از کیمیای مهر تو زر گشت روی من 
آری به یمن لطف شما خاک زر شود

ای جان حدیث ما بر دلدار بازگو
لیکن چنان مگو که صبا را خبر شود

بس نکته غیر حسن بباید که تا کسی
مقبول طبع مردم صاحب نظر شود

محسن نامجو - ترسم که ...

ترانه سرا : محسن نامجو
آهنگساز : محمود شریکر

Mohsen Namjoo - Marjaneh | محسن نامجو - مرجانه

Gorille گوریل
Album: No Land Tales
قصّه های بی مکان (COMING SOON)
---------------------------------------------
Music & Lyrics: Georges Brassens
Persian translation & arrangements: Mani Naimi
Cover artwork: Farnood Forghani
---------------------------------------------
Behrang Babaie: bass guitar
Sina Fathololumi: percussions
Arman Kavian: tonbak
Choirs: Maryam Bahram, Amirhosein Karami
Mani Naimi: guitar & vocals
 
Studio Records: Behrooz Nasr
Mixing & mastering: Amirhosein Karami
--------------------------------
«ﮔﻮﺭﻳﻞ»
ﺩﻭﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺣﻠﻘﻪ ﯼ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ
ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻭ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﮐﻮﻟﻴﺎﻥ
ﺧﺎﻟﻪ ﺯﻧﮏ ﻫﺎﯼ ﺩﻩ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﻭ ﺣﻴﺎ
ﻣﯽ ﺳﺘﻮﺩﻧﺪ ﻫﻴﻮﻻ ﺭﺍ ﻣﭙﺮﺱ ﭼﺮﺍ
ﻣﻮﺍﻇﺐ ﮔﻮﺭﻳﻞ ﺑﺎﺵ
ﺑﻪ ﻧﺎﮔﻪ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺷﺪ ﻗﻔﻞ ﻭ ﭼﻔﺖ ﻗﻔﺲ
ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﻧﺒﻮﺩ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺷﮑﺴﺖ
ﮔﻮﺭﻳﻞ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ ﺍﻳﻨﮏ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ ﺑﮑﺎﺭﺕ
ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺭﻫﺎ ﮐﻨﻢ ﮐﻨﻮﻥ ﻣﻦ ﺯﻳﻦ ﺍﺳﺎﺭﺕ
ﻣﻮﺍﻇﺐ ﮔﻮﺭﻳﻞ ﺑﺎﺵ
ﺻﺎﺣﺐ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﺷﺘﺎﺑﺎﻥ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﺮ ﺁﻭﺭﺩ
ﺍﻳﻦ ﮔﻮﺭﻳﻞ ﻓﺮﻕ ﻣﻴﻤﻮﻥ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﺪﺍﻧﺪ
ﺍﻳﻦ ﺑﮕﻔﺖ ﻭ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺯﻥ ﺟﻤﻠﮕﯽ ﮐﺮﺩ ﻓﺮﺍﺭ
ﻓﺮﻕ ﺑﻴﻦ ﺳﺨﻦ ﻭ ﮐﺎﺭ ﮔﺸﺖ ﺁﺷﮑﺎﺭ
ﻣﻮﺍﻇﺐ ﮔﻮﺭﻳﻞ ﺑﺎﺵ
ﺯ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﺮﻳﺨﺖ ﺯ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﭘﺮ ﺧﺮﻭﺵ
ﺑﺎﺯ ﻣﺎﻧﺪ ﻳﻪ ﭘﻴﺮﺯﻥ ﻭ ﻳﻪ ﻗﺎﺿﯽ ﺷﻨﻞ ﺑﻪ ﺩﻭﺵ
ﭼﻮﻥ ﮔﻮﺭﻳﻞ ﮔﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺪﻳﺪ
ﺑﻪ ﻳﮏ ﺟﻬﺶ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﻴﺮﺯﻥ ﻭ ﻗﺎﺿﯽ ﭘﺮﻳﺪ
ﻣﻮﺍﻇﺐ ﮔﻮﺭﻳﻞ ﺑﺎﺵ
 
ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ ﭘﻴﺮ ﺯﻥ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺷﻮﻡ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ
ﺑﺴﯽ ﻧﺎﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺲ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ
ﺩﮔﺮ ﮔﻔﺖ ﻣﺤﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﮐﻨﺪ ﻣﺮﺍ ﻳﺎﺭ ﺧﻮﻳﺶ
ﻟﻴﮏ ﭼﻮ ﺍﻏﻠﺐ ﮐﺮﺩ ﻭﯼ ﺩﺍﻭﺭﯼ ﺯ ﭘﻴﺶ
ﻣﻮﺍﻇﺐ ﮔﻮﺭﻳﻞ ﺑﺎﺵ
ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮﺍﻳﻄﯽ ﺷﻤﺎ ﺣﻀﺎﺭ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ
ﻣﯽ ﮔﺰﻳﻨﻴﺪ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮ ﺑﯽ ﮔﻤﺎﻥ
ﻭﻟﯽ ﮔﻮﺭﻳﻞ ﻣﺎ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﻫﻴﮑﻞ ﻭ ﺯﻭﺭ
ﺯ ﺧﻮﺵ ﺳﻠﻴﻘﮕﯽ ﺑﻮﺩ ﻳﮏ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ
ﻣﻮﺍﻇﺐ ﮔﻮﺭﻳﻞ ﺑﺎﺵ
ﮔﺮﻓﺖ ﮔﻮﺵ ﻗﺎﺿﯽ ﻭ ﺑﺮﺩﺵ ﮐﺸﺎﻥ ﮐﺸﺎﻥ
ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺑﻮﺗﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺷﻮﻕ ﺩﻭﺍﻥ ﺩﻭﺍﻥ
ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻩ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻧﺸﺴﺖ
ﺯ ﻣﻦ ﻣﭙﺮﺱ ﺟﺰﺋﻴﺎﺕ ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﮔﺬﺷﺖ
ﻣﻮﺍﻇﺐ ﮔﻮﺭﻳﻞ ﺑﺎﺵ
ﻓﻘﻂ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﺯﻣﻦ ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ
ﻗﺎﺿﯽ ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﻳﺨﺖ ﻭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﯽ ﺯﺩ ﻣﺎﻣﺎﻥ
ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﯽ ﺯﺩ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻣﺜﻞ ﺍﻭﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﭘﻴﺶ
ﺑﻪ ﻟﺐ ﺗﻴﻎ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺣﮑﻢ ﻗﺘﻞ ﺧﻮﻳﺶ
ﻣﻮﺍﻇﺐ ﮔﻮﺭﻳﻞ ﺑﺎﺵ

Gorille گوریل

▨ نام شعر: از هوش می
▨ شاعر:رضا براهنی
▨ با صدای: شاعر
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
__________
معشوقِ جان، به بهار آغشته‌ی منی
که موهای خیس‌ات را خدایان بر سینه‌ام می‌ریزند و مرا خواب می‌کنند
یک روزَمی که بوی شانه‌ی تو خواب می‌بَردم
معشوقِ جان، به بهار آغشته‌ی منی تو شانه بزن
هنگامه‌ی منی
من دست‌های تو را با بوسه‌هایم تُک می‌زدم
من دست‌های تو را در چینه‌دانم مخفی نگاه داشته‌ام
تو در گلوی من مخفی شدی
صبحانه‌ی پنهانی منی وقتی که نیستی
من چشم‌های تو را هم در چینه‌دانم مخفی نگاه داشته‌ام
نَحرم کنند اگر همه می‌بینند که تو نگاه گلوگاه پنهانی منی
آواز من از سینه‌ام که بر می‌خیزد از چینه دانم قوت می‌گیرد
می‌خوانم می‌خوانم می‌خوانم تو خواندنِ منی
باران که می‌وزد سوی چشمانم باران که می‌وزد باران که می‌وزد، تو شانه بزن! باران که می…
یک لحظه من خودم را گم می‌کنم نمی‌بینمَم
اگر تو مرا نبینی من کیستم که ببینم؟ من نیستم که ببینم، نمی‌بیننمَم
معشوق جان به بهار آغشته‌ی منی اگر تو مرا نبینی من هم نمی‌بینمم
آهو که عور روی سینه من می‌افتد آهو که عور آهو که عور آهو که او، او او که آ او او تو شانه بزن!
و بعد شیر آب را می‌افشاند بر ریش من و عور روی سینه‌ی من او او می‌افتد
و شیر می‌خورد می‌گوید تو شیر بیشه بارانیِ منی منی و می‌افتد
افتادنی که مرا می‌افتد هنگامه منی هنگامه منی که مرا می‌افتد
آغشته‌ی منی معشوق جان به بهار آغشته‌ی منی تو شانه بزن
اگر تو مرا نخوابانی من هم نمی‌خوابانمم
می‌خوانم می‌خوانم می‌خوانم اگر تو مرا نخوابانی من هم نمی‌خوابانمم می‌خوانم
خونم را بلند می‌کنم به گلوگاهم می‌خوانم خونم را مثل آوازی می‌خوانم
نحرم کنند اگر همه می‌بینند که تو نگاه گلوگاه پنهانی منی
اگر تو مرا نبینی اگر تو مرا نخوابانی، من هم نمی‌بینمم من هم نمی‌خوابانمم
زانو بزن بر سینه‌ام تو شانه بزن
پاهای تو چون فرق باز کرده از سرِ زیبایی به درون برگشته بر سینه‌ام تو شانه بزن زانو!
من پشت پاشنه‌هایت را چون میوه‌ی دوقلو می‌بوسم می‌بوسم
هر پایت را در رختخواب عشق جداگانه می‌خوابانم بیدار می‌شوی می‌خوابانم
ببین! آری ببین تو مرا تا ته ببین زیرا اگر تو مرا نبینی من هم نمی‌بینمم
با وسعت نگاه بر گشته به دورن، به درون برگشته، تا ته ببین تو شانه بزن
اگر تو مرا نخوابانی من هم نمی‌خوابانمم نمی‌بینمم اگر تو مرا حالا بیا تو شانه بزن زانو
من هیچگاه نمی‌خوابم از هوش می‌روم
دیروز رفته بودم امروز هم از هوش می‌روم
افتادنی که مرا می‌افتد هنگامه‌ی منی که می‌افتد معشوق جان به بهار آغشته‌ی منی، منی، منی که مرا می‌افتد
و می‌روم از هوش منی اگر تو مرا تو شانه بزن زانو منی از هوش می…
▨
تهران چهار صبح ۱۳۷۲/۹/۲۸
این شعر را به دوست هنرمندم، احمد وثوق احمدی، تقدیم میکنم که چان مطلب را گرفته است
ر.ب


۸۴ از کتاب خطاب به پروانه ها، صفحه

رضا براهنی | از هوش می | پالایش شده

تار و آواز در مایه اصفهان 
تار داریوش طلایی 
آواز: زنده یاد رضوی سروستانی
 
ای دلبر زیبای من // ای سرو خوش بالای من// لعل لبت صهبای من// آن دل که بردی ، باز ده// افتاده ام در کوی تو// پیچیده ام بر موی تو// مست رخ نیکوی تو// آن دل که بردی ، باز ده...

ای دلبر زیبای من-داریوش طلایی و رضوی‌سروستانی

Ghoghaye_eshgh_bazan_*nedayegolha*

تصنیف شور {در فراق} آهنگ: محمدرضا شجریان، غزل: سعدی

يک مايه در دو مقام

به لئوناردو آلیشان

۱
دلم کَپَک زده، آه
که سطری بنویسم از تنگیِ‌ دل،
همچون مهتاب‌زده‌یی از قبیله‌ی آرش بر چَکادِ صخره‌یی

زِهِ جان کشیده تا بُنِ گوش
به رها کردنِ فریادِ آخرین.

□

کاش دلتنگی نیز نامِ کوچکی می‌داشت
تا به جانش می‌خواندی:
نامِ کوچکی
تا به مهر آوازش می‌دادی،
همچون مرگ
که نامِ کوچکِ زندگی‌ست
و بر سکّوبِ وداع‌اش به زبان می‌آوری
هنگامی که قطاربان
آخرین سوتش را بدمد
و فانوسِ سبز
به تکان درآید:
نامی به کوتاهیِ‌ آهی
که در غوغای آهنگینِ غلتیدنِ سنگینِ پولاد بر پولاد
به لب‌جُنبه‌یی بَدَل می‌شود:
به کلامی گفته و ناشنیده انگاشته
یا ناگفته‌یی شنیده پنداشته.

□

سطری
شَطری
شعری
نجوایی یا فریادی گلودَر
که به گوشی برسد یا نرسد
و مخاطبی بشنود یا نشنود
و کسی دریابد یا نه که «چرا فریاد؟»
یا «با چه مایه از نیاز؟»
و کسی دریابد یا نه که «مفهومی بود این یا مصداقی؟
صوت‌واژه‌یی بود این در آستانه‌ی زایشی یا فرسایشی؟
ناله‌ی مرگی بود این یا میلادی؟
فرمانِ رحیلِ قبیله‌مردی بود این یا نامردی؟
خانی که به وادی برکت راه می‌نماید
یا خائنی که به کج‌راهه‌ی نامرادی می‌کشاند؟»

و چه بر جای می‌مانَد آنگاه
که پیکانِ فریاد
از چِلّه
رها شود؟ ــ:

نیازی ارضا شده؟
پرتابه‌یی به در از خویش
یا زخمی دیگر به آماجِ خویشتن؟

و بگو با من بگو با من:
که می‌شنود
و تازه
چه تفسیر می‌کند؟

۲
غریوی رعدآسا
از اعماقِ نهانگاهِ طاقت‌زدگی:
غریوِ شوریده‌حال‌گونه‌یی گریخته از خویش
از بُرج‌واره‌ی بامی بی‌حفاظ…

غریوی
بی‌هیچ مفهومِ آشکار در گمان
بی‌هیچ معادلی در قاموسی، بی‌هیچ اشارتی به مصداقی.

به یکی «نه»
غریوکشِ شوریده‌حال را غُربت‌گیرتر می‌کنی؛
به یکی «آری» اما
ــ چون با غرورِ همزبانی در او نظر کنی ــ
خود به پژواکِ غریوی رهاتر از او بَدَل می‌شوی:
به شیهه‌واره‌ی دردی بی‌مرزتر از غریوِ شوریده‌سرِ به بام و بارو گریخته‌ــ
و بیگارِ دلتنگی را
به مشغله‌ی جنون‌اش
میخ‌کوب می‌کنی.

۹ مرداد
۱۳۶۸

 Madayehe Bi Seleh (www.VavMusic.com) 

دلم کپک زده، آه ـ احمد شاملو ـ‌ مدایح بی‌صله

تنظیم و اجرا : هانی نیرو








ماهور/دل می رود ز دستم

شب که تاريکي مي افتد،
بی گاه به بامِ من و تو.
و خطر ،

مي بُرد رشته ی کلام من و تو.

شب که در سنگر خاموشی همرزمانیم،

شب که بیدار به ناچار به غمخواری هم می مانیم،


به تو مي انديشم
و به خود مي نگرم
راستي را چه جدايي است ميان من و تو،
اندر آنجا که خطرهاست به جان من و تو! ؟

خاموشی - سیاوش کسرایی؛حسین علیزاده؛ شهرام ناظری

متن این ترانه از سروده‌های سعید سلطان پور است.

از درون شب تار
می شکوفد گل صبح
خنده بر لب
گل خورشید کند
جلوه بر کوه بلند

نیست تردید زمستان گذرد
وز پی اش پیک بهار
با هزاران گل سرخ
بی گمان می آید

در گذرگاه شب تار
به دروازه ی نور
گل مینای جوان
خون بیفشانده تمام
روی دیوار زمان

لاله ها نیز نهادند به دل
همگی داغ سیاه
گرچه شب هست هنوز
با سیه چنگ بر این بام آونگ
آسمان غرق ستاره است و لیک
آسمان غرق ستاره است هنوز

خوشه ها بسته ستاره گل گل
خوشه ی اختر سرخ
با تپش های سترگ
عاقبت کوره ی خورشید گدازان گردد

سرود گل مینای جوان

Do Darya
Vocalist: Mohsen namjoo
Composed by: Ehsan Matoori 
Arranged by: Ali Montazeri, Ehsan Matoori 
Album: Phantasm

Phantasm

Do Darya

Do Darya - دو دریا Mohsen Namjoo, Ehsan Matoori محسن نامجو

Ehsan Matoori (Composer, Music Producer) 
Born in 1979 in Iran, Ehsan Matoori began learning Santoor (Persian-dulcimer) based on Maestro Faramarz Payvar’s method at age 9. He studied instrumental and vocal Radif (Persian musical repertory) with Parviz Meshkatian and Pashang Kamkar and later started teaching Santoor. Ehsan took lessons from Ardavan Kamkar, one of the greatest contemporary Santoor players of Iran known for his distinct playing style and tuning techniques. In addition to playing Santoor, Ehsan has studied music composition and harmony with Farhad Fakhroaldini and children's music with Soudabeh Salem. After moving to the United States in 2013, Ehsan performed with world music masters such as Sandeep Das (tabla), Jamal Mohamed (percussionist), Paul Sriji (mridangam), Maeve Gilchrist (jazz harp), Matthew Coley (marimba), Andrew Bleck (guitar), and Taher Khan (tabla). He has also been a member of SMU world music ensemble since 2013 and a member of the Silk Road Global Musicians Workshop as a faculty assistant and performer since 2016. He is the artistic director of the AramArt world music Young ensemble (visit: https://g.co/kgs/HxwQVS for more information). His first album “Phantasm” in collaboration with Mohsen Namjoo was published in 2019 and streamed more than 1,000,000 times and downloaded on all digital platforms. His love of learning about cultures and feeling  their melodies, has inspired his musical compositions which represent these cultures and bring new words to the world. Exploring diverse musical and poetic traditions around the world, Matoori has recently been working on a multilingual project called “The Voices and Bridges” in collaboration with Alireza Ghorbani, Bombay Jayashree, Olcay Bayir, Michael Kelly, Celia Woodsmith and etc, which was announced by the BBC world, BBC Persian and the Silk Road Project in July 2019 and July 2020. This album will be released in early 2021.