พระธรรมเทศนา หลวงปู่ปราโมทย์​ ปาโมชฺโช ปี 2567

LINE ID: @mahaeyong
YouTube: วัดมเหยงคณ์ Official Channel
https://www.youtube.com/c/Thewatmaheyong?sub_confirmation=1
Facebook: www.facebook.com/watmahaeyong
Website: www.watmahaeyong.or.th

61-หมวดนำปฏิบัติ

23.1 นำนั่งภาวนาเรื่อง รู้อยู่เฉพาะปัจจุบัน

ธรรมสุปฏิปันโน 5

190 โอวาทธรรมนำปฏิบัติเรื่อง ปกิณกธรรม นาถกรณธรรม

192 โอวาทธรรมนำปฏิบัติเรื่อง ระลึกรู้ด้วยความเป็นกลาง

บางคนก็คิดแค่ว่าจะทำบุญ 
จะฟังเทศน์มหาชาติ 
จะทอดกฐินหลายๆ วัดอะไรอย่างนี้ 
แล้ววันหนึ่งจะได้ไปเจอพระศรีอริยเมตไตรย 
พระพุทธเจ้าองค์ถัดไป 
แล้วก็จะบรรลุธรรมอย่างง่ายดาย 
หลวงปู่ดูลย์ท่านบอกไม่ฉลาดหรอก 
เพราะธรรมะที่พระศรีอาริย์สอน
กับที่พระพุทธโคดมสอนก็อันเดียวกัน 
ถ้ายุคนี้เหลวไหลก็สะสมนิสัยเหลวไหลไปจนถึงยุคข้างหน้า 
ไปเจอพระศรีอาริย์มันก็เหลวไหลต่อไปอีก 
มันผ่านพระพุทธเจ้าเป็นจำนวนมาก 
ก็ไม่หายเหลวไหล 

ถ้าเราไม่อยากเหลวไหล 
โอกาสที่จะเจอศาสนาพุทธจริงๆ หายากมาก 
วันเวลาที่มีพระพุทธศาสนาสั้นนิดเดียวเทียบกับเวลาที่ไม่มี 
เพราะฉะนั้นในขณะนี้ถือว่าเราเป็นพวกมีบุญพอสมควร 
รีบมาต่อยอดตัวเองศึกษาปฏิบัติธรรมให้มาก 
จะศึกษาปฏิบัติธรรมต้องรู้ก่อนว่าเราปฎิบัติไปเพื่ออะไร 
ปฏิบัติธรรมะเพื่อความดับสนิทแห่งทุกข์ 
เพื่อจะพ้นทุกข์ ไม่ใช่เพื่อความร่ำรวย 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
20 ตุลาคม 2567

2567

ลงมือปฏิบัติเสียแต่วันนี้ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 20 ต.ค. 2567

เราภาวนาเรื่อยๆ 
เราก็เห็นสุขเกิดแล้วสุขก็ดับ 
ทุกข์เกิดแล้วทุกข์ก็ดับ 
กุศลเกิดแล้วกุศลก็ดับ 
อกุศล โลภ โกรธ หลงเกิดแล้วมันก็ดับ 
จิตที่ไปดูรูปเกิดแล้วก็ดับ ตรงนี้ละเอียด 

ละเอียดกว่าที่จะรู้จิตสุขจิตทุกข์จิตดีจิตชั่ว 
คือเห็นจิตมันเกิดดับทางอายตนะทั้ง 6 
จิตเกิดที่ตาดับที่ตา จิตเกิดที่หูดับที่หู 
จิตเกิดที่จมูกดับที่จมูก เกิดที่ลิ้นดับที่ลิ้น 
เกิดที่ร่างกายดับที่กาย จิตเกิดที่ใจก็ดับที่ใจ 
จิตเกิดที่ไหนก็ดับที่นั้น จิตไม่ได้มีดวงเดียว 
หัดภาวนาทีแรกเรารู้สึกจิตมีดวงเดียว
แล้วก็เที่ยวร่อนเร่ไปทางทวารทั้ง 6 คิดว่าจิตมีดวงเดียว 
ดวงนี้หลงไปดูพอรู้ทันมันก็วิ่งกลับมา 
มันหลงไปฟังพอรู้ทันมันก็วิ่งกลับมาเข้าฐาน 
เห็นจิตเหมือนตัวแมงมุม 
เดี๋ยวก็วิ่งไปข้างซ้ายเดี๋ยวก็วิ่งไปข้างขวา 
เดี๋ยวขึ้นข้างบนเดี๋ยวลงข้างล่าง 
แมงมุมมีตัวเดียววิ่งไปวิ่งมา 

พอเราภาวนาละเอียดเข้าๆ 
เราเห็นจิตเกิดที่ไหนก็ดับที่นั้น 
จิตเสวยอารมณ์อันไหนก็ดับพร้อมอารมณ์อันนั้น 
เกิดดับไปด้วยกัน มันถี่ยิบขึ้นมา 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
30 พฤศจิกายน 2567

การภาวนาที่ละเอียดเข้าไป :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 30 พ.ย. 2567

241231A-1 สักแต่ว่ารู้สู่ความปล่อยวาง ตอนที่ 1

จิตก็เป็นธาตุอันหนึ่ง เป็นวิญญาณธาตุ 
ก็เกิดดับหมุนเวียนไป 
จิตดวงใหม่ก็ไม่ใช่ดวงเดิม 
อย่างพวกคนจำนวนมากก็คิดว่า
พวกเรามีจิตวิญญาณอยู่ 
พอเราตายแล้วจิตใจของเราดวงนี้ 
ออกจากร่างนี้ไปเข้าร่างใหม่ 
อันนี้เป็นมิจฉาทิฏฐิ 
คิดว่าจิตนี่เที่ยงจิตเป็นอมตะ เป็นมิจฉาทิฏฐิ 
ไม่รู้หรอกว่าจิตเองเกิดดับตลอดเวลา 
ถ้าเราภาวนายังไม่ละเอียดพอ 
เราก็เห็นว่าจิตมีดวงเดียว จิตอยู่กับตัวเรา 
เดี๋ยวก็วิ่งไปที่ตาแล้วก็วิ่งกลับมา 
วิ่งไปที่หูแล้วก็วิ่งกลับมา 
วิ่งไปที่จมูก ที่ลิ้น ที่กาย แล้วก็วิ่งกลับมา 
วิ่งไปคิดแล้วก็วิ่งกลับมา 
เราคิดว่าจิตมีดวงเดียว 

อันนี้เพราะสติปัญญาของเรายังไม่แก่กล้าพอ 
ต้องฝึกอีก ถ้าฝึกแล้วเราจะเห็นเลย 
จิตเกิดที่ไหนก็ดับที่นั้น 
จิตนั้นเกิดดับสืบเนื่องกันอย่างรวดเร็ว 
เกิดที่ตาก็ดับที่ตา เกิดที่หูก็ดับที่หู 
เกิดที่ใจก็ดับที่ใจ เกิดตรงไหนก็ดับตรงนั้น 
จิตที่เกิดที่ตากับจิตที่เกิดที่หูก็คนละดวงกัน 
ทำหน้าที่ได้แตกต่างกัน 
จิตที่เกิดที่ตาก็ทำหน้าที่เห็นรูป 
จิตที่เกิดที่หูทำหน้าที่ฟังเสียง 
เราจะเอาหูไปเห็นรูป มันทำไม่ได้ 
จิตมันเกิดดับทางโน้นทางนี้ในทวารทั้ง 6 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
บ้านจิตสบาย
15 ธันวาคม 2567

จิตเกิดดับหมุนเวียน :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 15 ธ.ค. 2567

ถ้าเราเห็นความจริง 
ใจเราจะคงที่ เสถียร คงที่ไม่แกว่ง 
ตรงนั้นละที่เราจะมีความสุขมีความสงบ 
พระพุทธเจ้าบอกความสุขเสมอด้วยความสงบไม่มี 
คือความสงบมีความสุขมากที่สุด 
นิพพานคือความสงบ 
นิพพานคือสันติ เรียกความสงบ 

การปฏิบัติธรรมนั้นจะทำให้เราอยู่เหนือดีและชั่ว 
สูงขึ้นไปอีกระดับหนึ่ง เหนือดีเหนือชั่ว 
เพราะเราเห็นความจริงแล้ว 
ดีก็ไม่เที่ยง ชั่วก็ไม่เที่ยง 
สุขก็ไม่เที่ยง ทุกข์ก็ไม่เที่ยง เสมอกัน 
เพราะฉะนั้นเวลาความสุขมา ใจก็ไม่ฟู 
เวลาความทุกข์มา ใจก็ไม่หดหู่ลงไป 
ใจสงบ มีความสงบมีความสันติในทุกๆ สถานการณ์ 
นี่คือสิ่งที่เราจะได้มาจากการปฏิบัติธรรม 
ไม่ได้ได้มาเพราะความอยาก 
อยากปฏิบัติอยากดีไม่ทำให้เราได้อะไรขึ้นมา 
แต่เราได้มาจากการเห็นความจริงของกายของใจ 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
16 ธันวาคม 2567

สงบสุขเพราะเห็นความจริง :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 16 ธ.ค. 2567

ดูอย่างไรจะเห็นจิตผู้รู้ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ 
ง่ายๆ เลย ก็ดูจิตเดี๋ยวก็เป็นผู้รู้แล้วก็ดับ 
เกิดจิตดูรูป จิตดูรูปเกิดแล้วก็ดับ 
เกิดจิตผู้รู้ จิตผู้รู้แล้วก็ดับ 
เกิดจิตผู้ไปฟังเสียง จิตผู้ฟังเสียงเกิดแล้วก็ดับ 
เกิดเป็นจิตผู้รู้ จิตผู้รู้ก็ดับ เกิดเป็นจิตผู้คิด 
ได้เห็นจิตมันเกิดดับทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ 
อันนี้เราไม่ได้อาศัยการดูทางเจตสิกแล้ว 
อันนี้ละเอียดขึ้นมา เราดูผ่านอายตนะ 
เกิดดับทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ 
ถ้ารู้แจ้งเห็นจริงอย่างนี้จะวางจิต 
มันรู้ว่าจิตไม่ใช่ของดีของวิเศษ 
หลวงปู่ดูลย์ท่านเรียกว่าทำลายผู้รู้ 

เพราะผู้รู้นี้เป็นศัพท์เฉพาะ 
หมายถึงเป็นจิตที่เราพัฒนามันขึ้นมา เอามาใช้งาน 
ถึงอย่างไรวันหนึ่งเราก็ต้องปล่อยวาง 
ถ้าไม่ปล่อยวาง เราก็จะไปเกิดเป็นพระพรหม 
แล้วสูงสุดของผู้ปฏิบัติ ถ้ายังไม่วางจิต ก็จะไปเป็นพรหม 
หลวงปู่ดูลย์ท่านเคยบอกว่า 
ท่านพิจารณาแล้วนักปฏิบัติส่วนใหญ่เป็นผีใหญ่ 
ภาษาท่าน ผีใหญ่คือเป็นพรหม 
ภาวนาแล้วก็ไปเป็นพระพรหมกัน 
ต้องเดินปัญญาให้ถ่องแท้ ถึงจะเอาตัวรอดได้ 
“บุคคลถึงความบริสุทธิ์ได้ด้วยปัญญา” 
ไม่ใช่ด้วยสมาธิ สมาธิเป็นแค่เครื่องมือตัวหนึ่ง


หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
21 ธันวาคม 2567

บุคคลถึงความบริสุทธิ์ได้ด้วยปัญญา :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 21 ธ.ค. 2567

สิ่งที่ผิดก็มี 2 อันเท่านั้น 
ก่อนที่จะเข้าสู่ทางสายกลาง 
อันหนึ่งหลงไปเที่ยวแสวงหาอารมณ์ต่างๆ 
เรียกว่า กามสุขัลลิกานุโยค 
อารมณ์ต่างๆ ล้วนแต่เรื่องกามคุณอารมณ์ทั้งนั้น 
อีกอันหนึ่งเป็นอัตตกิลมถานุโยค 
เพ่งจ้องเอาไว้ ทำตัวเองให้เนิ่นช้าให้ลำบาก 
ทางสายกลางก็คือต้องไม่สุดโต่งไป 2 ฝั่งนี้ 

อันหนึ่งลืมอารมณ์กรรมฐาน 
อันหนึ่งไปเพ่งอารมณ์กรรมฐาน 2 อัน 
ถ้าลืมอารมณ์กรรมฐานแล้วเรารู้ปุ๊บ 
จิตจะทรงสัมมาสมาธิทันทีเลย 
แต่ถ้าเพ่งอารมณ์กรรมฐานอยู่ 
มันยังเพ่งต่อได้อีก รู้ว่าเพ่ง เราก็ยังเพ่งได้อีก 
ให้รู้ทันเบื้องหลังของการเพ่ง คือความโลภ 
โลภะตัวเดียวนี้ล่ะ ตัวอยากดี 
ถ้ารู้ตัวนี้ การเพ่งก็จะดับ

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
22 ธันวาคม 2567

ความสุดโต่ง 2 ฝั่ง :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 22 ธ.ค. 2567

ศีลข้อที่เสียบ่อยคือศีลข้อ 4
พูดจาที่ไม่ดีมีระดับ
อันหนึ่งพูดเท็จพูดโกหก
อันหนึ่งพูดส่อเสียด
พูดให้เขาเกลียดกันให้เขาทะเลาะกัน
ทุกวันนี้เยอะมากเลยเรื่องตัวนี้
อย่างเราไปด่าคนลงในโซเชียล
พอเริ่มด่าสักคนหนึ่ง
คนอื่นจะเข้าไปด่าด้วย ถูกกระตุ้น
เพิ่มกระแสความเกลียดชัง
ทำให้เขาขัดแย้งกันเขาแตกแยกกัน

อีกเรื่องหนึ่งก็พูดคำหยาบ
พูดคำหยาบก็ออกมาจากใจที่หยาบ
ใจที่สำรวมระวัง ไม่พูดคำหยาบ
อีกอย่างหนึ่งเรียกว่าพูดเพ้อเจ้อ
พูดโดยไม่จำเป็นต้องพูด
ทุกวันนี้พูดเพ้อเจ้อเยอะ เล่นทางโซเชียล
เล่นอินเทอร์เน็ตกันก็เขียนเล่าโน้นเล่านี้
ถ้าเราภาวนาเราจะรู้
การพูดบั่นทอนพลังของจิต
คนพูดมากๆ พลังจิตจะอ่อนลงๆ
จิตฟุ้งซ่าน แล้วเราพูดเท่าที่จำเป็น

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
28 ธันวาคม 2567

ยุคนี้ศีลข้อ 4 วิบัติมากที่สุด :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 28 ธ.ค. 2567

เราต้องเตรียมตัวให้พร้อมที่จะเผชิญทุกสิ่งทุกอย่าง
โดยการฝึกกรรมฐาน อ่านจิตตัวเองให้เป็น 
แล้วเราอยู่ในภาวะอันไหน 
สิ่งแวดล้อมทั้งหลาย ปรากฏการณ์ทั้งหลาย 
จะไม่กระเทือนเข้ามาถึงใจเรา 
จิตใจเราจะสงบจิตใจเราจะมั่นคง 
จิตใจเรามีความสุขอยู่ในตัวของตัวเอง 
ไม่ขึ้นกับฤดูกาล ดิน ฟ้า อากาศ 
ไม่ขึ้นกับระยะเวลาอะไรทั้งสิ้น 
ฝึกเอา อ่านจิตตัวเองไป 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
29 ธันวาคม 2567

พร้อมเผชิญทุกข์ด้วยการฝึกกรรมฐาน :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 29 ธ.ค. 2567

จับหลักให้แม่นๆ 
ถ้าเราต้องการทำความสงบ 
ให้น้อมจิตไปอยู่ในอารมณ์อันเดียว 
ที่มีความสุขอย่างต่อเนื่อง 
ตัวที่เป็นพระเอกในการทำสมถะ 
คืออารมณ์กรรมฐาน ที่เราถนัด 
ที่เราพอใจ อยู่แล้วสบายใจ 
ตัวนี้เป็นพระเอกคือตัวอารมณ์ 
ฉะนั้นเราก็เอาจิตเรา 
ไประลึกรู้อารมณ์อันนั้นไปเรื่อยๆ 
สงบก็ช่าง ไม่สงบก็ช่าง 
เรารู้อารมณ์ที่มีความสุขอันนั้น 
ไม่นานหรอกก็จะสงบ 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
31 ธันวาคม 2567

หลักการทำสมถกรรมฐาน :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 31 ธ.ค. 2567

จิตคือพุทธะ หลวงปู่ดูลย์ อตุโล (Full.)

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

สงบสุขเพราะเห็นความจริง :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 16 ธ.ค. 2567

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Related tracks