พระธรรมเทศนา หลวงปู่ปราโมทย์​ ปาโมชฺโช ปี 2568

"ฝึกให้มันชิน ทีแรกก็ใช้เวลากว่าจะรู้ 
พอหัดรู้บ่อยๆ สติมันจะเร็วขึ้นเรื่อยๆ 
เพราะสิ่งที่ทำให้สติเกิดเขาเรียกว่าถิรสัญญา 
ถิระก็คือตัวเสถียร หมายรู้จำได้ๆ อย่างแม่นยำถึงสภาวะอันนั้น 
อย่างเราขี้โมโหอย่างนี้ ใจเราโกรธ เรารู้ ใจเราโกรธ เรารู้ 
ในที่สุดจิตมันจำลักษณะของความโกรธได้ 
ไม่ใช่เราจำได้ จิตมันจำได้ 
พอความโกรธผุดขึ้นเท่านั้น สติรู้ทันทันทีเลย 
โกรธแล้วนี่จะรู้อย่างนี้เรียกว่าสติอัตโนมัติ 
คำว่าสติอัตโนมัติไม่มีในตำรา 
แต่ว่าเป็นคำที่ครูบาอาจารย์ใช้ 
ถ้าสติอัตโนมัติเกิด สมาธิอัตโนมัติก็เกิด 
เมื่อไรมีสัมมาสติเมื่อนั้นก็จะเกิดสัมมาสมาธิ 
เมื่อไรมีสติเฉยๆ ก็เป็นสมาธิธรรมดา 
เมื่อไรไม่มีสติ มันก็เกิดมิจฉาสมาธิ 
สมาธิเกิด เราก็รู้ อะไรเกิดก็รู้ 
จิตเป็นกุศลก็รู้ เป็นอกุศลก็รู้ หัดรู้เรื่อยๆ ไป 

ถ้าเราอ่านใจของเราให้ชำนิชำนาญ 
เราจะเห็นว่าทุกคราวที่ กระทบอารมณ์ 
จิตจะเกิดปฏิกิริยา เป็นสุขบ้าง เป็นทุกข์บ้าง 
เป็นกุศลบ้าง อกุศลบ้าง รู้ทันมันเรื่อยๆ ไป 
แล้วต่อไปปัญญามันจะเกิด 
สติมันจะเร็วขึ้นๆ 
พอโกรธปุ๊บรู้ปั๊บ โลภปุ๊บรู้ปั๊บ ใจหลงปุ๊บ 
หลงไปคิดอย่างนี้ หลงปุ๊ป รู้แล้วว่าหลง 
อย่างนี้ดีมาก สติว่องไวมาก" 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
14 กันยายน 2568

อ่านใจของเราให้ชำนาญ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 14 ก.ย. 2568

"ว่างกับว่างเปล่าไม่เหมือนกัน 
ว่างเปล่ามันไม่ใช่ อะไรๆ ก็ไม่เอา 
อะไรก็ไม่ยึดอะไรอย่างนี้  อันนี้มโนเอา 
ฉะนั้นก่อนที่เราจะสัมผัสความว่างนี้ 
ให้เราเรียนรู้ความวุ่นไว้ 
อะไรเป็นตัววุ่นวาย 
ขันธ์ 5 เป็นตัววุ่นวาย เป็นตัวปรุงแต่ง

ตามรู้ตามเห็นมันไป 
จนกระทั่งมันวางเอง 
ไม่ต้องอวดอุตริไปวาง
แล้วว่างอันนี้มันจะไม่เหมือนว่างที่เราไปอ่านหนังสือเซน 
เลยทำใจว่างๆ ขึ้นมา ไม่เหมือนกันเลย 
ว่างอันนั้น แกล้งทำเป็นภพอันหนึ่ง 
ส่วนว่างจริงมันพ้นจากภพแล้ว คนละแบบ 
แล้วคนละเรื่องกันเลย คนละวิธีการ 
ว่างอันนั้นมโนเอา คิดเอา 
ถ้าว่างจริงเกิดจากปัญญา 
รู้แจ้งแทงตลอดในความจริงของรูปนาม ขันธ์ 5  ไม่เหมือนกัน 
ถ้าว่างจริงก็จะเห็นว่าสิ่งทั้งหลายเกิดจากเหตุ 
ถ้าเหตุดับสิ่งนั้นก็ดับ จะเห็นอย่างนี้"

 หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
20 กันยายน 2568

ว่างไม่ใช่ว่างเปล่า :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 20 ก.ย. 2568

ตัดทอนพระไตรปิฎกตามใจชอบไม่ได้ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 21 ก.ย. 2568

"อนุตตริยสูตร แปลว่าภาวะอันยอดเยี่ยม 6 ประการ 
อยู่ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 22 สุตตันตปิฎก
อังคุตตรนิกาย ฉักกนิบาต 
ข้อที่ 1 ชื่อ ทัสสนานุตตริยะ การเห็นอันยอดเยี่ยม 
การเห็นตถาคตกับสาวกของตถาคต 
คือการเห็นอันยอดเยี่ยม 
ท่านไม่ได้กดขี่ว่าสาวกไม่ดี 
อันที่ 2 ชื่อ สวนานุตตริยะ การฟังอันยอดเยี่ยม 
การฟังธรรมของตถาคตหรือสาวกของตถาคต 
อันที่ 3 ลาภานุตตริยะ การได้อันยอดเยี่ยม 
ได้ศรัทธาแน่นแฟ้นในตถาคตหรือสาวกของตถาคต 
อันที่ 4 ชื่อ สิกขานุตตริยะ การศึกษาอันยอดเยี่ยม 
คือศึกษาตามพระธรรมวินัยนี้ 
ได้แก่ศึกษาอธิสีลสิกขา อธิจิตตสิกขา อธิปัญญาสิกขา 
สิ่งที่พวกเราชาวพุทธต้องเรียนก็คือ 3 เรื่องนี้ 
เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าหรือสาวกของท่าน 
อันที่ 5 ชื่อ ปาริจริยานุตตริยะ การบำรุงอันยอดเยี่ยม 
ได้แก่การบำรุงสนับสนุนตถาคตหรือสาวกของตถาคต 
อันที่ 6 อนุสสตานุตตริยะ การระลึกอันยอดเยี่ยม 
คือการระลึกถึงตถาคตหรือสาวกของตถาคต 

เห็นไหมท่านไม่ได้ทิ้งสาวก 
เห็นพระพุทธเจ้าหรือเห็นสาวกก็เป็นเรื่องยอดเยี่ยม 
ได้ฟังพระพุทธเจ้าหรือได้ฟังพระสาวกของท่านก็เป็นเรื่องยอดเยี่ยม 
บอกภิกษุที่ได้เห็น ได้ฟัง ได้มา ได้ศึกษา ได้บำรุงสนับสนุน 
แล้วก็ที่สำคัญคือการเจริญ ตัวสุดท้าย
ตัวที่ 6 อนุสสตานุตตริยะ การระลึกอันยอดเยี่ยม 
ประกอบด้วยวิเวก บอกจะมีปัญญาเป็นเครื่องรักษาตน 
สำรวมในศีล ย่อมรู้ดี เป็นที่ดับแห่งทุกข์ 
ไม่ได้บอกว่าต้องฟังแต่พระพุทธเจ้า 
ถึงจะไปสู่ความดับทุกข์ได้ นี้คือพุทธวจน"

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
27 กันยายน 2568

อนุตตริยสูตร :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 27 ก.ย. 2568

"อนุตตริยสูตร คือภาวะอันยอดเยี่ยม 6 อย่าง 
ท่านบอกว่าการเห็นที่ยอดเยี่ยมก็คือ
การได้เห็นพระพุทธเจ้าหรือสาวกของท่าน 
พอได้เห็นแล้วก็มาถึงการได้ฟัง 
การฟังที่ยอดเยี่ยมคือ
การได้ฟังพระพุทธเจ้าหรือสาวกของท่าน 
การได้เขาเรียกลาภ มีลาภที่ยอดเยี่ยม 
คือได้ศรัทธาในพระพุทธเจ้าหรือในสาวกของท่าน 
พอมีศรัทธาแล้วก็มีสิกขา มีการเรียนที่ยอดเยี่ยม 
ก็เรียนไตรสิกขาตามธรรมะที่พระพุทธเจ้าประกาศ 
พอมีการเรียนที่ยอดเยี่ยมแล้วก็มีการบำรุงที่ยอดเยี่ยม 
คือการบำรุงพระพุทธเจ้าหรือพระสาวก 
อันสุดท้ายคือการมีการตามระลึกอันยอดเยี่ยม 
การระลึกถึงพระพุทธเจ้าหรือพระสาวก 
ตอนที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ใหม่ๆ ยังไม่มีสาวก 
ท่านก็พิจารณาว่าท่านจะเอาอะไรเป็นสรณะ 
ท่านเอาพระธรรมเป็นสรณะ 
ต่อมามีพระอริยสงฆ์เกิดขึ้น 
ท่านก็เลยเอาพระธรรมพระสงฆ์เป็นสรณะ 
ของพวกเรามีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นสรณะ 
ท่านไม่ได้ปฏิเสธพระสงฆ์ไม่ได้ปฏิเสธสาวก 

ธรรมะของท่านแต่ละบทๆ 
เรียงร้อยไปอย่างงดงามที่สุดเลย 
อย่างเริ่มต้นท่านบอกได้เห็นพระพุทธเจ้าหรือสาวก 
พอได้เห็นแล้วก็เข้าไปฟัง ก็ได้ฟังพระพุทธเจ้าหรือสาวก 
พอได้ฟังแล้วก็เกิดความศรัทธา เลื่อมใสศรัทธา 
เมื่อเกิดความเลื่อมใสศรัทธาแล้ว
ก็ตั้งอกตั้งใจศึกษาในสิ่งที่ท่านสอน 
คืออธิสีลสิกขา อธิจิตตสิกขา อธิปัญญาสิกขา 
เมื่อศึกษาแล้วจิตใจมันจะรู้สึกต้องเกื้อกูล 
ต้องคอยดูแล ต้องคอยรักษาพระพุทธเจ้า พระอริยสงฆ์ 
ครูบาอาจารย์อะไรอย่างนี้ ใจมันจะเป็นเอง 
แล้วใจมันจะมีอนุสติมันจะตามระลึกถึงพระพุทธเจ้าหรือครูบาอาจารย์เนืองๆ"

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
28 กันยายน 2568

ภาวะอันยอดเยี่ยม 6 ประการ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 28 ก.ย. 2568

[คลิปสั้น] ว่างเก๊ หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 20 ก.ย.68 (6809020)

[คลิปสั้น] สะสมอริยทรัพย์ หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 27 ก.ย.68 (6809027)

[คลิปสั้น] กิเลสตัณหาคือผู้ปกครองที่แท้จริง หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 27 ก.ย.68 (6809027)

[คลิปสั้น] สมาธิเกิดเมื่อหมดความจงใจ หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 28 ก.ย.68 (6809028)

[คลิปสั้น] การบำรุงรักษาครูบาอาจารย์ หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 28 ก.ย.68 (6809028)

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

อ่านใจของเราให้ชำนาญ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 14 ก.ย. 2568

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Related tracks