Farshad-Sily

Buy Zurvan EP: https://pelakrecords.com/zurvan
.
Rapper: @Bamdadamman
Producer: @trpnek
Mix&Mastering: @yarapelak
Artwork: @Noorcreate
Publisher: Pelak Records
.
تکراری بودن هرروزِ روزهام
عادت‌هام منو ساختن، نداشته باد و بوران
اثر، آتیش زبون‌کِش حرف، یا گور جامو
نکرده آب جاری پُر رگِ رودهامو
مغز من بهم میگه هرچند شکمت سیره
نمی‌میره درد، تا نداری پول تو جیبت
باهوش‌ترین آدم‌ها هم حرف‌های مفت می‌زنن
اون‌که پول می‌ریده الان تو گور کپیده
غیر اینه؟ یادگار ما یه تیکه سنگه
که مجوسی رو تنش نوشته زندگی قشنگه
هر چی مهمه از روحمه که از قلمم خون میاد
خودمم با نوکش کور کنم از دماغم تو میاد
در می‌زنه جمجمه‌ام، کسی خونه نیست
همه مشتری‌هاش پریدن، نداشتن پول پیش
کلی شعرِ نشنیده، مچاله زیر میز
کلی کودکِ مُرده، کلی گورکنِ پیر
می‌خونن سرودِ رفتن با سازِ زنده‌ها
نیاکانِ من می‌گفتن مرگ نیست انتها
گمم از حقیقت، بیچاره‌ترین مردمم
بی‌سرزمینم، از خدا طرد، از حقیقت گمم
ببین زبونم رو می‌فهمی یا ساده‌تر بگم؟
سوادم کمه، توانش هم نمی‌بینم تو خودم
و زندگی یه زنجیره از گند زدناست
قطاری که میره خالی سزاش سنگ زدناست
نگاهم کرد و خندید، گفت حرف‌هات چرت و مسخرست
کی نگام کرد یا چی گفت؟ تو چی بود دغدغه‌ات؟
رو سنگ اسمتو نوشتی یا نوشتن یاد دادی؟
چی ازت می‌مونه وقتی زیر خاک باشی؟
دِ لعنتی فکر کن! چرا بچه‌دار میشی؟
چرا تو عصری زاده شدی که سواد داری؟
چرا نمی‌پرسی از خودت  که پشت لب این سنگ
چه دستی مجسم کرد خنده با تراشکاری؟

چه پَستم! یار من از بلندا بگو
زمینم گشت دور شمس، از مولا بگو
بگو که تشنم، که مُحتاجم، چه شرم می‌کنم
از مرض بی‌تفاوتی به دردا بگو
مبتلا به قصه‌های آدم‌هایی مثل ما
دنیای زنده‌ها مونده بدونِ اشتها
این جماعت مسیحش رو می‌کشه صلیب
!این قبیله دلداده‌ی جهله، چه عجیب
من هر روز از خودم می‌پرسم چرا تردید؟
اسیرِ آزادی‌ام که می‌میره به هر ترتیب
سماعِ سیاره ببین، بدونِ شرط عاشقه
باید چرخید و پرستید و گفت نور غالبه
ولی کیو می‌بینی، یه روزنه بده بهت؟
از آینده بگه و سکه نذاره رو چشمت؟
یه عهد ببنده باهات که وفادار باشه
کی معنی اسم خودش‌رو یاد گرفته؟
بچگی همه‌مون کنج دل جا گرفته
از پنجره‌ی ماشین تو مشتش باد گرفته
هر چی هم بهش بگی، پشت من راه بیا
از وقتی آرزو می‌کنه بال گرفته
میگه زنده‌ایم و خدا گِل ما سرشته
رسمِ هفت‌شهرِ عشق رو بی‌روال نوشته
واسه آرامش خونه بچه میشه مسلح
چون رنگِ صلحش رو از سرِ زال گرفته

Buy Zurvan EP: https://pelakrecords.com/zurvan
.
Rapper: @Bamdadamman
Producer: @motrebam
Mix&Mastering: @yarapelak
Artwork: @Noorcreate
Publisher: Pelak Records
.

به پای وظیفه کرد قبول حرکت
بارها دیدم از کودکیش زمان رو خم کرد
بچه ها رشد میکنن جهان رو درک میکنن
لبخندها اخم میشن جای بازی جنگ میکنن
ولی اون فرق می‌کرد
در راه کشف منبع نور دانای بی‌همتا قبول مرگ می‌کرد
همیشه آگاه به مزدا، زبون به یسنا
آشنا پر از نشانه‌های بی‌شمار دست‌ها
پاها، سرها، چه زندگی‌ها و عمرها
میتونه عوض شه با همین یکی از ما
وقتی به دنیا اومد رفتم تو جلدش و خندیدم
بشارت میداد از هرچی که این آدم‌ها ندیدن
نشنیدن هرچی کباب کردن این قند رو نبلعیدن
من میدونم که ما‌بینشون دور شدم از فهمیدنِ این موضوع
که مردم از خودشون فراری و دربند
چرخ میزنن رو زمین مثل باد هر دم
دیو مست پرستیدن که شرم نفهمیدن
هیاهوی شر بیشتره شهر رو بهم ریختن
سبز و آبی خدا رو به صد تا غرض میدن
بی‌صبرانه قد میکشن، همیشه هرز میرن
از دست این آدم‌ها خسته یه پسری بود
نشسته لب رودخونه کوزه‌هاش رو آب می‌کرد 
دل به تاریکی نمی‌داد با خودش خیال می‌کرد
کشتی‌هاش که غرق میشد عقل رو ناخدا می‌کرد
زبونش می‌چرخید می‌داد به پیکره دستور
که من حاکمتم میگم تو بنویس از رو
افسار نفسش رو برید و انداخت ته رود
برگشت رو به من، زل زد، خشکش زده بود
چشماش رو مالید، دوباره دید
زمان رو خم کرد، در من زمانه دید
زبونم رو می‌فهمید بی راندنِ سخن
مثل آتش بود، شعله گرفت، زبانه کشید
سال‌ها سنگرش کوه بود و جامعه کشتارگاه
خلوتش من بودم همدمش سرمای شمال
به فکر آزادی سرود، به عشق ایزد فروغ
شد عمر آدمی محکوم به طلوع و غروب
به مردمش می‌گفت ریشه‌ی اَهرِمَن دروغه
اگر به خودت ببالی از سقوط میسازی فرود
دنبال من نیا دنبال خود برو از امروز
تا هرروزی که زنده بودی شاد بِزی امروز

وقت رفتن عمر هیچ آدمی دراز نیست
وقتی صبر سر میاد از اینکه دری باز نیست
اگر گشوده نشد خودت حلقه‌ی در شو
دروغه اینکه آدمی رو به کسی نیاز نیست
وقت رفتن فرصت آهنگ و ساز نیست
توان به همه فاش کردن این راز نیست
اگر شنیده نشد باز هم داد بزن که
یگانه راه زیستن، راه راستی!

زندگی فرخ و فرخنده‌ست نگو بس کن
دست نکش شاید شاه جهان بشه اونکه درمونده‌ست
از هر آدمی نیک بین و نیک گو و نیک پی ببر
که حق زیستن نیست زدنِ نیش
مهربان با مردمان باش و دامشون و دد
اعجاز تو اینه بکاری درخت تو خاک بد
تیشه به ریشه میزنن میدونم، تو قطره باش
چه برگ سبز چه زرد، چه بعد تولد چه مرگ
ولی افسوس که طرد شد و تنهایی خوشبخت شد
قدم‌هاش بهونه‌ی رویشِ گل‌های دشت شد
به دل کوه داد کشید و جواب درنگ شد
هرچی از دست داد آخر بهترش به چنگ شد
روشن روان جاوید، بهت یه مژده بدم!
من تو طول تاریخ زنده‌ام که قِصه‌ات رو بگم
تو آزاد بودی، خودت خواستی رو دوپا بری
تو این مسیر پر از درد و رنج آدم‌ها بری
سرشتِ تو کم از من نبود که پیش رُخِت مِهر
کم میاره نور و پشت ابر می‌پوشونه چِهر
و گر گیاهانِ گیتی از زیر خاک و گِل
میارن سر به فلک چون دمیده ریشه توی دل
کِل کِشان به سوی جشن پیوندِ مرد و زن
همزمان کالبدی بی‌روان به خاک بسپرند
همینه رسمِ بشر، همونه چرخِ فلک
همانا کلامت مرواریده تو چنگِ صدف
لب گشا، تن رها کن، صدای خودت باش
دل از کینه‌ی جهان شو، همراز خودت باش
همه سربه‌سر و دوش‌به‌دوش مست و تو بی‌هوش
به ساز خودت رقص کن، آواز خودت باش
اگر این تخمی که تو کاشتی چوبِ سپری شد
یا درختِ تنومندی تو باغ پدری شد
باید فرزند بود و جانشین بهتری شد
که سر تیغ رگت بوسید و خون جری شد

Vohuman

Buy Zurvan EP: pelakrecords.com/zurvan
.
Rapper: @Bamdadamman
Producer: @Yarapelak
Mix&Mastering: @Yarapelak
Artwork: @Noorcreate
.

میون خلائی که هیچ چیز نبود
یعنی هیچ بود و هیچ بود و هیچ بود و هیچ
شروع و پایان و زندگی و مرگ نه
من تنها بودم و من بود و من
نه رنج بود و درد نه انزجار بود
جهان تو فکر من به عادتش تو خواب بود
زبون من چرخید گوشم صدا شنید
و این ایده، نقطه‌ی انفجار بود
چشم زدم بهم دیدم تیله‌ها رنگ رنگ
منظم، متعادل، محرک به هر سمت
تو دامنم یه سیاره افتاد از خاک و باد
آبی و شاد، سبز و روشن‌نژاد
ماهی تو دلش شنا کرد پرنده پر زد
حس کردم روح میوه‌هاشو مثل فرزندم
هزاران هزاره به تماشا نشستم
تا بچه‌هاش زبون وا کردن به اسمم

خدای سنگ بودم، خدای مَه و خورشید
و خدایی بودم که خوب و بد آفرید
خدای تن خدای سر، کلام و عقل
یه خط صاف، بی‌ بازگشت به عقب
همیشه جاری بودم همیشه تو سفر
همیشه کنارشون موندم با بودنم
یاد دادن نسل به نسل خندیدن و فهمیدن
چه کوتاه و بلندپرواز روح زمین رو دیدن
از خاکش گرفتن، به خاکش بخشیدن
تو طبیعت افسار بذر رو به نظم کشیدن
با تنور شدن اهلی، از وحشی ترسیدن
با تمدن و اخم دیوار دور هم کشیدن
من قصه‌ی بچه‌های مادرِ زمین رو دیدم

توی غار خزیدن
از این شاخه به اون شاخه جهیدن
و به تماشای عقاب رویای پریدن دیدن
همه آرزوهاشون رو توی نقش می‌کشیدن
تو موسیقی رودخونه صدای نی شنیدن
سرنیزه‌ی تیز رو نشون به دل میگیرن
هیچکدوم نمیدونن کی سیرمونی میگیرن
چه سخت به دنیا میان و راحت میمیرن
خودشون رام شدن، طبیعت رو رام ندیدن
ریشه‌ی تنفر رو دَووندَن از ترس دَوییدَن
خون چکید تو کاسه شد مرهم زخم
چه عمیق و پر چرکه جراحت ابدیت
یه سری مَلّاک شدن یه سری تاجر
خیلی‌ها سرباز، اندکی گوشه گیر و عاقل
سیاهچال واسه نادم شکنجه واسه زندان
شمشیرها کوفته شدن بین کلی پُتک و سندان
زدن زمین شخم به وسعت کلاغ‌ها با جرأت
به مترسک‌های پَروار داروغه ندادن فرصت
به ظاهر عظیم ولی شُل و پوکن دُوَل
آغاز و پایان هیچ و هیچ، رسم چرخ کهن
روزگار آدم‌ها داس مرگ دست گرفت
زودتر از زمان مقدر، قدر رقم گرفت
از وقتی بشر دوتا تاس سنگی زد بهم
جرقه زد به چارچوب آتشش شَرَر گرفت
چرخ ساخت و زد زیر بار گاو و الاغ
از رودِ زندگی‌بخش کشید نهری به باغ
چکش داد کوبید به بیدادِ بشر
اسب و پیل رام کردم واسه نبرد و تَشَر
هر شهری خدایی ساخت هر دِهی کدخدایی
به عشق کجا رفتن کشتی داره ناخدایی؟
تو روی هم زدن تیغ به کمر هم کوفتن
با تیر و کمون پای دشمن رو به زمین دوختن
رو پشت چهارپا از هم سر و دست بریدن
دوتا پای استوارشون رو زنجیر کشیدن
تا زندن اسیرن راه آدمی همینه
پر پیچ‌وخم، مرگه راحت آرمیدن

زل زده به من یه سرخپوست با دماغ کج
نماد شکست رفیق زمین دوست شب
میگه «کجا کج رفتم که اینه عاقبت
چرا قوی شریف رو میکشه تو این باغ‌وحش؟
نبودی جای من، نبوده عدالت
رسم نوازش این جهان سراسر بداهه‌‍ست
مثل من زیاده، تشنه‌ی یه جرعه
اجدادم مُرده، نَوادِگانم مُرده
انقراض یعنی بازدَم، دَم یعنی بقا
هوس‌باز یعنی آدم، دمدمی مزاج
کلی خیره موندن زردپوست تا سیاه‌سر
هرچی سکه طلاتر رنگ برده سیاه‌تر
من که دست ندارم! بیاد کاری ازش بر!»
گفتم کارمو کردم فقط ناظرم تا آخر
به مرور رشد میدم، در دمی میکشم
قادر مطلق منم، با غمی می‌خوشم
هنوز تو نور دیده می‌رقصند این دو شمع
حقیقت انسان نیست پی بیش و کم 
درکی فراتره پشت استخون جمجمه‌‍ش
حکایت میخ و سنگ، فانیه سیم و زر
با سکوت و صبر می‌فهمه زبانِ جهان
تو زمان محدود عمرش ساکن و دوان
هرچی بدونه بیشتر می‌فهمه هیچی ندونه
بیرونت می‌جوشه علم ولی آگاهی درونه
اراده‌ی آدمی اینه حتی با جسم ناقص
میشه پُر روح بی‌کرانش با مِهر خالص
اشک و لبخند می‌تونن دو روی یه سکه‌‍شَن
با احترام به طبیعت و استادی عاشق
زُروانه قاصر از وصف این دوپا
موجودی مدعی و ناطق و اهلِ قیل‌ و قال
ولی مرام من اینه وقت رفتنش که شد
تو بگو هیچ‌وقت نبوده انگار، هیچ کجا!


جای انسان خالی
ببینه بعد تولد و مرگ فصل رو
جای انسان خالی
ببینه تعادل از ریشه‌ها تا برگ رو
جای انسان خالی
ببینه صلح ممکن شده
جای انسان خالی
نبودش واسه نابودی مشکل شده
جای انسان خالی
ببینه شهاب‌سنگ چجوری زخم میزنه
جای انسان خالیه
بشنوه سکوت از خوشحالی چَه میزنه
جای انسان غمه
غم نبودن فردی که منو درک کنه
جای انسان مرگه
تو لحظه‌ای که حس بدنش رو ترک کنه
جای انسان سلاح
دست، پا، سر، زبون قطع کنه
جای انسان قحطی
با سیلی صورت سرخش رو زرد کنه
جای انسان سبو
پر از چشمه های آب شیرین تورو مست کنه
جای انسان قایق
دریای بی صاحبش رو فتح کنه

در دایره‌ی قسمت ما نقطه‌ی تسلیمیم» (حافظ)«

بجز خاطراتم نیست هیچ جایی جای اون
(...)
متاسفانه باقی شعر اینجا جا نشد...!

Zurvan

@NavidSadr - Vaghti Zemestoon Daste to Bood
Produced by @PooYar-Music
Lyrics by Navid & Hafez
Mix & Master by @Mezrab
Cover Art by Bahark Gharebaghi
Feb 2025, Divar Records

نوید - وقتی زمستون دست تو بود
آهنگساز: پویار
شعر: نوید و حافظ
میکس و مستر: مضراب
جلد: بهارک قره باغی
بهمن ۱۴۰۳ - دیوار رکوردز

متن
----
قسمت یک
وقتی زمستون دست تو بود/ لبم میومد رو برفت فرود
این گدازه یخ تو رو آب میکرد/ و بعدش چشمات خواب میرفت
میکردی سقوط تو کوه سینم/ میخواستی فقط از این سوز بشی رد
ولی این طوفان شونه هامو خورد میکرد/ اما مگه کوه تو از رو میرفت؟
نیومد خم به ابروم/ پسر زخمی توم واسه تو مرد محبوب
من از هرچی دورم میگذشت گذشتم/ و قلبم میدون جنگ من بود
رتتتتع! تیرا رد میشن از تو صخره هام ولی هنو سرپام
میدونم بهار ما میاد بعد غروب/ وقتی زمستون دست تو بود

همخوان (بریده ای از شعر حافظ)
الا ای آهوی وحشی! کجایی؟/ مرا با توست چندین آشنایی
بیا تا حال یکدیگر بدانیم/ مراد هم بجوییم ار توانیم
الا ای آهوی وحشی! کجایی؟/ مرا با توست چندین آشنایی
بیا تا حال یکدیگر بدانیم/ مراد هم بجوییم ار توانیم

قسمت دو
وقتی زمستون دست تو بود/ شاخه ها میشدن از سمت تو دور
بهارو توی سینه ات بو کشیدم/ گفته بودم «از رو نمیرم»؟
میگفتی «هرکی که برفمو دید/ این تن خسته و سردمو دید
دستاشو کرد جیبش یخ نزنه/ منم رفتم تو مه بهم دست نزنه»
میدونم عزیزم! خوب میدونم/ چشماتو دارم هر روز میخونم
قدر زر زرگر شناسد/ قدر گوهر، گوهری
قدر خورشید روی سینه ات/ لاله ی روی بازوم
نون من هک روی قلب تو بود/ وقتی زمستون دست تو بود

همخوان (بریده ای از شعر حافظ)
الا ای آهوی وحشی! کجایی؟/ مرا با توست چندین آشنایی
بیا تا حال یکدیگر بدانیم/ مراد هم بجوییم ار توانیم
الا ای آهوی وحشی! کجایی؟/ مرا با توست چندین آشنایی
بیا تا حال یکدیگر بدانیم/ مراد هم بجوییم ار توانیم

قسمت سه
وقتی زمستون دست تو بود/ دی شبیه عید گرم تو بود
خوزستان ازت شره میکرد/ وقتی شیرازم باغ سبز تو بود
نقطه های روی صورتت/ چکیدن روی شعرم
من خط میکشم، تو نقطه بزار/ فقط لبخند تو رو ببینم عشقم
من دیگه چشم نمیخوام/ تموم دنیا رو دیدم امشب
شعر تو که نوشتن نداره/ میدونستم اینم حفظم
سرو میشی، من لاله میشم/ تو بغل بزرگت جا نمیشم
دشت سبز از سرو تو بود/ وقتی زمستون دست تو بود

همخوان (بریده ای از شعر حافظ)
الا ای آهوی وحشی! کجایی؟/ مرا با توست چندین آشنایی
بیا تا حال یکدیگر بدانیم/ مراد هم بجوییم ار توانیم
الا ای آهوی وحشی! کجایی؟/ مرا با توست چندین آشنایی
بیا تا حال یکدیگر بدانیم/ مراد هم بجوییم ار توانیم

Navid - Vaghti Zemestoon Daste to Bood | وقتی زمستون دست تو بود

ket4mine w4lrus (with dead$tarrX)

شعر و اجرا : بامداد
آهنگساز : شور
تنظیم : سهند ام زد 
تاریخ انتشار 29 اسفند 97

Sorkhi [Prod. Shour]

Falaki - Ben [Prod. Motreb]

بن - دُم
میکس و مستر : @ashkanakai
طراح جلد : منطق
.
دریافت و شنیدن از کانال
www.t.me/Ben_Official
آلبوم رو میتونید از سایت زیر پیشخرید کنید
www.benmusic.ir
.
بارون تا ابد خیسه این خیابون تا ابد
از قانون تا لگد از قارون تا صمد
از هارون تا جسد از دارو تا لگد از پارو تا رصد
داروقه تا زانو تو جیب منه
اون از جنگای کوچیک منه
گوش از حرفا یه جوری به دره بی حواسی میکوبه
میگی این بد بخت شوریده کَره
چش از دست رفاقت که بو میده تَره
گرونیه آقا گرونی
گوشت نخری حالا صف نکشی خانم توش نکنین آقا
سیگار تقلبی دود نکنی دادا
آبتون که بو میده خاکتون یه جوریه
آسمون چجوریه پر ابرای زوریه
خون میباره آقا خون 
صابون بخرین دونه دونه یالا زانو بزنین
بشورین بشورین لجن قبلیا تا بعدیا بشینن
بعضیا ببرن بعضیا ببینن احمقا بکارن سرترا بچینن
حقته تا تو قهقرا بری سگ
دم بده تکون دم بده تکون
---------------
دم بده تکون دم بده تکون 
واسه تمبون فاطی واسه جنبشه فلون
واسه برق واسه گاز واسه قبض تلفون
واسه دون واسه نون دم بده تکون
رسانه یه استخون به بند آویزون 
تو هم یه سگ خوبی یکم نامیزون
اما تکون بده دمو بزن پاپیون
صاحبتو دیدی آخ جون دم بده تکون
بچرخ تو طویله ی اینستا
تو لیست تو سایتا که نیستی تو لیستا
اگرم هستی که بیستی تو بیستا
تو هم حسابی ولی هیچی تو هیچ جا
نفهمیدی علف محتوا غنی نی
هرکی با هر چی تو هر جا هیچ عنی نی
نفهمیدی چرا سیر نمیشی گوسفند
حالا با اوم دمبه ی گرون دم بده تکون
---------------

---------------
اخم صبحای مترو رباطای اداری
صورتکای فیک شبای دزاشیب
جفت یه لجنه اگه بذاری فرق
بین ضد ارزشا و ارزشایی که داری
مفت هدفت یا قفل شرفت
چرا میندازی دور سرت لقمه دهنت
دانشگاه یه جور پالایشگاهه 
احمق میگیره چاپ میکنه پول
مشتقات به ترتیب کارمند کارگر راننده
علاف خودمم یکیشون
شُل شدی دیگه که شکل میدن بهت
مختو خالی میکنن و فکر میدن بهت
میندازنت تو کوره بپزی تو کوری میپزی
یه آجر میشی ازین سازه ی عوضی
عوضی سفت که شدی میام با پتکم میزنمت
محکم میزنمت خرد میشی
یا پا میشی شکل میدی به خودت
اثر خودت میشی فکر میدی به خودت
یا سیس محتاج ترحم میدی نشون
میمونی رو زمین تو کمین دم میدی تکون

Hayoola

.تک آهنگ "خالق" منتشر شد
کلام و اجرا: سزاوار ، رفیق
آهنگساز : حکم
میکس و مسترینگ: سهند ام زد
طراح جلد: سِواد
ناشر: وردگیم 
تاریخ انتشار: ۲۵ شهریور ، ۹۹
.
Khalegh released.
Rapper : 3zavar X Refigh
Beat : Hokm
Mix&Master : Sahand Mz
ArtWork : Sevaad
Publisher : WordGameFamily
Released Date : 15,Sep,2020
.
ورس۱
رنگ تنم آبی و سفید و زرد 
رو هوا میچرخم دور کره ی آتیش با نظم 
آدمای تو دلمم نمیشن موندگار بی شبهه در آخر همشون محکومن به مرگ
من زمینم تو دل آسمون راسخ و صاف  
سومین سیاره از سیارات منظومه 
مساحتم به اندازه ی اقیانوس و تپه هاس
مخلوخ خالقی ام که خالی از مضمومه
کنار این همه وفور من متقاعدم
با قدرت زیاد ، نور و انرژی متقابلم
میچرخم دور خودم تا همیشه حاضرم 
از فکرش اومدم بیرون گشتم دنبال خالقم
در آخر خودمم نباشم مونده اثرم
با اینکه کبودیه هنوز رو صورت مسئلم
باشه یه یادگاری ازم بعد این عالم خیالی 
شاید همه ی خاطره ها پرید از سرم 
ما جاری ایم روانه میشیم به سمت رود خونه های گِلی که از یادمون رفته بود 
شاید یه روزی برگردیم به دنیای اصلیمون
همه ی اتفاقای اطرافم مثلا
مهم نیست چیه آئینم و چیه مذهبم 
یه روزی بر میگردم به حقیقتم به اولم 
من از طرف حق شدم خلق تا بزنم قدم به سمت چیزی که بخاطرش به دنیا اومدم
من جلوی ظاهر دروغیت معذبم
برای پذیرفتن حرفات مرددم
واسه ی خوردن تلنگرت معطلم
پس حق بده اگه یاد گرفتم کسی رو جا ندم دورم 
ورس۲
رسیدم به کمال به کمال ناباوری
که قلب آدما مرده تو سرزمین شمشیرای آهنی
تو شرق با تمرکز ذهن میشکم میون ابرای آبی لایی
تو رعد برق فکرم طبیعت میپاچه جوری که میره دیدن درختای کویری یه ماهی
بالاخره میرسم یه جایی تو جاده های اینده یا کوچه های تاریخ
حرکت ابرا جالبن فرداهای خوب میرسن ولی بعد فرداهای بد
طناب دار من از تک درخت خاطرم به نخ رسید ولی از میون همه مها واضحم اره مرد
به کوها میگم که بگن ابی تر بشن آسمونای خالی از پرنده ها
من آتیشم درخشش روح معنوی که میده به سلیمان قالی قرض رفیق خمره های پاتیلم که فهمیدم
از جنگ درون همیشه به شکوفایی راهی هست
هنوز باخدام عوض نکردم ساقیمم که
چشای ما صحنست و منظومه ها بازیگر
اگه دنیا سالیانه این کره یه ثانیه است
الهی عفو بین روح من با دنیا همیشه حجابی هست
یه جایی درس میدم یه جایی مشق
که با دوبال تتو روی تن نمیشه جایی رفت
قسم به چشای کویر ما که گاهی اشکه
زخم روی سینمو نمیدم مدالی نصب شه
یه جایی میوفتی از اسمون یه جایی از چشم
خاکی ام اگه می پذیری خاکمو با سنگش
قسم به خدایی که حرفامو به سنجش
میذاره دست میبرم بالا میزنه به قدش
از ترس راه من میوفتن جاده ها به لغزش
زنده های جنگ میکنن پیروزی رو وصفش
تلخی مسیرو بچش میرسی به شهدش

Sezavar X Refigh - Khalegh [Prod. Hokm]

"شعر"
مملو از رهایی 
حس فرار یه زندانی
مثل دویدن چشم بسته وسط یه شنزار
نتیجه ی بعد اصرار
شیرین ترین تکرار
تمام کلمات دنیا 
قاصرن از وصف چشمات
حتی عشق
کل اون لحظه هایی که از درون میزدم فریاد 
تک به تک اشکا همه دردا 
لحظه لحظه شک به فردا
حتی وقت بریدن درست سر بزنگاه
تو بودی همراه
رخنه عشق بودی تو بی پناهی این تن
چشمه شعر بودی تو بی نوایی این لب 
چهره آرامش تو بی قراری شب
میدونم رفتارام پیرت کرد
ولی تو همیشه بودی بام بی منت
حتی تو اوج جنونم
از عقلانیت نقطه عبورم
وقتی که خشم کل وجودم
شکسته جز به جزء غرورم
مطمئنم 
دوباره 
پیدات میکنم تو صبح غروبم



تو با من ميرفتي تو در من ميخوندي وقتي که کوچه ها رو بدون مقصد میگشتم تو با من ميرفتي تو در من ميخوندي 
همه ی حرف هایی رو که نمیگفتم

تو با من ميرفتي تو در من ميخوندي وقتي که کوچه ها رو بدون مقصد میگشتم تو با من ميموندی تو در من ميخوندی
وقتی همه از کنارم بی توجه میرفتن



 نمیگیرم ماتم پاییز
این جهان آخر ما نیست
قصه نا متعارف ، دوتا آدم عادی 
مرز بین بیداری و خواب رویا و واقعیت
ساکن زمین آزاد، بدون تابعیت
بی رنگ بدون جنسیت 
بی مرز بدون ملیت 
برخورد دوتا روح فراتر از کالبد
انگار
 نه انگار که‌ جسمی هست 
مغزی و فکری هست
زمان متوقف و من 
دیگه نیستم از  این پوچی دلگیر

میشکنه به زودی  دیوار زندان خالی
منو تو آزادییم تا وقتی ماییم 
راهی داریم تا وقتی یاریم جاویدانیم
باهم میکاریم نهالی یادگاری 
تا روزی که خورشید تابید و خوابیم 
بنویسن زردترین برگم باور نداشت به پاییز
میگذرن روزا میرن از یاد
همه گلای صحرا ، 
لخته های رگها ، 
مرور خاطره های
بازیگر تنها
فارغ از فراق و تنگنا 
اینجوری بهتره 
حتی تو بارش ابرا
تو هستی همراه

تو با من ميرفتي تو در من ميخوندي وقتي که کوچه ها رو بدون مقصد میگشتم تو با من ميموندی تو در من ميخوندی
وقتی همه از کنارم بی توجه میرفتن


تو با من ميرفتي تو در من ميخوندي وقتي که کوچه ها رو بدون مقصد میگشتم تو با من ميموندی تو در من ميخوندی
وقتی همه از کنارم بی توجه میرفتن

Hamrah [Prod.Saeed Dehghan]

آدم عادی
#پلاک
https://www.youtube.com/pelakrecords

Zurvan

Bamdad

Recent comments

nazi

balatar

balatar

omid mohammadi

Related tracks