شعر و موسیقی و آواز در نهایت.  از کجا سر غمش در ذهن عام افتاد؟!!

من حداقل هر دو روز یک با باید این شاهکار رو بشنوند و چنان با دلم بازی میکند که همیشه ترنم اشکی را میهمان میشوم.

آن شد ای خواجه که در صومعه بازم بینی
کار ما با رخ ساقی و لب جام افتاد

چه بگویم ، فقط این که تو اینجایی ...

هر دمش با من دلسوخته لطفی دگر است..

Iranian Avaz | آواز

تنها ماندم … تنها رفتي … زنده یاد استاد بنان
شاعر : زنده یاد رهی معیری خواننده : زنده یاد استاد بنان
رفــــتي و رفتن تو آتش نهاد بـردل از کاروان چه***ماند جز آتشي بمنزل

اي مـطرب دهر پـرده بنواز
هان از سر درد، در ده آواز
تا ســوخته اي دمي بنالد
تا شيفته***اي شود سرافراز

چــنـان در قيـد مـهرت پاي بنـدم که گويـي آهوي سـر در کمنـدم
گـهــي بر درد بـي درمان بـگريــم گـهي بر حال بـي سامان بخنـدم
نه***مجنونم که دل بردارم از دوست مـده گر عاقـلـي بيـــهوده پـــنـدم

همه شب نالـــم چون ني… که غمــــي دارم، که غمـــي دارم .
دل و جان بردي اما…نشــدي يارم… يارم.

با ما بودي… بي ما رفتي …
چو بوي گل به کجا رفتي، تنها ماندم … تنها رفتي …

چو کاروان رود، فغانم از زمين، بر آسمان رود، دور از يارم… خونيــن***بارم …

فتادم از پــــــا، ز ناتوانی … اسير عشقم، چنانکه داني…
رهايي از غم، نمی***توانم … تو چاره***اي کن، که می***توانی
گر ز دل بر آرم آهي، آتش از دلم خيزد چون ستاره از مژگانم، اشک آتشين ريزد

چو کاروان رود، فغانم از زمين، بر آسمان رود، دور از يارم… خون مي بارم…

نه حـبيبي تا با او غـم دل گويم
نه اميدي در خاطر که تورا جويم
اي شادي جان، سرو روان، کز بر ما رفتی
از محفل ما چون دل ما، سوي کجا رفتي…

تنها مانـــدم … تنها رفــــــتي …

به کجــــايي غمگسار من، فغان زار من، بشنـــو، باز آي…باز آي…
از صبا حکايتي ز روزگار من، بشنو، باز آي
باز آ… سوي رهي…
چون روشني از، ديده ما رفتي…
با قافله باد صبا، رفتي…
تنها ماندم… تنها رفتي…


BANAN (Golhaye Rangarang 217 B) - http://tinyurl.com/2eoapa4

تصنیف قدیمی "دیدم رویش" ، با تنطیم و اجرای کیوان ساکت و آواز صدیق تعریف

داروگ
آهنگ: محمدرضا لطفی
آواز: محمدرضا شجریان
تنظیم: فرهاد فخرالدینی
شعر: نیما یوشیج
--------------------------------------------
خشک آمد کشتگاه من
در جوار کشتِ همسایه.
گرچه می گویند: «می گریند روی ساحل نزدیک
سوگواران در میان سوگواران.»
قاصد روزان ابری، داروگ ! کی می رسد باران؟
بر بساطی که بساطی نیست
در درون کومه ی تاریک من که ذرّه ای با آن نشاطی نیست 
و جدار دنده های نی به دیوار اتاقم دارد از خشکیش می ترکد
- چون دل یاران که در هجران یاران -
قاصد روزان ابری ، داروگ ! کی می رسد باران؟


داروگ

زخم چو بر دل رسید، دیده پُر از خون چراست؟
چون  تو  درون دلی، نقش  تو  بیرون  چراست؟
خود  به  جهان‌دَر، مرا یک دِلَکی بود و بس
ما همه چون  یک‌دِلیم، قصد شبیخون چراست؟
چون  به  ترازوی  عشق  هر  دو  برابر شدیم
مهر تو کم می‌شود، عشق من افزون چراست؟
پیش‌تَرَک  مَرمَـــرا  دوســت‌تَرَک  داشــتی
من نه همان دوستم؟  دشمنی اکنون چراست؟
بر   همــه  خسته‌دلـان،  دادگــری  کرده‌ای
چون به نظامی  رسید  قصد  دگرگون  چراست؟

بخشی از «زخم دل» - محمدرضا شجریان

محفلی خصوصی در کالیفرنیا، آگوست ۱۹۹۰.

عکس روی تو چو در آینهٔ جام افتاد | عارف از خندهٔ مِی در طمعِ خام افتاد
حُسنِ روی تو به یک جلوه که در آینه کرد | این همه نقش در آیینه اوهام افتاد
این همه عکس مِی و نقش نگارین که نمود | یک فروغِ رخ ساقی‌ست که در جام افتاد
غیرت عشق زبان همه خاصان ببرید | کز کجا سِرّ غمش در دهن عام افتاد
من زِ مسجد به خرابات نه خود افتادم | اینم از عهد اَزَل حاصل فرجام افتاد
چه‌کند کز پی دوران نرود چون پرگار؟ | هر که در دایرهٔ گردش ایّام افتاد
در خم زلف تو آویخت دل از چاه زنخ | آه کز چاه برون آمد و در دام افتاد
آن شد ای خواجه که در صومعه بازم بینی | کار ما با رُخ ساقی و لب جام افتاد
زیر شمشیرِ غمش رقص‌کنان باید رفت | کان که شد کشتهٔ او نیک سرانجام افتاد
هر دمش با منِ دل‌سوخته لطفی دگر است | این گدا بین که چه شایستهٔ انعام افتاد
صوفیان جمله حریفند و نظرباز؛ ولی | زین میان حافظ دل‌سوخته بدنام افتاد

آواز استاد شجریان به همراه پیانوی رامین ذوالفنون

برادر بی قراره

خواننده: محمدرضا شجریان
آهنگساز: محمدرضا لطفی
شعر: اصلان اصلانیان یا سیاوش کسرایی
راوی: مهدی فتحی
سال اولین اجرا: 1358
آلبوم: چاووش

شب است و چهره میهن سیاهه
نشستن در سیاهی ها گناهه
تفنگم را بده تا ره بجویم
که هرکه عاشقه پایش به راهه
{ برادر بی قراره
برادر شعله واره
برادر دشت سینه اش لاله زاره }
شب و دریای خوف انگیز و طوفان
منو و اندیشه های پاک پویان
برایم خلعت و خنجر بیاور
که خون می بارد از دل های سوزان
{ برادر نوجوونه
برادر غرق خونه
برادر کاکلش آتش فشونه }
{ تو که با عاشقان دردآشنایی
تو که همرزم و هم زنجیر مایی
ببین خون عزیزان را به دیوار
بزن شیپور صبح روشنایی }
برادر بی قراره
برادر نوجوونه
برادر شعله واره
برادر غرق خونه
برادر کاکلش آتش فشونه

برادر بی‌قراره‌


ای مهربان تر از برگ در بوسه های باران / بیداری سپیده در چشم جویباران / آیینه نگاهت پیوند صبح و ساحل/ لبخند گاه گاهت صبح ستاره باران/ بازا که در هوایت خاموشی جنونم/ فریاد ها برانگیخت از سنگ کوهساران/ ای جویبار جاری زین سایه برگ مگریز/ کاین گونه فرصت از کف دادند بیشماران/ گفتی :" به روزگاران مهری نشسته " گفتم :/ بیرون نمی توان کرد حتی به روزگاران / بیگانگی زحد رفت ای آشنا مپرهیز/ زین عاشق پشیمان ، سرخیل شرمساران/ پیش از من و تو بسیار بودند و نقش بستند/ دیوار زندگی را زین گونه یادگاران/ وین نغمه محبت بعد از من و تو ماند/ تا در زمانه باقی است آواز باد و باران/ محمدرضا شفیعی کدکنی 

ای مهربان تر از برگ...محمد رضا شجریان

بزن عثمان که از غم هر دو نالیم
 به نالیدن کنار هم ببالیم
دو تار از تو دوبیتی از من زار
 بنالیم آی بنالیم آی بنالیم

آواز استاد محمدرضا شجریان و دوتار استاد عثمان محمدپرست و شعر مجتبی کاشانی در وصف استاد عثمان خوافی

من آن نیم که دل از مهر دوست بردارم...
شعر: سعدی
آواز: محمدرضا شجریان
تار: حسین علیزاده
دستگاه: کرد بیات

یاد رضوی سروستانی | محمدرضا شجریان و حسین علیزاده

عنوان :وا فریادا ز عشق
دستگاه : اصفهان
خواننده آواز:محمد رضا شجریان
خواننده ترانه :عهـــدیه
همکاری :  فرامرز پایور   / رحمت الله بدیعی    
محمد اسماعیلی     
شاعر :ابو سعید ابوالخیر
مطلع شعر آواز :
عشق تو بلای دل درویش من است

مطلع تصنیف :

دوشینه پی گلاب می گردیدم 

آهنگ :همایون خرم

گلهای تازه 128 - اساتید شجریان و عهدیه

خواننده: افسانه رثايي
شاعر: ليلا حكيم الهي
تنبك: بهزاد ميرزايي
ني: آرش فلاح
تار و آهنگساز: پيام جهانماني

ميروي - پيام جهانماني- افسانه رثايي

نوا- مرکب خوانی

آواز: محمدرضا شجریان
آهنگ: پرویز مشکاتیان
شعر: سعدی

نوا-مرکب خوانی، محمدرضا شجریان

برسان باده که غم روی نمود ای ساقی 
این شبیخون بلا باز چه بود ای ساقی 
حالیا نقش دل ماست در ایینه ی جام
تا چه رنگ آورد این چرخ کبود ای ساقی 
دیدی آن یار که بستیم صد امید در او 
چون به خون دل ما دست گشود ای ساقی 
تیره شد آتش یزدانی ما از دم دیو 
گرچه در چشم خود انداخته دود ای ساقی 
تشنه ی خون زمین است فلک ، وین مه نو 
کهنه داسی ست که بس کشته درود ای ساقی 
منتی نیست اگر روز و شبی بیشم داد 
چه ازو کاست و بر من چه فزود ای ساقی 
بس که شستیم به خوناب جگر جامه ی جان 
نه ازو تار به جا ماند و نه پود ای ساقی 
حق به دست دل من بود که در معبد عشق 
سر به غیر تو نیاورد فرود ای ساقی
این لب و جام پی گردش می ساخته اند 
ورنه بی می و لب جام چه سود ای ساقی 
در فروبند که چون سایه در این خلوت غم 
با کسم نیست سر گفت و شنود ای ساقی

// هوشنگ ابتهاج

 

استاد شجریان، ساز و آواز بیات کرد - شبیخون

استاد شجریان - فیلم دلشدگان - آواز مخالف سه گاه

کلام: سعدی | آهنگساز: سیامک آقایی | آلبوم: یادواره‌ی زنده‌یاد استاد پرویز مشکاتیان

www.facebook.com/delnavazan.playlist 
‎ 
خـــرم آن بـقـعــه کـه آرامـگـه یـــار آن‌جـاســت
راحـت جـــان و شـفـــای دل بیمـــار آن‌جـاســت
مـن در این‌جـا همیــن صـورت بی‌جـانـم و بـس
دلـــم آن‌جـاسـت کــه آن دلبـــر عیـار آن‌جـاســت
درددل پـیـش کـه گــویم غــم دل بـا کـه خــورم
روم آن‌جـا کـه مـرا مـحـرم اســــرار آن‌جـاسـت
سعدی این منزل ویران چه کنی جای تو نیست
رخـت بـر بند کـه منـزلگـه احـــرار آن‌جـاســت

آواز استاد شجریان به همراه پیانوی رامین ذوالفنون

Ehsan P

Recent comments

Nazanin

okhid

homayoun.4

morteza mohamadkhani

Related tracks