در آن صبح سترون سرد پاییزی
نیستان سوخت
دستان سوخت
همین خنیانگر آیین مستان سوخت

بنال ای قمری کوکو زن افسانه های دور
بنال ای بينوا تنبور
تو ای از جفت همپرواز خود تا جاودان مهجور
بنال ای بينوا تنبور
به سوگ زير و بم، غم ناله های مطربی پر شور
بنال ای بینوا تنبور
به سوگ بيقراری های آن شيدای شهر آشوب
به سوگ آخرين شيدايی شهر غريب عشق
ببار ای بيقرار، ای بی نشان تنبور
ببار ای بيقرار، ای بی نشان تنبور
بنال ای بينوا تنبور
بنال ای بينوا تنبور

Hazhir MehrAfrouz - Sooge Tanboor | هژیر مهر افروز - سوگ تبنور

دکلمه: احمد شاملو
آواز: محمدرضا شجریان
آهنگساز: فریدون شهبازیان
دستگاه: شور-بیات اصفهان
شاعر: عمر خیام
::::::::::::::::::::::::::::::::::
من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بار تن نتوانم
من بنده آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم
مـــی نوش که عــمر جاودانی این  است
خـــود حاصلت از دور جــوانـی  این  است
هـنگام گـل و مُل است و یاران سرمست
خــــوش باش دمی که زندگانی این است

شاملو و شجریان بر روی شعر خیام - می نوش که عمر جاودانی این است

شعر و آهنگ: عارف قزوینی | تنظیم: فرامرز پایور | آلبوم: بهار دلکش

www.facebook.com/delnavazan.playlist

بهار دلکش رسید و دل به جا نباشد 
از آن که دلبر دمی به فکر ما نباشد 
در این بهار ای صنم بیا و آشتی کن 
که جنگ و کین با من حزین روا نباشد 
صبحدم بلبل بردرخت گل به خنده می گفت
نازنینان را، مه جبینان را وفا نباشد
اگر که با این دل حزین تو عهد بستی 
حبیب من با رقیب من چرا نشستی 
چرا دلم را عزیز من از کینه خستی 
بیا در برم از وفا یک شب ای مه نخشب 
تازه کن عهدی که بر شکستی

بهار دلکش | محمدرضا شجریان

باز هوای وطنم آرزوست - استاد شهرام ناظری

خداوندا به فریاد دلم رس/کس بی کس تویی من مانده بی کس
همه گویند طاهر کس نداره/خدا یار مویهچه حاجت کس؟
دلی دیرم که بهبودش نمی بود/نصیحت می کرم سودش نمی بود
به بادش می دهم نش می بره باد/در آتش می نهم دودش نمی بو
به صحرا بنگرم صحرات بینم/به دریا بینگرم دریای ت بینم
به هرجا بنگرم کوه و در و دشت/نشان از قامت رعنا ت بینم
......

اواز محمد معتمدی و تار محمدرضا لطفی

ساز و آواز من این‌جا بس دلم تنگ است

آواز :استادمحمدرضا شجریان 
کمانچه: کیهان کلهر
دستگاه: نوا 
کلام : مهدی اخوان ثالث-(چاووشی.١٣٣۵)
کنسرت تورنتو 2005  


من این‌جا بس دلم تنگ است 
و هر سـازی كه می‌بینم بد آهنگ است 
بیا ره توشه برداریـم 
قدم در راه بی‌برگشت بگذاریم 
ببینیم آسمان هر كجا آیا همین رنگ است ؟
تو دانی كاین سفر هرگز به سوی آسمان‌ها نیست
سوی این‌ها و آن‌ها نیست 
به سوی پـهـنـدشـت بی‌خداوندی‌ست 
كه با هر جنبش نبضم 
هزاران اخترش پژمرده و پر پر به خاک افتند 
بِهِل كاین آسمان پاک
چراگاه كسانی چون مسیح و دیگران باشد 
كه زشتانی چو من هرگز ندانند و ندانستند كآن خوبان 
پدرشان كیست ؟
و یا سود و ثمرشان چیست ؟
بیا ره توشه برداریم 
قدم در راه بگذاریم 
به سوی سرزمین‌هایی كه دیدارش 
بسان شعله‌ی آتش 
دواند در رگم خون نشیط زنده‌ی بیدار 
نه این خونی كه دارم، پیر و سرد و تیره و بیمار 
بیا تا راه بسپاریم 
به سوی سبزه زارانی كه نه كس كِشته، ندروده 
به سوی آفتاب شاد صحرایی
كه نگذارد تهی از خون گرم خویشتن جایی
و ما در بیكران سبز و مخمل گونه‌ی دریا 
می‌اندازیم زورق‌های خود را چون كُلِ بادام 
و مرغان سپید بادبان‌ها را می‌آموزیم 
كه باد شَرطه را آغوش بگشایند 
و می‌رانیم گاهی تند ، گاه آرام 
من این‌جا از نوازش نیز چون آزار ترسانم 
ز سیلی‌زن ، ز سیلی‌خور 
وزین تصویر بر دیوار ترسانم 
در این تصویر عدو با تازیانه‌ی شوم و بی‌رحم خشایارشا
زند دیوانه‌وار، امّا نه بر دریا 
به گرده‌ی من، به رگ‌های فسرده‌ی من 
"به زنده ی تو ، به مرده ی من "
بیا ای خسته‌خاطر دوست ! ؛ ای مانند من دل‌كنده و غمگین! 
من اینجا بس دلم تنگ است 
بیا ره توشه برداریم 
قدم در راه بی‌فرجام بگذاریم

من این‌جا بس دلم تنگ است│استادشجریان،کیهان کلهر

ساز و آواز (درآمد کرد بیات)

پیام نسیم

شجریان - دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

برخیز تا یک سؤ نهیم این درد ازرفهال را / ور باده آن ناشی‌ دهیم این شرک تقوا مال را / هر ساعت از نو قبله‌ای با بت پرستی‌ میرود / توحید در ما عرضه کن تا بشکنیم اسباب را

در خیال ...محمد رضا شجریان

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد

به زیر آن درختی رو که او گلهای تر دارد

در این بازار  عطاران مرو هر سو چو بیکاران

به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

ترازو گر نداری پس تُرا   زو  ره   زند هر کس

یکی قلبی بیاراید   تو پنداری که زر دارد

تو را بر در نشاند او به طراری که می آیم

تو منشین منتظر بر در ، که آن خانه دو در دارد

به هر دیگی که میجوشد  میاور کاسه و منشین

که هر دیگی که میجوشد  درون چیزی دگر دارد

نه هر کلکی شکر دارد ، نه هر زیری زبر دارد

نه هر چشمی نظر دارد ، نه هر بحری گوهر دارد

بنال ای بلبل دستان ، ازیرا ناله مستان

میان صخره و خارا اثر دارد ، اثر دارد

بنه سر گر نمیگنجی ، که اندر چشمه سوزن

اگر رشته نمیگنجد ازآن باشد که سر دارد

چراغ است این دل بیدار، به زیر دامنش می دار

از این باد و هوا بگذر، هوایش شور و شر دارد

چو تو از باد بگذشتی مقیم چشمه ای گشتی

حریف همدمی گشتی که آبی بر جگر دارد

چو آبت بر جگر باشد  درخت سبز را مانی

که میوهی نو دهد دایم درون دل سفر دارد

مثنوی

شهرام ناظری - دلا نزد کسی بنشین

آلبوم دلشدگان
آواز: محمدرضا شجریان
موسیقی: حسین علیزاده

دلشدگان

emad ramعماد رام و الهه - چگونه میخندم

Hazhir MehrAfrouz - Sooge Tanboor | هژیر مهر افروز - سوگ تبنور

BestIrPoems