หลวงพ่อปราโมทย์ ปราโมทย์โช

จริงๆ แล้ว เราเรียนในสิ่งที่พอดีกับเรา 
ไม่ต้องเรียนเยอะหรอก 
เรียนเยอะๆ แล้วท่องๆ เอาไว้สอบ
แล้วก็สอบเสร็จแล้วก็ลืม 
เรียนจริงๆ ย่อลงมาก็คือกายกับใจเรานี้ 
ดูกาย ถ้ากายไม่ใช่เรา ใจไม่ใช่เรา 
มันก็ไม่มีเราที่ไหนอีกแล้ว 
เฝ้ารู้เฝ้าดูลงไปเรื่อยๆ 
ปัญญามันเกิดมันก็ล้างความเห็นผิดได้ 



--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
14 กุมภาพันธ์ 2564 ไฟล์ 640214 ซีดีแผ่นที่ 89

CD 89

เรียนย่อลงมาที่กายกับใจ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 14 ก.พ. 2564 (640214)

คนในโลกนี้เต็มไปด้วยความเห็นผิด 
เห็นของไม่ใช่ตัวเราว่าเป็นตัวเรา 
แล้วก็อยากได้ของซึ่งมันไม่เที่ยงให้มันเที่ยง 
อยากให้ของที่มันเป็นทุกข์หมดไปสิ้นไป ให้มีแต่ความสุข 
ปฏิเสธความจริงคือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา 
ยังปฏิเสธอยู่เพราะว่ายังไม่เข้าใจธรรมะ 

เพราะฉะนั้นต้องเรียน 
พาจิตมาเรียนรู้ความจริงของรูปธรรม ของนามธรรมทั้งหลายทั้งปวง ดูแล้วดูอีก 
บางคนเคยอบรมปัญญามาแต่ชาติก่อนๆ 
ชาตินี้พอมีสติขึ้นมา รู้สภาวะที่กำลังปรากฏ 
มีจิตตั้งมั่นขึ้นมา ปัญญามันก็เกิดอย่างรวดเร็ว 
ในที่สุดโลกุตระปัญญามันเกิด 
มันเห็นเลย สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นก็ดับ 
ฉะนั้นจริงๆ แล้ว ไม่มีอะไรที่เป็นตัวตนเลย 
ขันธ์ 5 ไม่ใช่ตัวตน 
ไม่มีตัวเราในขันธ์ 5 
ขันธ์ 5 ไม่ใช่ตัวเรา 
ไม่มีตัวเรานอกเหนือจากขันธ์ 5 อีก 
ไม่มีตัวเราที่ไหนเลย 
มันจะเห็นแจ่มแจ้งอยู่อย่างนี้ 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
21 กุมภาพันธ์ 2564 ไฟล์ 640221 ซีดีแผ่นที่ 89

คนในโลกเต็มไปด้วยความเห็นผิด :: หลวงพ่อปราโมทย์ 21 ก.พ. 2564 (640221)

ตรงที่จิตมันตั้งมั่นขึ้นมาแล้ว มันเป็นจิตผู้รู้ขึ้นมา 
จิตดวงนี้ล่ะที่เรียกว่าจิตประภัสสร 
ตัวรู้มันประภัสสร มันผ่องใส 
เพราะตอนนั้นไม่มีกิเลสจรมา มีแต่กุศลจรมา 
คือเรามีสติอยู่ มันเป็นกุศล กิเลสมันไม่มา สติมันมา 
เราฝึกอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ทุกวันๆ นานๆ 
บางคนฝึกไม่นาน บางคนต้องฝึกนาน 
แล้วแต่บุญวาสนา บารมี ของเก่าเราเคยสร้างมาแค่ไหน 
อย่างการที่เคยมีบุญมาก่อน ก็ถือว่าช่วยเราให้เราภาวนาง่าย 
ถ้าเราไม่ได้มีบุญมาก่อนเราก็ภาวนายาก 
บุญในอดีตมันยังไม่พอ ถ้าพอคงบรรลุมรรคผลไปแล้ว 
เราก็ต้องมาสร้างกุศลให้มากขึ้นๆ 

รักษาศีล ฝึกสมาธิ ฝึกจิตให้ประภัสสรผ่องใส
เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ไม่หลงตามกิเลสไป 
แล้วก็มาฝึกจิตให้ผ่องแผ้วด้วยการเจริญปัญญา 
จิตผ่องแผ้วได้ด้วยการเจริญปัญญา 
จิตจะเจริญปัญญาได้ 
จิตต้องประภัสสรต้องเป็นผู้รู้ก่อน มันถึงจะเจริญปัญญาได้


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
26 กุมภาพันธ์ 2564 ไฟล์ 640226 ซีดีแผ่นที่ 89

วันมาฆบูชา

ฝึกจิตที่ผ่องใสให้ผ่องแผ้ว :: หลวงพ่อปราโมทย์ 26 ก.พ. 2564 (640226)

การปฏิบัติธรรมมันมีเหตุมีผล มีขั้นตอนเป็นลำดับ 
อยู่ๆ ก็จะปล่อยวางจิตอะไรอย่างนี้มันทำไม่ได้หรอก 
มีโยมมาถามหลวงพ่อว่า ภาวนาต้องปล่อยวางจิตใช่ไหม
ใช่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ เบื้องต้นเรายังไม่ต้องพูดเรื่องปล่อยวางจิตหรอก 
ล้างความเห็นผิดก่อน ว่าตัวเรามีอยู่หรือไม่มีอยู่ 
เราเห็นผิดว่าตัวเรามีอยู่ ร่างกายนี้เป็นตัวเรา 
เวลาสุขทุกข์ ก็เราสุข เราทุกข์ 
เราจำได้ เราดี เราชั่ว 
เราโลภ เราโกรธ เราหลง 
เราดู เราฟัง เราได้กลิ่น เราได้รส เราสัมผัสทางกาย เราคิด 
มันมีเราอยู่ทุกหนทุกแห่ง 

ฉะนั้นเบื้องต้นยังไม่ต้องไปทำลายจิต 
ต้องมีจิตก่อน มีจิตที่เป็นผู้รู้ผู้ดูก่อน 
การทำลายผู้รู้ ทำลายจิต มันขั้นสุดท้ายของการปฏิบัติ 
ขั้นต้นๆ ถือศีล 5 ไว้ ต้องถือศีล 5 ให้ได้ก่อน 
แล้วก็ฝึกพัฒนาเครื่องมือที่จะใช้ในการปฏิบัติ 
พัฒนาสติ พัฒนาสมาธิขึ้นมา แต่ละอย่างๆ ไม่ใช่พัฒนาง่ายๆ 
อย่างสตินี่ พวกเราเคยชินกับการขาดสติ 
จะพัฒนาจนสติอัตโนมัติเกิด ไม่ใช่เรื่องง่าย 
ต้องฝึกกันหนักหนาสาหัส 
ต้องฝึกเจริญสติปัฏฐาน 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
27 กุมภาพันธ์ 2564 ไฟล์ 640227 ซีดีแผ่นที่ 89

เห็นจิตเป็นทุกข์จึงปล่อยวางจิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ 27 ก.พ. 2564 (640227)

ท่านบอกว่าทุกข์ให้รู้ ไม่ใช่ทุกข์ให้ละ 
ตัวที่ต้องละก็คือตัวตัณหา ตัวอยาก 
ทีนี้เวลาเราเกิดความทุกข์ขึ้นมา 
เราอยากให้ความทุกข์หายไป 
เรามีความอยากซ้อนขึ้นมาอีกแล้ว 
อยากให้ความทุกข์สิ้นไปนี่ก็เป็นวิภวตัณหา 
ใจก็เกิดความดิ้นรนเพื่อจะปฏิเสธความทุกข์ 
ปฏิเสธอารมณ์ที่ไม่ดี ใจก็ดิ้นใหญ่ 
ยิ่งดิ้นก็ยิ่งทุกข์ ยิ่งทุกข์ก็ยิ่งดิ้น 
ต้องใจกล้าๆ เวลามันทุกข์ขึ้นมาดูมันเข้าไปตรงๆ 
ท่านบอกทุกข์ให้รู้ 

(2)
ต่อไปนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในชีวิตเรา รู้มันเข้าไปตรงๆ 
ถ้ามีความอยากเกิดขึ้น ให้รู้ทันว่าอยาก แล้วใจจะไม่ดิ้นรน 
เมื่อสิ้นความอยาก เขาเรียกว่ามีวิราคะ 
เมื่อสิ้นความดิ้นรน เรียกว่าวิสังขาร 
จิตก็เข้าถึงความบริสุทธิ์หลุดพ้น เรียกว่าวิมุตติ 
คำว่า “วิ” พวกนี้ พวกเดียวกัน ใช้แทนที่กันได้ 
เมื่อไรมีวิราคะ เมื่อนั้นก็ถึงพระนิพพาน 
เมื่อไรมีวิสังขาร ก็ถึงพระนิพพาน 
เมื่อไรมีวิมุตติ ก็ถึงพระนิพพาน 
ถึงอันเดียวกัน แต่ว่าแจกแจงรายละเอียดลงไปในแง่มุมที่ต่างๆ กันไป 
ถ้าถึงอันใดอันหนึ่งก็ถึงกันหมด 
เราจะไปสั่งจิตให้มีวิราคะ สั่งไม่ได้ 
วิราคะก็คือความสิ้นตัณหา แต่ตัณหาเกิดขึ้น 
อย่ายอมแพ้มัน อย่ายอมจำนนมัน รู้มันเข้าไปตรงๆ เลย 
ดูมันเข้าไปตรงๆ มันทนไม่ได้หรอก 
กิเลสเก่งแค่ไหน มันก็ทนสติปัญญาเราไม่ได้หรอก 
เฝ้าเรียนเฝ้ารู้ลงไป แรกๆ ก็อาจจะแพ้มันบ้าง แพ้มันมากหน่อย 
ขยันรู้ ขยันดูจิตใจของตัวเอง 
กิเลสอะไรเกิดขึ้น คอยรู้คอยดูไป 
ต่อไปก็ฝีมือพอๆ กัน ผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะ สุดท้ายเราก็ชนะ 
ถ้าต่อสู้ก็ชนะ ถ้ายอมจำนนก็แพ้ตลอดกาล ก็แค่นั้น 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
6 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631206 ซีดีแผ่นที่ 88

CD 88

รู้ทันใจเข้าไปตรงๆ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 6 ธ.ค. 2563 (631206)

ดูจิตมันทำงานไปเรื่อยๆ 
ถึงวันหนึ่งจิตมันยอมรับความจริง 
จิตไม่ใช่เรา มันทำงานของมันได้เอง 
ทุกสิ่งทุกอย่าง จิตทุกชนิดเกิดแล้วดับทั้งสิ้น 
จิตสุขเกิดแล้วก็ดับ จิตทุกข์เกิดแล้วดับ 
จิตไม่สุขไม่ทุกข์เกิดแล้วก็ดับ 
จิตดีเกิดแล้วก็ดับ 
จิตโลภ จิตโกรธ จิตหลงเกิดแล้วก็ดับ 
จิตฟุ้งซ่าน จิตหดหู่เกิดแล้วก็ดับ 
ซ้ำๆ อย่างนี้ ทุกวันๆ ดูบ่อยๆ มันสรุปเลย

เวลาจิตมันเข้าใจธรรมะ มันไม่มาสรุปอย่างว่า 
จิตโลภเกิดแล้วดับ จิตโกรธเกิดแล้วดับ 
มันไม่ได้สรุปอย่างนี้ 
มันสรุปว่าสิ่งใดเกิดสิ่งนั้นก็ดับ คือเป็นภาพรวมเลย 
เรียนทีละจุดย่อยๆ เรียนจิตทีละอย่างๆ เห็นมันเกิดดับๆ 
แต่ตอนที่มันเข้าใจนี่มันเข้าใจภาพรวม 
ฉะนั้นเวลาเรียนปฏิบัติกรรมฐานนี่ 
ท่านถึงบอกดูกายในกาย 
คือดูกายบางอย่างแล้วก็เข้าใจกายทั้งหมด 
ดูเวทนาบางอย่างเข้าใจเวทนาทั้งหมด 
ดูจิตบางอย่างเข้าใจจิตทั้งหมด 
ฉะนั้นเราเรียนบางส่วนเท่านั้น แล้วจะเข้าใจทั้งหมด



--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
13 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631213 ซีดีแผ่นที่ 88

เรียนกรรมฐานเหมือนทำงานวิจัย :: หลวงพ่อปราโมทย์ 13 ธ.ค. 2563 (631213)

สมาธิที่เราใช้เดินปัญญาจริงๆ 
เป็นสัมมาสมาธิประกอบด้วยสติ 
แยกออกเป็นสองกลุ่มย่อย 
อันที่หนึ่ง จิตเป็นหนึ่ง-อารมณ์เป็นหนึ่ง 
มีสติระลึกรู้อยู่ที่ตัวอารมณ์ 
อารมณ์เป็นพระเอก 
แต่ว่ามีสติ ไม่หลงอยู่กับอารมณ์ 
มีจิตที่เป็นหนึ่ง มีอารมณ์ที่เป็นหนึ่ง 
สมาธิอย่างนี้เอาไว้พักผ่อน 
จิตของเราวุ่นวาย ไม่มีความสุขไม่มีความสงบ 
เพราะมันจับอารมณ์โน้นที จับอารมณ์นี้ที 
เปลี่ยนอารมณ์ไปเรื่อยๆ มันฟุ้งซ่าน มันก็ไม่มีความสุข 
เรามีจิตเป็นหนึ่ง อารมณ์เป็นหนึ่ง 
เราอยู่กับอารมณ์กรรมฐานที่จิตมันชอบ 
ชอบพุทโธ ใช้พุทโธ ชอบหายใจ ใช้หายใจ 
อยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆ ไม่สนใจอารมณ์อื่น 
จิตก็สงบอยู่ในอารมณ์อันเดียวได้พักผ่อน 
ไม่ต้องวิ่งไปวิ่งมา สมาธิอย่างนี้ดี มีสติ สงบอย่างมีสติ 

สมาธิที่ดีอีกชนิดหนึ่ง 
จิตเป็นหนึ่ง มีอารมณ์เป็นแสนเป็นล้าน 
จิตเป็นหนึ่ง คือจิตเป็นคนดู 
แล้วเห็นอารมณ์นั้นเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงไป 
ตัวที่เป็นพระเอก คือตัวจิตไม่ใช่ตัวอารมณ์ 
จิตตั้งมั่นเป็นแค่ผู้รู้ผู้ดู 
เห็นอารมณ์ทั้งหลายผ่านมาผ่านไป ตรงนี้เอาไว้ทำวิปัสสนา 
ฉะนั้นเราต้องเรียน 
ถ้าเราไม่ได้ฝึกสมาธิให้ดี เราไม่มีสมาธิที่ถูกต้อง 
เราไปเจริญวิปัสสนาทำไม่ได้จริงหรอก

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
19 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631219 ซีดีแผ่นที่ 88

สมาธิที่ใช้เดินปัญญา : หลวงพ่อปราโมทย์ 19 ธ.ค. 2563 (631219)

ทั้งฆราวาสทั้งพระ สาเหตุที่ภาวนายาก
ก็เพราะว่าของบำรุงบำเรอมันเยอะเกินไป 
ฆราวาสมีแล้ว ก็อยากให้พระมีบ้าง 
หลวงพ่อต้องคอยห้ามอยู่เรื่อย 
จะขอถวายโน่นจะขอถวายนี่ ไม่ต้องมาถวาย 
เป็นพระลำบากหน่อยๆ ดี 
ลำบากเกินไปจนอยู่ไม่ไหวก็ไม่ดี 
ลำบากนิดๆ หน่อยๆ กำลังดี 
แต่ถ้าสบายนี่ไม่ดีแน่นอนเลย 
สำหรับนักปฏิบัติ นักบวช ฆราวาสเราก็เหมือนกัน 
อย่าตามใจกิเลสมาก 
ตามใจกิเลสมาก แล้วบอก 
แหม ฟังธรรมะหลวงพ่อมา 10 ปี ทำไมยังไม่ได้มรรคผล 
ทำไมหลวงพ่อบอกว่าง่าย 
หลวงพ่อรู้สึกว่ามันง่ายเพราะหลวงพ่อสู้ ฝึกตัวเองสารพัดจะฝึก…
เรื่องหลงโลกอะไรนี่ ไม่ทำ 
เราอยากให้ได้ผลในการภาวนาดีๆ เร็วๆ อย่างที่หลวงพ่อทำ 
เราก็ทำอย่างหลวงพ่อ อย่าตามใจกิเลส 
แต่ไม่ใช่ฝืนจนเป็นอัตตกิลมถานุโยค 
พอได้ยินอย่างนี้ วันนี้จะไม่นอน 
ไม่นอนเดี๋ยวรุ่งเช้าขับรถไปเสยคนอื่นเขา อย่างนั้นก็เกินไป 
ก็ดูตามสถานะเราเท่าที่เป็นได้…

ต้องต่อสู้ สังเกตใจตัวเองไปเรื่อยๆ 
ถ้าเมื่อไหร่มันอ่อนแอแพ้กิเลส คอยรู้ทันมัน



--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
20 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631220 ซีดีแผ่นที่ 88

มันยากเพราะใจเราเหลาะแหละ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 20 ธ.ค. 2563 (631220)

[คลิปสั้น] จิตผู้รู้ หลวงพ่อปราโมทย์​ ปาโมชฺโช 26 ธ.ค. 63 (631226)

[คลิปสั้น] ชาร์จพลังให้จิต หลวงพ่อปราโมทย์​ ปาโมชฺโช 26 ธ.ค. 63 (631226)

สมาธิจำเป็นสำหรับการปฏิบัติ จำเป็นทั้ง 2 ชนิด 
สมาธิชนิดสงบก็จำเป็น สมาธิชนิดจิตตั้งมั่นก็จำเป็น 
สมาธิชนิดจิตตั้งมั่นจะฝึกยากนิดหนึ่ง 
คนในโลกไม่ค่อยรู้จักหรอก 
แต่มีมาก่อนที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ 
คือพระโพธิสัตว์เจ้าชายสิทธัตถะ 
ท่านฝึกจิตตั้งมั่นได้ตั้งแต่ตอนเด็กๆ 
ตอนโตขึ้นมาภาวนาแล้วออกบวชแล้ว 
ช่วงสุดท้ายจิตท่านก็ตั้งมั่นขึ้นมา ท่านถึงเจริญปัญญาได้ 

จิตไม่ตั้งมั่น จิตไม่มีสมาธิเจริญปัญญาไม่ได้ 
ในตอนที่เราเจริญปัญญา 
เจริญไปเรื่อยๆ มันเหมือนจิตใช้พลังงานไป 
จิตจะเริ่มฟุ้งซ่าน ดูจิตก็ไม่ได้ ดูกายก็ไม่ได้ 
คือไม่สามารถเจริญวิปัสสนาได้แล้ว 
ก็เหมาเรียกว่าจิตฟุ้งซ่าน มันเจริญวิปัสสนาไม่ได้แล้ว 
จิตไม่มีเรี่ยวมีแรงไหลๆ ไปเคลิ้มๆ ไป 
อันนี้เราต้องทำสมาธิชนิดจิตสงบ...
จิตมันฟุ้งซ่านมันจะหมดแรง 
เราก็ต้องชาร์จพลังของมัน 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
26 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631226 ซีดีแผ่นที่ 88

จิตตั้งมั่นเป็นเครื่องมือ จิตสงบเป็นพลัง :: หลวงพ่อปราโมทย์ 26 ธ.ค. 2563 (631226)

สิ่งที่โลกมีก็คือความทุกข์ อย่างอื่นไม่มี 
ท่านถึงบอกว่า นอกจากความทุกข์แล้ว 
ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป 
มีแต่ความทุกข์เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป นี่เรื่องของโลก 
เราไม่ได้เกลียดโลก แต่เรามาเรียนรู้โลก 
โลกไม่ได้มีความสุข น่าสนุก 
น่าเพลิดเพลินอย่างที่คนหลงเขารู้สึกกัน 
อยู่กับมันแล้วเรียนรู้ความจริงของมันไป 
ถ้าเห็นความจริงของโลก ว่าหาสาระแก่นสารอะไรไม่ได้ 
ยิ่งไปหลงวุ่นวายกับมัน 
ใจเราก็ยิ่งปนเปื้อน สกปรก ไม่มีความสุข 
ถ้าเข้าใจโลก ก็อยู่กับมันแบบไม่ติดโลก 
เหมือนดอกบัวเกิดในน้ำแต่ไม่เปียกน้ำ 

ค่อยฝึกไปเรื่อยๆ เรียนรู้โลกมีอะไรบ้าง 
ทั้งรูปธรรม ทั้งนามธรรมเขาเรียกว่าโลก 
โลกไม่ได้มีอย่างอื่น มีแต่รูปธรรมกับนามธรรม 
ดูลงไปเรื่อยๆ มีสติ มีใจตั้งมั่น 
ก็เรียนรู้โลกอย่างที่โลกมันเป็น 
ก็จะเห็นทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิด แล้วมันก็ดับไป หมดไป สิ้นไป 
กระทั่งของที่เรารักเราหวงแหนที่สุด
คือชีวิตร่างกายเรา มันก็หมดไปสิ้นไปเรื่อยๆ 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
27 ธันวาคม 2563 ไฟล์ 631227 ซีดีแผ่นที่ 88

อยู่กับโลกแบบบัวไม่เปียกน้ำ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 27 ธ.ค. 2563 (631227)

เราภาวนา ค่อยๆ ฝึก ค่อยๆ ซ้อมของเราไปเรื่อยๆ 
ชีวิตจะได้ไม่ว่างเปล่า
อย่างปีกลายที่ผ่านมา ปี 2563 
เราเขียนตั้งหลายหน 2563 
สุดท้ายก็ว่างเปล่า ไม่มีอะไรแล้ว 
พอมาปี 2564 เราก็คิดว่าตัวเรามีจริงๆ อีกแล้ว 
ก็บ้าคลั่ง กระโดดโลดเต้นอยู่อย่างนั้น 
พอถึงปีใหม่ 2565 แล้วก็ย้อนมาดู 
เมื่อปี 2564 ไม่เห็นมีอะไรเลย 
ก็ว่างเปล่าจากความเป็นตัวเป็นตนอีก เหมือนฝันไปเท่านั้นเอง 
เพราะฉะนั้นเราไม่ต้องรอให้หมดไปก่อนปีหนึ่งๆ 
แล้วค่อยเห็นว่าชีวิตเหมือนความฝัน 
มาเฝ้ารู้ลงที่กายที่ใจในปัจจุบันนี้ 
จนเห็นว่าปัจจุบันนี้ก็เหมือนฝันอยู่ 
ร่างกายนี้ไม่ใช่ตัวเราของเรา 
เวทนาคือความสุขทุกข์ในกาย 
หรือความสุข ความทุกข์ ความเฉยๆ ในใจ 
ก็ว่างเปล่า ไม่ใช่ตัวเราของเรา 
จิตที่เป็นกุศล จิตที่เป็นอกุศลก็ว่างเปล่า ไม่ใช่ตัวเราของเรา

ฝึกรู้ฝึกดูซ้ำแล้วซ้ำอีกลงไป แต่ไม่ใช่คิดเอา รู้สึกเอา 
คอยรู้สึกอย่างนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก 
จิตมันก็จะค่อยๆ ฉลาดขึ้นๆ 
สิ่งที่เรียกว่าความฉลาดของเรา 
ก็คือตัวสัมมาทิฏฐินั่นเอง ความรู้ถูก ความเข้าใจถูก 
ปฏิบัติแทบเป็นแทบตาย ไม่ได้อะไรมา-ไม่เสียอะไรไป 
สิ่งที่ได้มามีอย่างเดียวคือ สัมมาทิฏฐิ 
สิ่งที่เสียไปมีอย่างเดียวคือ มิจฉาทิฏฐิ 
แค่นั้นล่ะที่ฝึกกันแทบตาย นอกนั้นไม่มีอะไรหรอก 
ไม่ใช่ว่าจะได้ขันธ์ 5 ที่วิเศษมา ได้โลก 
ได้ภพภูมิที่ประเสริฐเลิศโลกดีที่สุด ไม่มีวันตาย ไม่ใช่ 
ไม่ได้อะไรหรอก นอกจากได้สัมมาทิฏฐิแล้ว ไม่ได้สูญเสียอะไรไป


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
1 มกราคม 2564 ไฟล์ 640101 ซีดีแผ่นที่ 88

วันขึ้นปีใหม่ 2564

เราหลงโลกที่ว่างเปล่า :: หลวงพ่อปราโมทย์ 1 ม.ค. 2564 (640101)

สัญญาที่วิปลาส สัญญาที่เพี้ยน 
เป็นตัวขวางการเจริญปัญญา 
อย่างทำไมพวกเราไม่บรรลุมรรคผลกันง่ายๆ 
เพราะเรามีสัญญาที่ผิด 
เรามีสัญญาของไม่เที่ยง เรารู้สึกเที่ยง 
อย่างร่างกายเรานี้เที่ยง 
ชีวิตจิตใจเรา เรารู้สึกเที่ยง 
อย่างจิตของเรามันเกิดดับอยู่ตลอดเวลา...
จิตเป็นของไม่เที่ยง มันไปหมายรู้ว่าเที่ยง 
หมายรู้ผิดอย่างนี้ก็ทำให้เวลาคิด 
ก็คิดผิดว่าจิตคือตัวเรา เกิดความเห็นผิด 
เชื่ออย่างแน่นแฟ้นว่าจิตนี้คือตัวเรา 
เวลาภาวนาเราก็รู้สึกเลยจิตคือตัวเรา 
อันนี้หมายรู้ผิด ทำให้เกิดการคิดผิดๆ เกิดความเชื่อผิดๆ

(2)
ฉะนั้นเราต้องฝึก 
อย่างทีแรกเราฝึกให้จิตตั้งมั่น ฝึกสติให้ว่องไว 
พอจิตเราตั้งมั่นเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว ก็ฝึกที่จะหมายรู้ 
หมายรู้ก็คือเป็นมุมมองของจิต 
สติระลึกรู้กายก็หมายรู้ 
มองกายในมุมของความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา 
ทีแรกจงใจมอง ต่อมาจิตมันมองได้เอง 
ตรงที่จิตมองได้เองนี่เราเดินปัญญาอย่างแท้จริงแล้ว


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
16 มกราคม 2564 ไฟล์ 640116 ซีดีแผ่นที่ 88

วันครูแห่งชาติ

หัดหมายรู้ให้ถูกต้อง :: หลวงพ่อปราโมทย์ 16 ม.ค. 2564 (640116)

ธรรมะสำหรับโลกๆ พระพุทธเจ้าสอนให้ทำทานใช่ไหม 
ท่านไม่ได้สอนให้เรียกร้องนู่น เรียกร้องนี่ตลอดเวลา 
ท่านสอนให้ให้ คนที่ให้มันเติบโต 
คนที่อยากได้ของคนอื่น 
อยากให้คนอื่นมาประคบประหงมอะไรอย่างนี้ มันไม่เติบโตหรอก 
ฉะนั้นธรรมะของพระพุทธเจ้าใช้ได้ตั้งแต่เรื่องโลกๆ 
มันธรรมะสำหรับคนในโลก 
เราก็ดู อย่างในบ้านเราช่วงนี้อากาศหนาวๆ ในบ้านเราลองไปค้นดู 
เสื้อผ้าตัวไหนไม่ได้ใช้มาเป็นปีแล้ว แสดงว่าคงไม่ได้ใช้แล้ว 
ก็ไปให้คนอื่นเขาบ้าง คนที่เขาลำบาก มี ไม่ใช่ไม่มี 
ไม่ต้องถ่ายรูปไปลงเฟซบุ๊กว่า วันนี้ฉันไปทำบุญที่นี่ บริจาคที่นี่ 
นี่ล่ะรัฐบาลไม่เหลียวแลเลย ฉันต้องเหลียวแล 
นี่ไม่ถูกแล้ว ไม่ได้เป็นบุญ เป็นกุศลแล้ว ทำอย่างนั้น

ฉะนั้นเราทำด้วยความไม่เห็นแก่ตัว 
ฝึกความไม่เห็นแก่ตัวไว้ 
แล้ววันที่เราเริ่มภาวนา มันจะไม่ยาก 
การมาภาวนาก็คือมาเรียนรู้ความจริงของกายของใจ
เพื่อจะปล่อยวางตัวตนลงไป 
ถ้าเริ่มต้นเราก็เห็นแก่ตัวแล้ว 
เราจะปล่อยวางตัวตนได้อย่างไร 
มันยากกว่าการไม่เห็นแก่ตัวอีก 
ไม่เห็นแก่ตัวแล้ว แล้วต้องมาภาวนาอีก
ให้เห็นความจริงของรูป นาม กาย ใจ 
มันถึงจะปล่อยวางตัวตนลงไปได้ 
ฉะนั้นธรรมะที่พระพุทธเจ้าสอนมีลำดับ มีขั้น มีตอน

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
24 มกราคม 2564 ไฟล์ 640124 ซีดีแผ่นที่ 88

ฝึกลดละความเห็นแก่ตัว : หลวงพ่อปราโมทย์ 24 ม.ค. 2564 (640124)

จิตดวงหนึ่งเกิดขึ้น ดวงหนึ่งดับไปตลอดเวลา เกี่ยวเนื่องกันไปเรื่อยๆ 
ถ้าเราเป็นคนขี้โลภ เราใช้ความโลภของเรามาทำกรรมฐาน 
เหมือนเรามีขยะอยู่ เราเอาขยะมารีไซเคิลทำประโยชน์ได้ 
กิเลสของเราเหมือนขยะ รู้จักใช้มันก็เป็นประโยชน์ 
อาศัยกิเลสมาทำวิปัสสนากรรมฐานได้ 
คนไหนขี้โลภ เราก็คอยดูไป 
เดี๋ยวจิตโลภ เดี๋ยวจิตไม่โลภ ดูอย่างนี้ไปเรื่อยๆ 
ต่อไปก็เห็นจิตโลภก็ไม่เที่ยง จิตไม่โลภก็ไม่เที่ยง 
จิตโลภเราสั่งห้ามมันว่าอย่าโลภ มันก็ไม่เชื่อ 
จิตไม่โลภ เราชอบอยากให้มันอยู่นานๆ มันก็ไม่อยู่ 
เดี๋ยวมันก็โลภอีกแล้ว นี่คือเรียกอนัตตา 
ฉะนั้นดูจิตดูใจก็จะเห็น เดี๋ยวก็เห็นอนิจจัง เห็นอนัตตา 

(2)
เฝ้ารู้เฝ้าดู คนไหนขี้โลภก็เอาจิตโลภมาทำกรรมฐาน 
คนไหนขี้โกรธก็เอาจิตโกรธมาทำกรรมฐาน 
เหมือนเอาขยะมารีไซเคิล แล้วใช้ประโยชน์ใหม่ได้ 
ไหนๆ ก็มีกิเลสแล้ว แทนที่จะปล่อยให้มันแผดเผาเรา 
เราเอามาใช้ประโยชน์จากมันเสียเลย 
เอามาเป็นอุปกรณ์ทำกรรมฐาน 
มาเป็นอารมณ์กรรมฐาน ฝึกไปเรื่อยๆ อาจจะได้บรรลุมรรคผลก็ได้

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
30 มกราคม 2564 ไฟล์ 640130 ซีดีแผ่นที่ 88

ใช้กิเลสเป็นอุปกรณ์ทำกรรมฐาน :: หลวงพ่อปราโมทย์ 30 ม.ค. 2564 (640130)

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

อยู่กับโลกแบบบัวไม่เปียกน้ำ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 27 ธ.ค. 2563 (631227)

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Related tracks