بخشی از «زخم دل» - محمدرضا شجریان

زخم چو بر دل رسید، دیده پُر از خون چراست؟
چون تو درون دلی، نقش تو بیرون چراست؟
خود به جهان‌دَر، مرا یک دِلَکی بود و بس
ما همه چون یک‌دِلیم، قصد شبیخون چراست؟
چون به ترازوی عشق هر دو برابر شدیم
مهر تو کم می‌شود، عشق من اف…