ره به خرابات برد، عابد پرهیزگار

سفرهٔ یکروزه کرد، نقد همه روزگار

ترسمت ای نیکنام، پای برآید به سنگ

شیشهٔ پنهان بیار، تا بخوریم آشکار

سعدی
........

دلبر که جان فرسود از او کام دلم نگشود از او

نومید نتوان بود از او باشد که دلداری کند

گفتم گره نگشوده‌ام زان طره تا من بوده‌ام

گفتا منش فرموده‌ام تا با تو طراری کند

زان طره پرپیچ و خم سهل است اگر بینم ستم

از بند و زنجیرش چه غم هر کس که عیاری کند

حافظ

سعدی، حافظ، سپیده رئیس سادات، رضا قاسمی(موسیقی): دلبر که جان فرسود از او

سَـــ‌ری‌بِه‌سیــ‌نِه‌فُروبُرده‌ام،مگــ‌رـروزی 
چـ‌وگـ‌نجِ‌گمـ‌شده‌زین‌کُنــ‌جِ‌غ‌ـم‌بـ‌رآرندم

― هوشنگـ ابـــتهاج

سعدی، حافظ، سپیده رئیس سادات، رضا قاسمی(موسیقی): دلبر که جان فرسود از او

Ehsan Movahed