İÇİMDEN ŞU ZALİM ŞÜPHEYİ KALDIR YA KENDİN GEL YA BENİ ORAYA ALDIR
İSMET ÖZEL
1975

eser; İsmet Özel
seslendiren; İsmet Özel

Ağzının bir kıvrımından cesaret bularak
ter yürekte susayışlar yaratan yağmurlara açıldım
kalmışsa tomurcuklar önünde sendeleyen çocuklar
kalmışsa bir kaç ısrar ölümle yarışacak
onların yardımıyla dünyamıza acıdım. 

Dünya. Çıplak omuzlar üzerinde duran.
Herkes alışkın dölyatağı bersalarla ağulanmış bir dünyaya
Benimse dar
çünkü dargın havsalamın
gücü yok bazı şeyleri taşımaya.
Önce kalbim lanete çarpa çarpa gümrah
sonra kalbim gümrah ırmakları tanımaktan kaygulu
sakın Styks sularının heyulası sanmayın
er gövdesinde dolaşan bulutun simyası bu,
biraz üzgün ve Ömer öfkesinde biraz
öyle hisab katındayım ki katlim savcılardan sorulmaz
ne kireç badanalı evlerde doğmuş olmak
ne ellerin hırsla yaban tutuşu
ne fabrikalarda biteviye üretilmekte olan kahır
dev iştihasıyla bende kabaran aşkı
yetmez karşılamaya.
İnsanlar
hangi dünyaya kulak kesilmişse öbürüne sağır
o ferah ve delişmen birçok alınlarda
betondan tanrılara kulluğun zırhı vardır
çelik teller ve baruttan çatılınca iskeletim
şakaklarıma dayanınca güneş
can çekişen bir sansar edasıyla
uğultudan farkedilmez olunca konuştuğum
kadınların sahiden doğurduğuna
toprağın da sürüldüğüne inanmıyorum
nicedir kavrayamam haller içinde halim
demiri bir hecenin sıcağında eriyor iken gördüm
bir somunu bölünce silkinen gökyüzünü
su içtiğim tas bana merhaba dedi, duydum
duydum yağmurların gövdemden ağdığını.

Sen ol küçük bir kıvrımdan, bir heceden
aşk için bir vaha değil aşka otağ yaratan
sen ol zihnimde yüzen dağınık şarkıları
bir harfin başlattığı yangın ile söndür
beni bir ses sahibi kıl, kefarete hazırım
öyle mahzun
ki hüzün ciltlerinde adına rastlanmasın.

İsmet Özel - İçimden Şu Zalim Şüpheyi Kaldır Ya Sen Gel Ya Beni Oraya Aldır  (Kendi Sesinden)

"Annelerin ideolojileri yoktur, merhametleri vardır."
Seslendiren: Yavuz erdem

Mustafa Akar - Orta Dünya İlmihali

GÜNLERDEN
EDİP CANSEVER

eser; Edip Cansever
seslendiren; Eser Gökay

Evet evet 
Doğrusu bilmiyorum 
Dalıp dalıp gidiyorum böyle 
Dalıp dalıp gidiyorum ve dalgınlığımda bir kent 
Bir duvar ,bir sen ,duruşunda güz özellikleri 
Dostlar,bütün dostlar içerde. 

Bir kent mi,bir yüz mü,binlerce yüz mü,bir kent mi 
Beyaz mı,daha mı beyaz,o kadar çok mu beyaz 
Bütün bunları kendime bir adres gibi sorup 
Hüznüme kalbime,soğuğuma 
Gelecekten arta kalan bir mutluyum. 

Ben gelecekten korka korka dönen bir mutluyum 
Dünyanın bu küçük sesini işit 
Bak bir dalı,bir örtüyü,bir denizi tutan ellerime 
Nanelerden,ıtırlardan,ıhlamurlardan gelen 
Anlayamadığın sevgililik 
Var ya 
Yani uzaktan yüzünü bile seçemediğin birinin 
Adı en sevdiğin şairin adıyken. 

Soruyorsun bir de 
Gülüyorsun,gül ya neden gülmeyeceksin 
Ağlayacaksan ağla işte 
Bir gülüp bir ağlayacaksan böyle sen 
Soyulmuş bir dilim ayva yetişiyor gözlerime 
Kaynamış suda pembeleşirken. 
Kederlerde bütün yüzler birleşir 
Ve unutma gereklidir 
Bir başka bakışında da gökyüzleri vardır,düz 
Kuş sürüleri vardır,eğri 
Bir sana bir ayak bileklerine bakanların dünyası da vardır ki 
İster kıyıları çekine çekine döven sulara benzet 
İster ağır ağır yanan yaprak kümelerine 
Anlıyor musun 
Anlıyorsun elbette 
Ne yaparsan yap yürürlüktedir yetinmezlik. 

Maviyi soruyordun,gözlerimden yüzüme yayılan maviyi mi 
Bir renk değildir mavi huydur bende 
Ve benim yetinmezliğimdir 
Ve herkesin yetinmezliğidir belki 
Denecektir ki bir süre 
Ve denenecektir 
Bir akşamüstünü düşünmek bir akşamüstününü düşünmekten başka nedir ki. 

Gelecek utanarak dönen bir sevinçliyim 
Ya sizler 
Ey sırasını beklemeden gelen akşamüstleri .

Edip Cansever - Günlerden

Mutsuza Kim Bakacak

iki sigaram kaldı bu gece için maviş anne
iki muhabbet kuşum.
iki kendim varmış maviş anne
Biri benmişim, biri mutsuz
Ben ölürsem maviş anne, mutsuza kim bakacak?
Dünyaya bile bir dünya anne lazım.
Biri sen ol maviş anne, biri ben.
Dünyanın bütün sabahlarına iki bilet al da
birlikte gidelim maviş anne
Bana da kendi serüvenimden bir yer ayırt,
Şefkate söyle o da gelsin.
Özledim onu, o da gelsin saçlarıma dokunsun
Bilir misin, büyüler bile ninniyle büyür
Temiz kokan pazen gecelikler, şehriye çorbası...
Hepsi, hepsi ninniyle büyür.
Bilir misin maviş anne?
Ben çekildiğim her fotoğrafta
Defolu bir kelebek gibi çıkarım.
Mavi kareli gömleğiyle hatırladıkça babamı
Kırpıp kırpıp fotoğrafları, döküyorum başımdan aşağı
Sanırım ben assolist oldum maviş anne
Şimdi mutluyum
Geçmişini mi yok ettin kızım diye soran
Bir babadan kurtuluşumu kutluyorum
Babama söyle, o gelmesin maviş anne
Birileri mutsuzsa, mutsuzlara nergis yolla,
Bir kırmızı battaniye,
onlara bir mutluluk çadırı yolla
sonra belki, ben de gelirim
Kuşlarımı da bırakayım gitsinler
Dışarıda ölürler mi sence
Postacı mektup bile getirmezse onlardan
Ben bir anne gibi ağlarım sonra
Bırakmayayım, gitmesinler bari maviş anne
Ölürler yazık dışarıda!
Onlar birer yıldız olursa
Biri mavi, biri yeşil
Ben onlara bakarım maviş anne.
Kalbimi de büyüttüm sonunda
Artık bazen gözlerime tırmanıp bakıyor sokağa
Kirpiklerime tutunuyor, o ince parmaklıklara
Öyle çok büyüdü yani, görsen şaşarsın.
Kalbim sanırım büyüyünce
Sokaklarda ağlayan biri olacak
Rezillik yani maviş anne!
Kalbim komik kaçacak
Kaçmaması için sen en iyisi kalbime de
Benim serüvenimden bir yer ayırt
Aman, mutsuz bir yer olmasın!
iki sigaram kaldı bu gece için
Yüzyıl yetecek çocukluğum,
iki muhabbet kuşum,
Biraz da ateşim var.
Dua ediyorum ateşe
Vazgeçsin diye beni yakmaktan bu gece
Dünyanın bütün sabahları için iki bilet al maviş anne
Aman umutsuz bir yer olmasın!
iki kendim varmış maviş anne
Biri benmişim biri mutsuz
Ben ölürsem maviş anne, mutsuz için
Dünyanın bütün sabahlarına bir bilet al.
Ben ölürsem mutsuza iyi bak!

Şiir: Didem Madak
Yorum: Eser Gökay

Didem Madak - Mutsuza Kim Bakacak

Kar da yağmıyor ki bir gece vakti dostu uyandıralım

İsmet Özel - Karlı Bir Gece Vakti Bir Dostu Uyandırmak

https://twitter.com/ahmuhsinunluu
Dinleyin ey vakti duymak doruğuna varanlar 
Falları grafiklerde bakılanlar siz de işitin.. 
Külden martı doğuran odalıklar 
Ve kahyalar 
Kara pıhtılarıyla damgalanmış veznelerde dili 
Şehvetsiz çilingirler, yaltak çerçiler 
Celepler ki sıvışık, natırlar ki nadan 
Ey hayat rengini sazendelik sanan 
Yırtlaz kalabalık! 
Dinleyin bendeki kırgın ikindiyi, 
Hepiniz kulak verin. 

Güneşin 
Koskoca beldeye suskunluk yaygısını serdiği 
Yazlar yok 
Yok artık altında suskun yolları saklı tutan 
Karla örtülmüş kırların kışı 
Gitti giden, yerine gelmedi başka biri 
Orada 
Duyumsatmadı kendini hiçlik bile 
Belli ki son yüzyılımız göğsümüzden 
Varla yok harman eden sesi uçursak 
Diye bize verildi 
Yetti bir yüzyıl böcekler ve otlarda 
Soluyuş izlerimiz silmek için 

Ne yesek 
Lokmaya vurulur gibi değil 
Yuduma gelmiyor içtiklerimiz 
Dernekler toplanıyor dışta tutmak için 
Kanat vuruşlarını yumuşak tutan etkeni 
Utançlı sessizliği tanımaz kalemlerle 
Kapanıyor bilanço 
Top mermisi, kör testere 
Defalarca boyanmış çaput parçaları 
Sıkıştırdık günlerimiz arasına ki 
Serazat kahkahalar atalım 
Yapmacıktan nefretimiz 
Sebep olsun kavgamıza 
Bekleyiş arzından kovsunlar bizi 
Ne yemen biraz öncemiz diyelim 
Ne biraz sonramız meksika 

Canı pek bir dünya son yüzyılda yaşadığımız 
Yüzü perdahla kavi, peçesi paramparça 
Üstü başı kükürtlü bu dünyadan 
Kancıklık 
Sıçradı çevirdiğimiz sayfalara 
Artık kimse bize haber vermeyecek 
Hemen şu tepenin ardında 
Saldırmaya hazır ve müsellah 
Bir düşman taburu durduğunu 
Çünkü gerçekten yok 
Böyle bir ordu 
Bir düşmanımız kaldı 
Kendi 
Dudaklarımız 
Arasında. 

Biliyoruz günden güne çopurlaşan yer yuvarlağında 
Bizleri yan çizen birer hemşehri haline sokan nedir 
Çırpını çırpını giden atlardan indik 
Girmek için patavatsız yurttaşlar sırasına 
Zihnimiz, acizlerin şikayetleri sığacak kadar 
Kanırtılırken ses etmedik 
Öcümüz alınacak korkusuyla irkildik 
Kaldıysa bir soru içimizde 
O da birşey: 
Nerdedir yerle gök arasındaki ulak, 
Nerde biz? . 

Kimseden bir işaret gelmeyecek 
Bir melek kimsenin alnını sıvazlamazsa 
Söylemez size kimse dünyadaki ömrü boyunca 
Hiçbir insana yan bakışı olmayan kimdi 
Kimdi yan gözle bakmadı kır çiçeklerine bile 
Öğretmek için cephe nedir 
Kıyam etti 
Torunu kucağında 
Dönünce bütün gövdesiyle döndü 
Bir bu anlaşılsaydı son yüzyılda 
Bir bilinebilseydi 
Nedir veche.. 

Dinleyin ey vakti duymak doruğuna varanlar 
Sıyırın kahkaha sırçasını cildinizden 
Omzunuzdan vaveyla heybesini atın 
Boşa çıksın reislerin, kahinlerin, şairlerin kuvveti 
Güler yüzlü olmak neydi onu hatırlayın 
Neydi söğüt gölgesinde gülümsemek 
Ağız dolusu gülmeden taşlıkta...

İsmet Özel - Naat & Eleni Karaindrou - Ulysses' Gaze - Deus Ex Machina

Sen Şiir Sanıyorsun Kan Geliyor Ağzından - Süleyman Çobanoğlu

ben zaten

Şiir: Ahmet Telli
Seslendiren: Beyti Engin
Müzik: Grup Yorum

Gidersen - Ahmet Telli www.beytiengin.com

karahisar kalesi | cengiz özkan

Resulullahla Benim Aramdaki Farklar - Ah Muhsin Ünlü - Seslendiren Beyti Engin

Şiirleri, devletin ve tabiatın ortak unutuşuna maruz kalan, köyden göçme şehirli, kendince şiir yorumcusu ve elbette yeterince ölümlü hatta sigaralı ve çaylı Eser Gökay seslendirmektedir.....

İsmet Özel - İçimden Şu Zalim Şüpheyi Kaldır Ya Sen Gel Ya Beni Oraya Aldır (Kendi Sesinden)

dur biraz dusuneyim