(ฉำฉา)

 เช้ามาที่เก่าที่เดิม 
ที่ก้อนหินใต้ไม้จามจุรี
งดงาม แต่งกิ่งโดยสวรรค์ ดึงไปสู่เบื้องบน 
ปะและพรมด้วยน้ำตาแห่งฉัน ที่เสียไป 
และวันนี้ฉันเดินก้าวผ่าน
แม้เราต้องห่างร้างไกล 
หากแต่เราก็ล้วนได้บางสิ่ง จากเสียใจ 
เริ่มเข้าใจและเห็นว่าแค่ลมนั้นพัดมา 
ก็ช่วยให้ระลึกถึงการมีชีวิต ยังหายใจ 
และยังมีอากาศเข้าไป
*หากว่าหนทางที่เธอเลือกเดิน 
สุขสมยิ่งกว่าสิ่งใด
แค่อยากให้เธอนั้นสบายอุ่นใจ 
และฉันขอเป็นผู้ชม
สิ่งที่เธอคว้ามาแล้วมันจะดีเสียกว่า 
เหตุนั้นฉันคงไม่ตรม
เพราะในสุดท้าย ไม่เสียดาย 
ที่ครั้งนึงได้ชื่นชม
( ซ้ำ * )
เศร้านานๆ มันซมซาน 
ลืมๆวางๆ ไม่เมียงมองเดี๋ยวก็นานเป็นปี
ถึงจะขม อมไม่หวาน 
ทานเป็นยาแล้วชีวิตไม่ซ่าไม่เกินพอดี
ภูมิต้านทานต่อมารชีวี 
ดุจทานตะวันก้มลงรอคอย
แสงนั้นจ้า บานแย้มยวนหยอกราตรี 
และอับเฉา ได้เปล่งประกาย
( ซ้ำ * * )
................................

Behind The Smile - ฉำฉา (demo)

Boom Narathip