Sofðu rótt

sofðu unga ástin mín
unga unga ástin mín
elsku drekabaninn minn
elsku gullið mitt  

úti alla nóttina
myrkrið sefur hljótt
inni þú grætur
meðan regnið fellur rótt

mamma á að vita best
ekki segja neinum
að mamma hefur ekki grænan grun
hvað hún er að reyna

ég þrái bara hljóða nótt
þegar þú loks leggur augun aftur
ég græt mig ein í svefninn fljótt
örmagna mér fallast hendur

sofðu unga ástin mín
sofðu sofðu ástin mín
elsku morgunroðinn minn
elsku bergið mitt

heima alla daga
heima allar nætur
sprungur myndast 
í þolinmæðinni

mamma á að róa þig
ekki segja neinum
að mamma hafi öskrað á þig
þegar hún gat ekki meira

á morgun verður allt orðið gott
þá held ég þig áfram að elska
en að vaka með þig um miðja nótt
er meira en taugar mínar þola

sofðu unga ástin mín
sofðu ástin ástin mín
elsku besta gjöfin mín
elsku hjartað mitt

gólfin eru gengin til
fyrir mig og þig
handleggsvöðvarnir 
braka og stækka

mamma á að hugsa um þig
ekki segja neinum
að mamma hefur aldrei hugsað um sig
svo hún kann ekki á þetta

óvissan stundum heltekur mig
við grátum saman heitum tárum
hossa vagga hugga þig
barnið ég með barnið þig

sofðu rótt
sofðu rótt

sofðu unga ástin mín

---------------
Image: Christian Krohg: Mother and Child, 1883

Sofðu Rótt

My first poetry book, Berorðað, was successfully crowdfunded and released in December! Hit me up if you want a copy :)

Sofðu Rótt

Berglind Ósk