صادق آهنگران - مرا اسب سفیدی بود روزی

سبک بالان خراميدند و رفتند
مرا بيچاره ناميدند و رفتند

سواران لحظه اي تمکين نکردند
ترحم بر من مسکين نکردند

سواران از سر نئشم گذشتند
فغان ها کردم، اما برنگشتند

اسير و زخمي و بي دست و پا من
رفيقان، اين چه سودا بود با من؟…