گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

غمش در نهان خانه ی دل نشیند

گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

من رانده ز میخانه ام از من بگریزید

نشد یک لحظه از یادت جدا دل

آنچنان آلودست عشق غمناکم با بیم زوال

امشب تمام خویش را از غصه پرپر میکنم

باز در چهره ی خاموش خیال

تو از شهر غریب بی نشونی اومدی

میخواهمت چنان که شب خسته خواب را