من آن دبستان را تا خانه با فرار،با گریه میدویدم

اکنون،فصل همیشه گریان بودن را با چشم های مادر میخوانم

ممنون میشم کار منم بگوشید

اکنون گم می‌شوم در میان جماعت

دریا غوطه‌ورِ خون بود
غروب خودشو کشت
با قایقم به دل آب زدم
بدون اینکه نگاه کنم به پشت
می‌رم به سمت ناکجا،
آسمونِ بی‌ستاره مرگ ناخداست
خودمو می‌سپرم به‌ دست باد،
تا رها شم ازین امواج ناگوار
،وایسادم رو پام
تصویرِ یکی دیگه جای منه تو آب
،بهم خیره شده با موهای کوتاه
انگار یه‌بار این صحنه رو دیده بودم تو خواب
،صدای رعد و برق و طوفان
سردیِ عجیبی رو حس می‌کنم تو پام
،مثل رودخونه‌ای که افتاده تو دام
می‌شم جاری تو این برهوتِ سوزان
زندگی یه حباب تو خالی بود
احساس خفگی، ترسناک و طولانی
بدنم روی خودم سنگینی می‌کرد 
انگار، وصل شده بهم وزنه‌های فولادی
روی قایقم یکی وایساده شکل من
که نمی‌بینم توی وجودش حس ترس
فاصله‌اش خیلی ازم دور بود
...دریا غوطه ورِ خون بود

،دریا خون شد -
/سرخ بالا زد
،موج آروم شد
/رعد غوغا کرد
گِردی ماه آتون شد
/صورت سرد
حیله‌ی باد افیون شد
/تو رگ مرد
شعله‌ی آب پرهون شد
/شبنم نشست
چشمای خواب افسون شد
/پابست

،دریا خون شد
;سرخ بالا زد
،موج آروم شد
رعد غوغا کرد

Bādbān

خرید

Mád (Veda X Taraamoon)

رفیق بی‌کلک، کلک
اینو وقتی گفتم که کشیدم سرک
پرک شال من رقصیدنش گرفته با موجی با طرب
از اون‌همه برج و بارو مونده دوتا پارو
نگهبان فلک که کشید کل دریارو جارو
بی‌افیون و دارو
دوای درمون نانوشته‌ رو هم قابله بودم هم زائو
شاید این موج آخر تموم کننده‌ی تکرارم شه
از خودم می‌مکم بالعکس زالو
من پر از تلاطمم
ما بین قعر و قلب گمم
هر جنبنده‌ای بگی شدم، الا آدم
به باد دل‌ها دادم که باد ببره،
که یاد می‌بره، شیطان سراب می‌دمه
بادبان بال می‌زنه تا بفهمم هنوز پته‌ی روی آبم

تصویر شکست -
از من نترس
/این موج آخره
از کوراب
چشم برندار
/این مرز باوره

[دزدید، نور/ تعبیر، تاریکی]

،کوه از رود
،آب از دود
/سُرب از شب پاشید
کوراب سرخ تابید
/نور از تن قاپید

تو سر تو قیچی تو سر من سنگ
...دستات آهنی‌، تو دست من
قصه‌ها از گل صید ماهی کردن
دریارو دزدیدن تو کوزه‌ی زردرنگ

...تو سر تو قیچی تو سر من
دستات کاغذی‌ان، تو سر من رنگ
قصه‌ها از هم دزدی قهرمان کردن
خورشیدو دزدیدن بین پارچه‌ی کم‌رنگ

تو سر تو قیچی تو سر من زنگ
دستات برق فلز، تو سر من جنگ
قصه‌ها نمی‌گیرن حقی به گردن
که لب سیاه عشقو می‌دزده با بوسه‌ی هفت‌رنگ

تو سر تو قیچی تو سر من چی
دستات هیچی، تو سر من گیجی
قصه‌ها تن به آب ندادن از خیسی
یکی شهرو نقش قبر کرد بین کفن پیچید

...تو سر تو
...تو سر من
...قصه‌ها از
هرروز مثل هرروز
ما محصول تکرار همیم
کران با کران به وصال می‌رسه هرروز

،کوه از رود -
،آب از دود
/سُرب از شب پاشید
کوراب سرخ تابید
.نور از تن قاپید

Koorāb (Safir X Taraamoon)

خوانش: صبا لوعالیان
مارا ببخش

Maara Bebakhsh


میشه برسه از دستت بهم چیزی
با سردی لبخندت طلسم میشیم
تا چشممون میوفته بهت میمیریم
اصطلاحا گرفته دل میشیم

ماها خیلی غمیگینیم نیستی تو؟
داریم حل میشیم وسط نیستیتو
گرفتی قلبامونو از آینه ها چرا پس پس ندادی بمون هیچیشو

او 
باز من اوش رد شد
بوش پخش شد
خوبه بلده موندنو بوت
تکمیل کرده حضورمو

ما هم هنوز به لباست چسبیدیم
به اشتباهاتت چسبیدیم
دیدیپ‌از رفتن هیچوقت نمیترسی رفتیم به افتخارت ترسیدیم

دو تا دست شکلِ دعا که شکلِ خدافظی میشن باز
شکل پرنده های مهاجری که به هوا میزنن بی هوا
دو تا چشمن دو تا آینه،مردمکات دو تا جنازه
اشکات آوردنش به ساحلِ ، جسدم حالا پشت پلکاته




مسلمه که تو تو تو خوبی خوب
مسلمه که ما ما ما بدیم بد
حقیقته که تو تو تو زیبایی
حقیقته که ما ما ما وسیله ات





شبو تو قابِ روز میخوابونم
بلور رو لنزِ دوربینا خیسه
لجِ حسای خوب لحظه ای
تا بهش میگی بودیا میره

نوشتن هر شعر واسه تو اعتراف به ضعفه
میریزه یه روزی روسرم برج زهرمار اعتماد به نفست
افتاده از نگاهت هر کسی پنجره لحظه هاش شکسته
با کمالِ میلت از باطنت انجامِ یه اشتباهِ محضه

دست کشیدن به تو
سر گذاشتن رو شونه ات
ترسِ از استعمارِ وابستگیه مرز کشیدن بهونه است



با این لب هر چیزی مختاری بگی
با این دست آماده ام قربانی بشم
روی چشمام جا داری بشین
با این پا همیشه مشتاقم برم

پاره ام پاره ام پاره ام پاره ام

اوه من یه آرتیست خوبم پس واقعا


مسلمه که تو تو تو خوبی خوب
مسلمه که ما ما ما بدیم بد
حقیقته که تو تو تو زیبایی
حقیقته که ما ما ما وسیله ات
طبیعیه که تو تو تو آشنایی
طبیعیه که ماماما غریبه ات






متنفرم از مینیمال بودن اتاقم
میگم واقعا کاش این بک آپا از حافظه من پاک شن
پرنده ای که بالش خیسه با اشکو آدما میکنن رو باد پهن
خوابم
باید بیدار شم

شبانه سوم ( پارگی و هنر )

اسب از گرسنگی می‌آید
خوانش: صبا لوعالیان

در های‌های باد
ـ در باد ـ
از روزن خیالی
من ذره‌ای نسیم دزدیدم

من کاسه‌ی مسین را
از بار قاطران 
تا رودخانه بردم

با همسرایام در باد خواندم:

اسب از گرسنگی می‌آید
اسب از گرسنگی می‌آید

با یال‌های انبوه
با یال‌های بازیگوش
بی‌آرام
و‌ خوان بی‌دریغ را
گسترده می‌بیند

با بادهای مانوس
با بادهای پچ‌پچ‌کن
با زلف‌های خیس
من آن دبستان را
تا خانه با فرار
با گریه می‌دویدم

اکنون
فصل همیشه گریان بودن را
با چشم‌های مادر می‌خوانم
اکنون گم می‌شوم میان جماعت
گم می‌شوم
تا مادری که مجبور است
دست مرا بگیرد

هوشنگ چالنگی

Asb az gorosnegi mi'ayad

" گرسنگی گربه ها "

رپکن : شالو 
آهنگساز : بهمن
میکس : شالو
کاور : امیرسالار حمیدی



Gorosnegie Gorbeha [ instrumental by Bahman ]

Various Randomness Utterly Fucked up Minded-ness

The Hand That Feeds Misdeeds

Sellool

Maadoone Hich

دیگرد به همراهی کابوس - آهنگساز رزم
پخش
قسمت اول دیگرد
تخس بچش به زمون گیر میدن خشکسالیه بازم درخت ها از رو نمیرن
خار همیشه سبز بود کنایه ش به سروه که میگه تو بی آبی قدت رو به رخ نکش
آفتاب گردون به آفتاب پشت کرد ابر شهر رو دور زد تو محاصره ی دود حاجی پشت بنز موند چکش رو پاس کرد میگفت چند ؟ کل تشکلت! با پوزخند پر کرد شهر رو گند تعفنش من مستم از بوی عشق و تلنگرش مجانیه واسه هر کی طلب کنه
التیاب به تیکه های پاره ی قلبم نا خدا کیه ؟ تو این کشتی بی لنگر
به فردای این زمین بخندم یا اشک بریزم به حال اونا که رفتن تو تناقض با مردن یا طول عمر بیشتر
چند کیلومتر دویید تا یه سیگار بخره . یه گوشه وایسه خیره . تکیه به دیوار بزنه خیره بمونه به پاهای هر رهگذر که میگذشت .
حقیقت سیاه بود
سیاه بود 
سیاه بود 

سیاه بود

قسمت دو کابوس 
حقیقت سیاه بود
مثل دیوار اتاقم
مثل سقف شهر
دنبال آینده میدوئم در به در
تو این همهمه تو این دود
یه سوال توی کَلَمه فقط
از این زندگی ماشینی چیه سهمم؟
همش درگیری
کی میشه در رفت؟
هر روز بدتر میشه اول هر راهی بسته ست باید برگشت
هر چی تا حالا فهمیدیم غلط بود
هر چی یاد گرفتیم چرند بود
پولدارا میشن پولدار تر هر روز
زمان تنها دارایی واقعی
کاغذ میدن میخرن ازمون
ته قصّه میفهمی راوی همچین بی طرف هم نبود
بازی خودشونه خودشون هم میبرن فقط
اینا حرف من و تو رو نمیفهمن اصلا
خیابون پُره صدا آدماییِ که میشکنن
همه هم میشنون، میشنون، میگذرن
توقعی هم نمیره بیشتر از این
تا وقتی نمیخوایم بفهمیم همه مثل همیم، همدرد
مانعی نیست، همدیگه رو هول میدیم عقب
خودمون از خودمون ساختیم یه قفس، نترس، بذار رد شم

Beesoorat

Daygard - Pakhsh

دیگرد - آهنگساز مضراب
مدفون
صدا های گنگی که میپیچن این بالا تو سرم تو این شوره زار مدفون خمار فراموشیم
میاد به یادم چهل و هفت هشت ساعتی میگذره از آخرین هم آغوشی این پلک های لعنتی
خمار رفتنم خمار دل کندنم تو فکر توشه ی سفر  اه! چی باید ببرم ؟ چمدون خاک گرفته یه گوشه تو گنجه ی خیال میگه منم اولین هم سفرت
دنیا یه کاغذ سفیده من طرح سیاه روشم چه فرقی داره رو لباس پوستینم چی بپوشم تو گذر نامه م مهر خاطره ست ویزا از کشور فرار
مقصدم یه جای دور که فقط بگذره زمان از اینورش تا اونورش رو این گستر منحرف بچرخ
من به روح آزاد فکرتم معتقد . قسم به پرده ی سیاه پیش چشمت قسم به دیوار سفید و صاف پس ذهنت . 
قسم به قدرت کلام قسم به قدرت اندیشه
قسم به پرده ی گوشت که تنها خونه ی من میشه بهترین سوغات من شکست جبرته 
حکم! بدون اعتراض به قاضی صدای ذلته من یه تجسم تار از رویاهای دورتم
من دلیل انتظار فرداهای پوچتم یه چیزی بدیم از دست چه چیزی میاریم به دست تو اوج سادگی زمزمه کن زیر لب باهام برقص
دنیا یه کاغذ سفیده من طرح سیاه روشم چه فرقی داره رو لباس پوستینم چی بپوشم تو گذر نامه م مهر خاطره ست ویزا از کشور فرار
مقصدم یه جای دور که فقط بگذره زمان از اینورش تا اونورش رو این گستر منحرف بچرخ
من به روح آزاد فکرتم معتقد . قسم به پرده ی سیاه پیش چشمت قسم به دیوار سفید و صاف پس ذهنت . 
قسم به قدرت کلام قسم به قدرت اندیشه قسم به قاضی ای به اسم زمان قسم به انعکاسی که نموند تو جلد مکان

Daygard - Madphoon

این
یارا x فارسی 
تنظیم: مضراب 
طراح جلد: شایان خسروی
تازیخ انتشار: ۹۸/۱۰/۲۰
10/01/20
ویدیوگرافی: پیام یارا
نوازنده ویولن سل: یاسمن کوزه گر
نوازنده ویولن: الناز پگاه‌
نمونه برداری از صدای پریسا جداری 
نوازنده پیانو: پیمان یارایی
نمونه برداری ها از قطعه “ لونتیک “
فرید یوسفی و کیارش مطلق [سال ۹۴_استودیو درون]
نمونه برداری کمانچه از موسیقی متن تئاتر بیدینجیلی؛ با آهنگسازی محمّد طباخیان

Asb az gorosnegi mi'ayad

Daygard

Recent comments

mirass

that_roya

ZerO

mirass

Related tracks