پیری و معرکه گیری
محمدرضا شجریان


پیری و معرکه گیری ؛ محمدرضا شجریان

استاد محمدرضا لطفی: تکنوازیِ تار در شوشتری

.يك تکه ابر بوديم. بر سينه  آسمان. يک ابر خسته سرد
يک ابر پر ز باران. خورشيد گرم‌مان کرد. باران شديم چکيديم. ما قطره قطره بر خاك. از آسمان رسيديم. صد جوي کوچک از ما. بر خاک شد روانه. از دشت‌ ها گذشتيم. رفتيم شادمانه. با هم شديم يک رود. رودي بزرگ و زيبا. غرنده و خروشان رفتيم به سوي دريا. دريا چه مهربان بود. آبي و لبريز از آب. رفتيم تا رسيديم. پيروز شد انقلاب

یک تکه ابر بودیم

درآ که در دل خسته توان درآید باز
بیا که در تن مرده روان درآید باز


https://facebook.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM
http://khosousi.com

درآ که در دل خسته توان درآید باز - اجرای خصوصی شجریان و یاحقی

دل عاشق به پیغامی بسازد
خمار آلوده با جامی بسازد
مرا کیفیت چشم تو کافیست
ریاضت کش به بادامی بسازد

http://khosousi.com
https://fb.com/khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM
http://khosousim.tumblr.com

ریاضت کش به بادامی بسازد - اجرای خصوصی شجریان و بدیعی - شور

اگر ماه بودم به هرجا که بودم
سراغ تو را از خدا میگرفتم
وگر سنگ بودم به هرجا که بودی
سر رهگذار تو جا میگرفتم
اگر ماه بودی به صد ناز شاید
شبی بر لب بام من مینشستی
وگر سنگ بودی به هرجا که بودم
مرا میشکستی، مرا میشکستی

شعر ماه و سنگ از فریدون مشیری

Mandana Khazraei - Mah O Sang

ساز و آواز افشاری ـ عراق

مکن سرگشته آن دل را که دست آموز غم کردی
به زیر پای هجرانش، لگدکوب ستم کردی
قلم بر بی دلان گفتی، نخواهم راند و هم راندی
جفا بر عاشقان گفتی، نخواهم کرد و هم کردی
بدم گفتی و خرسندم- عفاک الله- نکو گفتی
سگم خواندی و خشنودم- جزاک الله- کرم کردی
عنایت با من اولی تر که تا دیدم جفا دیدم
گل افشان بر سر من کن که خارم در قدم کردی
غنیمت دان اگر روزی به شادی در رسی ای دل
پس از چندین تحمل ها که زیر بار غم کردی
شب غم های سعدی را مگر هنگام روز آمد
که تاریک و ضعیفش چون چراغ صبحدم کردی

شجریان - آواز افشاری ، آلبوم آرام جان

(TAMBOUR INOPINÉ)  "آلبوم "طبل بی هنگام
آهنگ و سه تار: رضا قاسمی 
آواز: سپیده رئیس سادات
 نی و لله وا: جاوید یحییزاده، کمانچه: پویا خوش روش، تنبک: نقیب شنبه زاده
(جهت حمایت از هنرمندان لطفا آلبوم اصلی را خریداری کنید)

 پروانه امشب پر مزن اندر حریم یار من
ترسم صدای پرپرت از خواب بیدارش کند
یارم به یک لا پیرهن خوابیده زیر نسترن
ترسم که بوی نسترن مست است و هشیارش کند
پیراهنی از برگ گل بهر نگارم دوختم
بس که لطیف است آن بدن ترسم که آزارش کند
ای آفتاب آهسته نِه پا درحریم یار من
ترسم صدای پای تو از خواب بیدارش کند


Parvaneh Emshab (Mode Soushtari)

مثنوی مولانا جلال الدین بلخی
آواز:شهرام ناظری
سه تار: زنده یاد جلال ذوالفنون
نی:بهزاد فروهری
به اهتمام:محمد ذکایی(هومن)
تولید:1997آمریکا

گفت موسی هــای خیره سـر شدی !
خود مسلمان ناشده کافر شدی
این چه ژاژ است این چه کفر است و فُشار
پنبه ای اندر دهان خود فِشار
گر نبندی زین سخن تو حلق را
آتـشـی آید بسوزد خلق را


2.عتاب موسی|مثنوی موسی و شبان|شهرام ناظری

آواز: محمدرضا شجریان

آهنگ : پرویز مشکاتیان

 تار : داریوش طلائی

شعر: عطار

آواز نوا، دود عود


آپلود شده توسط پیج تصنیف و آوازهای ایرانی
>>>www.facebook.com/tasnifvaavazha<<<

شعر از فریدون مشیری

رمیده از عطش سرخ آفتاب کویر،
غریب و خسته رسیدم به قتلگاه امیر.
زمان، هنوز همان شرمسار بهت زده،
زمین، هنوز همین سخت جان لال شده،
جهان هنوز همان دست بسته تقدیر!
 
هنوز،  نفرین می بارد از درو دیوار.
هنوز، نفرت از پادشاه بد کردار.
هنوز وحشت از جانیان آدمخوار!
هنوز لعنت بر بانیان آن تزویر.

هنوز دست صنوبر به استغاثه بلند،
هنوز بید پریشیده سر فکنده به زیر،
هنوزهمهمه سروها که ” ای جلاد!
مزن! مکش! چه کنی؟ های ؟!
ای پلید شریر!
چگونه تیغ زنی بر برهنه در حمام؟!
چگونه تیر گشایی به شیر در زنجیر!؟

هنوز، آب، به سرخی زند که در رگ جوی،
هنوز،
هنوز،
هنوز،
به قطره قطره گلگونه، رنگ میگیرد،
از آنچه گرم چکید از رگ امیر کبیر.
نه خون، که عشق به آزادگی، شرف، انسان،
نه خون، که داروی غم های مردم ایران.
نه خون، که جوهر سیال دانش و تدبیر.

هنوز زاری آب،
هنوزناله باد،
هنوز گوش کر آسمان، فسونگر پیر.
هنوز منتظرانیم تا ز گرمابه
برون خرامی، ای آفتاب عالم گیر.
نشیمن تو نه این کنج محنت آباد است.
تو را ز کنگره عرش می زنند صفیر!
به اسب و پیل چه نازی؟  که رخ به خون شستند،

درین سراچه ماتم، پیاده، شاه، وزیر!
چون او دوباره بیاید کسی؟
محال ..... محال،
هزاران سال بمانی اگر،
چه دیر....
چه دیر....!
 

یک تکه ابر بودیم

Babakjavan