radiolimoo

با تو می مانم

چهارمضراب دشتی-اثر استاد محمدرضالطفی-حسین لک :سه تار،محمدیاراحمدی:تنبک

و متواضعانه از ما خواست تا...»
آهنگی را که خود ساخته بود
برای ما بنوازد.

آن گاه فقط ما بودیم،
خورشید سوزان،
دریای نیلی و

«...[جاشوی باوفا]

The sun - Ali Boustan خورشید - علی بوستان

مرا عاشقي شيدا، فارغ از دنيا توکردي، تو کردی
مرا عاقبت رسوا، مست و بی‌پروا تو کردي، تو کردی
نداند کس جانا چه کردي، چه ها کردي با ما چه کردی
دوچشمم را دريا، در افشان، گوهرزا تو کردي، تو کردی
روان از چشم ما، گهرها، درياها، تو کردي، تو کردی
نه يک دم از جورت فغان کردم، نه دستي سوي آسمان کردم
منم اکنون چون خاک راهي، غباري در شام سياهی
اگر مهري رخشد تو آن مهري، اگر ماهي تابد تو آن ماهی
اگر هستي پايد تو هستي، اگر بودي بايد تو بودی
بي لطف و صفا باشد به خدا بي تو هستي ها
از ديدارت، از رخسارت، اي جان بينم سرمستی‌ها
شميم روح افزايي، مشکي، عودي، چنگي، رودی

Shajarian - Mara Asheghi Sheyda

سـه‌تار و آواز: محمّـدرضـا لطـفی
کـلام: ســایـه
آلبـوم: همیشـه در میـان
مــایـه: شــور

هـمـیـشــه در مـیــان  |  شــــور

When I'm on my knees please say you'll do.

Every Little Piece

آواز راک بر روی قطعه‌ی ضربی | کنسرت مراکش

این روزها که از عراق و لبنان تا شیلی و اکوادور به جان آمده‌گان از ستم سرمایه، گرسنگان، به‌حاشیه‌رانده‌شده‌گان و محذوفان به خروش آمده‌اند شعر عبدالوهاب البیاتی شنیدن دارد. شعری برای هزار هزار انسانی که در گوشه گوشه‌ی جهان، در کارخانه یا معدن می‌گریند، سرود می‌خوانند و درد را به گرده می‌گیرند تا نان‌پاره مگر در خواب ببينند. آدم‌های شعر البیاتی، این شاعر کمونیست عراقی که سال‌ها آواره‌ی جهان بود و دور از عراق درگذشت، حالا پا درآورده‌اند و راسن به میدان آمده‌اند، بی‌امید و آکنده از خشم. در مشت‌های آنان دیده‌ایم که زندگی تحت وضعیت مسلط امکان‌پذیر نیست و امیدواریم از درون این خشم و این خروش سرانجام روزی آن ایده‌ی ایجابی رهایی‌بخشی شکل بگیرد که رهایی همه‌گان را قصد می‌کند و آرزو می‌کشد.

به خواب نمی‌بينند
مرگ پروانه و غم بنفشه را

به خواب نمی‌بينند
بادبانی برافراشته به تابستان
در مهتاب سبز شامگاه

به‌ خواب نمی‌بینند
غزل‌های خیال مجنون را

برهنه‌اند
و پاره‌پاره‌ نیز
حریرها می‌بافند عاشقان را
زورق‌ها می‌سازند خفتگان را
هزارهزار انسانی که می‌گریند
سرود می‌خوانند و درد را
به گرده می‌گيرند
در گوشه‌‌‌گوشه‌ی جهان
در کارخانه يا معدن
از هراس مرگ مقدرشان
خورشيد را به نيش می‌کشند
از هزارتوی خويش می‌خندند
عاشق می‌شوند
عشق می‌ورزند
نه زان عشق‌ها که مجنون راست
در مهتاب سبز تابستان

نان‌پاره مگر در خواب ببينند
هزارهزار انسانی که اشک می‌ريزند
آواز می‌خوانند و درد را به‌ گرده می‌گیرند
در سايه‌سار زرد و سرخ آفتاب شامگاه

مرگ پروانه و غم بنفشه. عبدالوهاب البیاتی. ترجمه و صدای سهند آقایی

شعر  آواز چگور از مهدی اخوان ثالث/ خوانشی از حسن فشارکی، کمانچه از چکاد فشارکی

presence/ تنبور و آواز: پوریا فرجی/ قیچک آلتو؛ چکاد فشارکی

1-  تاج اصفهانی،مرتضی خان محجوبی - همایون
2- داریوش رفیعی ، ماهِ سرگردان
3- اقبال آذر، آواز افشـــاری
4- محمودی خوانساری - تصنیف تو را ندیدن
5- بنـان، علینقی وزیری - خریدار زمان

presence/ تنبور و آواز: پوریا فرجی/ قیچک آلتو؛ چکاد فشارکی

Chakad Fesharaki

Recent comments

Arian1380javanmiree

Soheil Rezakhani

Mahan Mortazavi

Parniyan Mokhtari

Related tracks