تو که نازنــــده بـــــالا ، دل ربایــــــی
تو که بی سرمه چشمون سرمه سایــی
تو که مشکیــــن دو گیســـو در قفایــی
بـــه مــا گویـــی که سرگردون چرایی
بمیـــرم تا تـــو چشـــــمِ تـَــــر نبینـــی
شــــــرار آه ، پــــــــر آذر نبینـــــــــی
چنان از آتــش عشـــــــق ات بســـوزم
که از مــن رنـــگ خاکستــــر نبینـــی
دلــم دردی کـــه دارد بــا کـــه گویـــد
گنــه خـود کرده ، تـــاوان از که جوید
دریغــــا نیست همــــــدردی مـــــوافق
که بر بخت بـدم خـوش خـوش بمویــد
گــــــل وصلت فراموشـــــم نگـــــردد
مگـر خــــــار از سـر گـــورم برویـــد
سیـه بختــم ، که بختــــــم واژگـون بی
سیـه روزم ، که روزم تیــره گـون بی
شــــدم محنت کش کــــــوی محبـــــت
زدست دل که یا رب غـرق خـــون بی
زعشـق ات سوختـــم ای جـــان کجایی
بمانـدم بـــی ســــر و سامـــان کجایــی
نه جانی و نه غیر از جان ، چه چیزی
نه در جان ، نه برون از جان ، کجایی

استاد محمدرضا شجریان * شب سکوت کویر * ساز و آواز

ساغرم شکست ای ساقی

آواز استاد محمدرضا شجریان
دستگاه ماهور
گوشه چهارپایه
شعر از هاتف اصفهانی
.
.
به حریم خلوت خود شبی چه شود نهفته بخوانی‌ام
به کنار من بنشینی و به کنار خود بنشانی‌ام
.
من اگر چه پیرم و ناتوان تو ز آستان خودت مران
که گذشته در غمت ای جوان همه روزگار جوانی‌ام
.
منم ای برید و دو چشم تر ز فراق آن مه نوسفر
به مراد خود برسی اگر به مراد خود برسانی‌ام
.
چو برآرم از ستمش فغان گله سر کنم من خسته جان
برد از شکایت خود زبان به تفقدات زبانی‌ام
.
به هزار خنجرم ار عیان زند از دلم رود آن زمان
که نوازد آن مه مهربان به یکی نگاه نهانی‌ام
.
ز سموم سرکش این چمن همه سوخت چون بر و برگ من
چه طمع به ابر بهاری و چه زیان ز باد خزانی‌ام
.
شده‌ام چو هاتف بینوا به بلای هجر تو مبتلا
نرسد بلا به تو دلربا گر از این بلا برهانی‌ام
...

Radife Avazi

محمدرضا شجریان - به حریم خلوت خود شبی - هاتف اصفهانی - ماهور - Shajarian

چقدر این آهنگ برام خاطره انگیزه 

تا بهار دلنشین -  استاد بنان

حیرانی - شهرام ناظری

اجرا: ارکستر سمفونیک

سولیستها: محمد کیانی نژاد : نی

            حمید مبتسم: تار و سه تار

           مجتبی میرزاده: کمانچه

گوینده:

            عبداله آقازاده

 

بخش اول (روی الف):

تراک 1

گوینده:

ای دوست ! قبولم کن و جانم بستان     مستم کن و وز هر دو جهانم بستان

با هرچه دلم قرار گیرد بی تو . . .      آتش به من اندر زن و آنم بستان

ملودی ها دقیقا رو به خداست و خیلی راحت فاصله دلتنگی آدمی رو نشون میده.که ما چقدر دور و تنهاییم ...

گوینده:

ای زندگی تن و توانم همه تو!     جانی و دلی  ای دل و جانم همه تو

تو هستی من شدی از آنی همه من    من نیست شدم در تو  از آنم همه تو

 

حالا نوبت به زجه های ناظری میرسه که اینطور شروع میکنه

شهرام ناظری:

باز آی که تا به خود نیازم بینی               بیداری شب های درازم بینی (در آمد ماهور)

نی ،نی غلطم که خود فراق تو مرا          کی زنده رها کند که بازم بینی (در آمد ماهور)

هر روز دلم در غم تو زارتر است           وز من دل بیرحم تو بیزارتر است (گشایش)

بگذاشتی ام غم تو نگذاشت مرا             حقا که غمت از تو وفادارتر است (گشایش و فرود به ماهور)

بر من در وصل بسته می دارد دوست       دل را به عنا شکسته می دارد دوست (اشاره به دلکش)

زین پس من و دلشستگی بر در او          چون دوست دل شکسته می دارد دوست (فرود به ماهور)

 

حالا دوباره همین شعر رو این بار با تصنیف میخونه

تصنیف: داد ، خاوران

باز آی که تا به خود نیازم بینی

بیداری شب های درازم بینی

نی ،نی غلطم که خود فراق تو مرا

کی زنده رها کند که بازم بینی

هر روز دلم در غم تو زارتر است

وز من دل بیرحم تو بیزارتر است

بگذاشتی ام غم تو نگذاشت مرا

حقا که غمت از تو وفادارتر است

بر من در وصل بسته می دارد دوست

دل را به عنا شکسته می دارد دوست

زین پس من و دلشستگی بر در او

چون دوست دل شکسته می دارد دوست

 

گوینده:

خود ممکن آن نیست که بردارم دل   آن به  که به سودای تو بسپارم دل

گر من به غم عشق تو نسپارم دل      دل را چه کنم؟ بهر چه میدارم دل

 

در عشق تو هر حیله که کردم،      هیچ است

                                             هر خون جگر که بی تو خوردم،        هیچ است

از درد تو   هیچ روی درمانم نیست

                                                            درمان که کند مرا؟ که دردم     هیچ است

من بودم و دوش، آن بت بنده نواز

                                                        از من همه لابه بود و از وی همه ناز

شب رفت و حدیث ما به پایان نرسید

                                                     شب را چه گنه ، حدیث ما بود دراز

 

ملودی این قسمت هزاران حرف نگفته رو یکجا بیان میکنه

 

گوینده:

دلتنگم و دیدار تو درمان من است     بی رنگ رخت زمانه زندان من است

بر هیچ دلی مباد و بر هیچ تنی       آن چه از غم هجران تو بر جان من است

 

ببینید مولانا با یگانه محبوبش چگونه سخن میگوید

بیاید ما هم اینجوری باشیم.بیاید با یگانه دوست اینجوری حرف بزنیم

گوینده:

ای نور دل و دیده و جانم !  چونی؟     و ای آرزوی هر دو جهانم! چونی؟

من بی لب لعل تو چنانم که مپرس      تو بی رخ زرد من ندانم چونی

 

اینجا ملودی دقیقا  زرد رخی و پریشان حالی خودش رو به تصویر میکشه.

سنتور داره گریه میکنه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

افغان کردم،بر آن فغانم میسوخت      خاموش کردم، چو خاموشانم میسوخت

از جمله کرانها برون کرد مرا         رفتم به میان و در میانم میسوخت

 

من درد تورا زدست آسان ندهم        دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم

از دوست به یادگار دردی دارم       که آن درد به صد هزار درمان ندهم

 

شهرام ناظری:

من درد تورا زدست آسان ندهم        دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم

از دوست به یادگار دردی دارم       که آن درد به صد هزار درمان ندهم 

یادگار دوست...شهرام ناظری

The Planet Killer

شهرام ناظری - واران وارانه

آوازهای بدون ساز شهرام ناظری

Single

جانا حدیث شوقت در داستان نگنجد

آمدی تا بار دیگر قصه ی دل گیرم از سر

رنج من گردد فزون تر

آمدم تا دل ببازم عشق خود را زنده سازم

جان من از شكوه بگذر

آمدم آشفته سر گفتم به دل كای فتنه گر ایام غم دیگر گذشته

قصد آزار مرا داری اگر بگذر ز من زیرا كه آب از سر گذشته

آمدی تا زنده گردد خاطرات عشق دیرین

بهر تجدید مودت گو چه باشد بهتر از این

افتد آخر بر زبان ها راز دلهای شكسته

تا ابد باقی نماند می به مینای شكسته

به كه از حالم نپرسی از مه و سالم نپرسی

از سخن گفتن چه حاصل؟

من اسیر سرنوشتم روی تو باشد بهشتم

بگذر از آزردن دل!

این دو روز زندگانی این همه غوغا ندارد

تا به كی آدم ز دنیا فتنه دارد یا ندارد

Aref&Elahe- amadi ta bare digar  عارف - الهه - آمدی تا بار دیگر

آهنگ: استاد علی تجویدی
شعر: بیژن ترقی

در مایه دشتی

حیرانی - شهرام ناظری

Behzad I