ညညက် လမသာဘူး မိုးလင္းတိုင္းလဲ ေနမထြက္ခဲ့
ငါ့ဘ၀ က မလွပါဘူး ကေလးဘ၀ထဲက အေဖငတ္ခဲ့
ကိုယ့္ဘ၀ ကို မေက်နပ္လဲ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ အေမးပဲရွိတယ္ အေျဖမထြက္ခဲ့
မဆိိုင္သူေတြ အေနမတတ္လို႔ သားအရင္းကို အေမြျဖတ္တဲ့
ငါ့အေဖကို လူေတြက ဘယ္လိုထင္မွာလဲ
အႏွိမ္ခံရ အေျပာဆိုခံရ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ခို၀င္စရာမဲ့
မိဘရဲ့ အနမ္းတစ္ပြင့္ေတာ့ သားသမီးတိုင္းလိုခ်င္တာပဲ
ငါ့ဘ၀ ထဲ ခဏ၀င္ၾကည့္ ရင္နာလြန္းလို႔ ငိုခ်င္မွာပဲ
ငါ့ဆီမွာ ဘာအျပစ္ရိွလို႔ ငါ့အေဖ ငါ့ကို ျငိဳ ျငင္တာလဲ
တစ္ေန႔ေန႔ ျပန္ဆံုရင္ ဘယ္လိုၾကင္နာမလဲ
အေဖ့ရင္ခြင္ ပူလားေႏြးလား
အေဖ့အနမ္းေတြ ခ်ိဳလားေမႊးလား
အနမ္းေတြက ေႏြးေထြးပါ့မလား
ငါ့ကိုေကာ ေထြးေပြ႔ပါ့မလား မေထြးေပြ႔ခဲ့
ငါ့ရဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ က တေျဖးေျဖးနဲ႔ ေဆြးျမည့္ခဲ့
အေဖ့ အေမက အေဖ့သားကို ေစ်းကေလးတဲ့ ေစ်းေခြးတဲ့
ဒါေတြကို အေဖသိရဲ့လား
သားေရွ႕ မွာ ခဏတစ္ျဖဳတ္ေလာက္ ေနၾကည့္ခဲ့လား
သားတစ္ေယာက္လံုး ရွင္ျပဳခ်ိန္ေတာင္ အေဖရိွရဲ့လား

လွည့္လို႔ေတာင္ မၾကည့္ေတာ့ဘူးလား ဖခင္စိတ္မရိွေတာ့ဘူးလား
ကိိုယ့္ေသြးသားမွန္း မသိေတာ့ဘူးလား ငါေခၚရင္ေကာ အေဖကထူးမလား
၀ဍ္ေၾကြးေတြဘယ္ေတာ့ ကုန္မလဲ မိသားစုဘယ္ေတာ့ ဆံုမလဲ
အေျဖမသိခဲ့ပါ ေနၾကည့္ခဲ့တာ အေဖမရိွလဲငါ ေနတတ္ျပီ




အေဖ
အျပင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေခၚခြင့္မရလို႔ သီခ်င္းထဲကေန ေခၚေနမွာပဲ
ျပန္ထူးရင္ ပိုက္ဆံရတဲ့ သူေတာင္းစားလို ေပ်ာ္ေနမွာပဲ
ငါ့သားလို႔ အေဖထူးမဲ့ အသံ နားစြင့္ျပီး ေအာ္ေနတာပဲ
လာမလားလို႔ အိမ္ေပါက္၀က တံခါးဖြင့္ျပီး ေမွ်ာ္ေနတာပဲ
မိုးသာခ်ဳပ္သြားတယ္ ငါ့အေဖမလားဘူး
ငါ့ညေပါင္း ၁၅ ႏွစ္လံုး လေတြမသာဘူး
ငါ့မွာေတာ့ အိပ္မက္ ေတြမက္လိုက္ရတာ
ဘယ္ေတာ့မွာ ပံုေျပာျပီးေခ်ာ့သိပ္မလဲ
အေဖ တစ္ေယာက္ရဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔
ဘယ္ေန႔မွာ ပခံုးဖက္ျပီး လမ္းတြဲေလွ်ာက္မလဲ
အိပ္မက္က အိပ္မက္ပဲ
လက္ေတြ႔မွာ သိပ္ခက္ခဲ
ပိတ္ၾကပ္ခဲ့ စကားေတြက လည္ေခ်ာင္း၀မွာ လူေသေကာင္လို အိပ္စက္ခဲ့
ဘ၀နာလို႔ အံကိုေတာင္ ႏႈတ္ခမ္းျပတ္ေအာင္ ၾကိတ္တတ္ခဲ့ ေတာက္ အား!!!!!!!
၀ဍ္ေၾကြးနဲ႔ ကံၾကမၼာ မင္းတို႔ ငါကို ဘယ္ထိဆက္ျပီးႏွိပ္စက္မလဲ
၀ဍ္ကလဲ မကုန္ေတာ့ဘူးလား
ကမာၻနဲ႔ေန ငါနဲ႔အေဖ ျပန္ဆံုဖို႔ ကံ မရိွေတာ့ဘူးလား
ေခြးတစ္ေကာင္လို ေအာ္ေနရတာ တစ္ခ်က္ကေလးမွ လွည့္လို႔ေတာင္ မၾကည့္ေတာ့ဘူးလား

လွည့္လို႔ေတာင္ မၾကည့္ေတာ့ဘူးလား ဖခင္စိတ္မရိွေတာ့ဘူးလား
ကိိုယ့္ေသြးသားမွန္း မသိေတာ့ဘူးလား ငါေခၚရင္ေကာ အေဖကထူးမလား
၀ဍ္ေၾကြးေတြဘယ္ေတာ့ ကုန္မလဲ မိသားစုဘယ္ေတာ့ ဆံုမလဲ
အေျဖမသိခဲ့ပါ ေနၾကည့္ခဲ့တာ အေဖမရိွလဲငါ ေနတတ္ျပီ

ေမြးထားျပီး ကိုယ့္ကေလးကို တာ၀န္မယူဘဲ ပစ္ပယ္ခဲ့လား
ဒါနဲ႔မ်ားမိဘတိုင္းက ကိုယ့္သားသမီးကို ခ်စ္တယ္တဲ့ လား
အလိမ္အညာေတြေပါ့
ဒါမွ မဟုတ္ ငါ့ဘ၀ရဲ့ က်ိန္စာေတြေပါ့
အားငယ္ျပီး ငိုခ်င္လာတယ္ ကေလးခ်င္းေတာင္ႏွိမ္ကာေနေတာ့
ငါ ျပိဳင္စရာ ေရႊလဲ မရွိဘူး ငါကိုင္စရာ ေငြလဲမရွိဘူး
သူေဌးသားေတြ ၀ိုင္းအႏုိင္က်င့္လို႔ ျပန္တို္င္စရာ အေဖလဲ မရွိဘူး
ငါ့သူငယ္ခ်င္း အေဖေတြဆို သူတို႔သားကို သိပ္ခ်စ္တာပဲ
ဘယ္အရြယ္ေရာက္ မွ အေဖ့ရင္ခြင္မွာ ေခါင္းမွီျပီး အိပ္ျဖစ္မွာလဲ
အခုေတာ့ မင္းအေဖေကာလို႔ ေမးလာရင္ ဘယ္ေျပးရမလဲ
ကိုယ့္သားသမီး မ်က္ႏွာငယ္မွာ တစ္ခ်က္ကေလးမွလဲ ထည့္မေတြးၾကနဲ႔
ငါလက္ညိႈးဘယ္သူ႔ဘက္ လွည့္ေပးရမလဲ
ေက်ာင္းအပ္တိုင္း လိုက္မလာတဲ့ အေဖ့နာမည္ကို
ငါဘယ္လို အင္အားမ်ိဳးနဲ႔ ထည့္ေရးရမလဲ
မင္းဆိုရင္ ဘယ္လိုေျဖမလဲ
သူမ်ားတကာ သားအဖေတြ ေပ်ာ္ေနျပီဆို ရပ္ျပီးေတာ့ငိုေနခဲ့
ငါ့ဘ၀က ပ်က္ျပီးေတာ့ ျပိဳေနလဲ
ငါ့ပုခက္ကို လြဲမေပးခဲ့တဲ့ ငါ့အေဖကို ဆက္ျပီးေတာ့ ႐ုိေသဆဲ

အေဖ - ႀကက္ဖ

Ch@mPiOn