بی تو بسر نمی شود.
غزل حضرت حافظ
چندان که گفتم غم با طبیبان
درمان نکردند مسکین غریبان
آن گل که هر دم در دست بادیست
گو شرم بادش از عندلیبان
یا رب امان ده تا بازبیند
چشم محبان روی حبیبان
درج محبت بر مهر خود نیست
یا رب مبا…
شرم بادش، شرم. آن گل
یارب امان ده ...
اخ ....
جانی و جهانی