بهناز

harf

سایه شاعر معاصر

...دوازده سال دارم و دوازده هزار بار بیش از وسعت قلب و روح کوچکم عاشقم...


قسمتی از فیلم درخت گلابی ساخته داریوش مهرجویی
بر اساس داستانی از گلی ترقی

درخت گلابی-Derakhte Golabi

"از چکاوک ها”
(Az Chakavakha)
Music: Ricci Broomandan
Lyrics: Shafiei Kadkani
------------------------------------------
Ricci Broomandan(Setar, Vocals, percussions) 
Ali Kamali: Mix & Mastering
--------------------------------
Facebook fan page:
facebook.com/riccibroomandanmusic
---------------------------

Ricci Broomandan| Az Chakavakha | از چکاوک ها

"بی‌تابم آنچنان که درختان برای باد، یا کودکان خفته به گهواره تاب را"

Ricci Broomandan: Setar



Ricci Broomandan|شب، ارغوانی

Music: Ricci Broomandan
Lyrics: Fereydoun Moshiri (فريدون مشيرى)
Simone Baron: Accordion
Soroush Fakhri yazdi: Zarb
Ricci Broomandan: composition, setar, vocals
------------------------------------------
facebook.com/riccibroomandanmusic
https://www.instagram.com/riccibroomandan/
---------------------------


Ricci Broomandan|شهرِ باران خورده

نام قطعه: درنگ  / آلبوم‌: آفتاب‌های همیشه 
شعر :احمد شاملو
دکلمه: آیدا سرکیسیان
آهنگ‌ساز: سعید سالاری‌منش و محمدرضا اصغری


کیستی که من
این‌گونه
به اعتماد
نام خود را
با تو می‌گویم
کلید خانه‌ام را
در دست‌ات می‌گذارم
نان شادی‌هایم را
با تو قسمت می‌کنم
به کنارت می‌نشینم و
بر زانوی تو
این‌چنین آرام
به خواب می‌روم؟
کیستی که من
این‌گونه
به جِد
در دیار رویاهای خویش
با تو درنگ می‌کنم؟

نام قطعه: درنگ  / آلبوم‌: آفتاب‌های همیشه

Fourth Portrait

پیکر چهارم/ شبانه‌ی لیلی به بازخوانی‌ی قیس
در آن دقیقه‌ی برج
قسم می‌خورم
عاشق چشمی نبوده‌ام

اتود روی هفت‌پیکرِ اردبیلی

در کشیدگی‌ی فراق
ملال کلمه را
به ضرب سکوت گرفت

Fourth Portrait | پیکر چهارم

Nostalgia | تاسیان

Karlsen,Barahani,AmirMaleki


رثای غزاله



لا
حالی که به نخجیر آیی از کشمیر
شالی از دریا آیی با
حالی که به آن گودی بی ما آیی
و سیاه آیی خوابایی از مخفیدر
حالی که ندانی که نمی‌دانی نه، دانی می‌دانی
با آن لب بالا برگشته بالا
لالا لالا تو غزاله لا
حالی که تو بازوها را خالی کردی از خیل سودا
برگشتی به زبانِ پیش از بودنِ خود لا
با سینه‌ی مغروری مفرد سرشاری از خود بی شیرازه لا لالا لا
«گِریم تا او نکشاند خود را
ما را بکشد خود را نکشاند»
این را یک زنکودکِ عاشق پیش از خود مرگیدنِ او می‌گفت
حالی که بجنباند به بیابان سر را گورآهو
که ببوساند خود را به فضای پوشان
که بیندازد دنیا را شرقی در مخفیدر
نه، دانی می‌دانی تو غزاله لا
خوابی و بخوابی خوابی و بخوانی دربردر
اویانم دنیا را تا زیبا شد
بِتوام خود را تا حدِ نمنیدن
لالایم تا مرز خود ــ مرگیدن
که شوم کفنش
و زنیدن را طلبم
بتِ چینی خفته در پرده
که خراسانِ ابروهایش آمودریا را دربردر
حالی که مویم نیمه‌ی آن مینیاتور بی عاشقه را مویم لا
خشک آید آن جنگل که تو را از خود ناویزدها
خشک آید! نیمه‌ی آن بی عاشقه را لا حالا مویم
معشوقه در گودی آن شانه‌ی خوابآور و خرابآباد
طاوسی روی آور
محزونه‌ی ذیلِ ناهیدِ باران
بالا بالا
بارانِ بالا
و بلایی مشتق از شقه‌ی شاعر و کفن در وا
به نخفتن گفته آری و جهان را اما خفته آن‌جا‌ در مخفیدر
حالا به مصاف آید با مور آن‌جا آن میلاوِ رودکی‌ی ریگِ آمودریا
و زبانش میلاویه از او و سه بوس از آن سبزه با لب‌های بی چشمِ شاعر
لالا
تو غزاله لا
لالا
مویم لا بی صاحبِ «شب‌های تهران» را
و نگفتن را گویم گفتن را که نگفتن را گفتن لا
و زنیدن را طلبم
اویانم دنیا را تا زیباشد
نمنم از از
از از نمنم ای «راحله»ی «گردوشکنان»، گویم با باتو بی از
و جلوتر نروم
طاهر شدنت را نتوانم دیدن زیرزمینی شدنت را نتوانم
و بیایم این زیرزمین
که هسته‌ی خرما را برمی‌گیریم
و مغز گردو را در خرما می‌کاریم
طاووسی روی آور در مغز گردو در خرما لا لا
گیسو از روی پیشانی با انگشتی خونین به کنار
و طراوت غوغا تو غزاله
لا لا لا

@https://soundcloud.com/farnaz-hashemnia

/لالا لالا تو غزاله لا  /براهنی

رضا براهنی - محمد مختاری-Simon

آدمیزاد خیک ماست نیست

DialogueBox;

DialogueBox - Episode 39

دیالوگ باکس،
پادکست سینما، ادبیات، موسیقی
تهیه کننده: مهدی ستوده