หลวงพ่อปราโมทย์ ปราโมทย์โช

จริงๆ แล้ว เราเรียนในสิ่งที่พอดีกับเรา 
ไม่ต้องเรียนเยอะหรอก 
เรียนเยอะๆ แล้วท่องๆ เอาไว้สอบ
แล้วก็สอบเสร็จแล้วก็ลืม 
เรียนจริงๆ ย่อลงมาก็คือกายกับใจเรานี้ 
ดูกาย ถ้ากายไม่ใช่เรา ใจไม่ใช่เรา 
มันก็ไม่มีเราที่ไหนอีกแล้ว 
เฝ้ารู้เฝ้าดูลงไปเรื่อยๆ 
ปัญญามันเกิดมันก็ล้างความเห็นผิดได้ 



--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
14 กุมภาพันธ์ 2564 ไฟล์ 640214 ซีดีแผ่นที่ 89

CD 89

เรียนย่อลงมาที่กายกับใจ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 14 ก.พ. 2564 (640214)

คนในโลกนี้เต็มไปด้วยความเห็นผิด 
เห็นของไม่ใช่ตัวเราว่าเป็นตัวเรา 
แล้วก็อยากได้ของซึ่งมันไม่เที่ยงให้มันเที่ยง 
อยากให้ของที่มันเป็นทุกข์หมดไปสิ้นไป ให้มีแต่ความสุข 
ปฏิเสธความจริงคือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา 
ยังปฏิเสธอยู่เพราะว่ายังไม่เข้าใจธรรมะ 

เพราะฉะนั้นต้องเรียน 
พาจิตมาเรียนรู้ความจริงของรูปธรรม ของนามธรรมทั้งหลายทั้งปวง ดูแล้วดูอีก 
บางคนเคยอบรมปัญญามาแต่ชาติก่อนๆ 
ชาตินี้พอมีสติขึ้นมา รู้สภาวะที่กำลังปรากฏ 
มีจิตตั้งมั่นขึ้นมา ปัญญามันก็เกิดอย่างรวดเร็ว 
ในที่สุดโลกุตระปัญญามันเกิด 
มันเห็นเลย สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นก็ดับ 
ฉะนั้นจริงๆ แล้ว ไม่มีอะไรที่เป็นตัวตนเลย 
ขันธ์ 5 ไม่ใช่ตัวตน 
ไม่มีตัวเราในขันธ์ 5 
ขันธ์ 5 ไม่ใช่ตัวเรา 
ไม่มีตัวเรานอกเหนือจากขันธ์ 5 อีก 
ไม่มีตัวเราที่ไหนเลย 
มันจะเห็นแจ่มแจ้งอยู่อย่างนี้ 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
21 กุมภาพันธ์ 2564 ไฟล์ 640221 ซีดีแผ่นที่ 89

คนในโลกเต็มไปด้วยความเห็นผิด :: หลวงพ่อปราโมทย์ 21 ก.พ. 2564 (640221)

ตรงที่จิตมันตั้งมั่นขึ้นมาแล้ว มันเป็นจิตผู้รู้ขึ้นมา 
จิตดวงนี้ล่ะที่เรียกว่าจิตประภัสสร 
ตัวรู้มันประภัสสร มันผ่องใส 
เพราะตอนนั้นไม่มีกิเลสจรมา มีแต่กุศลจรมา 
คือเรามีสติอยู่ มันเป็นกุศล กิเลสมันไม่มา สติมันมา 
เราฝึกอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ทุกวันๆ นานๆ 
บางคนฝึกไม่นาน บางคนต้องฝึกนาน 
แล้วแต่บุญวาสนา บารมี ของเก่าเราเคยสร้างมาแค่ไหน 
อย่างการที่เคยมีบุญมาก่อน ก็ถือว่าช่วยเราให้เราภาวนาง่าย 
ถ้าเราไม่ได้มีบุญมาก่อนเราก็ภาวนายาก 
บุญในอดีตมันยังไม่พอ ถ้าพอคงบรรลุมรรคผลไปแล้ว 
เราก็ต้องมาสร้างกุศลให้มากขึ้นๆ 

รักษาศีล ฝึกสมาธิ ฝึกจิตให้ประภัสสรผ่องใส
เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ไม่หลงตามกิเลสไป 
แล้วก็มาฝึกจิตให้ผ่องแผ้วด้วยการเจริญปัญญา 
จิตผ่องแผ้วได้ด้วยการเจริญปัญญา 
จิตจะเจริญปัญญาได้ 
จิตต้องประภัสสรต้องเป็นผู้รู้ก่อน มันถึงจะเจริญปัญญาได้


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
26 กุมภาพันธ์ 2564 ไฟล์ 640226 ซีดีแผ่นที่ 89

วันมาฆบูชา

ฝึกจิตที่ผ่องใสให้ผ่องแผ้ว :: หลวงพ่อปราโมทย์ 26 ก.พ. 2564 (640226)

การปฏิบัติธรรมมันมีเหตุมีผล มีขั้นตอนเป็นลำดับ 
อยู่ๆ ก็จะปล่อยวางจิตอะไรอย่างนี้มันทำไม่ได้หรอก 
มีโยมมาถามหลวงพ่อว่า ภาวนาต้องปล่อยวางจิตใช่ไหม
ใช่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ เบื้องต้นเรายังไม่ต้องพูดเรื่องปล่อยวางจิตหรอก 
ล้างความเห็นผิดก่อน ว่าตัวเรามีอยู่หรือไม่มีอยู่ 
เราเห็นผิดว่าตัวเรามีอยู่ ร่างกายนี้เป็นตัวเรา 
เวลาสุขทุกข์ ก็เราสุข เราทุกข์ 
เราจำได้ เราดี เราชั่ว 
เราโลภ เราโกรธ เราหลง 
เราดู เราฟัง เราได้กลิ่น เราได้รส เราสัมผัสทางกาย เราคิด 
มันมีเราอยู่ทุกหนทุกแห่ง 

ฉะนั้นเบื้องต้นยังไม่ต้องไปทำลายจิต 
ต้องมีจิตก่อน มีจิตที่เป็นผู้รู้ผู้ดูก่อน 
การทำลายผู้รู้ ทำลายจิต มันขั้นสุดท้ายของการปฏิบัติ 
ขั้นต้นๆ ถือศีล 5 ไว้ ต้องถือศีล 5 ให้ได้ก่อน 
แล้วก็ฝึกพัฒนาเครื่องมือที่จะใช้ในการปฏิบัติ 
พัฒนาสติ พัฒนาสมาธิขึ้นมา แต่ละอย่างๆ ไม่ใช่พัฒนาง่ายๆ 
อย่างสตินี่ พวกเราเคยชินกับการขาดสติ 
จะพัฒนาจนสติอัตโนมัติเกิด ไม่ใช่เรื่องง่าย 
ต้องฝึกกันหนักหนาสาหัส 
ต้องฝึกเจริญสติปัฏฐาน 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
27 กุมภาพันธ์ 2564 ไฟล์ 640227 ซีดีแผ่นที่ 89

เห็นจิตเป็นทุกข์จึงปล่อยวางจิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ 27 ก.พ. 2564 (640227)

ท่านบอกว่าทุกข์ให้รู้ ไม่ใช่ทุกข์ให้ละ 
ตัวที่ต้องละก็คือตัวตัณหา ตัวอยาก 
ทีนี้เวลาเราเกิดความทุกข์ขึ้นมา 
เราอยากให้ความทุกข์หายไป 
เรามีความอยากซ้อนขึ้นมาอีกแล้ว 
อยากให้ความทุกข์สิ้นไปนี่ก็เป็นวิภวตัณหา 
ใจก็เกิดความดิ้นรนเพื่อจะปฏิเสธความทุกข์ 
ปฏิเสธอารมณ์ที่ไม่ดี ใจก็ดิ้นใหญ่ 
ยิ่งดิ้นก็ยิ่งทุกข์ ยิ่งทุกข์ก็ยิ่งดิ้น 
ต้องใจกล้าๆ เวลามันทุกข์ขึ้นมาดูมันเข้าไปตรงๆ 
ท่านบอกทุกข์ให้รู้ 

(2)
ต่อไปนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในชีวิตเรา รู้มันเข้าไปตรงๆ 
ถ้ามีความอยากเกิดขึ้น ให้รู้ทันว่าอยาก แล้วใจจะไม่ดิ้นรน 
เมื่อสิ้นความอยาก เขาเรียกว่ามีวิราคะ 
เมื่อสิ้นความดิ้นรน เรียกว่าวิสังขาร 
จิตก็เข้าถึงความบริสุทธิ์หลุดพ้น เรียกว่าวิมุตติ 
คำว่า “วิ” พวกนี้ พวกเดียวกัน ใช้แทนที่กันได้ 
เมื่อไรมีวิราคะ เมื่อนั้นก็ถึงพระนิพพาน 
เมื่อไรมีวิสังขาร ก็ถึงพระนิพพาน 
เมื่อไรมีวิมุตติ ก็ถึงพระนิพพาน 
ถึงอันเดียวกัน แต่ว่าแจกแจงรายละเอียดลงไปในแง่มุมที่ต่างๆ กันไป 
ถ้าถึงอันใดอันหนึ่งก็ถึงกันหมด 
เราจะไปสั่งจิตให้มีวิราคะ สั่งไม่ได้ 
วิราคะก็คือความสิ้นตัณหา แต่ตัณหาเกิดขึ้น 
อย่ายอมแพ้มัน อย่ายอมจำนนมัน รู้มันเข้าไปตรงๆ เลย 
ดูมันเข้าไปตรงๆ มันทนไม่ได้หรอก 
กิเลสเก่งแค่ไหน มันก็ทนสติปัญญาเราไม่ได้หรอก 
เฝ้าเรียนเฝ้ารู้ลงไป แรกๆ ก็อาจจะแพ้มันบ้าง แพ้มันมากหน่อย 
ขยันรู้ ขยันดูจิตใจของตัวเอง 
กิเลสอะไรเกิดขึ้น คอยรู้คอยดูไป 
ต่อไปก็ฝีมือพอๆ กัน ผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะ สุดท้ายเราก็ชนะ 
ถ้าต่อสู้ก็ชนะ ถ้ายอมจำนนก็แพ้ตลอดกาล ก็แค่นั้น 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
6 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631206 ซีดีแผ่นที่ 88

CD 88

รู้ทันใจเข้าไปตรงๆ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 6 ธ.ค. 2563 (631206)

หลวงพ่อพยายามสอนทุกวันๆ อยากให้พวกเราภาวนา 
โลกนี้มันทุกข์ มันไม่ได้สุขอย่างที่คิดฝันไว้ตอนเด็กๆ หรอก 
โตขึ้นแล้วรู้ว่าโลกนี้มันทุกข์จริงๆ สารพัดปัญหา 
ถ้าเราภาวนาเป็น ความทุกข์ก็เข้ามาไม่ถึงใจเรา 
ภาวนาไม่เป็นน่าสงสารนะ 
ชีวิตก็ลำบาก มีปัญหาโน้นปัญหานี้ 
จิตใจก็ยังจมในความทุกข์อยู่น่าสงสาร 
เอาไว้ชาติที่ไม่มีพระพุทธศาสนา 
เราภาวนาไม่เป็นก็ไม่แปลกหรอก 
ชาตินี้เจอพระพุทธศาสนาแล้วก็ตั้งใจภาวนา 
อย่าเห็นแต่ความสนุกเพลิดเพลินไปวันหนึ่งๆ 
ชีวิตคนไม่ได้ยืนยาวเท่าไร สนุกสนานพักเดียวก็แก่แล้ว 
ถ้าเรารอแก่ๆ แล้วจะภาวนาๆ ยาก ทำตั้งแต่ยังเด็กๆ นี้ดี 
ส่วนใหญ่แต่ก่อนถ้าเข้าวัดก็แก่ๆ ทั้งนั้นถึงจะเข้า 
หลวงพ่อภาวนามาเรื่อยๆ 
เห็นพวกเราส่วนใหญ่เกิดหลังหลวงพ่อ 
อยากให้พวกเราภาวนาอย่างที่หลวงพ่อทำบ้าง 
ชีวิตมันมีความร่มเย็นเป็นสุขนะ 
มีความสุข มีความสบาย 
ร่างกายมันแก่ ใจก็ไม่ได้เดือดร้อน 
ร่างกายเจ็บไข้ ใจก็ไม่เดือดร้อน 
แล้วถ้าจะต้องตายก็ไม่เดือดร้อน 
เรารู้สึกเราใช้ชีวิตคุ้มค่าที่สุดแล้ว ได้รู้จักตัวเอง 
ส่วนใหญ่ไม่ค่อยรู้จักตัวเอง หลงๆ ไป 
เรียนรู้เข้ามาให้ถึงจิตถึงใจ ถึงจะรู้จักตัวเอง 
เราดีจริงอย่างที่เคยคิดไหม หรือเราแย่กว่าที่เราเคยคิดไว้ 
เราจะเห็นด้วยตัวเอง ค่อยๆ ดูค่อยๆ เรียนไป 
จิตมันก็รู้ความจริงมากขึ้นๆ มันก็ปล่อยวางมากขึ้นๆ 
สุดท้ายจิตใจก็เป็นอิสระ 
ไม่ว่าอะไรเกิดขึ้นใจก็ไม่หวั่นไหวไม่กระเพื่อม 

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
7 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631207 ซีดีแผ่นที่ 88

ให้ตั้งใจภาวนา :: หลวงพ่อปราโมทย์ 7 ธ.ค. 2563 (631207)

ยังไงก็รักษาชีวิตไว้ก่อน จะได้ภาวนา 
ยังภาวนาไม่ค่อยได้ อย่าเพิ่งป่วย
มีสติเป็นเครื่องป้องกันตัวเองไว้
เวลาคุยขาดสติ มันจะไปดึงแมสก์ออกจากจมูก
คุยโดยไม่จำเป็น
หายใจแล้วรู้สึกไป พุทโธไป เรายังได้ประโยชน์ 
เที่ยวเล่นคุยเล่น ไม่ได้อะไรขึ้นมา ฟุ้งซ่าน
จิตมันเป็นอนัตตาก็จริงนะ 
แต่จิตมันเป็นธรรมชาติที่ไหลไปตามความเคยชิน
เคยชินจะหลง มันก็หลงบ่อย
เคยชินที่จะช่างพูด มันก็พูดไปเรื่อยๆ ไม่รู้จักควบคุม

พยายามมีสติ
จะยืน เดิน นั่ง นอน กิน ดื่ม ทำ พูด มีสติไว้
อย่างตอนนี้นั่งเราก็ซ้อม
ทุกวันแบ่งเวลาไว้ซ้อมเลย
ตอนนี้นั่งอยู่ เห็นร่างกายมันนั่ง ใจเป็นคนดู
ตอนนี้เดิน เห็นร่างกายมันเดิน ใจเป็นคนดู
ร่างกายขยับ ร่างกายเคลื่อนไหว
ร่างกายขยับเขยื้อน ใจเป็นคนดู

(2)
ฝึกเรื่อยๆ ไป ร่างกายเคลื่อนไหวร่างกายหยุดนิ่งรู้สึก
พยายามฝึกมากๆ จิตจะได้มีพลัง ได้สมาธิขึ้นมา
ถ้าจิตมีพลัง ก็ค่อยเดินปัญญาได้
นั่งอยู่ หายใจอยู่ 
ถ้าใจเราหนีไป หนีไปคิดรู้ทัน
หนีไปอยู่ที่ลมหายใจก็รู้ทัน
รู้ทันใจจนใจมันตั้งมั่นเด่นดวงขึ้นมา ได้สมาธิที่ดี
ถ้าจิตเรามีสมาธิถูกต้อง การเจริญปัญญาจะใช้เวลาไม่มาก


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
10 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631210 ซีดีแผ่นที่ 88

วันรัฐธรรมนูญ

มีสติเป็นเครื่องป้องกันตัว :: หลวงพ่อปราโมทย์ 10 ธ.ค. 2563 (631210)

เราประมาทไม่ได้ ต้องเตรียมตัวให้พร้อม 
ฝึกตัวเองให้ชำนิชำนาญ หัดแยกธาตุแยกขันธ์ไป 
ร่างกายอยู่ส่วนร่างกาย 
ความเจ็บป่วยอยู่ส่วนความเจ็บป่วย 
ความรู้สึกในจิตใจ อยู่ส่วนของความรู้สึกในจิตใจ 
อย่างความเจ็บป่วยอยู่ในร่างกาย ใจเรากังวล ใจเรากลุ้ม 
ตัวกลุ้มตัวกังวลมันไม่ใช่ร่างกาย 
ไม่ใช่ความเจ็บป่วย แล้วก็ไม่ใช่จิต 
จิตเป็นคนรู้ว่ามันกลุ้ม 
ฝึกแยกให้ชำนิชำนาญ 
ทำตัวนี้ได้จะดีมากๆ เลย 
โอกาสที่เราจะรอดอบายชาตินี้ก็มี แต่รอดได้ชาติเดียว 
ชาติหน้าอาจจะลืมกรรมฐาน 
ฉะนั้นต้องฝึกจนกระทั่งจิตเราเคยชินกับกรรมฐาน 
ฝึกทุกวันๆ เกิดชาตินี้เราไม่บรรลุมรรคผล 
ชาติต่อไปกรรมฐานเดิมที่เคยฝึกมันจะกลับมาง่ายๆ

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
12 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631212 ซีดีแผ่นที่ 88

เตรียมตัวตาย :: หลวงพ่อปราโมทย์ 12 ธ.ค. 2563 (631212)

ดูจิตมันทำงานไปเรื่อยๆ 
ถึงวันหนึ่งจิตมันยอมรับความจริง 
จิตไม่ใช่เรา มันทำงานของมันได้เอง 
ทุกสิ่งทุกอย่าง จิตทุกชนิดเกิดแล้วดับทั้งสิ้น 
จิตสุขเกิดแล้วก็ดับ จิตทุกข์เกิดแล้วดับ 
จิตไม่สุขไม่ทุกข์เกิดแล้วก็ดับ 
จิตดีเกิดแล้วก็ดับ 
จิตโลภ จิตโกรธ จิตหลงเกิดแล้วก็ดับ 
จิตฟุ้งซ่าน จิตหดหู่เกิดแล้วก็ดับ 
ซ้ำๆ อย่างนี้ ทุกวันๆ ดูบ่อยๆ มันสรุปเลย

เวลาจิตมันเข้าใจธรรมะ มันไม่มาสรุปอย่างว่า 
จิตโลภเกิดแล้วดับ จิตโกรธเกิดแล้วดับ 
มันไม่ได้สรุปอย่างนี้ 
มันสรุปว่าสิ่งใดเกิดสิ่งนั้นก็ดับ คือเป็นภาพรวมเลย 
เรียนทีละจุดย่อยๆ เรียนจิตทีละอย่างๆ เห็นมันเกิดดับๆ 
แต่ตอนที่มันเข้าใจนี่มันเข้าใจภาพรวม 
ฉะนั้นเวลาเรียนปฏิบัติกรรมฐานนี่ 
ท่านถึงบอกดูกายในกาย 
คือดูกายบางอย่างแล้วก็เข้าใจกายทั้งหมด 
ดูเวทนาบางอย่างเข้าใจเวทนาทั้งหมด 
ดูจิตบางอย่างเข้าใจจิตทั้งหมด 
ฉะนั้นเราเรียนบางส่วนเท่านั้น แล้วจะเข้าใจทั้งหมด



--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
13 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631213 ซีดีแผ่นที่ 88

เรียนกรรมฐานเหมือนทำงานวิจัย :: หลวงพ่อปราโมทย์ 13 ธ.ค. 2563 (631213)

สมาธิที่เราใช้เดินปัญญาจริงๆ 
เป็นสัมมาสมาธิประกอบด้วยสติ 
แยกออกเป็นสองกลุ่มย่อย 
อันที่หนึ่ง จิตเป็นหนึ่ง-อารมณ์เป็นหนึ่ง 
มีสติระลึกรู้อยู่ที่ตัวอารมณ์ 
อารมณ์เป็นพระเอก 
แต่ว่ามีสติ ไม่หลงอยู่กับอารมณ์ 
มีจิตที่เป็นหนึ่ง มีอารมณ์ที่เป็นหนึ่ง 
สมาธิอย่างนี้เอาไว้พักผ่อน 
จิตของเราวุ่นวาย ไม่มีความสุขไม่มีความสงบ 
เพราะมันจับอารมณ์โน้นที จับอารมณ์นี้ที 
เปลี่ยนอารมณ์ไปเรื่อยๆ มันฟุ้งซ่าน มันก็ไม่มีความสุข 
เรามีจิตเป็นหนึ่ง อารมณ์เป็นหนึ่ง 
เราอยู่กับอารมณ์กรรมฐานที่จิตมันชอบ 
ชอบพุทโธ ใช้พุทโธ ชอบหายใจ ใช้หายใจ 
อยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆ ไม่สนใจอารมณ์อื่น 
จิตก็สงบอยู่ในอารมณ์อันเดียวได้พักผ่อน 
ไม่ต้องวิ่งไปวิ่งมา สมาธิอย่างนี้ดี มีสติ สงบอย่างมีสติ 

สมาธิที่ดีอีกชนิดหนึ่ง 
จิตเป็นหนึ่ง มีอารมณ์เป็นแสนเป็นล้าน 
จิตเป็นหนึ่ง คือจิตเป็นคนดู 
แล้วเห็นอารมณ์นั้นเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงไป 
ตัวที่เป็นพระเอก คือตัวจิตไม่ใช่ตัวอารมณ์ 
จิตตั้งมั่นเป็นแค่ผู้รู้ผู้ดู 
เห็นอารมณ์ทั้งหลายผ่านมาผ่านไป ตรงนี้เอาไว้ทำวิปัสสนา 
ฉะนั้นเราต้องเรียน 
ถ้าเราไม่ได้ฝึกสมาธิให้ดี เราไม่มีสมาธิที่ถูกต้อง 
เราไปเจริญวิปัสสนาทำไม่ได้จริงหรอก

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
19 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631219 ซีดีแผ่นที่ 88

สมาธิที่ใช้เดินปัญญา : หลวงพ่อปราโมทย์ 19 ธ.ค. 2563 (631219)

ทั้งฆราวาสทั้งพระ สาเหตุที่ภาวนายาก
ก็เพราะว่าของบำรุงบำเรอมันเยอะเกินไป 
ฆราวาสมีแล้ว ก็อยากให้พระมีบ้าง 
หลวงพ่อต้องคอยห้ามอยู่เรื่อย 
จะขอถวายโน่นจะขอถวายนี่ ไม่ต้องมาถวาย 
เป็นพระลำบากหน่อยๆ ดี 
ลำบากเกินไปจนอยู่ไม่ไหวก็ไม่ดี 
ลำบากนิดๆ หน่อยๆ กำลังดี 
แต่ถ้าสบายนี่ไม่ดีแน่นอนเลย 
สำหรับนักปฏิบัติ นักบวช ฆราวาสเราก็เหมือนกัน 
อย่าตามใจกิเลสมาก 
ตามใจกิเลสมาก แล้วบอก 
แหม ฟังธรรมะหลวงพ่อมา 10 ปี ทำไมยังไม่ได้มรรคผล 
ทำไมหลวงพ่อบอกว่าง่าย 
หลวงพ่อรู้สึกว่ามันง่ายเพราะหลวงพ่อสู้ ฝึกตัวเองสารพัดจะฝึก…
เรื่องหลงโลกอะไรนี่ ไม่ทำ 
เราอยากให้ได้ผลในการภาวนาดีๆ เร็วๆ อย่างที่หลวงพ่อทำ 
เราก็ทำอย่างหลวงพ่อ อย่าตามใจกิเลส 
แต่ไม่ใช่ฝืนจนเป็นอัตตกิลมถานุโยค 
พอได้ยินอย่างนี้ วันนี้จะไม่นอน 
ไม่นอนเดี๋ยวรุ่งเช้าขับรถไปเสยคนอื่นเขา อย่างนั้นก็เกินไป 
ก็ดูตามสถานะเราเท่าที่เป็นได้…

ต้องต่อสู้ สังเกตใจตัวเองไปเรื่อยๆ 
ถ้าเมื่อไหร่มันอ่อนแอแพ้กิเลส คอยรู้ทันมัน



--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
20 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631220 ซีดีแผ่นที่ 88

มันยากเพราะใจเราเหลาะแหละ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 20 ธ.ค. 2563 (631220)

[คลิปสั้น] ชาร์จพลังให้จิต หลวงพ่อปราโมทย์​ ปาโมชฺโช 26 ธ.ค. 63 (631226)

สมาธิจำเป็นสำหรับการปฏิบัติ จำเป็นทั้ง 2 ชนิด 
สมาธิชนิดสงบก็จำเป็น สมาธิชนิดจิตตั้งมั่นก็จำเป็น 
สมาธิชนิดจิตตั้งมั่นจะฝึกยากนิดหนึ่ง 
คนในโลกไม่ค่อยรู้จักหรอก 
แต่มีมาก่อนที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ 
คือพระโพธิสัตว์เจ้าชายสิทธัตถะ 
ท่านฝึกจิตตั้งมั่นได้ตั้งแต่ตอนเด็กๆ 
ตอนโตขึ้นมาภาวนาแล้วออกบวชแล้ว 
ช่วงสุดท้ายจิตท่านก็ตั้งมั่นขึ้นมา ท่านถึงเจริญปัญญาได้ 

จิตไม่ตั้งมั่น จิตไม่มีสมาธิเจริญปัญญาไม่ได้ 
ในตอนที่เราเจริญปัญญา 
เจริญไปเรื่อยๆ มันเหมือนจิตใช้พลังงานไป 
จิตจะเริ่มฟุ้งซ่าน ดูจิตก็ไม่ได้ ดูกายก็ไม่ได้ 
คือไม่สามารถเจริญวิปัสสนาได้แล้ว 
ก็เหมาเรียกว่าจิตฟุ้งซ่าน มันเจริญวิปัสสนาไม่ได้แล้ว 
จิตไม่มีเรี่ยวมีแรงไหลๆ ไปเคลิ้มๆ ไป 
อันนี้เราต้องทำสมาธิชนิดจิตสงบ...
จิตมันฟุ้งซ่านมันจะหมดแรง 
เราก็ต้องชาร์จพลังของมัน 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
26 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631226 ซีดีแผ่นที่ 88

จิตตั้งมั่นเป็นเครื่องมือ จิตสงบเป็นพลัง :: หลวงพ่อปราโมทย์ 26 ธ.ค. 2563 (631226)

สิ่งที่โลกมีก็คือความทุกข์ อย่างอื่นไม่มี 
ท่านถึงบอกว่า นอกจากความทุกข์แล้ว 
ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป 
มีแต่ความทุกข์เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป นี่เรื่องของโลก 
เราไม่ได้เกลียดโลก แต่เรามาเรียนรู้โลก 
โลกไม่ได้มีความสุข น่าสนุก 
น่าเพลิดเพลินอย่างที่คนหลงเขารู้สึกกัน 
อยู่กับมันแล้วเรียนรู้ความจริงของมันไป 
ถ้าเห็นความจริงของโลก ว่าหาสาระแก่นสารอะไรไม่ได้ 
ยิ่งไปหลงวุ่นวายกับมัน 
ใจเราก็ยิ่งปนเปื้อน สกปรก ไม่มีความสุข 
ถ้าเข้าใจโลก ก็อยู่กับมันแบบไม่ติดโลก 
เหมือนดอกบัวเกิดในน้ำแต่ไม่เปียกน้ำ 

ค่อยฝึกไปเรื่อยๆ เรียนรู้โลกมีอะไรบ้าง 
ทั้งรูปธรรม ทั้งนามธรรมเขาเรียกว่าโลก 
โลกไม่ได้มีอย่างอื่น มีแต่รูปธรรมกับนามธรรม 
ดูลงไปเรื่อยๆ มีสติ มีใจตั้งมั่น 
ก็เรียนรู้โลกอย่างที่โลกมันเป็น 
ก็จะเห็นทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิด แล้วมันก็ดับไป หมดไป สิ้นไป 
กระทั่งของที่เรารักเราหวงแหนที่สุด
คือชีวิตร่างกายเรา มันก็หมดไปสิ้นไปเรื่อยๆ 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
27 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631227 ซีดีแผ่นที่ 88

อยู่กับโลกแบบบัวไม่เปียกน้ำ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 27 ธ.ค. 2563 (631227)

ช่วงที่เราต้องเก็บเนื้อเก็บตัว 
คนไม่มีปัญญาก็จะรู้สึกเป็นช่วงเวลาแห่งความทุกข์ทรมาน 
คนมีปัญญาจะรู้ว่ามันเป็นเวลาที่มีคุณค่า มีประโยชน์มาก 
เพราะเรามีเวลาที่เรียนรู้ตัวเองได้มาก 
ตอนนี้ยังไม่รู้สึกไม่เป็นไร 
แต่พอผ่านเหตุการณ์ไปแล้ว ลองย้อนกลับมาดู 
ถ้าช่วงโควิดเราก็ขยันภาวนา 
ขยันตั้งใจรักษาศีล ขยันเจริญสติ 
ผ่านช่วงนี้ไปพอมานึกย้อนดู จะพบว่ามันคุ้มค่าที่สุดเลย 
ความยากลำบากที่มีเล็กๆ น้อยๆ 
ถือว่าเล็กน้อย อย่างคนอื่นลำบากกว่าเราเยอะ 
พวกตำรวจพวกทหารเฝ้าระวังชายแดน 
หนาวๆ อย่างนี้คอยระวังไม่ให้คนเดินเข้าเดินออก แอบเข้ามา 
เขาลำบากกว่าพวกเราเยอะเลย 
พวกเราลำบากไม่มาก 
พวกภาวนาไม่เป็นก็บ่นแล้วบ่นอีก 
ถ้าภาวนาเป็นไม่เห็นมีปัญหาอะไรเลย 
อะไรๆ มันก็ดูดีไปหมด ถ้าภาวนาได้ 
อย่างเราไม่เป็นโรคเราก็รู้สึกดี 
ถ้าเป็นโรคเราก็รู้สึกดี เออ ยังไม่ตาย 
ถ้าจะตายเราก็รู้สึกดี เออพ้นทุกข์ พ้นร้อนอย่างนี้สักที 
เดี๋ยวเราไปเกิดที่ดีกว่านี้อีก เพราะเราภาวนามาเยอะ 
จะไม่รู้สึกขาดทุนหรอกชีวิต 
คนที่รู้สึกว่าชีวิตนี้ขาดทุน 
ก็คือคนไม่ได้มีศีลมีธรรมพอ 
ฉะนั้นตั้งอกตั้งใจ รักษาศีลเอาไว้

วันนี้วันสิ้นปี อะไรเลวๆ ที่เคยทำ ก็ให้มันสิ้นไปสักที 
แล้วตั้งอกตั้งใจสร้างความดีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
31 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631231 ซีดีแผ่นที่ 88

วันสิ้นปี 2563

ภาวนาไปแล้วชีวิตจะไม่ขาดทุน :: หลวงพ่อปราโมทย์ 31 ธ.ค. 2563 (631231)

จิตดวงหนึ่งเกิดขึ้น ดวงหนึ่งดับไปตลอดเวลา เกี่ยวเนื่องกันไปเรื่อยๆ 
ถ้าเราเป็นคนขี้โลภ เราใช้ความโลภของเรามาทำกรรมฐาน 
เหมือนเรามีขยะอยู่ เราเอาขยะมารีไซเคิลทำประโยชน์ได้ 
กิเลสของเราเหมือนขยะ รู้จักใช้มันก็เป็นประโยชน์ 
อาศัยกิเลสมาทำวิปัสสนากรรมฐานได้ 
คนไหนขี้โลภ เราก็คอยดูไป 
เดี๋ยวจิตโลภ เดี๋ยวจิตไม่โลภ ดูอย่างนี้ไปเรื่อยๆ 
ต่อไปก็เห็นจิตโลภก็ไม่เที่ยง จิตไม่โลภก็ไม่เที่ยง 
จิตโลภเราสั่งห้ามมันว่าอย่าโลภ มันก็ไม่เชื่อ 
จิตไม่โลภ เราชอบอยากให้มันอยู่นานๆ มันก็ไม่อยู่ 
เดี๋ยวมันก็โลภอีกแล้ว นี่คือเรียกอนัตตา 
ฉะนั้นดูจิตดูใจก็จะเห็น เดี๋ยวก็เห็นอนิจจัง เห็นอนัตตา 

(2)
เฝ้ารู้เฝ้าดู คนไหนขี้โลภก็เอาจิตโลภมาทำกรรมฐาน 
คนไหนขี้โกรธก็เอาจิตโกรธมาทำกรรมฐาน 
เหมือนเอาขยะมารีไซเคิล แล้วใช้ประโยชน์ใหม่ได้ 
ไหนๆ ก็มีกิเลสแล้ว แทนที่จะปล่อยให้มันแผดเผาเรา 
เราเอามาใช้ประโยชน์จากมันเสียเลย 
เอามาเป็นอุปกรณ์ทำกรรมฐาน 
มาเป็นอารมณ์กรรมฐาน ฝึกไปเรื่อยๆ อาจจะได้บรรลุมรรคผลก็ได้

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
30 มกราคม 2564 ไฟล์ 640130 ซีดีแผ่นที่ 88

ใช้กิเลสเป็นอุปกรณ์ทำกรรมฐาน :: หลวงพ่อปราโมทย์ 30 ม.ค. 2564 (640130)

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

มันยากเพราะใจเราเหลาะแหละ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 20 ธ.ค. 2563 (631220)

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Related tracks