واقعا حافظ در زمان  سرایش این غزل چه حالی داشته ؟  قلب آدم رو چنگ میزنه به خصوص با صدای استاد بنان بزرگ 💛💛

خاندان دار ،ادم حسابي تو بودي 
وبس🥀🕊️

بیاد حسین شنبه زاده که منو با این آهنگ آشنا کرد و الان تو زندانه😭

صدای مخملی نازنین استاد بنان بزرگ

سنتی

تصنیف : سرخوشانِ مست (مرکب بیات اصفهان)
شعر : حافظ
آواز : استاد محمدرضا شجریان
تار : استاد محمدرضا لطفی

ما سرخوشان مست دل از دست داده‌ايم
همراز عشق و هم نفس جام باده‌ايم

بر ما بسي كمان ملامت كشيده‌اند
تا كار خود ز ابروي جانان گشاده‌ايم

اي گل تو دوش داغ صبوحي كشيده‌اي
ما آن شقايقيم كه با داغ زاده‌ايم

پير مغان ز توبه ما گر ملول شد
گو باده صاف كن كه به عذر ايستاده‌ايم

كار از تو مي‌رود مددي اي دليل راه
كانصاف مي‌دهيم و ز راه اوفتاده‌ايم

چون لاله مي مبين و قدح در ميان كار
اين داغ بين كه بر دل خونين نهاده‌ايم

گفتي كه حافظ اين همه رنگ و خيال چيست
نقش غلط مبين كه همان لوح ساده‌ايم

سرخوشانِ مست

Shajarian شجریان - رندان مست - مستان سلامت میکنند - مولوی

به رهی دیدم برگ خزان
پژمرده ز بیداد زمان
کز شاخه جدا بود

چو زگلشن روکرده نهان
در رهگذرش باد خزان
چون پیک بلا بود

ای برگ ستمدیده ی پاییزی
آخر تو ز گلشن ز چه بگریزی

روزی تو هم آغوش گلی بودی
دلداده و مدهوش گلی بودی

ای عاشق شیدا، دلداده ی رسوا
گویمت چرا فسرده ام

در گل نه صفایی، باشد نه وفایی
جز ستم ز دل نبرده ام

آه بار غمت در دل بنشاندم
در ره او من جان بفشاندم

تا شود نوگل گلشن و دیده شود
رفت آن گل من از دست

با خار و خسی پیوست
من ماندمو صد خار ستم

Iraj Bastami - Be Rahi Didam Barge Khazan

ترانه‌سرا: يغما گلرويى
تنظيم كننده: رضا يزدانى
آهنگساز: بابك جوانمرد

Nazanin - Babak Javanmard / نازنين جاى تو خالى - بابك جوانمرد

می ناب - استاد بنان / MEY E NAB Bannan

شعله ای سینه سوز بر تمامی وجودم زبانه میکشد و اضطرابی از حد بیرون تنیده باهراس مباداها، جانم را به آتش میکشد ، ان زمان که یک لحظه تنها یک لحظه غیر قابل تصور خود را بجای ان مادران داعداری می پندارم که با بحرا ن‌های بس عظیم در فقدان فرزندان دلبندشان روبرو بوده اند و درد استخوان سوز شکنجه،زندان و اعدام عزیزانشان را چون زحمی کشنده بر جان و روح متحمّل شده‌اند و هنوز نیز از پای ننشته اند..روان محمد و عبدلله شاد. پ. ساعد 

محمد نوری - نمیشه غصه ما رو یه لحظه تنها بذاره

نهان‌خانه دل (نوایی) بیژن بیژنی

ساز و آواز دشتستانی
آلبوم: آستان جانان
آواز: استاد شجریان
سنتور: پرویز مشکاتیان
كلام: دوبيتي های باباطاهر

----------------------------------
دلا از دست تنهايي به جونم - ز آه و ناله خود در فغونم
شوان تار از درد جدايي - كره فرياد مغز استخونم
عزيزون از غم و درد جدايي - به چشمونم نمونده روشنايي
گرفتارم به دام غربت و درد - نه يار و همدمي نه آشنايي
فلك كي بشنوه آه و فغونم - به هر گردش زنه آتش به جونم
يك عمري بگذرونم با غم و درد - به كام دل نگرده آسمونم
نميدونم دلم ديوونة كيست - اسير نرگس مستونة كيست
نميدونم دل سرگشته مو كجا ميگردد و در خونة كيست
نصيب كس نوي درد دل مو - كه بسياره غم بيحاصل مو
كسي بو از غم و دردم خبردار - كه داره مشكلي چون مشكل مو
دلي ديرم كه بهبودش نميبو - نصيحت ميكرم سودش نمي بو
به بادش مينهم، نش ميبره باد - بر آتش مينهم دودش نمي بو
بود درد مو و درمونم از دوست - بود وصل مو و هجرونم از دوست
اگه قصابم از تن واكره پوست - جدا هرگز نگرده جونم از دوست
مو آن آزرده بيخانمونم - مو آن محنتنصيب سخت جونم
مو آن سرگشته خارم در بيابون - كه هر بادي وزه پيشش دوونم
به صحرا بنگرم صحرا ته وينم - به دريا بنگرم دريا ته وينم
به هر جا بنگرم كوه و در و دشت - نشان از قامت رعنا ته وينم
مو كه افسرده حالم چون ننالم - شكسته پر و بالم چون ننالم
همه گويند فلاني ناله كم كن - ته آيي در خيالم چون ننالم
به آهي گنبد خضرا بسوجم - فلك را جمله سر تا پا بسوجم
بسوجم ار نه كارم را بساجي - چه فرمايي بساجي يا بسوجم
غم عشقت بيابون پرورم كرد - هواي بخت بي بال و پرم كرد
به مو گفتي صبوري كن صبوري - صبوري طرفه خاكي بر سرم كرد 


Saz o Avaz  Dashtestani - ساز و آواز دشتستانی

Lyrics: Tooraj Negahban
Composer: Homayoun Khorram
Vocals: Marzieh
شعر: تورج نگهبان
آهنگساز: همایون خرم

Marzieh-Nime shaban. نیمه شبان تنها

همه شب نالم چون نی که غمی دارم
دل و جان بردی اما نشدی یارم
با ما بودی بی ما رفتی
چو بوی گل به کجا رفتی؟
تنها ماندم تنها رفتی
چو کاروان رود فغانم از زمین
بر آسمان رود دور از یارم خون می بارم
فتادم از پا به ناتوانی
اسیر عشقم چنانکه دانی
رهایی از غم نمی توانم
تو چاره ای کن که می توانی
گر ز دل برآرم آهی آتش از دلم خیزد
چون ستاره از مژگانم اشک آتشین ریزد
چو کاروان رود فغانم از زمین
بر آسمان رود دور از یارم خون می بارم
نه حریفی تا با او غم دل گویم
نه امیدی در خاطر که تو را جویم
ای شادی جان، سرو روان
کز بر ما رفتی
از محفل ما، چون دل ما
سوی کجا رفتی؟
تنها ماندم، تنها رفتی
به کجایی ای غمگسار من؟
فغان زار من بشنو باز آ
از صبا حکایتی ز روزگار من بشنو باز آ
باز آ سوی رهی
چون روشنی از دیده ما رفتی
با قافله باد صبا رفتی
تنها ماندم تنها رفتی

کاروان - بنان

 تا بهار دلنشین آمده سوی چمن
ای بهار آرزو ! بر سرم سایه فکن
چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر
تا که گلباران شود کلبه‌ء ویران من
تا بهار زندگی، آمد بیا آرام جان
تا نسیم از سوی گل، آمد بیا دامن کشان
چون سپندم بر سر آتش‌نشان بنشین دمی
چون سرشکم در کنار بنشین، نشان سوز نهان

تا بهار دلنشین آمده سوی چمن
ای بهار آرزو! بر سرم سایه فکن
چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر
تا که گلباران شود کلبهء ویران من
بازآ ببین در حیرتم، بشکن سکوت خلوتم
چون لاله صحرا ببین، در چهره داغ حسرتم
ای روی تو آئینه‌ام، عشقت غم دیرینه‌ام
بازآ چو گل در این بهار، سر را بنه بر سینه‌ام 

استاد بنان _ ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن

شعری از سیاوش کسرایی 
http://www.songsdaily.com/blogs/songsdaily/archives/2006/01/post_63.html

به من گفتی که دل دریا کن ای دوست

آهنگ به قربان خم زلف سیاهت محمدرضا شجریان آلبوم یاد ایام
خواننده: محمدرضا شجریان |
به قربون خم زلف سیاهت
فدای عارض مانند ماهت
ببردی دین فائز را به غارت
تو ماهی، خیل مژگانها سپاهت
خودم اینجا دلم در پیش دلبر
خدایا این سفر کی می‌رسد سر
خدایا کن سفر آسون به فائز
که بیند بار دیگر روی دلبر 
تو دوری از برم، دل در برم نیست
هوای دیگری اندر سرم نیست
به جان دلبرم از هر دو عالم
تمنای دگر جز دلبرم نیست


آی بقربون خم زلف سیاهت - تصنیفی از استاد محمد رضا شجریان

به جان جمله ی مستان که مستم همایون1

کلام: اسماعیل نواب صفا | آهنگساز: حسینعلی ملاح | آلبوم: رویای هستی

www.facebook.com/delnavazan.playlist

هستی چه بود، قصهٔ پر رنج و ملالی
کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی
ای هستی من و مستی تو افسانه‌ای غم افزا
کو فرصتی که تا لذتی بریم از شب وصالی
ز هستی، نصیبم بود درد بی نهایت
چنان نی، ندارم سر شکوه و شکایت
چرایی غمین، اقامت گزین به درگاه می‌فروشان
گریز از محن، چو من ساغری بزن، ساغری بنوشان

ای دل چه ز جانم خواهی، ای غم، ز چه جانم کاهی
ترسم که جهانی سوزد از دل، چو بر آرم آهی
به دلم نه هوس نه تمنا باشد، چه کنم که جهان همه رویا باشد
بگذر ز جهان همچون من، افشان به جهانی دامن
بزمم سیه، اما سازد جمع دگران را روشن

به تصریح همسر بنان، او بهترین اثر خود را « حالا چرا» و «کاروان» می دانست و می گفت: «کاروان را برای بعد از مرگم خوانده ام». در سالهای پایانی عمر خویش، دلبستگی عجیبی به ترانه ی « رویای هستی» پیدا کرده بود تا آنجا که به طور دائم و مکرر به این ترانه خود گوش می‌داده‌ و با این آهنگ می گریست.

می ناب - استاد بنان / MEY E NAB Bannan

Diako.hesami

Recent comments

summit

nature

nature

Reza

Related tracks