Ya Patience

Ya Patience (Demo)

Sokrat ST - Aşkın Tillahı

Yüzyüzeyken Konuşuruz-Ölmemişiz

Stuck on you

Ben Böyleyim

Sorma.mp3/////////////

v1
Sıkıldım moruk sıkıldım 
Yazmaya yeni başladığım her sayfayı hınçla yırtıp atmaktan 
Beğenmiyorum damarlarımı da 
Çünkü her sabah bir başka renkte akmakta kan 
Az kaldı lan de mi?

Sonumu biliyorum, gerçek de düş de asla değişmeyecek 
Bir gün gelip delip geçecek göğsümü mahşer
Gök ketum, yıldızların söndüğü vahşet 
Üçüncü sayfasında neşredecek bir körkütük manşet

Üzgünüm anne
Ne acı ne zevk ne okul ne bahar kokusu 
Hiçbirini hak ettiğimi düşünmüyorum doğrusu 
Çünkü asla hak etmez sahne dolusu duygusuz
Bir tek seyirciyi gösterimi hatta bir tek oyunu

Tahammül ve teveccühüm yok dünyaya 
Ve çoğu zaman insanlara katlanmam gereken birer yaratık olarak bakıyorum 
Bu mu aşk bu mu sevgi ya bir devrimcinin kalbi?
Nasıl böyle hislere sahip? 

Sazendelik peşinde geceleri gündüzün karmanyolacı
Karışık mı benim aklım, kalp ve ruhum sanmam çok açık 
Rexapin, depakin, selectra bunlar mı ilacım?
Hayır, gök mavi, güneş ışıl ışıl, durma dışarı çık

Ve kaç gecedir ruhumu eşer Kafka ve Nietzsche 
Sığ beyinler arasında sen derinlik içe içe gençliğini hiç et,
Diyerek şikayet edip gizliden böbürlenmek içerimden 

Sonrasında o sığ dediklerimle gülüp geçen bir ikiyüzlülük 
Hem de ne çok kere 
Ah bu çelişki cenderesinde kutsal kanaviçe 
Ah bu pişmanlık bu işkeceler bu idam mangası haklı gene  

Çılgına döndüm bu gece bir canavarım demek ben de 
Saçacağım şeceremden haşyetim sökülmese de 
Basacağım toprak, dalacağım gök
Ve yazacağım söz bu sayede
dile gelip şöyle diyecek:

Bırakın beni, kalmadı artık hiçbir kıymeti benim için bitişin o lanet kıyametin
Nefret ettim kendimden nefret ettim bu gece 
Bırakın beni hiç olmadığım kadar bir başıma  


NAKARAT
Eylemem ölsem de kızbi ihtiyar,
Doğruyu söyler gezer bir şairim.
Bir güzel mazmun bulunca, Eşraf’a,
Kendimi hicveylemezsem kafirim.


v2
Başkalarına korkusuzca doğrulttuğum beretta
Neden ellerimde titriyor namlunun ucundaki ben olunca
Canavarca bir tereddüt, ıslah olmuyorsa o canavar
Çılgına çevirmeliyim onu bu akşam aynı silâhla 

Adî bir yalnızlık, budur her şeyin başlangıcı
Sahipsiz kalmıştım, kendimi toplum dışı saydığım için
Zevklerimiz, fikirlerimiz aynı olamazdı artık
Önce özgür olduğumu hissettim, karşı koyamazdım buna

Sonra yozlaştım kirli düşüncelerle, saklasam da
Onun için hâlâ nefret ediyorum birinin bana adım atmasından
Çünkü içimdeki o canavar her konuşmasında,
Kibrimi görüp daha da ateşliyor onu

Sonrasında bitip tükenmeyen bir çelişki,
Derinlik yoksunu bir gevşeklik, ve şimdi
Esiri olduğum bu sefillik en üst derecede belirgin
Yenildim diyemeyeceğim ama basbayağı yanıldım

Zira şimdi ben de dünyanın içine sıçan o ahmaklarından biriyim, bir ağlamaklı,
daha da korkunç!
Böyleyken nasıl olur da güneşli günlere inanabilirim
Silaha sarılıp öldüremezsem o canavarı, daha da beterim bu akşam

Daha kasvetli odam,
Boynumda yüksek notlarla diktiğim beyaz lanet bir yaka
Ailem kahrolur, biliyorum, vazgeçtiğim zaman
Bu yüzden devam etmeliyim canıma tak ettiği kadar

Çelişki dolu bir kuyudayım, toplum attı beni buraya, küçükken
Çıktım fakat özledim orayı
Bu sefer kendim indim bir delinin ipiyle, kaldım orada
Çünkü yoktu bende Muhammed'in saflığı, Yusuf'un masumluğu

Şimdi çalışıyorum bir evrak daha imzalamak için
Kıyameti yaklaştıracak bir evrak daha,
Peki niçin, kuyuya düşen o çocuk niçin ölmedi?
Çünkü Rabbi onu öldürmedi, görsün istedi.

Rabbim bağışla beni, bir anlam buldum tekliğime
Rabbim bağışla beni, hiçlik bulaştı her yerime
Rabbim bağışla beni, umut verdim katilime
Rabbim bağışla beni cehennemin en dibine.


NAKARAT


Söz, prodüksiyon, altyapı: KvL
Nakarat: Şair Eşref

Çılgına Çevirmeliyiz Canavarı

11- Bırakın Beni

kanove

kanove - cesedini sırtlayan ruhların şarkısı

kanove - fafnir II

duvarlarım.

Mütemadiyen ağlamaklı
üstüste dizilmiş günlerin almaz aklı
Burada da kalmasak mı, der ayakları ve
Hiçbir yere sığamaz artık,
Tadamaz artık,
Duyamaz artık,
Göremez artık,
Aynaya bakar ve düşünür: “Başaramadık, artık yaşamasak mı?”

Elde kırık, yalnız bir umut
Hayatın ucunda hor görülmüş bir ruh gibi tek ve buruk
Dudaklar kan ve bükük
Kapalı perdeler ardında soğuk gözler sönük, görünmez ufuk
Gün biter mi başlar mı bilinmez böyle donuk düşler kurup

Renksiz ise gülüp ağlamak
Bir gülü kendi dikeniyle dağlamaktan farksızdır.
Özgür olmak başkası değildir hapis olmaktan
Yalnızca kendini değil, saçları da ağartır artık tan
Ve dökülür dudaklardan bir şiir çöplükteki bu artıktan.

Esir alamazsın beni sen, yalnız bir insan teslim olur
Azâd edemezsin beni sen, yalnız bir insan firar olur
İdam edemezsin beni sen, yalnız bir insan intihar olur
Terk edemezsin beni sen, yalnız bir insan şair olur.

Belki Değil Mutlaka

A06- Deneme

Yüzyüzeyken Konuşuruz-Ölmemişiz

aysenrozm