واقعا آدم گم میشه تو این آهنگ و صدا

گلچهره مپرس آن نغمه سرا از تو چرا جدا شد
گلچهره مپرس پروانه ی تو بی تو کجا رها شد
مپرس
مپرس
مرنجان دلـت را ، خدا را
رها کن غمـت را رها کن
مخور غم مخور غم نگارا
مخور غم مخور غم نگارا
گلچهره مپرس آن نغمه سرا از تو چرا جدا شد
مپرس
مپرس

استاد محمدرضا شجریان * دلشدگان * گلچهره

Pallet Band - Unforgettable Night In Paris

BA TO AM EY
/From the album"Another hello"by Masih Mohaghegh(Shidi)/
Lyrics:Gheisar Aminpour/ 
strings composition,Keyboards:Kamran Khacheh/
Vocal,backing vocal,Guitars,record , mix & master by Masih Mohaghegh(Shidi)- 2001

با تو ام ای



با تو ام ای لنگر تسکین

ای تکانهای دل ای آرامش ساحل

با تو ام ای نور ای منشور

ای تمام طیف های آفتابی

ای کبود ارغوانی ای بنفش آبی

با تو ام ای دلشوره شیرین

با تو ام ای غم  غم مبهم

ای نمیدانم هرچه هستی باش اما کاش

نه نمیدانم هر چه هستی باش

اما باش



قیصر امین پور


Ba to am ey          "با تو ام ای"

▨ نام شعر: چاووشی
▨ شاعر: مهدی اخوان ثالث
▨ موسیقی: کارن همایونفر
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــ
به سانِ رهنوردانی
که در افسانه‌ها گویند
گرفته کولبارِ زادِ ره بر دوش
فشرده چوب‌دستِ خیزران در مشت
گهی پُرگوی و گه خاموش
در آن مِه‌گون فضای خلوتِ افشانگی‌شان راه می‌پویند
ما هم راه خود را می‌کنیم آغاز

سه ره پیداست
نوشته بر سرِ هریک به سنگ‌اندر
حدیثی که‌ش نمی‌خوانی بر آن دیگر
نخستین: راه نوش و راحت و شادی
به ننگ آغشته، اما رو به شهر و باغ و آبادی
دو دیگر: راه نیم‌اش ننگ، نیم‌اش نام
اگر سر برکُنی غوغا، و گر دم درکِشی آرام
سه دیگر: راه بی‌برگشت، بی‌فرجام

من این‌جا بس دلم تنگ است
و هر سازی که می‌بینم بدآهنگ است
بیا ره‌توشه برداریم
قدم در راهِ بی‌برگشت بگذاریم
ببینیم آسمانِ هرکجا آیا همین رنگ است؟

تو دانی کاین سفر هرگز به سوی آسمان‌ها نیست
سوی بهرام، این جاویدِ خون‌آشام
سوی ناهید، این بدبیوه‌گرگِ قحبهٔ بی‌غم
که می‌زد جامِ شومش را به جامِ حافظ و خیام
و می‌رقصید دست‌افشان و پاکوبان به سانِ دخترِ کولی
و اکنون می‌زند با ساغرِ مک نیس* یا نیما
و فردا نیز خواهد زد به جامِ هرکه بعد از ما
سوی این‌ها و آن‌ها نیست
به سویِ پهن‌دشتِ بی‌خداوندی‌ست
که با هر جنبشِ نبضم
هزاران اخترش پژمرده و پرپر به خاک افتند
بِهِل کاین آسمانِ پاک
چراگاه کسانی چون مسیح و دیگران باشد
که زشتانی چو من هرگز ندانند و ندانستند کآن خوبان
پدرْشان کیست؟
و یا سود و ثمرْشان چیست؟

بیا ره‌توشه برداریم
قدم در راه بگذاریم
به سوی سرزمین‌هایی که دیدارش به سانِ شعلهٔ آتش
دَواند در رگم خونِ نشیطِ زندهٔ بیدار
نه این خونی که دارم، پیر و سرد و تیره و بیمار
چو کرمِ نیمه‌جانی بی‌سر و بی‌دُم
که از دهلیزِ نقب‌آسایِ زهراندودِ رگ‌هایم
کِشاند خویشتن را، هم‌چو مستان دست بر دیوار
به سوی قلبِ من، این غرفهٔ با پرده‌های تار
و می‌پرسد، صدایش ناله‌ای بی‌نور؛
کسی این‌جاست؟
هلا! من با شمایم، های! … می‌پرسم کسی این‌جاست؟
کسی این‌جا پیام آورد؟
نگاهی، یا که لبخندی؟
فشارِ دستِ گرمِ دوست‌مانندی؟
و می‌بیند صدایی نیست، نورِ آشنایی نیست،
حتی از نگاه مرده‌ای هم ردّ پایی نیست
صدایی نیست الا پت‌پتِ رنجورِ شمعی در جوارِ مرگ
ملول و با سحر نزدیک و دستش گرمِ کارِ مرگ
وز آن سو می‌رود بیرون، به سوی غرفه‌ای دیگر
به امیدی که نوشد از هوای تازه و آزاد
ولی آنجا حدیث بنگ و افیون است – از اعطای درویشی که می‌خواند؛
«جهان پیر است و بی‌بنیاد، از این فرهادکش فریاد«
وز آن‌جا می‌رود بیرون، به سوی جمله ساحل‌ها
پس از گشتی کسالت‌بار
بدان سان باز می‌پرسد سر اندر غرفهٔ با پرده‌های تار
کسی اینجاست؟
و می‌بیند همان شمع و همان نجواست

که می‌گوید بمان این‌جا؟
که پرسی هم‌چو آن پیرِ به درد آلودهٔ مهجور
«خدایا به کجای این شب تیره بیاویزم قبای ژندهٔ خود را؟»*۲
بیا ره‌توشه برداریم
قدم در راه بگذاریم
کجا؟ هرجا که پیش آید
بدان‌جایی که می‌گویند خورشیدِ غروبِ ما
زنَد بر پردهٔ شبگیرشان تصویر
بدان دستش گرفته رایتی زربفت و گوید: زود
وز این دستش فتاده مشعلی خاموش و نالد: دیر
کجا؟ هرجا که پیش آید
به آن‌جایی که می‌گویند
چو گل روییده شهری روشن از دریایِ تَر دامان
و در آن چشمه‌هایی هست
که دایم روید و روید گل و برگِ بلورین بالِ شعر از آن
و می‌نوشد از آن مردی که می‌گوید
چرا بر خویشتن هموار باید کرد رنج آبیاری کردن باغی
کز آن گل کاغذین روید؟
به آن‌جایی که می‌گویند روزی دختری بوده‌ست
که مرگش نیز -چون مرگ تاراس بولبا
نه چون مرگ من و تو- مرگ پاک دیگری بوده‌ست*۳
کجا؟ هرجا که اینجا نیست
من این‌جا از نوازش نیز چون آزار ترسانم
ز سیلی‌زن، ز سیلی‌خور
وز این تصویرِ بر دیوار ترسانم
در این تصویر عُمَر با تازیانهٔ شوم و بی‌رحمِ خشایرشا
زند دیوانه‌وار، اما نه بر دریا؛
به گردهٔ من، به رگ‌های فسردهٔ من
به زندهٔ تو، به مردهٔ من
بیا تا راه بسپاریم
به سوی سبزه‌زارانی که نه کس کِشته، نه‌دروده
به سوی سرزمین‌هایی که در آن هرچه بینی بکر و دوشیزه‌ست
و نقشِ رنگ و رویش هم بدین‌سان از ازل بوده
که چونین پاک و پاکیزه‌ست
به سوی آفتابِ شادِ صحرایی که نگذارد تهی از خونِ گرمِ خویشتن جایی
و ما بر بی‌کرانِ سبز و مخمل‌گونهٔ دریا
می‌اندازیم زورق‌های خود را چون کُلِ بادام*۴
و مرغانِ سپیدِ بادبان‌ها را می‌آموزیم
که بادِ شرطه را آغوش بگشایند
و می‌رانیم گاهی تند، گاه آرام
بیا ای خسته‌خاطردوست! ای مانند من دلکنده و غمگین!
من این‌جا بس دلم تنگ است
بیا ره‌توشه برداریم
قدم در راهِ بی‌فرجام بگذاریم
▨
مهدی اخوان ثالث
از دفتر شعر زمستان
ـــــــ
پی‌نوشت‌ها:
*یک: فردریک لوئیس مک‌نیس شاعر و نمایشنامه‌نویس ایرلندی است.
*۲: این شعر از نیما یوشیج است.
*۳: مرادِ شاعر، ژاندارک است.
*۴: کُل بادام: پوست بادام.

مهدی اخوان ثالث | چاووشی

نامدگان و رفتگان ، از دو کرانه ی زمان
 سوی تو می دوند ، هان ای تو همیشه در میان
 پیش تو ، جامه در برم نعره زند که بر درم 
 آمد مت که بنگرم، گریه نمی دهد امان
ای گل بوستان سرا، از پس پرده ها در آ 
 بوی تو می کشد مرا وقت سحر به بوستان
آه که می زند برون ، از سر و سینه موج خون 
 من چه کنم که از درون دست تو می کشد کمان
پیش وجودت از عدم زنده و مرده را چه غم؟
 کز نفس تو دم به دم می شنویم بوی جان
هر چه به گرد خویشتن می نگرم درین چمن 
اینه ی ضمیر من جز تو نمی دهد نشان

نامدگان و رفتگان- محمدرضا شجریان- محمدرضا لطفی- هوشنگ ابتهاج

یاد آر ز شمع مرده یاد آر - شعر علی‌اکبر دهخدا - صدای ایرج گرگین - تار از محمدرضا لطفی

یاد آر ز شمع مرده یاد آر - شعر علی‌اکبر دهخدا - صدای ایرج گرگین

شیدایی خجسته که از من ربوده شد
- با مکرهای شعبده باز سپیده‌ای که دروغین بود-
پیغمبری شدم که خدایش او را از خویش رانده بود
مسدود مانده راه زبان نبوتش
من آن جهنمم که شما رنج‌هایش را در خواب‌هایتان تکرار می‌کنید
خورشید، هیمه‌ای است مدور که در من است
یک سوزش مکرر پنهانی همواره با من است
و چشم‌های من، خاکستری‌ست که از عمق‌های آن
ققنو س‌های رنج جهان می‌زایند
تنهایم
از آن زمان که شیدایی خجسته‌ام از من ربوده شد
اینک منم
مردی که در صحاری عالم گم شد
مردی که بر بنادر میثاق و آشتی بیگانه ماند
مغروق آب‌های هزاران خلیج دور
پیغمبری که خواب ندارد
چون شانه‌های شاد بلندش تعطیل شد تعطیل شد زیبایی جهان
آن بغبغوی داغ در ایوان عاشقان
آن چشمه‌سار پچپچه کارام می‌خلید در صبحدم در گوش هوش تعطیل شد
سودای نرم زخمه به تار بزرگوار در شامگاه تعطیل شد
تاریکی جهان حق من است...
حق من است تاریکی جهان...

Voices for Her

ماه | شعر رضا براهنی | صدای مصطفی صبوری

شب فراق (همایون - شاملو)

حاصلت چیست ز من جز غم و سرگردانی؟
آوازی و اجرایی از استاد رامبد صدیف ـــ‌سرش سلامت‌ـــ
در افشاری و بیات ترک
با غزلی از عطار با سرآغازِ:

از پس پردهٔ دل دوش بدیدم رُخِ یار
شدم از دست و  برفت از دلِ من  صبر و قرار
کارِ من شُد  ‌چو سرِ زُلفِ سیاهش‌ درهم
حال من گَشت چو خالِ رخِ او    تیره‌و تار
گفتم ای جان! شُدم از نرگسِ مستِ تو خراب
گفت در شهر کسی نیست ز دستم هُشیار
گفتم از دستِ ستم‌های تو تا کی نالم؟
گفت تا داغِ محبت بودت بر رُخسار

(فرستاده‌ی سام عزیز در روزهای بعد از پانزدهم خرداد، تولد استاد صدیف.)
(عکس از فلیکرِ علیرضا زمزمی)

حاصلت چیست ز من جز غم و سرگردانی؟

Do Darya
Vocalist: Mohsen namjoo
Composed by: Ehsan Matoori 
Arranged by: Ali Montazeri, Ehsan Matoori 
Album: Phantasm

Phantasm

Do Darya

Do Darya - دو دریا Mohsen Namjoo, Ehsan Matoori محسن نامجو

بداهه خوانی و بداهه نوازی در آواز دشتی
بخشی از کنسرت وین، سال 1373
تار: محمدرضا لطفی
تنبک: محمد قوی حلم
شعر: حافظ

مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی
پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی
وصف رخ چو ماهش در پرده راست ناید
مطرب بزن سرودی ساقی بده شرابی
شد حلقه قامت من تا بعد از این رقیبت
زین در دگر نراند ما را به هیچ بابی

محمدرضا لطفی و محمد قوی حلم- مخمور جام عشقم

Ehsan Matoori (Composer, Music Producer) 
Born in 1979 in Iran, Ehsan Matoori began learning Santoor (Persian-dulcimer) based on Maestro Faramarz Payvar’s method at age 9. He studied instrumental and vocal Radif (Persian musical repertory) with Parviz Meshkatian and Pashang Kamkar and later started teaching Santoor. Ehsan took lessons from Ardavan Kamkar, one of the greatest contemporary Santoor players of Iran known for his distinct playing style and tuning techniques. In addition to playing Santoor, Ehsan has studied music composition and harmony with Farhad Fakhroaldini and children's music with Soudabeh Salem. After moving to the United States in 2013, Ehsan performed with world music masters such as Sandeep Das (tabla), Jamal Mohamed (percussionist), Paul Sriji (mridangam), Maeve Gilchrist (jazz harp), Matthew Coley (marimba), Andrew Bleck (guitar), and Taher Khan (tabla). He has also been a member of SMU world music ensemble since 2013 and a member of the Silk Road Global Musicians Workshop as a faculty assistant and performer since 2016. He is the artistic director of the AramArt world music Young ensemble (visit: https://g.co/kgs/HxwQVS for more information). His first album “Phantasm” in collaboration with Mohsen Namjoo was published in 2019 and streamed more than 1,000,000 times and downloaded on all digital platforms. His love of learning about cultures and feeling  their melodies, has inspired his musical compositions which represent these cultures and bring new words to the world. Exploring diverse musical and poetic traditions around the world, Matoori has recently been working on a multilingual project called “The Voices and Bridges” in collaboration with Alireza Ghorbani, Bombay Jayashree, Olcay Bayir, Michael Kelly, Celia Woodsmith and etc, which was announced by the BBC world, BBC Persian and the Silk Road Project in July 2019 and July 2020. This album will be released in early 2021.

Do Darya - دو دریا Mohsen Namjoo, Ehsan Matoori محسن نامجو

Ehsan Matoori

Recent comments

settinsabor69

Amir Javdani

amir hossein

Setareh Ahmadi | ستاره احمدی

Related tracks