พระธรรมเทศนา หลวงปู่ปราโมทย์​ ปาโมชฺโช ปี 2567

LINE ID: @mahaeyong
YouTube: วัดมเหยงคณ์ Official Channel
https://www.youtube.com/c/Thewatmaheyong?sub_confirmation=1
Facebook: www.facebook.com/watmahaeyong
Website: www.watmahaeyong.or.th

61-หมวดนำปฏิบัติ

18 นำนั่งภาวนาเรื่อง สังเกตว่ามีผู้รู้ ผู้ดูอยู่

23.1 นำนั่งภาวนาเรื่อง รู้อยู่เฉพาะปัจจุบัน

32 นำนั่งภาวนาเรื่อง สละ ละวาง ปล่อยว่าง รู้ตื่นอยู่ภายใน

รู้คิด รู้ฟุ้ง รู้ผู้รู้ วางเฉย 102

บางคนก็คิดแค่ว่าจะทำบุญ 
จะฟังเทศน์มหาชาติ 
จะทอดกฐินหลายๆ วัดอะไรอย่างนี้ 
แล้ววันหนึ่งจะได้ไปเจอพระศรีอริยเมตไตรย 
พระพุทธเจ้าองค์ถัดไป 
แล้วก็จะบรรลุธรรมอย่างง่ายดาย 
หลวงปู่ดูลย์ท่านบอกไม่ฉลาดหรอก 
เพราะธรรมะที่พระศรีอาริย์สอน
กับที่พระพุทธโคดมสอนก็อันเดียวกัน 
ถ้ายุคนี้เหลวไหลก็สะสมนิสัยเหลวไหลไปจนถึงยุคข้างหน้า 
ไปเจอพระศรีอาริย์มันก็เหลวไหลต่อไปอีก 
มันผ่านพระพุทธเจ้าเป็นจำนวนมาก 
ก็ไม่หายเหลวไหล 

ถ้าเราไม่อยากเหลวไหล 
โอกาสที่จะเจอศาสนาพุทธจริงๆ หายากมาก 
วันเวลาที่มีพระพุทธศาสนาสั้นนิดเดียวเทียบกับเวลาที่ไม่มี 
เพราะฉะนั้นในขณะนี้ถือว่าเราเป็นพวกมีบุญพอสมควร 
รีบมาต่อยอดตัวเองศึกษาปฏิบัติธรรมให้มาก 
จะศึกษาปฏิบัติธรรมต้องรู้ก่อนว่าเราปฎิบัติไปเพื่ออะไร 
ปฏิบัติธรรมะเพื่อความดับสนิทแห่งทุกข์ 
เพื่อจะพ้นทุกข์ ไม่ใช่เพื่อความร่ำรวย 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
20 ตุลาคม 2567

2567

ลงมือปฏิบัติเสียแต่วันนี้ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 20 ต.ค. 2567

เราภาวนาเรื่อยๆ 
เราก็เห็นสุขเกิดแล้วสุขก็ดับ 
ทุกข์เกิดแล้วทุกข์ก็ดับ 
กุศลเกิดแล้วกุศลก็ดับ 
อกุศล โลภ โกรธ หลงเกิดแล้วมันก็ดับ 
จิตที่ไปดูรูปเกิดแล้วก็ดับ ตรงนี้ละเอียด 

ละเอียดกว่าที่จะรู้จิตสุขจิตทุกข์จิตดีจิตชั่ว 
คือเห็นจิตมันเกิดดับทางอายตนะทั้ง 6 
จิตเกิดที่ตาดับที่ตา จิตเกิดที่หูดับที่หู 
จิตเกิดที่จมูกดับที่จมูก เกิดที่ลิ้นดับที่ลิ้น 
เกิดที่ร่างกายดับที่กาย จิตเกิดที่ใจก็ดับที่ใจ 
จิตเกิดที่ไหนก็ดับที่นั้น จิตไม่ได้มีดวงเดียว 
หัดภาวนาทีแรกเรารู้สึกจิตมีดวงเดียว
แล้วก็เที่ยวร่อนเร่ไปทางทวารทั้ง 6 คิดว่าจิตมีดวงเดียว 
ดวงนี้หลงไปดูพอรู้ทันมันก็วิ่งกลับมา 
มันหลงไปฟังพอรู้ทันมันก็วิ่งกลับมาเข้าฐาน 
เห็นจิตเหมือนตัวแมงมุม 
เดี๋ยวก็วิ่งไปข้างซ้ายเดี๋ยวก็วิ่งไปข้างขวา 
เดี๋ยวขึ้นข้างบนเดี๋ยวลงข้างล่าง 
แมงมุมมีตัวเดียววิ่งไปวิ่งมา 

พอเราภาวนาละเอียดเข้าๆ 
เราเห็นจิตเกิดที่ไหนก็ดับที่นั้น 
จิตเสวยอารมณ์อันไหนก็ดับพร้อมอารมณ์อันนั้น 
เกิดดับไปด้วยกัน มันถี่ยิบขึ้นมา 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
30 พฤศจิกายน 2567

การภาวนาที่ละเอียดเข้าไป :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 30 พ.ย. 2567

สิ่งที่สำคัญก็คือเรื่องของสติปัฏฐาน 
ถ้าเรารู้จักวิธีการปฏิบัติในสติปัฏฐาน 
อยู่ที่ไหนเราก็ทำของเราเอง 
ไม่ต้องยุ่งกับคนอื่น ไม่ต้องถามใคร 
สติปัฏฐานเป็นทางสายเดียวที่จะทำให้เราเข้าใจธรรมะ 
เข้าถึงความบริสุทธิ์หลุดพ้นได้ ไม่มีเส้นทางที่สอง 
สติปัฏฐานนั้นเราต้องพึ่งตัวเองเรียนรู้ตัวเอง 
อย่าหวังพึ่งคนอื่น อย่าหวังพึ่งกระทั่งครูบาอาจารย์ 
ต้องเดินด้วยตัวเองให้ได้ 
เราไปหาครูบาอาจารย์ ไปฟังวิธีปฏิบัติ 
รู้วิธีปฏิบัติแล้วต้องลงมือทำเอา 

อย่าทอดทิ้งการปฏิบัติ 
ให้ใจเราอยู่กับธรรมะ ธรรมะก็จะอยู่กับเรา 
ใจเราทิ้งธรรมะ ธรรมะก็ไม่อยู่กับเรา 
ไม่มีใครเป็นเพื่อนคู่ชีวิตเราได้ตลอดหรอก 
มีแต่ธรรมะเป็นเพื่อนคู่ชีวิตเราตลอด 
อยู่กับธรรมะจนวันตาย 
พระพุทธเจ้าตรัสรู้แล้วท่านบอกว่า 
ท่านมีธรรมะเป็นสรณะ 
ขนาดพระพุทธเจ้ายังเอาธรรมะเป็นสรณะเลย 
ไม่ใช่เอาคนนั้นคนนี้เป็นสรณะ 
ฉะนั้นพยายามพัฒนา รักษาศีล ทำสติปัฏฐานไป 
แล้วเราจะเข้าถึงธรรมะ

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
5 ธันวาคม 67

อยู่กับธรรมะจนวันตาย :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 5 ธ.ค. 67

ทำกรรมฐานอย่างหนึ่ง 
แล้วคอยรู้ทันความปรุงแต่งของจิต 
อย่างทำกรรมฐานไป หายใจไป พุทโธไป 
จิตหนีไปคิด เขาปรุงแต่งอะไร ปรุงแต่งอุทธัจจะ 
ความฟุ้งซ่าน รู้ว่าจิตฟุ้งซ่าน ไม่ต้องแก้ 
จิตฟุ้งซ่านรู้ว่าฟุ้งซ่าน 
อีกคนหนึ่ง ภาวนาหายใจไป 
พุทโธไป จิตหนีไปคิด ฟุ้งซ่าน 
แล้วรำคาญใจ ไม่ชอบเลย 
ทำไมมันฟุ้งนัก อยากให้มันหยุดคิด 
มันยังคิดอีก โมโหแล้ว 
มีกุกกุจจะ รำคาญใจ 
ให้รู้ว่ารำคาญ ไม่ต้องไปห้ามมัน 
รู้อย่างที่มันเป็น อย่าไปแต่งจิตให้มันดี 
ให้มันสุข ให้มันสงบ 
จิตเป็นอย่างไร รู้ว่าเป็นอย่างนั้น 
พวกปรุงแต่งจิตไม่มีอะไรมากหรอก 
ปรุงแต่งให้มันดี ให้มันสุข ให้มันสงบ 
อย่าไปแต่งมัน รู้อย่างที่มันเป็น 
แล้วเราจะเห็นจิตมันตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
7 ธันวาคม 2567

รู้จิตอย่างที่มันเป็น :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 7 ธ.ค. 2567

จิตก็เป็นธาตุอันหนึ่ง เป็นวิญญาณธาตุ 
ก็เกิดดับหมุนเวียนไป 
จิตดวงใหม่ก็ไม่ใช่ดวงเดิม 
อย่างพวกคนจำนวนมากก็คิดว่า
พวกเรามีจิตวิญญาณอยู่ 
พอเราตายแล้วจิตใจของเราดวงนี้ 
ออกจากร่างนี้ไปเข้าร่างใหม่ 
อันนี้เป็นมิจฉาทิฏฐิ 
คิดว่าจิตนี่เที่ยงจิตเป็นอมตะ เป็นมิจฉาทิฏฐิ 
ไม่รู้หรอกว่าจิตเองเกิดดับตลอดเวลา 
ถ้าเราภาวนายังไม่ละเอียดพอ 
เราก็เห็นว่าจิตมีดวงเดียว จิตอยู่กับตัวเรา 
เดี๋ยวก็วิ่งไปที่ตาแล้วก็วิ่งกลับมา 
วิ่งไปที่หูแล้วก็วิ่งกลับมา 
วิ่งไปที่จมูก ที่ลิ้น ที่กาย แล้วก็วิ่งกลับมา 
วิ่งไปคิดแล้วก็วิ่งกลับมา 
เราคิดว่าจิตมีดวงเดียว 

อันนี้เพราะสติปัญญาของเรายังไม่แก่กล้าพอ 
ต้องฝึกอีก ถ้าฝึกแล้วเราจะเห็นเลย 
จิตเกิดที่ไหนก็ดับที่นั้น 
จิตนั้นเกิดดับสืบเนื่องกันอย่างรวดเร็ว 
เกิดที่ตาก็ดับที่ตา เกิดที่หูก็ดับที่หู 
เกิดที่ใจก็ดับที่ใจ เกิดตรงไหนก็ดับตรงนั้น 
จิตที่เกิดที่ตากับจิตที่เกิดที่หูก็คนละดวงกัน 
ทำหน้าที่ได้แตกต่างกัน 
จิตที่เกิดที่ตาก็ทำหน้าที่เห็นรูป 
จิตที่เกิดที่หูทำหน้าที่ฟังเสียง 
เราจะเอาหูไปเห็นรูป มันทำไม่ได้ 
จิตมันเกิดดับทางโน้นทางนี้ในทวารทั้ง 6 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
บ้านจิตสบาย
15 ธันวาคม 2567

จิตเกิดดับหมุนเวียน :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 15 ธ.ค. 2567

ดูอย่างไรจะเห็นจิตผู้รู้ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ 
ง่ายๆ เลย ก็ดูจิตเดี๋ยวก็เป็นผู้รู้แล้วก็ดับ 
เกิดจิตดูรูป จิตดูรูปเกิดแล้วก็ดับ 
เกิดจิตผู้รู้ จิตผู้รู้แล้วก็ดับ 
เกิดจิตผู้ไปฟังเสียง จิตผู้ฟังเสียงเกิดแล้วก็ดับ 
เกิดเป็นจิตผู้รู้ จิตผู้รู้ก็ดับ เกิดเป็นจิตผู้คิด 
ได้เห็นจิตมันเกิดดับทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ 
อันนี้เราไม่ได้อาศัยการดูทางเจตสิกแล้ว 
อันนี้ละเอียดขึ้นมา เราดูผ่านอายตนะ 
เกิดดับทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ 
ถ้ารู้แจ้งเห็นจริงอย่างนี้จะวางจิต 
มันรู้ว่าจิตไม่ใช่ของดีของวิเศษ 
หลวงปู่ดูลย์ท่านเรียกว่าทำลายผู้รู้ 

เพราะผู้รู้นี้เป็นศัพท์เฉพาะ 
หมายถึงเป็นจิตที่เราพัฒนามันขึ้นมา เอามาใช้งาน 
ถึงอย่างไรวันหนึ่งเราก็ต้องปล่อยวาง 
ถ้าไม่ปล่อยวาง เราก็จะไปเกิดเป็นพระพรหม 
แล้วสูงสุดของผู้ปฏิบัติ ถ้ายังไม่วางจิต ก็จะไปเป็นพรหม 
หลวงปู่ดูลย์ท่านเคยบอกว่า 
ท่านพิจารณาแล้วนักปฏิบัติส่วนใหญ่เป็นผีใหญ่ 
ภาษาท่าน ผีใหญ่คือเป็นพรหม 
ภาวนาแล้วก็ไปเป็นพระพรหมกัน 
ต้องเดินปัญญาให้ถ่องแท้ ถึงจะเอาตัวรอดได้ 
“บุคคลถึงความบริสุทธิ์ได้ด้วยปัญญา” 
ไม่ใช่ด้วยสมาธิ สมาธิเป็นแค่เครื่องมือตัวหนึ่ง


หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
21 ธันวาคม 2567

บุคคลถึงความบริสุทธิ์ได้ด้วยปัญญา :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 21 ธ.ค. 2567

สิ่งที่ผิดก็มี 2 อันเท่านั้น 
ก่อนที่จะเข้าสู่ทางสายกลาง 
อันหนึ่งหลงไปเที่ยวแสวงหาอารมณ์ต่างๆ 
เรียกว่า กามสุขัลลิกานุโยค 
อารมณ์ต่างๆ ล้วนแต่เรื่องกามคุณอารมณ์ทั้งนั้น 
อีกอันหนึ่งเป็นอัตตกิลมถานุโยค 
เพ่งจ้องเอาไว้ ทำตัวเองให้เนิ่นช้าให้ลำบาก 
ทางสายกลางก็คือต้องไม่สุดโต่งไป 2 ฝั่งนี้ 

อันหนึ่งลืมอารมณ์กรรมฐาน 
อันหนึ่งไปเพ่งอารมณ์กรรมฐาน 2 อัน 
ถ้าลืมอารมณ์กรรมฐานแล้วเรารู้ปุ๊บ 
จิตจะทรงสัมมาสมาธิทันทีเลย 
แต่ถ้าเพ่งอารมณ์กรรมฐานอยู่ 
มันยังเพ่งต่อได้อีก รู้ว่าเพ่ง เราก็ยังเพ่งได้อีก 
ให้รู้ทันเบื้องหลังของการเพ่ง คือความโลภ 
โลภะตัวเดียวนี้ล่ะ ตัวอยากดี 
ถ้ารู้ตัวนี้ การเพ่งก็จะดับ

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
22 ธันวาคม 2567

ความสุดโต่ง 2 ฝั่ง :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 22 ธ.ค. 2567

ศีลข้อที่เสียบ่อยคือศีลข้อ 4
พูดจาที่ไม่ดีมีระดับ
อันหนึ่งพูดเท็จพูดโกหก
อันหนึ่งพูดส่อเสียด
พูดให้เขาเกลียดกันให้เขาทะเลาะกัน
ทุกวันนี้เยอะมากเลยเรื่องตัวนี้
อย่างเราไปด่าคนลงในโซเชียล
พอเริ่มด่าสักคนหนึ่ง
คนอื่นจะเข้าไปด่าด้วย ถูกกระตุ้น
เพิ่มกระแสความเกลียดชัง
ทำให้เขาขัดแย้งกันเขาแตกแยกกัน

อีกเรื่องหนึ่งก็พูดคำหยาบ
พูดคำหยาบก็ออกมาจากใจที่หยาบ
ใจที่สำรวมระวัง ไม่พูดคำหยาบ
อีกอย่างหนึ่งเรียกว่าพูดเพ้อเจ้อ
พูดโดยไม่จำเป็นต้องพูด
ทุกวันนี้พูดเพ้อเจ้อเยอะ เล่นทางโซเชียล
เล่นอินเทอร์เน็ตกันก็เขียนเล่าโน้นเล่านี้
ถ้าเราภาวนาเราจะรู้
การพูดบั่นทอนพลังของจิต
คนพูดมากๆ พลังจิตจะอ่อนลงๆ
จิตฟุ้งซ่าน แล้วเราพูดเท่าที่จำเป็น

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
28 ธันวาคม 2567

ยุคนี้ศีลข้อ 4 วิบัติมากที่สุด :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 28 ธ.ค. 2567

เราต้องเตรียมตัวให้พร้อมที่จะเผชิญทุกสิ่งทุกอย่าง
โดยการฝึกกรรมฐาน อ่านจิตตัวเองให้เป็น 
แล้วเราอยู่ในภาวะอันไหน 
สิ่งแวดล้อมทั้งหลาย ปรากฏการณ์ทั้งหลาย 
จะไม่กระเทือนเข้ามาถึงใจเรา 
จิตใจเราจะสงบจิตใจเราจะมั่นคง 
จิตใจเรามีความสุขอยู่ในตัวของตัวเอง 
ไม่ขึ้นกับฤดูกาล ดิน ฟ้า อากาศ 
ไม่ขึ้นกับระยะเวลาอะไรทั้งสิ้น 
ฝึกเอา อ่านจิตตัวเองไป 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
29 ธันวาคม 2567

พร้อมเผชิญทุกข์ด้วยการฝึกกรรมฐาน :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 29 ธ.ค. 2567

จับหลักให้แม่นๆ 
ถ้าเราต้องการทำความสงบ 
ให้น้อมจิตไปอยู่ในอารมณ์อันเดียว 
ที่มีความสุขอย่างต่อเนื่อง 
ตัวที่เป็นพระเอกในการทำสมถะ 
คืออารมณ์กรรมฐาน ที่เราถนัด 
ที่เราพอใจ อยู่แล้วสบายใจ 
ตัวนี้เป็นพระเอกคือตัวอารมณ์ 
ฉะนั้นเราก็เอาจิตเรา 
ไประลึกรู้อารมณ์อันนั้นไปเรื่อยๆ 
สงบก็ช่าง ไม่สงบก็ช่าง 
เรารู้อารมณ์ที่มีความสุขอันนั้น 
ไม่นานหรอกก็จะสงบ 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
31 ธันวาคม 2567

หลักการทำสมถกรรมฐาน :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 31 ธ.ค. 2567

จิตคือพุทธะ หลวงปู่ดูลย์ อตุโล (Full.)

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

ยุคนี้ศีลข้อ 4 วิบัติมากที่สุด :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 28 ธ.ค. 2567

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Related tracks