بعضی آدم ها بلد نیستند بگویند کسی را دوست دارند؛ این لکنت تلخ باعث می شود شاعر شوند.... چند دکلمه به یاد يك دوست خوب... همين

Terrestrial

poem

A cup of poetry

qder

asef h

ویلون

Deklame

asef

دکلمه شعر شمس لنگرودی با صدای شاعر - ویولون: یاور مهدی پور

دلتنگی، خوشه انگور سیاه است - شمس لنگرودی

Music & Lyrics : Shahin Najafi
Arrangement : Majid Kazemi
Artwork design : Ali Baghban
------------------------------------------
باز با من اشتباه کن           زندگی  خود را تباه کن
بمک مرا و قی شو شعر در رگی که       شکنجه  شو در هیبت سگی که
گناه شو از عدم هبوط  کن               به ظلع چندم جهان سقوط کن 
 کراوات این پنگوئن  را جر بده           کنار این گاو محترم قر بده
به هرچه استخوانی ست تر بزن         موی بور مقعده ملکه را فر بده
درخت شو دول سبز  تکسیم ترکیه      تفنگ گریه شو  جگر های سوریه
به لختی  چشمت به تلخی بادام         تجاوز به  رویای تو در ویتنام
غول رودس عمو سام را هو بکن         دفاع از حقوق انسان  را وتو بکن
شهید کن خودت را با ترامادول         دوباره اشتباه کن با ترامادول
دوباره تباه شو با ترامادول             سیاه شو سیاه شو با ترامادول
باز با من اشتباه کن                   زندگی  خود را تباه کن
باز با تو اشتباه می کنیم    زندگی خود را تباه می کنیم
درخت روی دار و شکفته قنداق ها     سیاست طویله ی قرمساق ها
به انگشت شاهزاده ها  را  بگند       به من به تو به او به ما به ایشان بخند
برین  به فلسفه ،هنر به هر چه بود و هست و نیست    برین به دین برین بدین نگو نپرس چند
زنم را حراج کن به نام مام میهن       زنت را بده به من تو شاتت را بزن
برو کار می نکن بپرس چیست کار      بگا رفته را حرف مفتیست کار 
بکش  عصا از زیر مغز این چلاق ها   بخور بکن بخواب در کنار این الاغ ها
شهید کن خودت را با ترامادول          دوباره اشتباه کن با ترامادول
دوباره تباه شو با ترامادول              سیاه شو سیاه شو با ترامادول
باز با من اشتباه کن                    زندگی  خود را تباه کن
باز با تو اشتباه می کنیم    زندگی خود را تباه می کنیم
-----------------------
Lyric translation:

Make mistake with me again
 Destroy your life again
Intake me and throw up, poetry in the vein that
Be torture in a dog's body that
Be sinful and come down to emptiness
Fall into the world's several edges
Rip off this penguin's tie
Shake yourself next to this honourable cow
Fuck up to any tough things
Curl up the blond hair of queen's anus
Be tree, green dick, Turkey's Taksim
Gun become tears, Syria's darlings
To the nudeness of your eyes, to the bitterness of almond
Rape to your dream in Vietnam
Boo the monster of Rhodes, Uncle Sam
Nix defending of human rights
Martyr yourself with Tramadol
Make mistake again with Tramadol
Become destroy with Tramadol
Be afflicted be afflicted with Tramadol
Make mistake with me again 
Destroy your life again
We make mistake with you again 
We destroy our lives again
Tree on gallows, gun stocks blossomed
Politic is the barn of pimps

Stench to princess's fingers
Laugh to me to you to him/her to them to us 
Do shite to philosophy, to art, to anything that was, is and isn't
Do shite to religion, go give, don't say, and don't ask how much
Sale my wife in the name of homeland
Give your wife to me and do your shots (of drink)
Go to work and don't say what the job is??
Job is rubbish a word to someone that is fucked up
Pull the cane from underneath of these lame's brains
Eat, do and sleep next to these donkeys
Martyr yourself with Tramadol
Make mistake again with Tramadol
Become destroy with Tramadol
Be afflicted be afflicted with Tramadol
Make mistake with me again 
Destroy your life again
We make mistake with you again 
We destroy our lives again

Shahin Najafi - Tramadol (Album Tramadol)

Fars Mahnisi (Vilion)  آهنگ شاد ایرانی ویولن

هشت قطعه آهنگ ساخته و بازنوازی شده زنده یاد "همایون هنر" که قرار بود با نام "آهوی من از شهر برگشته است" منتشر شود، اکنون با نام "قدی بلند و صدایی بلندتر" در ستایش او و نیکی هایش در اختیار دوستداران همایون قرار می گیرد.
شعر و دکلمه: عاصف حسینی
صدابرداری و آهنگسازی: زنده یاد همایون هنر
زمستان87 - کابل

Track 5 - Sham-e Akhar

Track 4 - Zendagi

Track 3 - Banoo

Track 2 - Ghazal

Track 1 - Bidel Dehlawi

بعضی آدم ها بلد نیستند بگویند کسی را دوست دارند؛ این لکنت تلخ باعث می شود شاعر شوند.... 
دو دکلمه به یاد ش. احمدی


02 Asef Hossaini - Stay In Love

بعضی آدم ها بلد نیستند بگویند کسی را دوست دارند؛ این لکنت تلخ باعث می شود شاعر شوند....

01 Asef Hossaini - Terrestrial

03 Asef Hossaini - Smiling Newspaper

بعضی آدم ها بلد نیستند بگویند کسی را دوست دارند؛ این لکنت تلخ باعث می شود شاعر شوند.... چند دکلمه به یاد ش. احمدی


04 Asef Hossaini - Forest

05 Asef Hossaini - Scars

Anar Poem By Asef Hossaini

Pooran - Pari Zangeneh - Mino Javan - Sima Bina

چنان در قید مهرت پایبندم
که گویی آهوی سر در کمندم
گهی بر درد بی درمان بگریم
گهی بر حال بی سامان بخندم
نه مجنونم که دل بردارم از دوست
نه مجنونم که دل بردارم از دوست
مده گر عاقلی بیهوده پندم
مده گر عاقلی بیهوده پندم
----
علیرضا روشن

Alireza Roshan - Avaz Deylaman - علیرضا روشن -

چه بی تابانه می خواهمت

ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری!

چه بی تابانه تو را طلب می کنم!

بر پشت سمندی

گویی، نو زین

که قرارش نیست

و فاصله

تجربه ئی بیهوده ست

بوی پیرهنت

این جا، واکنون...

کوه ها در فاصله

سردند

دست، در کوچه و بستر

حضور مانوس دست تو را می جوید

و به راه اندیشیدن

یاس را، رج می زند

بی نجوای انگشتانت

فقط...

و جهان از هر سلامی خالی است
شانه ات مجابم می کند

در بستری که عشق تشنگیست

زلال شانه هایت

همچنانم اتش می دهد

در بستری که

عشق

مجابش کرده است

 

شاملو


che Bitabaneh Mikhahamatاحمد شاملو‏ چه بی تابانه می خواهمت

اشک رازیست - لبخند رازیست - عشق رازیست
اشک آن شب لبخند عشقم بود
قصه نیستم که بگویی - نغمه نیستم که بخوانی
صدا نیستم که بشنوی
یا چیزی چنان که ببینی - یا چیزی چنان که بدانی
من درد مشترکم مرا فریاد کن
درخت با جنگل سخن میگوید - علف با صحرا - ستاره با کهکشان
و من با تو سخن میگویم
نامت را به من بگو - دستت را به من بده
حرفت را به من بگو - قلبت را به من بده
من ریشه های تو را دریافته ام
با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام
و دستهایت با دستان من آشناست
در خلوت روشن با تو گریسته ام برای خاطر زندگان
و در گورستان تاریک با تو خوانده ام زیباترین سرودها را
زیرا که مردگان این سال عاشقترین زندگان بوده اند
دستت را به من بده - دستهای تو با من آشناست
ای دیریافته با تو سخن میگویم
بسان ابر که با توفان - بسان علف که با صحرا
بسان باران که با دریا - بسان پرنده که با بهار
بسان درخت که با جنگل سخن میگوید
زیرا که من ریشه های تو را دریافته ام
زیرا که صدای من با صدای تو آشناست