Rast Panjgah Concert

Tasnife Bidelan

محمد رضا شجریان، محمد علی‌ کیانی نژاد و گروه موسیقی فارابی - انتظار

بیات اصفهان و مرکب خوانی

شعر حضرت حافظ

رم آن روز کز این منزل ویران بروم
راحت جان طلبم و از پی جانان بروم
گر چه دانم که به جایی نبرد راه غریب
من به بوی سر آن زلف پریشان بروم
دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم
چون صبا با تن بیمار و دل بی‌طاقت
به هواداری آن سرو خرامان بروم
در ره او چو قلم گر به سرم باید رفت
با دل زخم کش و دیده گریان بروم
نذر کردم گر از این غم به درآیم روزی
تا در میکده شادان و غزل خوان بروم
به هواداری او ذره صفت رقص کنان
تا لب چشمه خورشید درخشان بروم
تازیان را غم احوال گران باران نیست
پارسایان مددی تا خوش و آسان بروم
ور چو حافظ ز بیابان نبرم ره بیرون
همره کوکبه آصف دوران بروم

شجریان - آلبوم انتظار

نوای چوپان
آلبوم دیروزی ها. ارکستر حسین یاحقی
تصانیف دهه 1330
خواننده: منوچهر همایون پور


Navaye Choupaan || Manuchehr Homayounpour - نوای چوپان || منوچهر همایون پور

هر کس به تماشایی رفتند به صحرایی
ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی

با چشم نمی‌بیند یا راه نمی‌داند
هر کو به وجود خود دارد ز تو پروایی

دیوانه عشقت را جایی نظر افتاده‌ست
کان جا نتواند رفت اندیشه دانایی

امید تو بیرون برد از دل همه امیدی
سودای تو خالی کرد از سر همه سودایی

زیبا ننماید سرو اندر نظر عقلش
آن کش نظری باشد با قامت زیبایی

گویند رفیقانم در عشق چه سر داری
گویم که سری دارم درباخته در پایی

زنهار نمی‌خواهم کز کشتن امانم ده
تا سیرترت بینم یک لحظه مدارایی

در پارس که تا بودست از ولوله آسوده‌ست
بیمست که برخیزد از حسن تو غوغایی

من دست نخواهم برد الا به سر زلفت
گر دسترسی باشد یک روز به یغمایی

گویند تمنایی از دوست بکن سعدی
جز دوست نخواهم کرد از دوست تمنایی
--
گلهای تازه شماره ۶۰
سه‌تار: احمد عبادی
ضرب: جهانگیر ملک
ویولون: حبیب‌الله بدیعی
سنتور: منصور صارمی
گوینده: آذر پژوهش

آواز اصفهان - هر کس به تماشایی، رفتند به صحرایی

گیله مردان و گیله زنان در فیسبوک
http://www.facebook.com/Gilemard.Gilezan

ریحان | با صدای همای/گیلکی

My Cacaphony june 12th
(Olafur,Zabihi,Karami,Motamedi,)
به رفتنت که فکر می‌کنم

همه چیز در سرم می‌پیچد به رفتنت که فکر می‌کنم، و همیشه جای همه چیز اشتباه است

پست موقت است و برداشته میشود

به رفتنت که فکر می‌کنم

#میزده 
شعر #بیژن_ترقی  
آهنگساز #پرویز_یاحقی 
تنظیم برای کر و ارکستراسیون و رهبری : #آرش_فولادوند 
معرفی برنامه: #سوزی_ضیائی  
تار : #محسن_فاضلی 
پرکاشن : #سینا_تیلا 
گروه #کر_بهار 
ارکستر #فیلارمونیک_پاریس شرقی
اجرا : ماه می ۲۰۱۷
#پاریس / #لندن
آلبوم #صدای_صلح ۲۰۱۷
این اثر محصولی از "ارکستر فیلارمونیک پاریس-شرقی" بوده و هرگونه کپی برداری بدون اجازه از آن پیگرد قانونی دارد.


می‌زده شب چو زمیکده بازآیم 
برسرکوی تو من ، به نیاز آیم
دلداده رهگذرم
از خود نبود خبرم
ای فتنه‌گرم

می‌زده شب چو زمیکده بازآیم
برسرکوی تو من ، به نیاز آیم
دلداده رهگذرم
از خود نبود خبرم
ای فتنه‌گرم

شبها سرکوی تو
آشفته چو موی تو
می‌آیم تا جویم
خانه به خانه، مگر از تو نشانه

میخانه به میخانه
پیمانه به پیمانه
راه تو می‌پویم
این می و مستی، بود بی‌تو بهانه

می‌سوزم 
شبها برشمع رخ تو
با سوز نهان

می‌سازم
با این آتش دل خود
با خواهش جان

تشنه‌ای به راه سرابم
به لب رسیده جان چو حبابم
مستم و خرابم

فارغ از غمم چه بنشستی
چرا دل مرا بشکستی
همچو من تو مستی

مست از باده‌ام ، یا از آن نگه
برتو عاشقم ، یا بر روی مه

من برتوعاشقم، برتوعاشقم
قلب من نشد
شاد از عشق تو ، دادازعشق تو

می‌زده شب چو زمیکده بازآیم
برسرکوی تو من ، به نیاز آیم
دلداده رهگذرم
از خود نبود خبرم
ای فتنه‌گرم

میزده

به شب وصلت، جانا دیوانه شدم ...
...
آهنگ: درویش خان
شعر: ملک الشعرای بهار
...

Shabe Vasl [BehtarMusic.COM]

شجریان - تصنیف شب وصل - از آلبوم شب وصل

عاقبت این زنیکه مشت مو ره وا مکنه
جلوی همسیه‌ها بس به مو دعوا مکنه
بچه‌ها ره مزنه فحش مده تا متانه
مو ازش وفتی م‍پرسم چیه حاشا مکنه
صبحا از ساعت نه آینه ره ور مداره
روی صندق مشینه و خودشه تماشا مکنه
پشت بوم وقتی مره جای مو ره پهن بکنه
جلوی همسیه‌ها پاک مو ره رسوا مکنه
آشپزیش کوفته مره وقتی غذا ره مپزه
هر چی دم دست اویه توی غذا ها مکنه
آب دوغ ره مپزه اشکنه ره دم مکنه
به خنه این زنیکه واخ که چه کارا مکنه
اگه دیرتر برم از حموم و مسجد به خنه
دم در خنه قیامت ره برپا مکنه
وقته بازار مره با سکنه خله و شمسی کوره
حقوق یک ماهم ره خرج اتینا مکنه
چند روزی که به عدلیه مرم بهر طلاق
قاضی عدلیه هی امروز و فردا مکنه

آهنگِ مشهدی زنیکه / محمدرضا شجریان

چه خلاف سر زد از ما که در سرای بستی

بر دشمنان نشستی، دل دوستان شکستی

سر شانه را شکستم به بهانهٔ تطاول

که به حلقه حلقه زلفت نکند درازدستی

ز تو خواهش غرامت نکند تنی که کشتی

ز تو آرزوی مرهم نکند دلی که خستی

کسی از خرابهٔ دل نگرفته باج هرگز

تو بر آن خراج بستی و به سلطنت نشستی

به قلمروی محبت در خانه‌ای نرفتی

که به پاکی‌اش نرفتی و به سختی‌اش نبستی

به کمال عجز گفتم که به لب رسید جانم

ز غرور ناز گفتی که مگر هنوز هستی

ز طواف کعبه بگذر، تو که حق نمی‌شناسی

به در کنشت منشین تو که بت نمی‌پرستی

تو که ترک سر نگفتی ز پیش چگونه رفتی

تو که نقد جان ندادی ز غمش چگونه رستی

اگرت هوای تاج است ببوس خاک پایش

که بدین مقام عالی نرسی مگر ز پستی

مگر از دهان ساقی مددی رسد وگرنه

کس از این شراب باقی نرسد به هیچ مستی

مگر از عذار سر زد خط آن پسر فروغی

که به صد هزار تندی ز کمند شوق جستی

seventhsoul | چه خلاف سر از ما که در سرای بستی | محمد رضا شجریان

ای بهار من ...ای نگار من ...

شجریان - آلبوم انتظار

Ehsan P