فرق صدای جیغ با خنده رو میفهمم
یه آجر اینور کوچه دو قدم یکی اونور
مجتبی شوت میزنه و من دروازه بونم
با حسرت نگاه میکنن دخترا رو پشت بومن
چون میگفتن دختر خوب
جاش توی خونه ست

همخوان

قسمت دوم:

هیفده سالمه چشمام پرن از شور
حلقه ی بسکتبال رو میگرفتم با دندون
من میچرخم توپ میچرخه دنیا یا دور گردون
مثل آبیم که تو سی درجه میومد جوش
دخترم میدید تلخم واسم گل میذاشت تو قندون
هرچقدر هم میخندیدم باز هم کج میموند ابروم
تو که ماشین داری خب بیا ماها رم بچرخون
کل شهر یه ماه سبز شد
من و تو هم روش
شور... امید ... حرف ... بلندتر
زنجیره.آدم... تغییر... نفس حبس
بحبوحه.اعتراض .دروغ. سکوت و ترس
اون که مدعی  دین بود داد حکم به قتل
تیتر خبرا چه تلخ
هوای سینه ها سرد
مرگ یه اجبار حقه آواز زندونی زجه
من قدم بلنده 
که خوشه میچینم از درخت و تر میکنم لب
مادرم اشک میریخت از غم
میگم چیه؟ میگه خاتون همکلاسی بچگیام بود مادر
رفته از دست
همسن تو که بودیم شکمش یهو باد کرد
داداشاش همه غدن
باباش میگفت مریم مقدس دارم سر سفره م 
و نه ماه سر کرد
تو زیرزمینی که همه دراش قفلن
رو تخت مریض خونه فهمیدن بچه ش یه غده ست
امروز خودش رو دار زد
نگام میکنه علی... یکم دیگه میریزه
سوال همیشگیش اینه که تهش چی میشه؟
حق مرده هارو آخرش کی پس میگیره ؟
اونی که شکنجه شد... باید شکنجه گر شه ؟
یادته عاشق بودم میگفتم همش به من چه؟
چی مونده از یه آدمیزاد؟ به جز یه قطره
که از آسمون بشه پرت به ته دره
بهروز رو یادته همون که تو حالت عادی هم
میرفت تو خلسه 
نه زنش مونده کنارش
نه داره بچه
یه بند فحش میکشید میگفت من ریدم دهن اون که ان**** کرده
آخرین خبری که دارم ازش اینه
از دنیا رفته

همخوان


قسمت سوم:

بیست و هفت سالمه و نا امیدی مثل یه سطل سوراخه که هرچی آب میریزی توش نمیشه پر
کلی حرف میسوزه تو سینه ت و دود نمیشه تف
آدما همه جوجه ن
اسلحه رو دوگوله ست
ولی وسطای پاییزه که نمیشه مرد
به یاد اون پیری که میگفت بهمون تو پارک: جوونا
زمان دزده!
من و تو! ما و شما! همه شریک جرم
در گوش ظلم نمیشه خوند حدیث صلح
نگاه سردی که هیچوقت ندیدم شبیه بهش رو
گاهی میزنه به سرم که پولامو بکنم حروم
بکنم برم به جایی که دریا نمیشه تموم
اون ویروس لعنتی که همرو از هم دور کرد
صورت زمین سرخ شد
آدما همه تو زرد
تصویر من و اون که زیر درخت گردو شدیم پهن و تو املت رو تو ماهیتابه میزنی هم
تو هوا تخس شده عطر نم خاکی که آمیخته شده بود با
بوی تن
مگه زندگی چیزی بیشتر از ایناست؟>
بیا پاهامون رو با هم بذاریم تو نهر
گذر آب و حبس شدن توی لحظه
علی غر میزنه
هومن میخنده
پسرم چسبیده به پشت شیشه بغض کرده
چون چرخ اسباب بازیش
نمیچرخه
از جام که بلند میشم همه ی تصویرا رفته
صدا ها محوه...

هم خوان

Jabe siah

Daygard - Jabe Siah [Prod. by Saeed Dehghan]

یکی بود
کلام: دیگرد
آهنگ: آتور 
برگرفته از قطعه ی یکی بود که می خوند از سپیده وحیدی
میکس و مسترینگ : سعید دهقان
جلد: فروغ
قسمت اول:
یه جایی توی عالم قصه که ضمیر آدما از خمیره
میتونی با دستهات ور بدی بهش که هر شکلی که می خوای بگیره
یه شهره که ساکنینش
از روز تولد همه لالن
همه یه فرم یه شکل یه دست
نه غمگینن نه خوشحالن
اگه کسی حتی بگیره ماتم
شلاق میخوره رو گرده تنش
صدای خنده یه افسانه ست که لالای قبلی نوشتنش
وقتایی که بارون میزد
به دستور حاکم وقت
شهروندا پنبه تو گوش
صبر میکنید ابر بشه رد
جز صدای شکستن تو روز 
کل شهر صامته شب
تا وقتی که نوزادا زاده بشن
مادرا بگیرید قالب لب
میگن یه مرض تو هواش پخشه که گرفته هرکی که دهن باز کرد
برای بیان حس
چشم هست و بس
تو این سکوت بی نهایت 
اومد یه رهگذر عصا به دست

قسمت دوم:
عصاش رو میکوبه زمین که آی مردما! اینجا کجاست؟
چرا هیشکی نپرسید خرت به چند من ؟ بی کس و کار 
من نه گدام! نه طالب جام! اومدم دنبال پام
یه چی بهم بدید که اگه برگشتم
باشه سوغات رام
من دنبال رنگم
یه افسانه از جدم
که گشته از چندتا سینه
نشسته روی قلبم
حاکمای شهرم که خدا بده بهشون سلامت
مارو از مرض نور دادن نجات
چشمامونو بستن
اهالی شهر نورا
همه توی آواز یه دستی دارن
از صبح صداست تو گوش همه
تا لنگ شب که دارن می خوابن
چاکرتون که باشم بنده 
صبحا بیدار میشم با صدای خنده
آب جاری نوای بارون آواز پرنده
ولی یه چیزی فرق کرده تو ما یه روز یه رهگذر از شهر خوبا
اومد وسط میدونمون و به شهرمون گفت شهر کورا!
یه دخترک با ترس لرز نزدیک شد بهش دست زد
لباش رو میگرفت گاز و گفت
هی آقا! بکن چشماتو باز

Daygard - Yeki bood

Yeki Bood -  [Prod. by Atour]

زائد
ریمیکس واقعی‌تر از مستند
ساخته‌ی مهدیار آقاجانی (2009)
جا مونده از 2020

Zaed

Zaed -  [Prod. Mahdyar]

"The Tool" by Daygard and Soall is Iran's contribution to a project called "Pangea: Hip Hop Heals". A musical project
about corona pandemy and its effects on society which involves 50 artists from 17 different countries. 
Official release will be on 12 Feb through wellknown streaming services!

Pangea: Hip Hop Heals 
پروژه ای با حضور 50 آرتیست از 17 کشور میباشد که موضوع آهنگ ها حول محور پاندمی کرونا و تاثیرات آن بر جامعه میچرخد
همکاری دیگرد و سوال در این پروژه به نام ابزار با آهنگسازی Third eye bling را میتوانید از لینک زیر خریداری کنید.
 تاریخ انتشار رسمی 12 فوریه
24 بهمن
در تمامی سرویس های استریم در دسترس خواهد بود!

Daygard

Pinned to spotlight

Popular tracks