Ortaya karışık bi şeyler..

devrim arabaları

samuel beckett üzerine

Macavity: The Mystery Cat

Macavity's a Mystery Cat: he's called the Hidden Paw--
For he's the master criminal who can defy the Law.
He's the bafflement of Scotland Yard, the Flying Squad's despair:
For when they reach the scene of crime--Macavity's not there!

Macavity, Macavity, there's no on like Macavity,
He's broken every human law, he breaks the law of gravity.
His powers of levitation would make a fakir stare,
And when you reach the scene of crime--Macavity's not there!
You may seek him in the basement, you may look up in the air--
But I tell you once and once again, Macavity's not there!

Macavity's a ginger cat, he's very tall and thin;
You would know him if you saw him, for his eyes are sunken in.
His brow is deeply lined with thought, his head is highly doomed;
His coat is dusty from neglect, his whiskers are uncombed.
He sways his head from side to side, with movements like a snake;
And when you think he's half asleep, he's always wide awake.

Macavity, Macavity, there's no one like Macavity,
For he's a fiend in feline shape, a monster of depravity.
You may meet him in a by-street, you may see him in the square--
But when a crime's discovered, then Macavity's not there!

He's outwardly respectable. (They say he cheats at cards.)
And his footprints are not found in any file of Scotland Yard's.
And when the larder's looted, or the jewel-case is rifled,
Or when the milk is missing, or another Peke's been stifled,
Or the greenhouse glass is broken, and the trellis past repair--
Ay, there's the wonder of the thing! Macavity's not there!

And when the Foreign Office finds a Treaty's gone astray,
Or the Admiralty lose some plans and drawings by the way,
There may be a scap of paper in the hall or on the stair--
But it's useless of investigate--Macavity's not there!
And when the loss has been disclosed, the Secret Service say:
"It must have been Macavity!"--but he's a mile away.
You'll be sure to find him resting, or a-licking of his thumbs,
Or engaged in doing complicated long division sums.

Macavity, Macavity, there's no one like Macacity,
There never was a Cat of such deceitfulness and suavity.
He always has an alibit, or one or two to spare:
And whatever time the deed took place--MACAVITY WASN'T THERE!
And they say that all the Cats whose wicked deeds are widely known
(I might mention Mungojerrie, I might mention Griddlebone)
Are nothing more than agents for the Cat who all the time
Just controls their operations: the Napoleon of Crime!  

(From Wikipedia http://en.wikipedia.org/wiki/T_S_Eliot)

Thomas Stearns Eliot OM (September 26, 1888 – January 4, 1965) was a publisher, playwright, literary and social critic and "one of the twentieth century's major poets."[3] Born in the United States, he moved to the United Kingdom in 1914 (at age 25) and was naturalised as a British subject in 1927 at age 39.

Eliot attracted widespread attention for his poem The Love Song of J. Alfred Prufrock (1915), which is seen as a masterpiece of the Modernist movement. It was followed by some of the best-known poems in the English language, including The Waste Land (1922), The Hollow Men (1925), Ash Wednesday (1930) and Four Quartets (1945).[4] He is also known for his seven plays, particularly Murder in the Cathedral (1935). He was awarded the Nobel Prize in Literature in 1948, "for his outstanding, pioneer contribution to present-day poetry".[5][6]

T. S. Eliot reads Macavity: The Mystery Cat

Dedem; Ali Usta'ya..

USTA

Gitmeden uzak olunur mu, gel biraz, tuzak kurmadan..
Kalplere kramp oturur mu, damarda bir damla kan olmadan..

O hiç kalkmadı bile yerinden..
O hiç konuşmadı,hiç,derinden..
O hiç üzülmezdi,..Yüzü hiç süzülmezdi..

Bitmeden ufak olunur mu,dik dur biraz,zaman dolmadan..
Düşünsek,ona dokunur mu,anılar içinde yok olmadan..

"Güzelce yoğurcaksın..ne zamana kadar,sen çiğ köfte yaparken gördün mü..tavana atıyom,yere düşmeyecek..bu da aynı şey.Buna kuvvet vericeksen,bileklerine.Yoğurmakta esas,yoğurcaksın,.. yoğurcaksın,kıyma namına bişey kalmıcak,lastik gibi olcak.soğan ölcek kıymanın içinde..
-Nereye kadar?
-Köfte oluncaya kadar."

2011

Usta

Sokrat ST - Herkes Saçmalıyor

Bu dünya soğuyacak, 
yıldızların arasında bir yıldız, 
                       hem de en ufacıklarından, 
mavi kadifede bir yaldız zerresi yani, 
                       yani bu koskocaman dünyamız. 

Bu dünya soğuyacak günün birinde, 
hatta bir buz yığını 
yahut ölü bir bulut gibi de değil, 
boş bir ceviz gibi yuvarlanacak 
                       zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız. 

Şimdiden çekilecek acısı bunun, 
duyulacak mahzunluğu şimdiden. 
Böylesine sevilecek bu dünya 
"Yaşadım" diyebilmen için... 

Fazıl Say,Genco Erkal- Yaşama Dair (Nazım Hikmet)

NE GELİR ELİMİZDEN İNSAN OLMAKTAN BAŞKA
EDİP CANSEVER

eser; Edip Cansever
seslendiren; Eser Gökay

Ne çıkar siz bizi anlamasanız da
Evet, siz bizi anlamasanız da ne çıkar
Eh, yani ne çıkar siz bizi anlamasanız da.

Hiçbir şey ! Kadınlar geçtiği o kadın kokusu anlarında
Yıkanmış, mayhoş ve taranmış duygularıyla
Dönüşür içimizde az menekşe, bir sarmaşık
Menekşe, hadi neyse, mor deriz sarmaşıklara
Mor deriz, mor bilinir çünkü, bir yandan güneşler kurur
Her yandan güneşler kurur, sanki yaz günüyledir
Bir adam kayboluyordur bir taşra sıkıntısıyla
Deriz ki, “şuram ağrıyor” bir de, “başım dönüyor”, “yanıyor
avuçlarım”
Belki de bir çığlık mı bu, bu seziş, bu yakınma
Bir çığlık, hem de nasıl, katılmış, donmuş,yaşıyorcasına
Uzansak ellerimizde uzansak avuçlarımızda, bir çığlık
Nedir mi ellerimiz-korkunçtur bir elin bir köşesinde insan
olmalarıyla-
Korkunçtur insan olmalarıyla kıyısında bir yüreğin
Kıyısında gibi yangından, çok karanlıktan geçilmez caddelerin
Ve korkunç anlamsız gözlerinde ha dünya ha bir park
bekçisinin
Korkunçtur insan olmaları, bir ceset, suda bir şapka gibi
sallanaraktan

Bitmeyen bir selam gibi, hastayken, inceyken, yalnızlıklarda
aranan
Korkunçtur-bunu anlıyoruz-bir yüzün en çoğul beyazında
Korkunctur insan olmaları güz ortalarında, eriyen türbe
ışıklarında
Ve korkunçtur eriyip kaybolmaların bir köşesinde insan
olmalarıyla
Korkunçtur korkunç!
Diyerek: ben kimim, kime anlatıyorum, neyi anlatıyorum
ayrıca
Neyim ben, bu olanlar ne, ya kimdir tüketen isteklerimi
Tüketen kim. Hani görmeden daha, sezmeden herşeyin bittiğini
Ama ne zaman saçları kurularken çok eski bir alışkanlıkla
Çökerken üstümüze bir sözün, bir gümüş kupanın o sebepsiz
inceliği
Ansızın bir ürperişte: bitti mi herşey bitti mi
Yoo, hayır! öyleyse kimdir tüketen isteklerimi
Bir rüzgar, duyulup binlercesi birden bir rüzgar
Birakıp giden beni bir kenara, bir uzağı, yada bir boşluğu bırakır
gibi
Ve ben ki hazırımdır bir süre unutulmaya
Ama hep sorulur gibidir benden: ben şimdi ne yapsam acaba.
Ben şimdi ne yapsam, ben şimdi ne yapsam kaç kere yalnız
Hem bunu kaç kere söylemek, ne türlü söylemek adına
Eskimiş fırçalarda, kırılmış şişelerde, tozlanmış ilaç kutularında
Okunmaz kitaplarda, uzaksı giyişlerde çocuksuz avlularda
Anlamsız kahvelerde, bir yolun çok ucunda, asılmış koyun
butlarında
Ben şimdi ne yapsam, ben işte ne yapsam kaç kere yalnız
Kaç kere yalnız, ama kaç kere yalnız, gene kaç kere insan
olmalarımla

Kapansam, evlere kapansam, yıkanmış bir deniz bulacaksam orada
Anılar bulacaksam- anılar mi dediniz ? ne sesli bir vuruşma
Odalar bulacaksam, odalarda kadınlar, çiçekler, çok aynalar
Rakılar, gene rakılar, kırıklar sonsuz yaralar
Bulacaksam orada, bir koltuğu bir koltuğa doğru
Bir yüzü bir yüze, bir eli bir ele doğru yaklaştıran çocuklar
Sinekler bulacaksam, kaskatı yapan boşluğu, sinekler
Zorlanmış bir gülüşten-iğrenip birden-kusmalar, bulantılar
Bulacaksam belki de: susanlar, bilmem ki niye susanlar
Ölüler bulacaksam-ölü gözleri onlar, cesetler, giderek dışa
vurmalar
Ne dedik, dışa vurmalar mı, yani ilk aydınlığı mı ölümün
Ölümün ilk aydınlığı mı, ne dedik, sahi biz ne deseydik bu
konuda
Ne deseydik bilmiyorum, ama var bu kadarcık birşey insanın
sonsuzunda
Bu kadarcık bir şey-İyi ya, peki, şimdi kim var sırada
Sakın haaaa!. biz yoğuz, bizi unutun, yok deyin adımıza
Yok deyin çünkü biz..biz işte korkuyoruz ne güzel korkumuzla
Ne güzel ellerimizle.. Başlayın, hadi başlasanıza
Örneğin bir kahve falı ? Az müzik ? Diyorum biraz İskambil!..
Ama hiç seslenmeyelim-seslenmeyelim-içimizden oynayalım
ayrıca
- Dört kişiyiz!
- Hayır on!.
- Bin kişiyiz!
- Bana kalırsa..
Ne kadarcık bir fark var bizimle bütün insanlar arasında
Öyleyse başlayalım: Koz kupa! Ah şu sinek onlusu bire bir
unutulmaya
Çayınız soğuyacak! Çayınız mı dediniz ? Ne tuhaf biraz
anlıyorum

- Üç karo!
- Pas diyorum!
- Susalım baylar, dört kupa!
Ah şu sinek onlusu! Koz kupa! Çayınız mı dediniz ? Susalım!
Susalım-Niye susalım-Anılar mı dediniz ? Ne sesli bir
vuruşma!
Ya sonra ? Bırakın şu sonrayı, bilmem ki nedir o sonra
Gene mi, başladınız mı ? peki şimdi kim var sırada
Sakın haaaa!. biz yoğuz, bizi unutun, yok deyin adımıza
Yok deyin çünkü biz..biz işte korkuyoruz ne güzel korkumuzla
Ne güzel ağzımızla.. Yok canım, ben var ya, istiyorum sırada
olmayı istiyorum-Sahi mi- ama isterseniz siz olun
Siz olun, biz olalım kim olacak ? -Hep böyle oyalansanıza
Yani “Şu sinek onlusu, susalım baylar, koz kupa.”
Gibi oyalansanıza
Biraz oyalansanıza.

Bir oyun başka olamaz oyundan gibi
Bir söz başka olamaz sözden gibi
Bir şey başka olamaz şeyden gibi
Tam öyle gibi, varıyor gibi bir mutluluğa
Ne gelir elimizden insan olmaktan başka
Ne gelir elimizden insan olmaktan başka

Ne çıkar siz bizi anlamasanız da
Evet, siz bizi anlamasanız da ne çıkar
Eh, yani ne çıkar siz bizi anlamasanız da.

Hiçbir şey ! Kimse bir gün gözlerimi sevmeyecek korkuyorum
Bir yaşlı kadın en erkek boyutunda

Kendisiyle çiftleşecek kaç kere yalnız
Kaç kere yalnız, kaç kere şaşırmış, bitkin kaç kere
Bir ölgün ses bulacak sesinden çok uzaklarda
Vardır ya, hani bir yer, uzakta çok uzakta
Ölüm mü- yok canım, çok sesli bir evrende çok erken daha
Üstelik bilmiyoruz da, doğrusu bilmiyoruz, ölüm mü, bunu
hiç bilmiyoruz
Diyoruz: yaşasak çıkmazları, sevişsek olmayanlarla
Tavşansı sıçramalarla bitirsek şu ormanı
Böylece, niye olmasın, işte bir orman daha
Sanki bir gölgeye geldik; yorulduk, acıktık, susadık biraz
Ve doyduk, ve içtik, ayıldık bir anlamda
Ayıldık ve sorduk, baktık ki hep ormandayız
Kaç kere ölmemişiz, kaç kere sormamışız, bu kaçıncı dalgınlığımız
Yani kaç sesli bir evrende kaç kere yalnız
Ne ölmek, ne ansımak! sadece yaşamakla
Tam öyle gibi.. Demeyin: eh, biraz yorulsak da
Demeyin, sakın haa, yok şu kadar bir şey insanın sonsuzunda
Biz şimdi ne yapsak, biz şimdi ne yapsak, biz işte biraz
bilmiyoruz ya
Diyoruz: yaşasak çıkmazları, sevişsek olmayanlarla.

Edip Cansever - Ne Gelir Elimizden İnsan Olmaktan Başka

Hey Douglas 
Murder At The Disco Down

www.heydouglas.com
www.veyasin.com

Selda Bağcan - Bül Bül
http://tr.wikipedia.org/wiki/Selda_Bağcan

Hey Douglas - Bül Bül

Söz & Müzik: Kahraman Deniz
Düzenleme & Miks: Kahraman Deniz

Copyright © 2015

YouTube: www.youtube.com/kahramandeniz
Facebook: www.facebook.com/KahramanDenizOfficial
Twitter: twitter.com/kahramandenizm
Instagram: www.instagram.com/kahramandenizm

SÖZLER:

dumanlar benden yükseliyor
kime zarar? kime zarar?
umutlar senden beliriyor
kime yarar? kime yarar?
ölüyorum ama lafta değil
kim sorar? kim sorar?
deliriyorum ve bu yalan değil
kim anlar? kim anlar?

hiçbir şeyin arasında bir yerdeyim
sanki yokum
kiminlesin?
bunca zaman bekledim
ah,  yoruldum
öyle yüksekteyim ki görünmüyorum
sanki yokum
neredesin?
bunca zaman bekledim
ah,  yoruldum

dayanmak ve terk etmemek zor
bu nasıl bir hayattır?
insanlar, ah şu bildiğimiz insanlar
neden bu kadar insafsız?
vaktinden evvel doğan bazı çocuklar
önce süngü ile tanıştı
vakti geldiğinde öğrendik
ama geç kalınmıştı

hiçbir şeyin arasında bir yerdeyim
sanki yokum
kiminlesin?
bunca zaman bekledim
ah,  yoruldum
öyle yüksekteyim ki görünmüyorum
sanki yokum
neredesin?
bunca zaman bekledim
ah,  yoruldum

Kahraman Deniz - Yokum

Ah Muhsin Ünlü - Yaşasın Ne Kadar Da İdeolojik Yaklaşıyoruz Birbirimize

Yeditepe İstanbul-Ne kolay yıkılıyor inançlarım

…ve böylelikle umut etme kabiliyetimizi aldılar elimizden.
Ne diyeyim, dilerim ihtiyacı olan birine gidiyordur bizden çaldıkları umut!

Dünya Adaletsiz Çocuk - Nazım Hikmet (Çetin Tekindor)

söz: Deniz Tekin
müzik: Can Ozan, Deniz Tekin
illüstrasyon: Eymen Aktel

bir yolculuk iki deli
transatlantik bir gemi
kim kimi önce öldürürse
o karşıya geçmeli

iki güneş sistemi
ve transgalaktik bir delik
kim kimi kurban ederse 
bin parçaya bölünmeli

Canozan feat. Deniz Tekin - Transatlantik

Sözleri: https://pasajblog.blogspot.com/2019/04/daglar-sabahattin-ali_23.html

Sabahattin Ali - Dağlar  (Tuncel Kurtiz)

Güneşte - Melih Cevdet Anday

Kellesi Kopmuş Çok Kral Gördük (YILMAZ GÜNEY)

Seslendiren: küçük İskender
Sax: Ayberk Pedirik

küçük İskender - İş (babapanda edit)

R,T,Ê Üçlüsü’nün temelleri 1970 yılında Fatih’teki İstanbul İmam Hatip Lisesi öğrencilerinin Milliyet Liselerarası Müzik Yarışması’na katılma girişimleriyle atıldı. İlk kurulan kadroda Recep Tokatlı (vokal, solo gitar), Hüseyin Alacadağ (ritim gitar), Tayyip Vezircioğlu (bas gitar) ve Erdoğan Kaplan (davul) bulunmaktaydı. Recep Tokatlı grubun bu dönemki müzik çizgisini “Arabesk-Anadolu Pop” olarak adlandırıyordu. İstanbul İmam Hatip Lisesi adıyla Milliyet Liselerarası Müzik Yarışması için “Hayber Kalesi” ve “Mekke Twist” isimli iki şarkı hazırlayan grup ön elemeleri geçemedi. 1971 yılına gelindiğinde Hüseyin Alacadağ’ın lise tahsilini bitirmesi ve üniversite eğitimi için Mısır’a gitmesi üzerine topluluk tarz değişikliğine gitti. Üç kişi kalan ekip elektro gitar yerine o dönem müzik dünyamızda yeni bir enstrüman olan elektro bağlamayı kullanmaya başladı. Yeni arayışlar içinde olan topluluk kısa bir dönem Hüseyin Alacadağ’ın yerine Şehmuz Ballı ile çalışmalar yaptı. Böylelikle Recep Tokatlı solo elektro bağlamada, Şehmuz Ballı ritim elektro bağlamada ter döküyordu. 1973 yılında ikinci kez Milliyet Liselerarası Müzik Yarışması’na katılan İstanbul İmam Hatip Lisesi elemeleri geçse de Ankara’da yapılacak olan finalleri boykot etme kararı alıp yarışmadan çekildi. Boykot kararında CHP’nin seçim zaferi ve Şehmuz Ballı ile yaşanmakta olan müzikal anlaşmazlıklar olduğu çok açıktı. Şubat 1974’te Şehmuz Ballı ile yollarını ayıran grup nihai şeklini aldı. Fatih çevresinde çeşitli konserler veren topluluk zaman içerisinde ilginç sahne şovlarıyla çevre semtlerde de boy göstermeye başladı. Bilinen tek kırkbeşlikleri olan “Çılgın Proje” Misvak Plak etiketiyle Kasım 1975’te dinleyici ile buluştu. Çok az sayıda basılan plağın A yüzünde “İnsan Bu Alemde Hayal Ettiği Kadar Yaşar”, B yüzünde ise “Ananı Da Al Git” adlı eserleri bulunmaktadır. Plak sonrası bir süre daha müzik yapmaya devam eden R,T,Ê Üçlüsü konserlerinde yaşanan olaylar ve Türkiye’deki genel siyasi gidişat nedeniyle 1977 baharında dağılma kararı aldı.