چقدر خوب میخونه ... چقدر خوب میخونه

اسم خواننده رو میشه بگین 

اَز مویِ سیاهِ تو...
شعر: اصغر عاشور (به روایتی)
گیلکی. سروده شده در دهه‌ ۵۰ خورشیدی
آهنگ و اجرا: جوما
ضبط: آذر ۱۳۹۹

https://www.instagram.com/jumaprojets

در میانه‌ی دهه‌ی پنجاه و اوایل دهه‌ی شصت، نوار کاستی از اجرایی زنده و غیرحرفه‌ای از مجموعه ترانه‌هایی عمدتن گیلکی در یک جشن خصوصی، در بین بندرنشینان دست به دست می‌شد که نام اصغر عاشور نویردوست را به عنوان خواننده در شناسنامه داشت.
همه‌ی ترانه‌ها بازخوانی آهنگهای دیگر ترانه‌سازان گیلانی یا غیربومی بودند جز یکی که اتفاقن بعدها در میان انزلی‌چی‌ها خواستنی‌ترین‌اش شد، با این مطلع:
از موی سیاه تو پریشان‌تر شبی دَرم...

اصغر عاشور هرگز خواننده‌ی نامداری نبود و نشد تا آذر ۱۳۵۸ که به شکل رازآلوده‌ای توسط افرادی ناشناس کشته و پیکرش کیلومترها دورتر از بندر پیدا شد. درباره‌ی او و سرنوشت غم‌انگیزش اما روایت‌های مختلفی از کهنه صیادان انزلی‌چی نقل شد که برخی بیشتر به افسانه می‌مانست؛ بعضی آن‌ را به واقعه‌ی صیادان و بعضی دیگر به همان ترانه‌ی عاشقانه‌ای که ساخت و در آن جشنِ خصوصی خواند نسبت دادند.
هرچه بود حالا دهه‌ها از سرودن آن تک‌ترانه‌ی شیدایی و عاشقانه‌ی گیلکی از حنجره‌ای زخمی می‌گذرد. "جوما" نخواسته است که به خاطرات شنیداری کهنه صیادان دست بیندازد. اما سروده‌ی اصغر عاشور را دست‌مایه‌ی ترانه‌ای نو کرده است تا شاید به ریسمان عشق، ما را به گذشته‌هایی که از آن گسسته‌ایم پیوندی دوباره بدهد...

از موی سیاه تو، پریشان‌تر شبی دَرم
موشتاق و تب‌الودم. جان. جان...
بی‌پایان شبی دَرم. پور حسرت لبی دَرم.
تی‌امراَ گبی دَرم‌. وای، وای...
تی‌ مستی به نام من، به یاد من، به کام دیگران تا کِی
شمع دیل‌فروزان نور تو از دیگران تا کِی؟
تو مست و هوس‌بازی. دیل‌آزار و دیل‌بازی
می‌امراَ نوکون بازی. جان، جان...
یک روزی پشیمان بی، پَر خونین و نالان بی
مطرود از گولستان بی. وای وای...

اَز مویِ سیاهِ تو- جوما

Vocal: halehseyfizadeh
Composer: Ali Tajvidi
Lyrics: Moeini Kermanshahi
Piano & Arrangement : amirmdarabi
Kemençe of Istanbul player: nagmeyarkin

Zang Records

Haleh Seyfizadeh - Raftam Ke Raftam

احوال جهان دگرگون می‌شود؛ دائم. نو به نو...
هیچ کس و هیچ فصلی نمی‌ماند، هیچ!
تابستان و پاییز، و این زمستان هم، حتا... 
بهار هم که بیاید نمی‌ماند. می‌رود.
چهار فصلِ تو اما یگانه است؛
یکجور، یکرنگ، آمیخته به مهر و رنج...

و این ترانه پیشکش به توست!
به شما!
به مادران زخم
به مادران داغ
به مادران خشم
به مادران پاییز
به مادران همیشه‌ی انتظار...
به دستانی که پینه داشت
به قلبی که شکست
به حنجره‌ای که لالایی‌ خواند
به مویه‌ای که نور بود در دلِ سیاهی
به چشمانی که خون دید
به گیسوانی که سپید شد...


ودیگر؟
این شعر، آئینه‌ی نوجوانی‌های شاعر و تاسیانی‌های مادرانِ درد و دریاست. تابستان و پاییز و زمستانش را اواخر دهه‌ی‌ پنجاه نوشت و ناتمام گذاشت و رفت و به افسانه‌های بندر پیوست. و حالا ما (جوما) با بهار، چهارفصلش را نوشتیم؛
در یاد عموحسن، و به احترامِ تو ای "مارجان"


چارفصل
شعر: حسن خوشدل (اواخر دهه‌ی ۵۰) و جوما
آهنگ و اجرا: جوما
نشر: ۲۹ اسفند ۱۴۰۱خورشیدی
زبان: گیلکی



بلبل زنه چپ‌چپ جِه آسمان
خو تازه رخته تن بزه امی باغان
تازه بهارانه، گول به دارانه
حاج‌حاجی خانه، عیده روزانه

تی پینه بزه دستانه قوربان
گوله گوله گوله مارجان
می شیرین زبان، تی نامه قوربان


آفتاب زنه پرپر دریاجان
نسیم اوزه صبحان صحراجان
باز تابستانه، آفتاب سوزانه
شله فورشانه سر، گول زنه پر

تی پینه بزه دستانه قوربان
گوله گوله گوله مارجان
می شیرین زبان
تی نامه قوربان


پاییزه روزان، زرده به ولگان
بازم پاییزه، دانه دانه دانه باران
بازم پاییزه، جنگل قشنگه
از همه رنگه، می یاره دیل سنگه...

تی پینه بزه دستانه قوربان
گوله گوله گوله مارجان
می شیرین زبان
تی نامه قوربان


کوهانه سران، سپیده برفان
باز زمستانه، گوله گوله گوله برفان
باز زمستانه، دریا توفانه
سرده کومه یان، غم داره دیلان

تی پینه بزه دستانه قوربان
گوله گوله گوله مارجان
می شیرین زبان
تی چومه حیران
تی نامه قوربان...


برگردان به فارسی:
بلبل چهچهه می‌زند از آسمان
رخت‌های تازه‌ را به‌ تن کرده‌اند باغ‌هامان
بهارِ نو رسیده است
گل، بر سر شاخه‌ی درختان است
پرستو می‌خواند، روزِ عید است

ای من به فدای دست‌های پینه بسته‌ات
جان من! ای مادر مثل گل زیبای من
شیرین زبان من
ای من به فدای نامت


آفتاب روی پهنه‌ی دریا خودنمایی می‌کند
صبحگاهان، نسیم، از سمت صحرا می‌وزد
باز تابستان است، آفتاب سوزان است
بر روی ماسه‌‌های ساحل، گُل‌ است که جلوه‌گری می‌کند

ای من به فدای دست‌های پینه بسته‌ات
جان من! ای مادر مثل گل زیبای من
شیرین زبان من
ای من به فدای نامت


روزهای پاییزی، برگها زرد می‌شوند
باز هم پاییز است، و دانه‌های باران که می‌بارد
باز هم پاییز است، جنگل قشنگ است
از همه رنگ است، و دل یار من از سنگ است...

ای من به فدای دست‌های پینه بسته‌ات
جان من! ای مادر مثل گل زیبای من
شیرین زبان من
ای من به فدای نامت


بر قله‌ی کوه‌ها برف نشسته است
باز زمستان است، و گلوله‌گلوله برف می‌بارد
باز زمستان است، دریا توفان است
سرد‌ است کومه‌ها، و دلهای ما غم دارد...

ای من به فدای دست‌های پینه بسته‌ات
جان من! ای مادر مثل گل زیبای من
شیرین زبان من
حیرانِ چشمهای تو می‌شوم
ای من به فدای نامت...

chaar fasl- چارفصل

Dang Show i close my eyes

Bodo pishom Ebrahim monsefi بدو پیشُم ابراهیم منصفی

با من صنما
آهنگ :  فرامرز پایور
شعر: مولانا
خواننده: سولماز بدری
عکس: محمد نجفی، به روش کلودیون تر 
با سپاس از کیخسرو مختاری عزیز🌹
ضبط: آبان 1398

Ba Man Sanama با من صنما

"دِنگ"
برای تمام عشق‌های تکه‌پاره شده در جنگ.

آهنگساز، خواننده، پیانو: محیا حامدی
ترانه‌سرا: امیرحسین طالبی

ترجمه:

منگ منگم، انگار سه تا مرد جنگی تو سرم می‌جنگن
چشمام دو دو می‌زنن، واسه یه لحظه خواب قتل می‌کن
خون داغی تو تنم جاري شده، جوش و خروشی می‌کنه
کل شهر دور و برت از داغ دل کِل می‌کشه

مثل بی کس ترین جاشوی دریا که غروب
شرمش‌ رو زیر پا می‌ذاره و روی لِنجش می‌رقصه
شورش تیر و تفنگ رو ول کردم که (هرچی می‌خواد) غوغا بکنه
دنبال تو می‌دوم و غول جنگ پشت سرم ارابه می‌کشه

هر چی دریا، نخل و خرما، هرچی موج و قایقه
هم‌صدای من ضجه می‌زنن تا از رفتنت دست بکشی
سرزمینم، لشکرم، تمام سپاهم قبضه‌ته
قلب سربازهاي جبهه بندِ لحظه نگاهته

عزیزم چشم دیدن هیج رنگرزی رو ندارم
که به بخت آدم ها رنگ نیلی می زنند

یک دستم نی انبون و دست دیگه‌م کاسه آبه تا پشت سرت بریزم
از پشت بوم برات ساز می‌زنم تا برگردی و نگاهم کنی
اي (درخت) کُنار قد بلندم، اي نت همراه صِدام
متنفرم که ببینم این بحران روی تو رو از نگاهم می‌دزده

هر چی دریا، نخل و خرما، هرچی موج و قایقه
هم‌صدای من ضجه میزنن تا از رفتنت دست بکشی
سرزمینم، لشکرم، تمام سپاهم قبضه‌ته
قلب سربازهاي جبهه بندِ لحظه نگاهته

Deng - Mahya Hamedi  دِنگ - محیا حامدی

قشنگه
اجرای دختران مدرسه شمس - پیش از انقلاب در یک برنامه رادیویی
بازخوانی اثری از هایده
ترانه‌سرا: امان منطقی
آهنگ‌ساز: انوشیروان روحانی
-----
غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه
پیر نمی‌شه تو دنیا کسی که شوخ و شنگه
دو رنگ نباش با هیچ‌کس که دنیا رنگوارنگه
سنگ می‌خوره تو دنیا به اون دلی که سنگه
غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه

اون‌که یه روزگاری عشقم و ایمونم
اون‌که فقط نگاهش دردم و درمونم بود
اما حالا می‌بینم که آفت جونم بود
سنگ می‌خوره تو دنیا به اون دلی که سنگه
غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه

یه عمر در انتظارش به گوشه‌ای نشستم
از همه دل بریدم از همه‌کس گسستم
دل به غریبه‌ها بست نمک نداره دستم
سنگ می‌خوره تو دنیا به اون دلی که سنگه
غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه


اگه اطلاعات بیشتری درباره‌ی این کار دارین کامنت بذارین.

قشنگه، دختران مدرسه شمس - that's beautiful, Shams school girls

موسیقی: جمشید شیبانی
کلام: ابراهیم صفایی
تنظیم و اجرای پیانو: فرزاد میلانی

متن ترانه:
سيمين بري، گل پيكري آري
از ماه و گل زيباتري آري
همچون پري افسونگري آري
ديوانه رويت منم، چه خواهي دگر از من
سرگشته كويت منم، نداري خبر از من
هر شب كه مه در آسمان، گردد عيان دامن‌كشان، گويم به او راز نهان
كه با من چه ها كردي! به جانم جفا كردي

Simin Bar (Live at Radio Iran) / سیمین‌بر (اجرای زنده فرزاد میلانی در رادیو ایران)

Omid Nemati - Che Konam
امید نعمتی و مهیار علیزاده - چه کنم؟
دانلود قطعه: t.me/MusicKhaane/1001
💽خرید آلبوم ایستگاه: https://beeptunes.com/album/567046006/%D8%A7%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DA%AF%D8%A7%D9%87?aid=509281995&utm_medium=link&utm_source=link&utm_campaign=aff-share

اَز مویِ سیاهِ تو- جوما

Azin

Recent comments

ایمان موسوی

shahin

Mehrnoosh Art

sina_mim

Related tracks