Farshad-Sily

نباید رفت؟
دیگرد و سوال
آهنگساز: نجوا
میکس و مسترینگ: سعید دهقان
جلد: احسان توکلی 
عکاس: احمدرضا رضایی
آهنگ چهارم از مجموعه ی شرقی غمگین

قسمت اول دیگرد:
وقتی دستامون تو دستای هم بود
هم و غمم مچاله می شد تو خم ابروت
دراز کشیدیم رو چمنایی که نم بود
طیاره آسمون رو میشکوند تو خطی از دود
دلم تنگ میشه تو دلت تنگ نمیشه؟
نگاش تلخ تر از نگاه دختر تو تلخون
من "آه" میشم و میکشیم از عمق ریه هات بیرون
با آستینت پاک میکنی بخار رو از روم
تو یه جایی می خوای که خیابوناش پر از رقصن
من نقش رقص رو می خوام حک کنیم رو تن خیابون
میگی رو گلوی رویاهات مونده رد دست ترس
من میگم رویامونو میاریم تو شهرمون
لخت بشیم رو آب پهن رو یه تیکه تخته چوب
تا صبح بزن بچرخ برقص بخون 
که این خوشی تنها حقمون از این 
دنیای سنگدله
تو خوابم یه پرنده لونه ش رو به موهات زد گره!
نشون موندن بود یا نشون رفتن؟
خونه اونجاست که دستات دور من حلقه ن!
خسته از گشتن
گفت دیگه باید وا بدیم
ماهی خودش رو دار زد
با قلاب ماهیگیر

همخوان:
یه جا که بشه خوند
یه جا که بشه رقصید
یه جا که ماه رو به ساحلش میخندید
یه جا که فاصله نباشه اسمش تقدیرو
هرچقدر دور شی ازم من بهت نزدیک تر شم 
و تو نزدیک تر شی و من نزدیک
مثل دو تا آیینه جلوی هم
من خودمو از تو تو خودتو از من
من خودمو از تو
نمیدیم تشخیص

قسمت دوم سوال:

چیزی جا نذاشتی جز یه‌بغل خاطره 
که تنگ میشه دلم اگه بخواد بهش جا بده
تو سرنوشت تیره چیزی نیست که خط‌فاصله
تو میری من برمیگردم یه دور باطله
تو میشی جاری که رفتن برات یه فرصته
من ماهیم که به ساحل بدون تو زل زده
تو بارت عقدته از رنجی که بردی 
من خالیم از اشک و پر از حرفیم که خوردمش
میگی تهش یه روز برمیگردم خونه
ببین خونمون الان خاکش مثل دلت خونه
این که به لب رسید جونه 
برو جدایی ام خوبه
اگه برسی اونجا که یکی قدرتو بدونه
خونه اونجا نیست که توش بمونی همیشه غریبه
که ببیننت شبیه وسیله
که گم بشی هیشکی سراغتو نگیره
از بیداریش کوچ کنی کسی خوابتو نبینه
برو ولی جابذار دو قطره اشک که همون آب رو آتشیه که گرفته بالمو
نمیگم برس به دادم ولی صدای دادمون گرفت یه عالمو


خونه منم برا تو تو برای من
یعنی دردتو داد بزنه صدام 
یعنی اشک تو از چشمای من
یعنی همصدای هم
یعنی دستای منو تو تو پنجه‌های هم
یعنی همین امید توی خاک و خون غلتیده
بچه‌ها نخندین تا پایان که نزدیکه
مشت انتقام سنگینه
من بعد شرقی خشمگینه

همخوان:
یه جا که بشه خوند
یه جا که بشه رقصید
یه جا که ماه رو به ساحلش میخندید
یه جا که فاصله نباشه اسمش تقدیرو
هرچقدر دور شی ازم من بهت نزدیک تر شم 
و تو نزدیک تر شی و من نزدیک
مثل دو تا آیینه جلوی هم
من خودمو از تو تو خودتو از من
من خودمو از تو
نمیدیم تشخیص

Daygard x Soall - Nabayad Raft? [prod. Najwa]

Buy Zurvan EP: https://pelakrecords.com/zurvan
.
Rapper: @Bamdadamman
Producer: @motrebam
Mix&Mastering: @yarapelak
Artwork: @Noorcreate
Publisher: Pelak Records
.

به پای وظیفه کرد قبول حرکت
بارها دیدم از کودکیش زمان رو خم کرد
بچه ها رشد میکنن جهان رو درک میکنن
لبخندها اخم میشن جای بازی جنگ میکنن
ولی اون فرق می‌کرد
در راه کشف منبع نور دانای بی‌همتا قبول مرگ می‌کرد
همیشه آگاه به مزدا، زبون به یسنا
آشنا پر از نشانه‌های بی‌شمار دست‌ها
پاها، سرها، چه زندگی‌ها و عمرها
میتونه عوض شه با همین یکی از ما
وقتی به دنیا اومد رفتم تو جلدش و خندیدم
بشارت میداد از هرچی که این آدم‌ها ندیدن
نشنیدن هرچی کباب کردن این قند رو نبلعیدن
من میدونم که ما‌بینشون دور شدم از فهمیدنِ این موضوع
که مردم از خودشون فراری و دربند
چرخ میزنن رو زمین مثل باد هر دم
دیو مست پرستیدن که شرم نفهمیدن
هیاهوی شر بیشتره شهر رو بهم ریختن
سبز و آبی خدا رو به صد تا غرض میدن
بی‌صبرانه قد میکشن، همیشه هرز میرن
از دست این آدم‌ها خسته یه پسری بود
نشسته لب رودخونه کوزه‌هاش رو آب می‌کرد 
دل به تاریکی نمی‌داد با خودش خیال می‌کرد
کشتی‌هاش که غرق میشد عقل رو ناخدا می‌کرد
زبونش می‌چرخید می‌داد به پیکره دستور
که من حاکمتم میگم تو بنویس از رو
افسار نفسش رو برید و انداخت ته رود
برگشت رو به من، زل زد، خشکش زده بود
چشماش رو مالید، دوباره دید
زمان رو خم کرد، در من زمانه دید
زبونم رو می‌فهمید بی راندنِ سخن
مثل آتش بود، شعله گرفت، زبانه کشید
سال‌ها سنگرش کوه بود و جامعه کشتارگاه
خلوتش من بودم همدمش سرمای شمال
به فکر آزادی سرود، به عشق ایزد فروغ
شد عمر آدمی محکوم به طلوع و غروب
به مردمش می‌گفت ریشه‌ی اَهرِمَن دروغه
اگر به خودت ببالی از سقوط میسازی فرود
دنبال من نیا دنبال خود برو از امروز
تا هرروزی که زنده بودی شاد بِزی امروز

وقت رفتن عمر هیچ آدمی دراز نیست
وقتی صبر سر میاد از اینکه دری باز نیست
اگر گشوده نشد خودت حلقه‌ی در شو
دروغه اینکه آدمی رو به کسی نیاز نیست
وقت رفتن فرصت آهنگ و ساز نیست
توان به همه فاش کردن این راز نیست
اگر شنیده نشد باز هم داد بزن که
یگانه راه زیستن، راه راستی!

زندگی فرخ و فرخنده‌ست نگو بس کن
دست نکش شاید شاه جهان بشه اونکه درمونده‌ست
از هر آدمی نیک بین و نیک گو و نیک پی ببر
که حق زیستن نیست زدنِ نیش
مهربان با مردمان باش و دامشون و دد
اعجاز تو اینه بکاری درخت تو خاک بد
تیشه به ریشه میزنن میدونم، تو قطره باش
چه برگ سبز چه زرد، چه بعد تولد چه مرگ
ولی افسوس که طرد شد و تنهایی خوشبخت شد
قدم‌هاش بهونه‌ی رویشِ گل‌های دشت شد
به دل کوه داد کشید و جواب درنگ شد
هرچی از دست داد آخر بهترش به چنگ شد
روشن روان جاوید، بهت یه مژده بدم!
من تو طول تاریخ زنده‌ام که قِصه‌ات رو بگم
تو آزاد بودی، خودت خواستی رو دوپا بری
تو این مسیر پر از درد و رنج آدم‌ها بری
سرشتِ تو کم از من نبود که پیش رُخِت مِهر
کم میاره نور و پشت ابر می‌پوشونه چِهر
و گر گیاهانِ گیتی از زیر خاک و گِل
میارن سر به فلک چون دمیده ریشه توی دل
کِل کِشان به سوی جشن پیوندِ مرد و زن
همزمان کالبدی بی‌روان به خاک بسپرند
همینه رسمِ بشر، همونه چرخِ فلک
همانا کلامت مرواریده تو چنگِ صدف
لب گشا، تن رها کن، صدای خودت باش
دل از کینه‌ی جهان شو، همراز خودت باش
همه سربه‌سر و دوش‌به‌دوش مست و تو بی‌هوش
به ساز خودت رقص کن، آواز خودت باش
اگر این تخمی که تو کاشتی چوبِ سپری شد
یا درختِ تنومندی تو باغ پدری شد
باید فرزند بود و جانشین بهتری شد
که سر تیغ رگت بوسید و خون جری شد

Vohuman

Buy Zurvan EP: pelakrecords.com/zurvan
.
Rapper: @Bamdadamman
Producer: @Yarapelak
Mix&Mastering: @Yarapelak
Artwork: @Noorcreate
.

میون خلائی که هیچ چیز نبود
یعنی هیچ بود و هیچ بود و هیچ بود و هیچ
شروع و پایان و زندگی و مرگ نه
من تنها بودم و من بود و من
نه رنج بود و درد نه انزجار بود
جهان تو فکر من به عادتش تو خواب بود
زبون من چرخید گوشم صدا شنید
و این ایده، نقطه‌ی انفجار بود
چشم زدم بهم دیدم تیله‌ها رنگ رنگ
منظم، متعادل، محرک به هر سمت
تو دامنم یه سیاره افتاد از خاک و باد
آبی و شاد، سبز و روشن‌نژاد
ماهی تو دلش شنا کرد پرنده پر زد
حس کردم روح میوه‌هاشو مثل فرزندم
هزاران هزاره به تماشا نشستم
تا بچه‌هاش زبون وا کردن به اسمم

خدای سنگ بودم، خدای مَه و خورشید
و خدایی بودم که خوب و بد آفرید
خدای تن خدای سر، کلام و عقل
یه خط صاف، بی‌ بازگشت به عقب
همیشه جاری بودم همیشه تو سفر
همیشه کنارشون موندم با بودنم
یاد دادن نسل به نسل خندیدن و فهمیدن
چه کوتاه و بلندپرواز روح زمین رو دیدن
از خاکش گرفتن، به خاکش بخشیدن
تو طبیعت افسار بذر رو به نظم کشیدن
با تنور شدن اهلی، از وحشی ترسیدن
با تمدن و اخم دیوار دور هم کشیدن
من قصه‌ی بچه‌های مادرِ زمین رو دیدم

توی غار خزیدن
از این شاخه به اون شاخه جهیدن
و به تماشای عقاب رویای پریدن دیدن
همه آرزوهاشون رو توی نقش می‌کشیدن
تو موسیقی رودخونه صدای نی شنیدن
سرنیزه‌ی تیز رو نشون به دل میگیرن
هیچکدوم نمیدونن کی سیرمونی میگیرن
چه سخت به دنیا میان و راحت میمیرن
خودشون رام شدن، طبیعت رو رام ندیدن
ریشه‌ی تنفر رو دَووندَن از ترس دَوییدَن
خون چکید تو کاسه شد مرهم زخم
چه عمیق و پر چرکه جراحت ابدیت
یه سری مَلّاک شدن یه سری تاجر
خیلی‌ها سرباز، اندکی گوشه گیر و عاقل
سیاهچال واسه نادم شکنجه واسه زندان
شمشیرها کوفته شدن بین کلی پُتک و سندان
زدن زمین شخم به وسعت کلاغ‌ها با جرأت
به مترسک‌های پَروار داروغه ندادن فرصت
به ظاهر عظیم ولی شُل و پوکن دُوَل
آغاز و پایان هیچ و هیچ، رسم چرخ کهن
روزگار آدم‌ها داس مرگ دست گرفت
زودتر از زمان مقدر، قدر رقم گرفت
از وقتی بشر دوتا تاس سنگی زد بهم
جرقه زد به چارچوب آتشش شَرَر گرفت
چرخ ساخت و زد زیر بار گاو و الاغ
از رودِ زندگی‌بخش کشید نهری به باغ
چکش داد کوبید به بیدادِ بشر
اسب و پیل رام کردم واسه نبرد و تَشَر
هر شهری خدایی ساخت هر دِهی کدخدایی
به عشق کجا رفتن کشتی داره ناخدایی؟
تو روی هم زدن تیغ به کمر هم کوفتن
با تیر و کمون پای دشمن رو به زمین دوختن
رو پشت چهارپا از هم سر و دست بریدن
دوتا پای استوارشون رو زنجیر کشیدن
تا زندن اسیرن راه آدمی همینه
پر پیچ‌وخم، مرگه راحت آرمیدن

زل زده به من یه سرخپوست با دماغ کج
نماد شکست رفیق زمین دوست شب
میگه «کجا کج رفتم که اینه عاقبت
چرا قوی شریف رو میکشه تو این باغ‌وحش؟
نبودی جای من، نبوده عدالت
رسم نوازش این جهان سراسر بداهه‌‍ست
مثل من زیاده، تشنه‌ی یه جرعه
اجدادم مُرده، نَوادِگانم مُرده
انقراض یعنی بازدَم، دَم یعنی بقا
هوس‌باز یعنی آدم، دمدمی مزاج
کلی خیره موندن زردپوست تا سیاه‌سر
هرچی سکه طلاتر رنگ برده سیاه‌تر
من که دست ندارم! بیاد کاری ازش بر!»
گفتم کارمو کردم فقط ناظرم تا آخر
به مرور رشد میدم، در دمی میکشم
قادر مطلق منم، با غمی می‌خوشم
هنوز تو نور دیده می‌رقصند این دو شمع
حقیقت انسان نیست پی بیش و کم 
درکی فراتره پشت استخون جمجمه‌‍ش
حکایت میخ و سنگ، فانیه سیم و زر
با سکوت و صبر می‌فهمه زبانِ جهان
تو زمان محدود عمرش ساکن و دوان
هرچی بدونه بیشتر می‌فهمه هیچی ندونه
بیرونت می‌جوشه علم ولی آگاهی درونه
اراده‌ی آدمی اینه حتی با جسم ناقص
میشه پُر روح بی‌کرانش با مِهر خالص
اشک و لبخند می‌تونن دو روی یه سکه‌‍شَن
با احترام به طبیعت و استادی عاشق
زُروانه قاصر از وصف این دوپا
موجودی مدعی و ناطق و اهلِ قیل‌ و قال
ولی مرام من اینه وقت رفتنش که شد
تو بگو هیچ‌وقت نبوده انگار، هیچ کجا!


جای انسان خالی
ببینه بعد تولد و مرگ فصل رو
جای انسان خالی
ببینه تعادل از ریشه‌ها تا برگ رو
جای انسان خالی
ببینه صلح ممکن شده
جای انسان خالی
نبودش واسه نابودی مشکل شده
جای انسان خالی
ببینه شهاب‌سنگ چجوری زخم میزنه
جای انسان خالیه
بشنوه سکوت از خوشحالی چَه میزنه
جای انسان غمه
غم نبودن فردی که منو درک کنه
جای انسان مرگه
تو لحظه‌ای که حس بدنش رو ترک کنه
جای انسان سلاح
دست، پا، سر، زبون قطع کنه
جای انسان قحطی
با سیلی صورت سرخش رو زرد کنه
جای انسان سبو
پر از چشمه های آب شیرین تورو مست کنه
جای انسان قایق
دریای بی صاحبش رو فتح کنه

در دایره‌ی قسمت ما نقطه‌ی تسلیمیم» (حافظ)«

بجز خاطراتم نیست هیچ جایی جای اون
(...)
متاسفانه باقی شعر اینجا جا نشد...!

Zurvan

"نیست"
آهنگساز : فرشاد
میکس و مسترینگ : سعید دهقان
طراحی : سِواد
________________
دریافت
https://www.mediafire.com/?3714416omun3ccu
http://Trainbit.com/files/3122131884/Farshad_-_Nist.zip
______________________________________

بخش اول
فردا  هم مثِ امروز از بین می ره
من اون بچَم که فرمونِ دوچرخشو خیلی وقته ول کرده دست ول می ره،گاهی داد می زنه و سرکش می شه
خودمو کوبیدم ولی از نو نساختم،همه رو بردم و از خودم باختم
چه قمارِ سختی بود،چه دنیای کجی بود،اینکه چرا تنهایی چه سواله بدی بود
گندش بزنن که واسه ی شادی باید خودت یه طرف باشی فهمت یه طرف
تاب نمی آرم اصاً نمی ره به کــَــتم اینکه بیان و بزنن رو من اِتیکتِ نفهم
من یه خفاشم اهلِ تک پری،دور از عکس و رقص و طرح و نقشِ دست جمعی
من توو روشنیِ مصنوعیِ روز شما گم می شم همونطوری که شما توو تاریکیِ من
من گم شدم یه طوری توو خودم رفتم که ندارم سرنخ از مسیرِ برگشت
رابطه ی صمیمیِ من و دلهره،صدایِ منو می آره از توو هدفونت

همخوان
طوفان شکسته بیدِ مجنون،بازیگرِ جادوگرِ حیله گر کو
باید خیره بشم به کدوم روزنه،وقتی کورسوی هر نوری می شه محکوم

بخش دوم
امید و آرزو و رویارو،همه دلخوشی های کل دنیارو،همه دیوونه هارو همه خُل هارو
من همشونُ با همدیگه اینجا می خوام
حس لذت بخشِ آزادیُ،بوی گل پرِ روی باقالیُ،پر کردنِ هرچی جاخالیُ
من،همشونو اینجا می خوام
دیدم جیره خورای ارشادِ درنده،الهام سیاهِ چادرِ چرخنده،چشایِ لعنتیِ من باز بودن همیشه
حالا هر چی که ندیدمُ اینجا می خوام
داد زدنِ عقیده بی ترس و واهمه بی جنگ و حادثه بی هر مقایسه حقیقتُ شنیدن توو هر مصاحبه
من همشونُ اینجا می خوام
از ما که گذشت،فردایِ روشن،شاید بیاد واسه فردهای روشن
اونا اینطوری ازم یاد می کنن
می گن هر چی که اینجا نبود اینجا می خواست

همخوان
طوفان شکسته بیدِ مجنون،بازیگرِ جادوگرِ حیله گر کو
باید خیره بشم به کدوم روزنه،وقتی کورسوی هر نوری می شه محکوم

بخش سوم
چقد دلها مردن توو دلِ این کلبه ی افسرده
من از آمارایی که تو می دی سر در نمی آرم تنها چیزی که می بینم اینه،یه گربه ی پژمرده
تلخ زیاد،قند می خواد،بخاری نداریم چرا برف می آد؟
رنج می آد،حرف می زاد،خودتُ به کوری زدی اشک می آد
راه طولانیِ منم پا برهنم ولی مغرورم نمی گم کفش می خوام
زخم زیاد،داره خون می چکه،نمی گم خونِ منو بند بیار
بذا پشت من ردم بمونه،بذا پشت سریم،از من بدونه
وقتی روشنیِ روزا اِنقد مبرهنِ
بذا واست یکمی ام از شب بخونه
با مدادِ شکسته ی من بِکشه،دلیلشو صاحبای آبرنگ بدونه
بذا کل وجودِ منِ لعنتی رو،خلاصه شده توو همین آهنگ بدونه
شیشه شکسته از سنگ بخونه،از آقای هفت رنگ بخونه
بذا پشت من ردم بمونه
بذا پشت سریم از من بدونه


Nist

Navid - Sohrevardi
Produced by Pooyar
Nov 2024, Divar Records

نوید - سهروردی
آهنگساز: پویار
آبان ۱۴۰۳ - دیوار رکوردز

متن
----
قسمت اول
رد میشه خورشید تهرون، از رو سر سهروردی
یه چیزایی می پزه توش، هنو مونده تو بفهمی
یه پسر با شلوارک، کوله رو دوش، تنهاتر از دیروز
همیشه سرپاتر، میره برا جنگ با مرگ
میکشه رو تن من خط، من احمق، سر صف از سرلج برمی گردم نفر بعدم
مرگ میگن داشمه/ رفیق نسناسمه
به من میگن زندگی/ خواست منو، منم خواستمش
بکش روی تنم دست/ صدای من درنده است
تک میتازم تو تاریکی/ تو این شهر دراندشت

همخوان
کی گفته؟ کی گفته؟/ از سر من می افته؟
عشق به این زندگی/ وقتی گردن من کلفته
کی گفته؟ می گرخه؟/ میل من از نیش تو؟
وقتی لهم می کنی/ مردونگیم می غره

قسمت دوم 
تو نخ پاهات وصل به دست بالات/ کفش برای چیته؟ راه نمیری چاقال
من وطنمو کوبیدم تو تخم تنم/ رپ میکردم بودی تو …
واسه من شعر تو نونه/ واسه تو نون تو شعر
من هستم بگم، تو! میگی که باشی/ تو تنتم میدی بگن پول توشه
از این به بعد تو زمین من/ نسیمت رد بشه زدیم به هم
کپی کمرنگ کریه غرب/ تو رو چه به هیبت نوید صدر؟
گنده تر از توآش کله/ کردن، کله پوک توام به وقتش
غرور تو رو بد میخوره/ پول گردنو کج میکنه
غرور تو رو بد میخوره/ آخه کدوم شعبه ات به شعبه ام میخوره؟

همخوان
کی گفته؟ کی گفته؟/ از سر من می افته؟
عشق به این زندگی/ وقتی گردن من کلفته
کی گفته؟ می گرخه؟/ میل من از نیش تو؟
وقتی لهم می کنی/ مردونگیم می غره

قسمت سوم
گوشامو با صدای کف شهر شستم/ تو خلوت از شراب غدقن خوردم
وقتی کورور کورور/ همه بودن توی صف خروج
من موندم تو خونم/ از بودن خوندم
بهم میگفتن دلت خوشه/ ولی من چشم تر بود
صدای شهر وقتی گوشمو گم کرد/ این شراب وقتی روحمو پر کرد
وقتی حرفا منو از تو می خوردن/ خودمو میدیدم وسط بن بست
اون بالا وسط پارگی دیوارا/ روحمو می مکیدم از لای گیر سیمانا
سیمان پوستو خشک میکرد/ بخت هروقت پشت می کرد
اون بالا وسط پارگی آسمون/ هیچ احدی نرسید به دادمون
ساده بود وقتی همین زمین چاره بود/ شده بازی قدرت، تار موی یارمون
یار من واسه غم موهاشو زد/ من به انگشت توی قیچیش عاشقم
عاشقم به غم، به زن، به بیست و هشت هزار قدم زدن
تو سهروردی، تو روز برفی، فهمیدم تو همون معشوقه هستی
که وقتی که معلوم نی حالم/ به امید دستات دووم بیارم
همون دستات که سنگا رو حریف میشن/ زخمام از بنداش تعریف میشن
من این شعرو برات ناقص خوندم/ تموم کردنش کارت بود، بعد
موهای آزادت جرم تو شد/ تعظیم به جراتت خبط من
جسارت بهترین فرم تو شد/ زن شدی من مرد بشم

پایان بندی
پرسیارێ، ئەمبینی چی تێته بەرچاو؟


Navid - Sohrevardi | سهروردی

City Lightsmp3

کابوس - خاطره
آهنگساز : تهرنگ
میکس و مسترینگ : شاهانی
طراح کاور : نیما نوبهاری
تهیه شده در استدیو آرمن

لینک مدیا فایر :
http://www.mediafire.com/file/al4nf3ntex25h5u/Kaboos_-_Khatereh_%28_Prod_by_Tahrang_%29.mp3

Khatereh [Prod.Tahrang]

شعر و اجرا : بامداد
آهنگساز : شور
تنظیم : سهند ام زد 
تاریخ انتشار 29 اسفند 97

Sorkhi [Prod. Shour]

بن - دُم
میکس و مستر : @ashkanakai
طراح جلد : منطق
.
دریافت و شنیدن از کانال
www.t.me/Ben_Official
آلبوم رو میتونید از سایت زیر پیشخرید کنید
www.benmusic.ir
.
بارون تا ابد خیسه این خیابون تا ابد
از قانون تا لگد از قارون تا صمد
از هارون تا جسد از دارو تا لگد از پارو تا رصد
داروقه تا زانو تو جیب منه
اون از جنگای کوچیک منه
گوش از حرفا یه جوری به دره بی حواسی میکوبه
میگی این بد بخت شوریده کَره
چش از دست رفاقت که بو میده تَره
گرونیه آقا گرونی
گوشت نخری حالا صف نکشی خانم توش نکنین آقا
سیگار تقلبی دود نکنی دادا
آبتون که بو میده خاکتون یه جوریه
آسمون چجوریه پر ابرای زوریه
خون میباره آقا خون 
صابون بخرین دونه دونه یالا زانو بزنین
بشورین بشورین لجن قبلیا تا بعدیا بشینن
بعضیا ببرن بعضیا ببینن احمقا بکارن سرترا بچینن
حقته تا تو قهقرا بری سگ
دم بده تکون دم بده تکون
---------------
دم بده تکون دم بده تکون 
واسه تمبون فاطی واسه جنبشه فلون
واسه برق واسه گاز واسه قبض تلفون
واسه دون واسه نون دم بده تکون
رسانه یه استخون به بند آویزون 
تو هم یه سگ خوبی یکم نامیزون
اما تکون بده دمو بزن پاپیون
صاحبتو دیدی آخ جون دم بده تکون
بچرخ تو طویله ی اینستا
تو لیست تو سایتا که نیستی تو لیستا
اگرم هستی که بیستی تو بیستا
تو هم حسابی ولی هیچی تو هیچ جا
نفهمیدی علف محتوا غنی نی
هرکی با هر چی تو هر جا هیچ عنی نی
نفهمیدی چرا سیر نمیشی گوسفند
حالا با اوم دمبه ی گرون دم بده تکون
---------------

---------------
اخم صبحای مترو رباطای اداری
صورتکای فیک شبای دزاشیب
جفت یه لجنه اگه بذاری فرق
بین ضد ارزشا و ارزشایی که داری
مفت هدفت یا قفل شرفت
چرا میندازی دور سرت لقمه دهنت
دانشگاه یه جور پالایشگاهه 
احمق میگیره چاپ میکنه پول
مشتقات به ترتیب کارمند کارگر راننده
علاف خودمم یکیشون
شُل شدی دیگه که شکل میدن بهت
مختو خالی میکنن و فکر میدن بهت
میندازنت تو کوره بپزی تو کوری میپزی
یه آجر میشی ازین سازه ی عوضی
عوضی سفت که شدی میام با پتکم میزنمت
محکم میزنمت خرد میشی
یا پا میشی شکل میدی به خودت
اثر خودت میشی فکر میدی به خودت
یا سیس محتاج ترحم میدی نشون
میمونی رو زمین تو کمین دم میدی تکون

Hayoola

شعر و اجرا : بامداد
آهنگسازی ، میکس و مسترینگ : مطرب
طراح جلد : سِواد
حمایت و دریافت :
https://idpay.ir/bamdadam/file/130132
تاریخ انتشار : 22 خرداد 99

Movaghat [Prod. Motreb]

آدم عادی
#پلاک
https://www.youtube.com/pelakrecords