Name: Blue Cold Room by Ehsan Forouzideh in podcast
Duration: 30 min 16 s
Description: دیالوگ باکس - اتاق سرد آبی

بسیار زیبا و دل نواز ، دارم خودم را دوباره میشنوم ...

کسی اهنگ بک گراند اینو داره؟!

Shabet bekheir khorshid khanom mahe asemon bala boland sarve ghashand shab bekheor senobar ghamgin ke mano yadet rafte shabet bekheir jane jahan arom bekhab halet khosh bashe bekhande cheshmat vase mam hamin axet base gore pedare hale teshne ma

مرا دفن كن ميان دو بوسه

آدم دلش نمیاد چشم برداره از نگاه کردن تو:)

میخوابی هی میخوام نگاه کنم بیدار میشی میگی نگاه نکن دیوونه میگم تو خواستی دیوونت باشم گفتی که دیوانه نه ای لایق این خانه نه ایی رفتمو دیوانه شدم

اگر به دکلمه و پادکست، دیالوگ و داستان های اپیزودی و تلفیق هنرها به شکلی منحصر بفرد و خاص علاقه مندید … رادیو بینش را دنبال کنید . 🙏🏼💚👁️

خواب بد نبینی دورت بگردم

podcast

Adame Ghabli

Adame Ghabli - Shadan

برای نیکا
⁧#نیکا_شاکرمی⁩
⁧#مهسا_امينی⁩
⁧#اعتصابات_سراسری⁩ 
⁦#Oplran⁩

Nika

Nika (feat. Mohammad Reza Shajarian)

Apple Music

Nika (feat. Mohammadreza Shajarian)

Rehearsing  -   Recorded on iPhone
Original song by Sima Bina

Shah Sanam | Sepideh Vahidi

www.facebook.com/majidkazemifanpage
Music & Arrangement: Majid Kazemi
Lyrics: Ali Abdolrezaei

این کجا و آن کجا (آلبوم آدرنالیسم) - مجید کاظمی

کارگر در زیر بار و دخترک هم زیر یار
هر دو نالانند اما این کجا و آن کجا
تك منارى اصفهان و تك منارى لاى پا
هر دو جنبانند اما این کجا و آن کجا
خانه ای بالای شهر و زاغه ای در شهرنو
هر دو تهرانند اما این کجا و آن کجا
این یکی میلاد و برج زهرماری توی بیت
هر دو بی مانند اما این کجا و آن کجا
*
بند تنبان عزيز و کرست لیدى گاگا
هردو چسبانند اما این کجا و آن کجا
لعبتی با لامپ و آقا زاده ای هم پشت بنز
هر دو می رانند اما این کجا و آن کجا
***
امتی درس شما را، ملتی هم دست تان
هر دو می خوانند اما این کجا و آن کجا
كودكی پيچيده در قنداق و ملا در وطن
هردو می رینند اما این کجا و آن کجا
*
کودکی دائم گرسنه، روضه خوانی بی خدا
هر دو گریانند اما این کجا و آن کجا
دختری در سنگسار و دختری با سیخ و سنگ
هر دو عریانند اما این کجا و آن کجا

بی خدایی از خود و ملای بیخود از خدا
هر دو می دانند اما این کجا و آن کجا
صد ندا در خون و گردانی بسیجی روی کون
هر دو غلتانند اما این کجا و آن کجا
*
دستهایی پر ز چین و خوشه چینی مال چین
هر دو می چینند اما این کجا و آن کجا
هم حکیمِ توس، هم بالاترین آقای بیت
از خراسانند اما این کجا و آن کجا
***
امتی درس شما را، ملتی هم دست تان
هر دو می خوانند اما این کجا و آن کجا
كودكی پيچيده در قنداق و ملا در وطن
هردو می رینند اما این کجا و آن کجا

Itunes 

In Koja O An Koja

دیالوگ باکس - اتاق سرد آبی

DialogueBox;

Blue Cold Room

Akharin Name

فروغ‌الزمان فرخزاد (زادۀ ۸ دی[۱]، ۱۳۱۳ - درگذشته ۲۴ بهمن، ۱۳۴۵) شاعر معاصر ایرانی است. وی پنج دفتر شعر منتشر کرد که از نمونه‌های قابل توجه شعر معاصر فارسی هستند. فروغ فرخزاد در ۳۲ سالگی بر اثر تصادف اتومبیل درگذشت. فروغ با مجموعه‌های «اسیر»، «دیوار» و «عصیان» در قالب شعر نیمایی کار خود را آغاز کرد. سپس آشنایی با ابراهیم گلستان نویسنده و فیلمساز سرشناس ایرانی و همکاری با او، موجب تحول فکری و ادبی در فروغ شد. وی در بازگشت دوباره به شعر، با انتشار مجموعه «تولدی دیگر» تحسین گسترده‌ای را برانگیخت، سپس مجموعه «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» را منتشر کرد تا جایگاه خود را در شعر معاصر ایران به عنوان شاعری بزرگ تثبیت نماید. بعد از نیما یوشیج فروغ، در کنار احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث و سهراب سپهری از پیشگامان شعر معاصر فارسی است. نمونه‌های برجسته و اوج شعر نوی فارسی در آثار فروغ و شاملو پدیدار گردید.

و این منم
زنی تنها
در آستانه فصلی سرد
در ابتدای درک هستی آلوده ی زمین
و یأس ساده و غمناک اسمان
و ناتوانی این دستهای سیمانی
 
زمان گذشت
زمان گذشت و ساعت چهار بار نواخت
 ساعت چهار بار نواخت
امروز روز اول دی ماه است
من راز فصلها را میدانم
و حرف لحظه ها را میفهمم
نجات دهنده در گور خفته است
و خاک ، خاک پذیرنده
اشارتیست به آرامش
 
زمان گذشت و ساعت چهار بار نواخت
  
در کوچه باد میآمد
در کوچه باد میآمد
و من به جفت گیری گلها میاندیشم
به غنچه هایی با ساقهای لاغر کم خون
و این زمان خسته ی مسلول
و مردی از کنار درختان خیس می گذرد
مردی که رشته های آبی رگهایش
مانند مارهای مرده از دو سوی گلو گاهش
بالا خزیده اند و در شقیقه های منقلبش آن هجای خونین را
تکرار می کنند
-سلام
- سلام
و من به جفت گیری گل ها میاندیشم
 
در آستانه فصلی سرد
در محفل عزای آینه ها
و اجتماع سوگوار تجربه های پریده رنگ
و این غروب بارور شده از دانش سکوت
چگونه می شود به آن کسی که میرود اینسان
صبور ،
سنگین ،
سرگردان .
فرمان ایست داد .
چگونه می شود به مرد گفت که او زنده نیست ، او هیچوقت
زنده نبوده است.
  
در کوچه باد میاید
کلاغهای منفرد انزوا
در باغهای پیر کسالت میچرخند
و نردبام
چه ارتفاع حقیری دارد.
  
آنها ساده لوحی یک قلب را
با خود به قصر قصه ها بردند
و اکنون دیگر
دیگر چگونه یک نفر به رقص بر خواهد خاست
و گیسوان کودکیش را
در آبهای جاری خواهد رخت
و سیب را که سرانجام چیده است و بوییده است
در زیر پالگد خواهد کرد؟
 
ای یار ، ای یگانه ترین یار
چه ابرهای سیاهی در انتظار روز میهمانی خورشیدند
 
 
انگار در مسیری از تجسم پرواز بود که یکروز آن پرنده ها
نمایان شدند
انگار از خطوط سبز تخیل بودند
آن برگ های تازه که در شهوت نسیم نفس میزدند
انگار
آن شعله های بنفش که در ذهن پاک پنجره ها میسوخت
چیزی بجز تصور معصومی از چراغ نبود .
  
در کوچه ها باد میامد
این ابتدای ویرانیست آن روز هم که د ست های تو ویران شد
باد میآمد
ستاره های عزیز
ستاره های مقوایی عزیز
وقتی در آسمان ، دروغ وزیدن میگیرد
دیگر چگونه می شود به سوره های رسولان سر شکسته پناه
آورد ؟
ما مثل مرده های هزاران هزار ساله به هم میرسیم و آنگاه
خورشید بر تباهی اجاد ما قضاوت خواهد کرد.
 
 من سردم است
من سردم است و انگار هیچوقت گرم نخواهم شد
ای یار ای یگانه ترین یار " آن شراب مگر چند ساله بود ؟ "
نگاه کن که در اینجا
زمان چه وزنی دارد
و ماهیان چگونه گوشت های مرا میجوند
چرا مرا همیشه در ته دریا نگاه میداری ؟
 
من سردم است و میدانم که از تمامی   اوهام سرخ یک شقایق وحشی
ز چند قطره خون
چیزی بجا نخواهد ماند .
خطوط را رها خواهم کرد
و همچنین   شمارش اعداد را رها خواهم کرد
و از میان شکل های هندسی محدود
به پهنه های حسی وسعت چناه خواهم برد
من عریانم ، عریانم ، عریانم
مثل سکوت های میان کلام های محبت عریانم
و زخم های من همه از عشق است
از عشق ، عشق ، عشق .
من این جزیره ی  سرگردان را
از انقلاب اقیانوس
و انفجار کوه گذر داده ام
و تکه  تکه شدن ، راز آن وجود متحدی بود
 که از حقیرترین ذره هایش آفتاب به دنیا آمد .
 
سلام ای شب معصوم !
 سلام ای شبی که چشم های  گرگ های بیابان را  
به حفره های استخوانی ایمان  و اعتماد بدل میکنی
ودر کنار جویبارهای تو ، ارواح بیدها
ارواح مهربان تبرها را میبویند
من از جهان بی تفاوتی فکرها و حرف ها و صداها میآیم
و این جهان به لانه ی ماران مانند است
و این جهان پر از صدای حرکت پاهای مردمیست
که همچنان که ترا میبوسند
در ذهن خود طناب دار ترا میبافند
 
سلام ای شب معصوم  
میان پنجره و دیدن
 همیشه فاصله ایست
چرا نگاه نکردم ؟
مانند آن زمانی که مردی از کنار درختان خیس گذر میکرد  
  
 
چرا نگاه نکردم ؟
انگار مادرم گریسته بود آن شب
آن شب که من به درد رسیدم و نطفه شکل گرفت
آن شب که من عروس خوشه های اقاقی شدم
آن شب که اصفهان پر از طنین کاشی آبی بود ،
و آن کسی که نیمه ی من بود ، به درون نطفه ی من بازگشته بود
 
و من در آینه میدیدش
که مثل آینه پاکیزه بود و روشن بود
و ناگهان صدایم کرد
 و من عروس خوشه های اقاقی شدم . . .
 
.انگار مادرم گریسته بود آن شب
چه روشنایی بیهوده ای در این دریچه مسدود سر کشید
چرا نگاه نکردم ؟
تمام لحظه های سعادت میدانستند
که دستهای تو ویران خواهد شد
و من نگاه نکردم
تا آن زمان که پنجره ی ساعت
گشوده شد و آن قناری غمگین چهار بار نواخت
چهار بار نواخت
و من به ان زن کوچک بر خوردم
که چشمهایش ، مانند لانه های خالی سیمرغان بودند
و آنچنان که در تحرک رانهایش میرفت
گویی بکارت رؤیای پرشکوه مرا
 با خود بسوی بستر میبرد
 
 آیا دوباره گیسوانم را در باد شانه خواهم زد ؟
آیا دوباره باغچه ها را بنفشه خواهم کاشت ؟
و شمعدانی ها را
در آسمان پشت پنجره خواهم گذاشت ؟
آیا دوباره روی لیوان ها خواهم رقصید ؟
آیا دوباره زنگ در مرا بسوی انتظار صدا خواهد برد ؟
به مادرم گفتم : " دیگر تمام شد "
گفتم :" همیشه پیش از آنکه فکر کنی اتفاق میافتد
باید برای روزنامه تسلیتی بفرستیم "
 
 انسان پوک
انسان پوک پر از اعتماد
نگاه کن که دندانهایش
چگونه وقت جویدن سرود میخوانند
و چشمهایش
چگونه وقت خیره شدن میدرند
و او چگونه از کنار درختان خیس میگذرد :
صبور ،
سنگین ،
سرگردان . . .
 
 در ساعت  چهار
در لحظه ای که رشته های آبی رگهایش
مانند مارهای مرده از دو سوی گلوگاهش
بالا خزیده اند
و در شقیقه های منقلبش ان هجای خونین را
تکرارمی کند
سلام
سلام
 
آیا تو
هرگز آن چهار لاله ی آبی را
بوییده ای ؟
 زمان گذشت
زمان گذشت و شب روی شاخه های لخت اقاقی افتاد
شب پشت شیشیه های پنجره سر میخورد
و با زبان سردش
ته مانده های روز رفته را به درون میکشد
 
 من از کجا میآیم ؟
من از کجا میآیم ؟
که اینچنین به بوی شب آغشته ام ؟
هنوز خاک مزارش تازه ست
مزار آن دو دست سبز جوان را میگویم......
 
چه مهربان بودی ای یار ، ای یگانه ترین یار
چه مهربان بودی وقتی دروغ میگفتی
چه مهربان بودی وقتی که پلک های آینه ها را میبستی
و چلچراغها را
از ساق های سیمی میچیدی
و در سیاهی ظالم مرا بسوی چراگاه عشق میبردی
تا آن بخار گیج که دنباله ی حریق عطش بود بر چمن خواب می نشست

و آن ستاره ها مقوایی
به گرد لایتناهی میچرخیدند .
چرا کلام را به صدا گفتند؟
چرا نگاه را به خانه ی دیدار میهمان کردند !
چرا نوازش را
به حجب گیسوان باکرگی بردند؟
نگاه کن که در اینجا
چگونه جان آن کسی که با کلام سخن گفت
و با نگاه نواخت
و با نوازش از رمیدن آرامید
به تیرهای توهم
 مصلوب گشته است
و به جای پنج شاخه ی انگشتهای تو
که مثل پنج حرف حقیقت بودند
 چگونه روی گونه او مانده ست
 
 
 
سکوت چیست ، چیست ، ای یگانه ترین یار ؟
سکوت چیست بجز حرفهای ناگفته
من از گفتن میمانم ، اما زبان گنجشکان
زبان زندگی جمله های جاری جشن طبیعتست .
زبان گنجشکان یعنی : بهار . برگ . بهار .
زبان گنجشکان یعنی : نسیم . عطر . نسیم
زبان گنجشکان در کارخانه میمیرد .
 
 
 
 این کیست این کسی که روی جاده ی ابدیت
بسوی لحظه توحید میرود
و ساعت همیشگیش را
با منطق ریاضی تفریقها و تفرقه ها کوک میکند .
این کیست این کسی که بانگ خروسان را
آغاز قلب روز نمیداند
آغز بوی ناشتایی میداند
این کیست این کسی که تاج عشق به سر دارد
و در میان جامه های عروسی پوسیده ست .
 
  
 
پس آفتاب سرانجام
در یک زمان واحد
بر هر دو قطب ناامید نتابید .
تو از طنین کاشی آبی تهی شدی .
  
 و من چنان پرم که روی صدایم نماز میخوانند ...
  
 جنازه های خوشبخت
جنازه های ملول
جنازه های ساکت متفکر
جنازه های خوش بر خورد ،خوش پوش ، خوش خوراک
در ایستگاه های وقت های معین
و در زمینه ی مشکوک نورهای موقت
 شهرت خرید میوه های فاسد بیهودگی و   ....
آه ،
چه مردمانی در چارراهها نگران حوادثند
واین صدای سوت های توقف
در لحظه ای که باید ، باید ، باید
مردی به زیر چرخ های زمان له شود
مردی که از کنار درختان خیس میگذرد....
  من از کجا میآیم؟
  
 به مادرم گفتم :"دیگر تمام شد."
گفتم :" همیشه پیش از آنکه فکر کنی اتفاق میافتد
باید برای روزنامه تسلیتی بفرستیم."
   
سلام ای غرابت تنهایی
اتاق را به تو تسلیم میکنیم
چرا که ابرهای تیره همیشه
پیغمبران آیه های تازه تطهیرند
و در شهادت یک شمع
راز منوری است که آن را
آن آخرین و آن کشیده ترین شعله خوب میداند.
  
 ایمان بیاوریم
ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد
ایمان بیاوریم به ویرانه های باغ های تخیل
به داس های واژگون شده ی بیکار
و دانه های زندانی .
نگاه کن که چه برفی میبارد....
  
شاید حقیقت آن دو دست جوان بود ، آن دو دست جوان
که زیر بارش یکریز برف مدفون شد
و سال دیگر ، وقتی بهار
با آسمان پشت پنجره همخوابه میشود
و در تنش فوران میکنند
فواره های سبز ساقه های سبک بار
شکوفه خواهد داد ای یار ، ای یگانه ترین یار

ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد - فروغ فرخزاد

اگه حالت خوب نیست، با هر کسی که راحت تری حرف بزن، دنیا با حیات تو جای بهتریه. اگه خواستی به اکانت من پیام بده.

دیالوگ هایی از فیلم "طعم گیلاس"، اثر عباس کیارستمی
موسیقی متن از آلبوم "گذشته، حال استمراری"، اثر کارن همایون فر

t.me/baman_goosh_kon

castbox.fm/va/2743706

instagram.com/baman_goosh_kon?igshid=1npk5zqs8ns1f

با من گوش کن | اپیزود 5 | حیات، غفلت رنگین یک دقیقه ی حوا

Be Khod Ai [rsepahvandi.com]

وویس ۲۰ دقیقه ای تجاوز که بار اول نیم میلیون سین خورد تو تلگرام 
#کوهیار

تجاوز نامه گاج(گروه آموزشی جاکشان)

برای ندا، پویا، نوید، مسافرین هواپیما، مهسا، نیکا، سارینا و تمام خواهران و برادرانی که در این سالها به واسطه ی سایه ی شوم حاکم بر این کشور از دست دادیم. برای جوانانی که پر پر شدن، برای مادرانی که داغ فرزند دیدن و برای تمامی شما مردمی که حامی یکدیگر هستید.
آزادی نزدیکه.
https://www.instagram.com/parastooahmady/  :پیجشون در اینستاگرام




Music

Az khone javanan _ Parastoo Ahmadi

از خون جوانان وطن پرستو احمدی

Mahmood Sarmadi | @mahmood_sarmadi

Blue Cold Room 01

ساخت قسمت اول پادکست
“چیزهایی هست که نمیدانی”
دیدیم یه روز پانیذ اینروزها
یکی از دوستان محترم و خیلی مهربونم
با موضوع چیزهایی هست که نمیدونی از مخاطب‌های دوست داشتنیش درخواست ویس داشت، بعد به ذهنم رسید که چه عالی میشه که این صداهای پر از احساس رو پادکستش کنیم و موندگار بشه، بعد از چندین روز تلاش به همراه دوستان عزیزم بهنام، پانیذ، هادی، آوا با مدت زمان ۲۵ دقیقه ساخته شد و امیدوارم از شنیدنش لذت ببرید.

شعر: مارگوت بیکل
ترجمه: احمد شاملو
گوینده: محمود سرمدی

موسیقی:
The Tale of Creation within Her Being - Crows in the Rain
Seven Birds - Tom Adams
Ey Ke Mahjoori Oshagh Rava Midari - Mashup Yaghma
Chapter VII - The End  - Crows in the Rain
Ba Man Sanama - Hadi Hadadi

تهیه کننده و برنامه ریز: پانیذ اینروزها
میکس و مستر: بهنام بازیار
طراح و کارگردان: محمود سرمدی

مخلص همگی
محمود سرمدی
دوم مرداد ماه ۱۳۹۹

There Are Things You Don't Know

ما در این اپیزود دست‌کست رفتیم سراغ چپ‌دست‌ها. شاید به نظر موضوع خاصی نیاد، اما باید عرض کنم که کلا ۱۰٪ جمعیت جهان چپ‌دست هستند و چنین اقلیتی، طبعا ویژگی‌ها و مشکلات و داستان‌های خودش رو به همراه داره
.
.
.
متن: شاهین خلیل‌پور
موسیقی و ضبط: پویا پورامین
اجرا: همین دو نفر
مشاور تاریخ هنر: زروان روح‌بخشان
مشاور موسیقی: یاشار نوذری
لوگو: امیر صحاف نیا
بازیگران: فریبا جدیکار - مژده دایی - فراز سرابی - پویا پورامین - شاهین خلیل‌پور
میهمانان این اپیزود: سید حسین حسینی - دکتر سجاد حق شناس- پادکست کمیکولوژی و الکا هدایت
با تشکر از بهار ساسانی و الناز عرفانی
لینک‌های مربوطه:
سایت حمایت مالی حامی باش:
https://hamibash.com/dastcast/
پیج اینستاگرام کمیکولوژی
https://instagram.com/comicologyy?igshid=10k9pvkbv3pva
موسیقی:
https://www.youtube.com/watch?v=qLsM2DvGeiM
انجمن چپ‌دست‌های ایران:
www.chapdastam.ir

Blue Cold Room

Ehsan Forouzideh

Recent comments

Kataayoon Maddah ali

Radio Binesh

Pasha izadnam

Annirad

Related tracks