Rap Fars✍️

Colby The UNKNOWN-blueberries

(Prod. by Colby The Unknown) 

Evergreen 

2025

یه جوری به هم وصلیم انگار داربستیم
مراما هنوز داش‌مشتی
اهل هنر، از بدخواه درست می‌کنیم کاردستی
اگه حمله کنن می‌پیچه‌ بو عطر تفنگ
خلاصی می‌زنم راحت شی
ببین نمی‌ترسه مار از نیش
یه مشت لمپن 
با چند تا لوح تقدیر و تعریف و تمجید کشکی
فقط حرفی
بخوریم به هم میاد پایین جلوبندیت
گلچینه، کارا گل سر سبد
دست برنمی‌دارم از سر کچل دله‌‌طعمه‌هایی که می‌کنن تله بزک
وزه خودکارم از نوک دشنه ‌تیزتره 
فرو می‌کنم تو فکرت
تیرم تو کمونت، کیفم رو کولت
دماغ عملیت‌و عشقه
 
از کله‌ها پریده عقل
امان از مسیر کج
خیر شریک شر
دستگام تو کل دم و دستگاتون از صمیم قلب

بچه نیستم ولی رپ برام بازیه
یه جوری سلطنت می‌کنم انگار فامیلیم جهان‌شاهیه
درگیریاتون جُنگ شادیه
حاشیه ناهار کاریه
جوری می‌خورمتون بگن فدائی زامبیه
می‌دونه گنده‌ایم ولی مثل کبک سرش زیر برفه 
تهش رو به آسمان آبیه
صاب‌سبک چس‌ناله، خوراک گریه زاریه
وقتی با دیس میاد انگار خواستگاریه
قهوه قجری
می‌گیره خنده‌م از همین
تو محل قند عسلی 
رو ضرب با لحن عصبی
ما رو دیدی دنده‌عقبی رفتی بند بغلی
بی‌خبری رپ زندانه ما توش حبس ابدیم
بِیتا می‌زنه چک بهت عوضی
کف‌گرگی و کله‌ادبی

از کله‌ها پریده عقل
امان از مسیر کج
خیر شریک شر
دستگام تو کل دم و دستگاتون از صمیم قلب

عامه‌پسندی به واللهی 
گیر چار تا باریکلایی
بدخوامی؟ دو تا پیک شلاقی، خمره‌ای، دمپایی
با چوب و گزند مثل مور و ملخ از دیوارای محل 
می‌ریزن با فتوای حاجیت از پاریس
رُخت ننه‌من‌غریب، تو خورده‌شیشیه
وعده‌ها پای منقلی، کارا سرسری
وضعش کساده خوب نمی‌شه به چند دلیل
خالتوره، لای رپکنا به زور چپیده این اولیش
بی‌ثبات‌تر از خمیر
خط نستعلیق، ابیات فکسنی
رپ دبستان شده و میکروفون بستنی
تصویری که می‌دی ‌روش‌ بنویس شکستنی
جوری خوردتون می‌کنم جمع نشید با پلاتین
حماسه‌آفرینم، نظامی

از کله‌ها پریده عقل
امان از مسیر کج
خیر شریک شر
دستگام تو کل دم و دستگاتون از صمیم قلب

Hagh

Fadaei - Az Samime Ghalb [prod. Mahdyar]

بی‌مرامی رسم آدمای مفتخوره
رفاقت هسته داره
تا درنیومده معده غرغرش
بگو تف کنه
نارفیق بنجله جنس عنصرش
خائنی که خرید ترس‌و به جون
ملتفت نی، نمی‌شه دم‌خورمون
هنوز بیت مهدیاره می‌ده قلب‌و تکون
زبون بدخواه لای انبرمون
یارو می‌گفت سینه‌چاکه 
تهش فهمیدیم پی چاک سینه دافه
می‌گن اینا رو خودت می‌نویسی یا که می‌شه نازل؟
فدائی تانک بی‌پلاکه
لات بی‌کتابه، یه دین کامل
کون لقت، فحش به نارفیق حقه
جاشون زیر تیغ عدله
مگه نمی‌گی شاعری بچه؟
چرا کارمون‌و‌ می‌شنوی ‌انگار دادن واجبی دستت؟
آس و پاس و ناسپاس
تیم جاکشا جمع شدن جنس‌ بفروشن به کاسبا
بی‌خبری زیر پاته‌ چاه
خوب‌ می‌شناسمت ولی من رازدارم مثل پیر خانقاه
اونایی که رکب زدن تو ذلت
الان کله‌شون‌و می‌بُرم با لذت
تو غیبت بودم می‌گرفتن هیبت
حالا ما قله‌ها رو فتح می‌کنیم
تو بگو ایول
پرچم بالاست حتی زمین بخوره شونه‌های تختی
می‌خوان قدرت‌و از ما بگیرن با چار کودتای کشکی
ردت می‌کنم مثل دونه‌های تسبیح
بزدل و مخبر 
می‌رن پاسگاه می‌زنن بعد گفتگو املت
جلومون خایه‌ماله، پشتمون غده
صورتاشون خوراکه، ما مشتمو‌ن گشنه
چاکرم‌نوکرما همه کشکی
خائنی ‌فرو می‌ره تو دهنت سر هفت‌تیر
فکر می‌کردیم رفاقت رسم مردیه
ولی مرام‌و یاد گرفتیم از یه زن مشتی
قسم به حضرت شعر
حاجیت رفاقت مذهبشه
توی طلبه‌ی تقل معطل بیت
از مرام نگو که بیشتر از مصرفته

نارفیق اینجا ته خطه دیگه، رو شده جفت دستت
ما رو دور زدی میدون نیست، کوچه‌ی بن‌بسته
آخر پاییزه و می‌خوایم بزنیم یه جوجه‌ی خوشمزه
برادرا بپیچن که درومده از چاه یوسف گم‌گشته

نارفیق زیاد
ما ناراحت و ناخوش
کاش می‌شد بشه ناامیدی نابود
می‌زنم ناسور
می‌کنم ناجور
می‌برم بازی رو زیبا
حاجیت می‌گه این لغات‌و چشم‌بسته
چی می‌شه اگه باشه بینا (بی نا)
رفقامون زیادن، تخم چشن
ولی تخمم هم نی نارفیقا کشته بشن
بذارین بهتون یه نکته بگم
شما رو پُر کردن مثل دلمه‌ی برگ
فقط می‌‌گیرین رخ مشتی‌گری
ولی تو مرام و معرفت دست می‌برین
شما جیب ما رو نزن نمی‌خواد‌ بگی واسه‌مون سر می‌زنی
قول و قراراتون هردمبیل
مافیاس پس چی؟ اگه برگردین
غیبتون می‌کنیم با تردستی
ما رو می‌شناسن حتی با صورتای شطرنجی
جلو آدمای نالوتیه پیک سر و ته
تف تو اون نارفیق که قید من‌و زد
چون براش پله نشدم
شما همیشه دیر می‌رسین عین صد و ده
بی‌ارزش‌ترین از پیت حلبی
رو کن تو چنته چی داری بینم چی بلدی
همه‌ش ادا مرام الکی و سیس الکی
من جیگر دارم بیشتر از یه جیگرکی
بیرون از دومینوعه آدم لاشی
تیزه بِیتا، بدخواه بادش می‌خوابه
سراغتون میام بعد ساعت کاری
ببین اصلاً فرقی نداره خائن کی باشه
این‌سری زدین با کاهدون
می‌شه زیر پام کتاب قانون ریز
تا من هستم پیش ما جاتون نیست
شاپور اومده که نابود شید
مفتخوری‌ مثل شریک زالو
می‌خوری مثل چالوس پیچ
بی‌مرامی یه بیماری بده 
که تو ناصرخسرو هم داروش نیس

نارفیق اینجا ته خطه دیگه، رو شده جفت دستت
ما رو دور زدی میدون نیست، کوچه‌ی بن‌بسته
آخر پاییزه و می‌خوایم بزنیم یه جوجه‌ی خوشمزه
برادرا بپیچن که درومده از چاه یوسف گم‌گشته

Fadaei - Narefigh (ft. Shapur) [prod. Mahdyar]

جای بالش کلاش زیر سرش
سر آدمی داره، بدن دیوه تنش
یالا بگو کیه الف؟ یالا بگو کیه الف؟
من می‌گم خودتی و تو می‌گی می‌شه مگه

بریم اول بازی
ورق‌و بریده قلم راوی
الف از همه شاکی
جوونیش‌و بوده توی قفس تاریک
جای شکنجه‌ها یادگاری
الان هم مثلثی نشسته وسط قالی
همه‌چی‌و دیده دهن بسته تا الان
عزرائیله می‌کنه کفن تن آدما
پیاده می‌زنه تو شهر 
از بهشت زهرا می‌ره تا جهنم خاوران
پرسه می‌زنه تو درندشت باورا
وقتی تو خودت گیری محاله فرار
سرش پایینه نمی‌ده جواب سلام
زمان می‌بره خوشه بشه شراب
دست مردم نون گندم، دل کباب
بازم آدم گشنه پی غذا
جراحه، می‌ره واسه معاینه مطب
همه‌چی زیر نظر
تیغ عمل تو جیب عقب
انگار تمام آدما بسیجی‌ن و اون زیر لقد
نه امنیت ملی میاد، نه صدا آژیر خطر
حس می‌کنه زنده‌ست وقتی آدما رو می‌کشه
با ساقیا دوسته ولی سر قاضیا رو می‌بره
حالا بگو داره کی بُرش؟
اولش‌و قدم می‌زنه، آخرش‌و می‌دوعه
چی شده؟

جای بالش کلاش زیر سرش
سر آدمی داره، بدن دیوه تنش
یالا بگو کیه الف؟ یالا بگو کیه الف؟
من می‌گم خودتی و تو می‌گی می‌شه مگه

الف آمار ب رو زده
ب داره محافظ و پول و پله
می‌خوای بشنوی داستان؟
کاغذ و امضا، تور و تله
سازمان می‌کنن نورو خفه
نون گندم تیلیت می‌شه تو خون الف
نقشه بی‌نقصه مثل ماه شب چهارده کامله
کلمه نئشه‌ست از شنیدن بار شعر
دست خدا رو می‌شه با کف‌بینی یه فاحشه
کلاهت‌و سفت بگیر اینورا می‌وزه باد جن
هوایی شده الف از جونش سیر
شربت‌و نوشیده
پارچه رو چپونده تو شیشه
صابونا رو رنده کرده تو بنزین
لباس پوسیده‌ی یه گل‌فروش‌و پوشیده
یه آتیش زیبا می‌کشه رو زشتی
نه الف نمی‌مونه بنده‌ی تاریخ
ماشه رو می‌کشه گوله می‌خوره تو کله‌ی حاجی
جامعه‌ی نمایش، صحنه‌ی خالی
هر انقلابی داره یه جنبه‌ی تاریک

جای بالش کلاش زیر سرش
سر آدمی داره، بدن دیوه تنش
یالا بگو کیه الف؟ یالا بگو کیه الف؟
من می‌گم خودتی و تو می‌گی می‌شه مگه

فرق نداره با هم حرف و عملش
صلح‌و دوست داره ولی جنگ‌و بلده
همه حروفا پیدا می‌شه تو زیرزمین صد و ده
همه سر و ته
ولی پا رو دم علف بذاری جات تو صندوق عقبه
یه صدای مطمئن تو یه جو مبهم
هوا برادرکشه، عابرا گرم صحبت
جبر مطلق اینه که 
لنگ کفش الف گیره توی حلق قدرت
سرباز اضافی، خونه‌ی پر
حومه‌ی جرم
مامورا می‌پاچن و پاره می‌شه روده‌ی مبل
اثری از الف پیدا نمی‌کنی اخوی
جز یه کلاش و یه صداخفه‌کن رو لوله‌ی کلت
نداره تب شک نه
تو کوچه‌های شهر می‌خوابه راحت‌تر از یه شاه 
تو یه پشه‌بند
بهم می‌گفت عشق قدغنه و 
الف شب قبل لبای ب رو گذاشت روی لب مرگ
مثل آب روون زلاله بیت
الف مفسد فی‌الارضه جرمش محاربه
شالش کهکشانه نصف کره کلاهشه
حتی کلاغ هم نمی‌دونه ته قصه قراره کجا بره

جای بالش کلاش زیر سرش
سر آدمی داره، بدن دیوه تنش
یالا بگو کیه الف؟ یالا بگو کیه الف؟
من می‌گم خودتی و تو می‌گی می‌شه مگه

از حاجی یه جنازه مونده و یه بنزِ قُر
تیرو نظام می‌خوره خون می‌چکه از لنگ ظهر

Fadaei - Alef [prod. Mahdyar]

سر خم نمی‌کنم مدال بگیرم
لات زندگی می‌کنم که لات بمیرم
همینم تو جهنم رام نمی‌شم
مریم فیروزم، نه! باج نمی‌دم
خیلی‌ها شاد می‌شن از نبودن ما
صدا رو زیاد کن بشنون هنوز سر پام
می‌کشن زیر چارپایه فت پا
من همون سر بی‌گناهم لب دار
پیشکشتون برابری
بگو چه بلایی اومد سر برادری
اونا کلاه برمی‌داشتن توی لوکوموتیو فناوری
ما پشت خرطومی با یه پاس شباهتی
ما دنبه و گنده‌ها کنن ماهیچه کباب
بعضی سوالا رو حتی نمی‌ده آینه جواب
پس دیو درونت کی پا می‌شه از خواب؟
همه می‌خوان یه چیزی رو نبینن پایینه سرا
نه می‌شنوی نه حس می‌کنی 
مثل مرمی که می‌خوره تو مغزت
جای اشک می‌چکه خون از چشم
پر شده رود از چرک، گور از گل
ولی جدا نمی‌شه روح از جسم
اونی نبودیم که حرف حالیمون شه
رد می‌شیم از روت با یه کامیون شعر
همه رفتن مکه و حاجی مونده
تمارض، نمایش، بالیوود، فیک
بریده شد خم نشد سر فرخزاد
من قاتل‌و نشون می‌دم و همه مقتول‌و می‌بینن
کجه انگشتام
با چی آسفالت‌و می‌شورین بعد هر کشتار؟ ها؟
شدی مهره‌ی ظلم
افتاده قرعه به تو
قرارت می‌دم مورد لطف
درمیارم چاقو رو از تو کمرت
مرگه توبه‌ی گرگ
وضعیت نامساعد
حرفا رو بزنم کجا بهت؟
خلاصه که پر نمی‌شه جای خالی با کلمه‌ی مناسب
مشکل منم یا تو یا این پلیسای مزاحم؟ ها؟
ما از حومه‌نشینای نظام لمپنی
عالم کل علوم مفتبری
ما اون سیلی که می‌کنه ستوناتونو منحنی
کوه یخیم آب می‌شیم تو چشم یه غربتی
چند تا دست از عمق چاه فاجعه
جام سمیم تضمینی بدون عارضه
شما محاسبه کردین و ما مبارزه
عالیجناب رحم کنه خدا بهت

ما هم طواف می‌کنیم ولی مثل گرگ دور طعمه
فارغ از رنگ و زبون می‌شیم عنصر جنبش
تهدید به مرگ می‌کنن، مگه هر شب کم می‌میرم؟
من‌و از چی می‌ترسونی؟ اونی‌ام که از سر بریده لب می‌گیرم

یک طرف جنگه، یک طرف نه
یک طرف خنده، یک طرف غم
یک طرف خوب و یک طرف بد
یک طرف مه ک د یکه رفتن
جنگ در گرفت و دغمش نیست 
مرمی شد از چپنش تیر
خنده میکنه بدنش سر شده
میگم هیچ دیگه رقمش نیست 
د کم هیچ نیست قانع باخت داده بود
دولت و قانون و پلیسَ چاک داده بود
تا روزی ک براکی زخما پادذهری بود
نه او لحظه مره دیدی د پارک سر دود
روزگار  تلخیش  سون مایه 
چشما کلگیش سون مایه
یکی دَم به دَم به دود و دَم به تنگ امد
او ک پاره میشد عوضش کون مایه
این دفعه ره تو مره بل 
ببی سره د خرج میمانوم مره تیر 
کدن از پل خره تیر 
زدن از پشت اگه خنجرهم هیچ
تیرته بیار چی کرته بیادر
بیا ک مه و دلم منتظرته بیادر
زدی زدی برو اگه نه که وار مه شه
راست خنجرمه د دلته بیادر
بری کسی ماک سرخم نکردم
ولی د رفیقی ناقی شر کم نکدیم
توره چی غرض دمه ک رپَ چطو کده میروم
سر چتیاتت هم فقط ما خنده کدیم
هرکی یک رقم شعر تلاوت میکنه
ک فکر میکنی از شِو خرابه
کرهم سربتن خوده مشکل نداره
دل نداره ک دل نداده
توهم هرکس ک پرسید چنده نگو
دم بده ولی کنده نشو 
بشی گپه گوش بده بچم خنده نکو
سَر خَم نکو بری کسی بنده نشو
فکر تنهای مه د شب های بندار 
د شهری ک فقط دیگه صدای بمبارد
گوش کلگی ره کر کده رفت
سیگرت های ک میرفت د قاط لب های کم کار

ما هم طواف می‌کنیم ولی مثل گرگ دور طعمه
فارغ از رنگ و زبون می‌شیم عنصر جنبش
تهدید به مرگ می‌کنن، مگه هر شب کم می‌میرم؟
من‌و از چی می‌ترسونی؟ اونی‌ام که از سر بریده لب می‌گیرم

پررو بیا که ما دست‌خالی نیستیم، سینه سپره
روی تن شهر می‌نویسیم سر خم قدغن

Fadaei - Tavaf (ft. Mostafa Miri) [prod. Mahdyar]

always keep blueberries in the freezer

Words: Fadaei
Music: Mahdyar
نونتون تره چون دل ما خونه
دست ما تو دست هم‌دیگه‌ست، دست تو باتومه
گفتی آدم‌بده‌ست ولی نگفتی بچه‌ی کانونه
کیرم تو قانونت
با اینکه آتیشم، رفیقم بارونه
بی‌کسی کشنده‌س، بدتر از طاعونه
گلوله دارومه
انگار بمب هسته‌ای خوردیم، همه‌چی آرومه
فدائی هزار تا چشم داره مثل طاووس
هتل ستاره‌هاست آگاهی شاپور
یه دونه کفش دوختی برامون، صد تا پاپوش
لب پرده‌ی زبانه، همه‌مون خاموش
به سیم سنتورمون نمی‌خوره مضراب
فرو می‌ریزیم مثل ارگ بم کرمان
با لقمه‌ی حروم روزه‌مون می‌شه افطار
دلمون سیاهه، دست داده بامون شیطان

پرنده گم می‌شه انگار آسمون پاره‌ست
تو قفس زندونیه عقربه‌ی ساعت
اکسیژن تو سینه و کلمه تو کاغذ حبسه
شیکم زمین بزرگه، واسه همه‌مون جا هست

مردم چشمای ما غمگین
مثل شمع آب می‌شه قندیل
با بنز اومدن از سن فروزان و فردین
ولی رد می‌شه از رو عاشقا ورقای تقویم
وقتی که کفتارا حلقه می‌زنن دورت 
می‌فهمی از جنازه تغذیه می‌کنه خاک کُره
بچه‌ی آتیشیم ما نمی‌کنیم توبه
برق خنجرمو دیدی فکر کردی صبحه
بیت می‌گم دود بلند می‌شه از کله دماوند
واسه بچه‌های خیابون برف ملافه‌ست
می‌خوره پر علامت به کف آسفالت
انگار رو ساعدم نشسته همای سعادت
قاطی می‌شه دود طوسی حشیش و رباعیا
یه موتوری میاد سراغت با دو تا کلاه‌سیا
مچ دستت می‌افته رو زمین
خیابون بی‌رحمه، امون از جداییا

پرنده گم می‌شه انگار آسمون پاره‌ست
تو قفس زندونیه عقربه‌ی ساعت
اکسیژن تو سینه و کلمه تو کاغذ حبسه
شیکم زمین بزرگه، واسه همه‌مون جا هست

balling balling balling, weed on weed on weed

Colby The Unknown