16 اسفند - کنسرت گروه دامور (به نفع کودکان سرطانی محک) www.iranconcert.com

پوران - هفت سین

تنظیم و تارو پیانو :دوست عزیز
Mehrak_tasnif Maryam chera
ترانه سرا :ایرج امیرنظامی
این آهنگ اولین بار توسط شادروان بهروز در رادیو مشهد خوانده شده

مهرک _ بازخوانی تصنیف قدیمی مریم چرا-Mehrak

تصنیف سمنو  از آلبوم هفت سین- با صدای محمد منتشری 

سمنو

A Song For Spring BAHAR
Nowruz marks the first day of spring and the beginning of the year in the Persian calendar. It is celebrated on the day of the astronomical Northward equinox, which usually occurs on March 21 or the previous/following day depending on where it is observed
Guitar:  Danny & Farid
Accordion:  Vandad Massahzadeh

Bahar "Spring" بهار

با این‌که «فریدون مشیری» این شعر را برای خوانده شدن به‌شکل ترانه نسروده بود ولی چنان مورد پسند اهل موسیقی واقع شد که بعدها چند اجرای متفاوت با صدای خوانندگان مختلف از آن ساخته و اجرا شد. «خوش به‌حالِ غنجه‌های نیمه‌باز» سال 1341 و در  مجموعۀ «ابر و کوچه» منتشر شد. سال‌ها بعد «فریدون مشیری» در شرح خاطره‌ای که از زمان سرودن آن به‌یاد داشت می‌نویسد:

« . . . بیست و چند سال پیش، ده ـ دوازده روزی به نوروز مانده، شبی تا صبح باران بارید و بامدادان، آفتابی درخشان، آخرین روزهای زمستان رفتنی و نخستین نشانه‌های فرا رسیدن فروردین را بشارت داد. دو کبوتر سپید داشتیم که در هوای صبح، نشاط می‌کردند و چند گلدان میخک، که دانه‌های باران، بر برگ‌هایشان در نور آفتاب می‌درخشید. همه چیز در حال شکفتن بود. صبح را تماشا می‌کردم، آسمان ‌آبی را، ابرهای سپید را، برگ‌های تازه از جوانه بیرون آمدۀ بید را و بوی بهار را. بی‌اختیار، آنچه را می‌دیدم و می‌چشیدم و حس می‌کردم، روی کاغذ آوردم: «بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک،
شاخه‌های شسته، باران‌خورده پاک . . .»

یک بار آن را خواندم، دیدم تقریبا به شیوه طراحان ـ که با چند خط طرحی می‌ریزند تا شکلی یا حالتی را بیان کنند ـ من هم با این چند کلمه طرحی از بهار پای در راه، در حقیقت نقاشی کرده‌ام و اگر چه حسرتم را با عبارت «خوش به حال روزگار» گفته‌ام اما هم این طبیعت زیبا و هم آن حسرت باید از احساس فردی و فضای خانه بیرون بیاید و در سطح وسیع‌تری بازتاب داشته باشد، ادامه دادم:

«خوش به‌حالِ چشمه‌ها و دشت‌ها
خوش به‌حالِ دانه‌ها و سبزه‌ها . . .»

شعر امروز با واقعیات ملموس زندگی سروکار دارد. طبیعت، مژده فرا رسیدن نوروز و بهار را می‌دهد و باید به پیشواز نوروز رفت و در حد مقدور، مثل طبیعت نو نوار شد، اما . . .

اما یاد میلیون‌ها نفر که این نو نواری برایشان آرزویی است و با یاد محرومیت‌ها و غم‌های دیگر و بلافاصله با یاد این راز جاودانه هستی که باید «با دل خونین لب خندان آورد» و در عین تنگدستی باید «در عیش کوشید و مستی» و اینکه بالاخره، با همه بی‌نصیبی‌ها باید پا به پای نوروز شادی را دریافت و لحظه‌ها را رنگین کرد، نوشتم:

«ای دلِ من گرچه در این روزگار
جامۀ رنگین نمی‌پوشی به کام . . .»

یک بار دیگر شعر را از ابتدا تا پایان خواندم. حرفی بیشتر از این نداشتم. می‌خواستم به همه گفته باشم در نوروز با آفتاب هم می‌توان مست شد.

این شعر، یک هفته بعد، در آستانه نوروز چاپ شد. سادگی و صمیمیت آن نظر عده‌ای را به خود جلب کرد، اظهار لطف‌هایی شد. از آن جمله، استاد «نظام‌العما» استاد ممتاز خط، بیت آخر شعر را با خط درشت بر مقوایی که دور آن تذهیب‌کاری شده بود، نوشتند که نسخه‌ای از آن به من لطف کردند و گفتند نسخه‌های متعددی از آن نوشته و به دوستان یادگار داده‌اند.

چندی بعد استاد «فرهاد فخرالدینی» گفتند آهنگی به نام «سرود بهار» برای قسمت آغازی این شعر ساخته‌اند و خواستند به‌جای قسمت‌های بعدی ـ که برای سرود طولانی است ـ چند سطر مربوط به نوروز، بر آن بیفزایم. این شش سطر بر آن مقدمه افزوده شد:

«به گلبانگ عید
گُل سرخ شادی دمید
خوشا چهرۀ باشکوه امید.
بهاران خوش است
گل روی یاران خوش است
شکست غم روزگاران خوش است . . .»


بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک،
شاخه‌های شسته، باران‌خورده پاک، 
آسمانِ آبی و ابر سپید،
برگ‌های سبز بید، 
عطر نرگس، رفص باد،
نغمۀ شوق پرستوهای شاد
خلوتِ گرم کبوترهای مست

نرم‌نرمک می‌‌رسد اینک بهار
خوش به‌حالِ روزگار

خوش به‌حالِ چشمه‌ها و دشت‌ها
خوش به‌حالِ دانه‌ها و سبزه‌ها
خوش به‌حالِ غنچه‌های نیمه‌باز
خوش به‌حالِ دختر میخک که می‌خندد به ناز

خوش به‌حالِ جام لبریز از شراب
خوش به‌حالِ آفتاب

ای دلِ من گرچه در این روزگار
جامۀ رنگین نمی‌پوشی به کام
بادۀ رنگین نمی‌بینی به‌ جام
نُقل و سبزه در میان سفره نیست
جامت از آن می که می‌باید تُهی‌ست
ای دریغ از تو اگر چون گُل نرقصی با نسیم
ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب
ای‌ دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار

گر نکوبی شیشۀ غم را به سنگ
هفت‌رنگش می‌شود هفتاد رنگ

فریدون مشیری
از مجموعۀ «ابر و کوچه»

سرود بهار(بوی باران) - شجریان

Golchin

Hooniak band - Shekoufeh Miraghsad /هونیاک-شکوفه می رقصد

سيد جمال نجفی مشهور به جمال وفايی در سال ۱۳۱۹ در خيابان ری تهران زاده شد. پدرش تلاوت قرآن می‌كرد و از موسيقی‌، تنها سبک مذهبی آن را درست و شايان‌توجه می‌دانست و فرزندش را در اين سبک آموزش داد اما جمال به محض آشنايی با اسماعيل مهرتاش و جامعه باربد، اين نوع موسيقی را برنمی‌تابيد و طبع شوخ و شاد او بيشتر در پی فراگیری رديف و آوازهای رمانتيک و ترانه‌های بزمی بود و چه كسی بهتر و مناسب‌تر از اسماعيل مهرتاش كه موسيقی سنتی را با تجربه‌های نوآورانه تئاتر آشتی می‌داد.

جمال وفايی از ۲۶ سالگی همكاری خود با راديو ايران را آغاز كرد و تا آغاز انقلاب هم در برنامه‌های سنتی و كلاسيک این رسانه مانند "موسيقی ايرانی"، "گلها" و "برگ سبز" و همچنین در برنامه‌های سرگرم‌كننده مانند "شما و راديو" ترانه و آواز می‌خواند.
وفايی در برنامه‌های "شما و راديو" از جمله صدای خوانندگان ديگر را تقليد می‌كرد و بارها باعث خنده و شادی خود آن خوانندگان می‌شد. 
ملوک ضرابی بارها خود از وفايی خواسته بود كه صدايش را برای او و شنوندگان راديو 
 تقليد كند 
با ارزوی سلامتی وطول عمر برای این هنرمند قدیمی

سال 1348 - تقلیدصدای همه خوانندگان توسط جمال وفایی

عیدانه
 شعر: مولانا
(در بازگشت شمس)
آهنگساز: فؤاد حجازی
با صدای علیرضا عصار
وی خوانندگی را با اجرای ترانه عیدانه در نوروز ۱۳۷۷ آغاز کرد.


معشوقه به سامان شد، تا باد چنین بادا ----- کفرش همه ایمان شد، تا باد چنین بادا 
ملکی که پریشان شد، از شومی شیطان شد ----- باز آن سلیمان شد، تا باد چنین بادا 
یاری که دلم خستی، در بر رخ ما بستی ----- غمخواره یاران شد، تا باد چنین بادا 
هم باده جدا خوردی، هم عیش جدا کردی ----- نک سرده مهمان شد، تا باد چنین بادا 
زان طلعت شاهانه، زان مشعله خانه ----- هر گوشه چو میدان شد، تا باد چنین بادا 
زان خشم دروغینش، زان شیوه شیرینش ----- عالم شکرستان شد، تا باد چنین بادا 
شب رفت و صبوح آمد، غم رفت فتوح آمد----- خورشید درخشان شد، تا باد چنین بادا 
از دولت محزونان و از همت مجنونان ----- آن سلسله جنبان شد، تا باد چنین بادا 
عید آمد و عید آمد، یاری که رمید آمد ----- عیدانه فراوان شد، تا باد چنین بادا


Alireza Assar - Eidaneh

آهنگ نوروزی گروه آوازی دامور
"بدون استفاده از ساز"
غزل اکلیلی-پریسا دلفانی-مینا جعفری-فراز خسروی دانش-عطا حکاک

Norooz (گروه آوازی دامور)

emad ramعماد رام و الهه - چگونه میخندم

EMAD RAM     Chegooneh Mikhandam   عماد رام و الهه - چگونه میخندم

Damour Vocal Band is a well-known group in the "acappella" genre, founded in 2011 by Faraz Khosravi Danesh.
This group has won national and international awards in different years and turned this little-known genre into a popular genre in Iran.
This group released their first video album in the acapella genre in 2017.

Norooz (گروه آوازی دامور)

Damour Vocal Band

Recent comments

bahar heidary

Ziba Hakimian

Sheyda Keramati

BaXima Samasa

Related tracks