other

Oluruna Bırak - SILA

Erdem Kınay ft. Sibel Can - Alkışlar (2013)

sıla hayranlarına hediye olsun . vur kadehi ustam

Sila - Vur Kadehi Ustam

Sıla - Gözlerine Teslimim (Akustik)

Sibelcan - Suistimal

Emrah Erdoğan İpek, Küçük Emrah an jî Emrah (z. 1ê kanûna paşîn 1971, li Erxenî ya Amedê) yek ji stranbêj û aktorên navdar e.
Mûzîka erebî, kurdî û cureyên afirandî bi zimanê tirkî îcra dike

Emrah Erdoğan İpek (born January 1, 1971) is a Kurdish Turkey singer, actor and child star during 1980's. his mother a father is kurdish. Born in 
Diyarbakır, Turkey
is one of the famous singers and actors.
He performs Arabic, Kurdish and creative music in the Turkish language
-------------------------------------
Korkmuyorum ölmekten, korkum sensiz yaşamak 
Zor geliyor her güne, hasretinle başlamak 
Kavuşmak istiyorum, her an sana kavuşmak 
Zor geliyor birtanem, yokluğuna alışmak 

Çareyse aşkıma seninle ölmek 
Kormadan seninle ölmek isterim 
Seninle yaşamak seninle gülmek 
Hayatı seninle sevmek isterim 

İhtiyacı var, ihtiyacı var 
Ruhumun sevgine ihtiyacı var
Şu gençlik ömrümün, biçare gönlümün 
Sana her günümün ihtiyacı var 

Vurulsada yüreğim, kanım akmaz hasretten 
Çürümez ki bedenim, sana hasret gitmekten 
Arıya bal olurum, mezarımda çiçekten 
Konarım yar tenine, korkmam tekrar ölmekten 

Çareyse aşkıma seninle ölmek 
Korkmadan seninle ölmek isterim 
Seninle yaşamak seninle gülmek 
Hayatı seninle sevmek isterim
-------------------------
I'm not afraid to die, I'm afraid to live without you
It's hard to start every day with your longing
I want to meet you, to meet you every moment
It's hard to get used to your absence

If dying with you is the cure for my love
I want to die with you without fear
To live with you and laugh with you
I want to love life with you

He needs it, he needs it
My soul needs your love
Of my young life, of my wretched heart
I need you every day

Even if my heart is shot, my blood does not flow from longing
My body won't rot from longing for you
I become honey for the bee, from the flower in my grave
I land on your skin, I'm not afraid to die again

If dying with you is the cure for my love
I want to die with you without fear
To live with you and laugh with you
I want to love life with you

Ya Hey

İhtiyacı Var

Emrah - İhtiyacı Var? ( Needed / I Need you?) Lyrics EN

با صداي شاعر
قصیده آبی خاکستری سیاه

در شبان غم تنهایی خویش
عابد چشم سخنگوی توام
من در این تاریکی
من در این تیره شب جانفرسا
زائر ظلمت گیسوی توام
گیسوان تو پریشانتر از اندیشه ی من
گیسوان تو شب بی پایان
جنگل عطرآلود
شکن گیسوی تو
موج دریای خیال
کاش با زورق اندیشه شبی
از شط گیسوی مواج تو، من
بوسه زن بر سر هر موج گذر می کردم
کاش بر این شط مواجِ سیاه
همه ی عمر سفر می کردم
من هنوز از اثر عطر نفسهای تو سرشار سرور
گیسوان تو در اندیشه ی من 
گرم رقصی موزون
کاشکی پنجه ی من
در شب گیسوی پر پیچ تو راهی می جست 
چشم من چشمه ی زاینده ی اشک
گونه ام بستر رود
کاشکی همچو حبابی بر آب
در نگاه تو رها می شدم از بود و نبود
شب تهی از مهتاب
شب تهی از اختر
ابر خاکستری بی باران پوشانده
آسمان را یکسر
ابر خاکستری بی باران دلگیر است 
و سکوت تو پس پرده ی خاکستری سرد کدورت افسوس!
سخت دلگیرتر است 
شوق بازآمدن سوی توام هست 
اما 
تلخی سرد کدورت در تو 
پای پوینده ی راهم بسته
ابر خاکستری بی باران 
راه بر مرغ نگاهم بسته 
وای ، باران 
باران ؛ 
شیشه ی پنجره را باران شست 
 از دل من اما 
چه کسی نقش تو را خواهد شست ؟
آسمان سربی رنگ
 من درون قفس سرد اتاقم دلتنگ
می پرد مرغ نگاهم تا دور
وای ، باران 
باران ؛
پر مرغان نگاهم را شست 
خواب رؤیای فراموشیهاست!
خواب را دریابم،
که در آن دولت خاموشیهاست .
من شکوفایی گلهای امیدم را در رؤیاها می بینم ،
و ندایی که به من می گوید :
 ”گر چه شب تاریک است
دل قوی دار ،
 سحر نزدیک است “
دل من در دل شب 
خواب پروانه شدن می بیند 
مهر در صبحدمان داس به دست 
خرمن خواب مرا می چیند
آسمانها آبی
 پر مرغان صداقت آبی ست 
دیده در اینه ی صبح تو را می بیند 
از گریبان تو صبح صادق 
 می گشاید پر و بال 
تو گل سرخ منی
تو گل یاسمنی
تو چنان شبنم پاک سحری ؟
نه
از آن پاکتری 
تو بهاری ؟
نه 
بهاران از توست
از تو می گیرد وام 
هر بهار اینهمه زیبایی را 
هوس باغ و بهارانم نیست 
ای بهین باغ و بهارانم تو!
سبزی چشم تو 
دریای خیال
پلک بگشا که به چشمان تو دریابم باز 
مزرع سبز تمنایم را 
ای تو چشمانت سبز 
 در من این سبزی هذیان از توست
زندگی از تو و 
مرگم از توست
سیل سیال نگاه سبزت
همه بنیان وجودم را ویرانه کنان می کاود
من به چشمان خیال انگیزت معتادم 
و دراین راه تباه 
عاقبت هستی خود را دادم 
آه سرگشتگی ام در پی آن گوهر مقصود چرا 
در پی گمشده ی خود به کجا بشتابم ؟
مرغ آبی اینجاست
در خود آن گمشده را دریابم 
در سحرگاه سر از بالش خواب بردار
کاروانهای فرومانده ی خواب از چشمت بیرون کن 
باز کن پنجره را 
تو اگر بازکنی پنجره را 
من نشان خواهم داد 
به تو زیبایی را 
بگذاز از زیور و آراستگی 
من تو را با خود تا خانه ی خود خواهم برد
که در آن شوکت ِ پیراستگی
چه صفایی دارد 
آری از سادگیش
چون تراویدن مهتاب به شب 
مهر از آن می بارد
باز کن پنجره را 
من تو را خواهم برد
به عروسی عروسکهای 
کودک خواهر خویش
که در آن مجلس جشن
صحبتی نیست ز دارایی داماد و عروس
صحبت از سادگی و کودکی است
چهره ای نیست عبوس
کودک خواهر من 
در شب جشن عروسی عروسکهایش می رقصد
کودک خواهر من 
امپراتوری پر وسعت خود را هر روز
شوکتی می بخشد 
کودک خواهر من نام تو را می داند 
نام تو را می خواند 
گل قاصد آیا 
با تو این قصه ی خوش خواهد گفت ؟
باز کن پنجره را 
من تو را خواهم برد 
به سر رود خروشان حیات 
آب این رود به سرچشمه نمی گردد باز 
بهتر آنست که غفلت نکنیم از آغاز
باز کن پنجره را 
صبح دمید 
 چه شبی بود و چه فرخنده شبی
آن شب دور که چون خواب خوش از دیده پرید 
کودک قلب من این قصه ی شاد 
از لبان تو شنید :
”زندگی رویا نیست
زندگی زیبایی ست
می توان
 بر درختی تهی از بار ، زدن پیوندی
می توان در دل این مزرعه ی خشک و تهی بذری ریخت 
می توان
از میان فاصله ها را برداشت 
 دل من با دل تو 
هر دو بیزار از این فاصله هاست “
قصه ی شیرینی ست 
کودک چشم من از قصه ی تو می خوابد 
قصه ی نغز تو از غصه تهی ست 
باز هم قصه بگو 
تا به آرامش دل 
سر به دامان تو بگذارم و در خواب روم
گل به گل ، سنگ به سنگ این دشت 
یادگاران تو اند 
رفته ای اینک و هر سبزه و سنگ
در تمام در و دشت 
سوکواران تو  اند 
در دلم آرزوی آمدنت می میرد
رفته ای اینک ، اما ایا 
باز برمی گردی ؟
چه تمنای محالی دارم 
خنده ام می گیرد 
چه شبی بود و چه روزی افسوس
با شبان رازی بود 
روزها شوری داشت 
ما پرستوها را 
از سر شاخه به بانگ هی ، هی 
می پراندیم در آغوش فضا
ما قناریها را 
از درون قفس سرد رها می کردیم 
آرزو می کردم 
دشت سرشار ز سرسبزی رویا ها را 
من گمان می کردم
دوستی همچون سروی سرسبز
چارفصلش همه آراستگی ست 
من چه می دانستم 
هیبت باد زمستانی هست 
من چه می دانستم 
سبزه می پژمرد از بی آبی
سبزه یخ می زند از سردی دی
من چه می دانستم 
دل هر کس دل نیست 
قلبها ز آهن و سنگ 
قلبها بی خبر از عاطفه اند 
از دلم رست گیاهی سرسبز 
سر برآورد درختی شد نیرو بگرفت
برگ بر گردون سود
این گیاه سرسبز
این بر آورده درخت اندوه
حاصل مهر تو بود 
و چه رویاهایی
که تبه گشت و گذشت 
و چه پیوند صمیمیتها 
که به آسانی یک رشته گسست
چه امیدی ، چه امید ؟
چه نهالی که نشاندم من و بی بر گردید 
دل من می سوزد 
که قناریها را پر بستند 
و کبوترها را 
آه کبوترها را 
و چه امید عظیمی به عبث انجامید
در میان من و تو فاصله هاست 
گاه می اندیشم 
می توانی تو به لبخندی این فاصله را برداری
تو توانایی بخشش داری
دستهای تو توانایی آن را دارد 
که مرا
زندگانی بخشد 
چشمهای تو به من می بخشد 
شور عشق و مستی
و تو چون مصرع شعری زیبا
سطر برجسته ای از زندگی من هستی
دفتر عمر مرا 
با وجود تو شکوهی دیگر 
رونقی دیگر هست 
می توانی تو به من 
زندگانی بخشی
یا بگیری از من 
آنچه را می بخشی
من به بی سامانی
باد را می مانم 
من به سرگردانی
ابر را می مانم 
من به آراستگی خندیدم 
من ژولیده به آراستگی خندیدم 
سنگ طفلی ، اما 
خواب نوشین کبوترها را در لانه می آشفت 
قصه ی بی سر و سامانی من 
باد با برگ درختان می گفت 
باد با من می گفت :
” چه تهیدستی مَرد “
ابر باور می کرد 
من در ایینه رخ خود دیدم 
و به تو حق دادم 
آه می بینم ، می بینم 
تو به اندازه ی تنهایی من خوشبختی
من به اندازه ی زیبایی تو غمگینم 
چه امید عبثی 
من چه دارم که تو را در خور ؟
هیچ 
من چه دارم که سزاوار تو ؟
هیچ 
تو همه هستی من ، هستی من 
تو همه زندگی من هستی
تو چه داری ؟
همه چیز 
تو چه کم داری ؟ هیچ 
بی تو در میابم 
چون چناران کهن 
از درون تلخی واریزم را 
کاهش جان من این شعر من است 
آرزو می کردم 
که تو خواننده ی شعرم باشی
راستی شعر مرا می خوانی ؟
نه ، دریغا ، هرگز
باورم نیست که خواننده ی شعرم باشی
کاشکی شعر مرا می خواندی 
بی تو من چیستم ؟ ابر اندوه 
بی تو سرگردانتر ، از پژواکم 
در کوه 
گرد بادم در دشت 
برگ پاییزم ، در پنجه ی باد 
بی تو سرگردانتر 
از نسیم سحرم 
از نسیم سحر سرگردان
بی سرو سامان 
بی تو - اشکم 
دردم 
آهم
آشیان برده ز یاد 
مرغ درمانده به شب گمراهم 
بی تو خاکستر سردم ، خاموش
نتپد دیگر در سینه ی من ، دل با شوق 
نه مرا بر لب ، بانگ شادی 
نه خروش
بی تو دیو وحشت
هر زمان می دردم 
بی تو احساس من از زندگی بی بنیاد 
و اندر این دوره بیدادگریها هر دم 
کاستن 
کاهیدن
کاهش جانم 
کم 
کم
چه کسی خواهد دید 
مردنم را بی تو ؟
بی تو مردم ، مردم 
گاه می اندیشم 
خبر مرگ مرا با تو چه کس می گوید ؟
آن زمان که خبر مرگ مرا 
از کسی می شنوی ، روی تو را 
کاشکی می دیدم 
شانه بالازدنت را 
بی قید 
و تکان دادن دستت که 
مهم نیست زیاد 
و تکان دادن سر را که 
عجیب !‌عاقبت مرد ؟
افسوس
کاش می دیدم 
من به خود می گویم:
” چه کسی باور کرد 
جنگل جان مرا 
آتش عشق تو خاکستر کرد ؟ “
باد کولی ، ای باد 
تو چه بیرحمانه 
شاخ پر برگ درختان را عریان کردی
و جهان را به سموم نفست ویران کردی 
باد کولی تو چرا زوزه کشان 
همچنان اسبی بگسسته عنان 
سم فرو کوبان بر خاک گذشتی همه جا ؟
 آن غباری که برانگیزاندی
سخت افزون می کرد
تیرگی را در دشت 
و شفق ، این شفق شنگرفی
بوی خون داشت ، افق خونین بود 
کولی باد پریشاندل آشفته صفت 
تو مرا بدرقه می کردی هنگام غروب 
تو به من می گفتی : 
” صبح پاییز تو ، نامیمون بود ! “
من سفر می کردم 
و در آن تنگ غروب 
یاد می کردم از آن تلخی گفتارش در صادق صبح 
دل من پر خون بود 
در من اینک کوهی
سر برافراشته از ایمان است 
من به هنگام شکوفایی گلها در دشت 
باز برمی گردم 
و صدا می زنم :
” ای 
باز کن پنجره را 
باز کن پنجره را 
در بگشا
که بهاران آمد 
که شکفته گل سرخ 
به گلستان آمد 
باز کن پنجره را 
که پرستو می شوید در چشمه ی نور 
که قناری می خواند 
می خواند آواز سرور 
 که : بهاران آمد 
که شکفته گل سرخ به گلستان آمد “
سبز برگان درختان همه دنیا را 
نشمردیم هنوز
من صدا می زنم :
” باز کن پنجره ، باز آمده ام 
من پس از رفتنها ، رفتنها ؛ 
با چه شور و چه شتاب
در دلم شوق تو ، اکنون به نیاز آمده ام “
داستانها دارم ،
از دیاران که سفر کردم و رفتم بی تو 
از دیاران که گذر کردم و رفتم بی تو 
بی تو می رفتم ، می رفتن ، تنها ، تنها 
وصبوری مرا 
کوه تحسین می کرد
من اگر سوی تو برمی گردم 
دست من خالی نیست 
کاروانهای محبت با خویش
ارمغان آوردم
من به هنگام شکوفایی گلها در دشت 
باز برخواهم گشت 
تو به من می خندی
من صدا می زنم :
” آی!
 باز کن پنجره را “ 
پنجره را می بندی
با من اکنون چه نشستنها ، خاموشیها
با تو کنون چه فراموشیهاست
چه کسی می خواهد 
من و تو ما نشویم 
خانه اش ویران باد 
من اگر ما نشوم ، تنهایم 
تو اگر ما نشوی 
خویشتنی
از کجا که من و تو 
شور یکپارچگی را در شرق 
باز برپا نکنیم 
از کجا که من و تو 
مشت رسوایان را وا نکنیم 
من اگر برخیزم 
تو اگر برخیزی
همه برمی خیزند 
من اگر بنشینم 
تو اگر بنشینی
چه کسی برخیزد ؟
چه کسی با دشمن بستیزد ؟
چه کسی
پنجه در پنجه هر دشمن دون 
آویزد
دشتها نام تو را می گویند 
کوهها شعر مرا می خوانند 
کوه باید شد و ماند 
رود باید شد و رفت 
دشت باید شد و خواند 
در من این جلوه ی اندوه ز چیست ؟
در تو این قصه ی پرهیز که چه ؟
در من این شعله ی عصیان نیاز 
در تو دمسردی پاییز که چه ؟
حرف را باید زد 
درد را باید گفت 
سخن از مهر من و جور تو نیست 
سخن از تو 
متلاشی شدن دوستی است 
و عبث بودن پندار سرورآور مهر 
آشنایی با شور ؟
و جدایی با درد ؟
و نشستن در بهت فراموشی 
یا غرق غرور ؟
سینه ام اینه ای ست 
با غباری از غم 
تو به لبخندی از این اینه بزدای غبار 
آشیان تهی دست مرا 
مرغ دستان تو پر می سازند 
آه مگذار ، که دستان من آن 
اعتمادی که به دستان تو دارد به فراموشیها بسپارد 
آه مگذار که مرغان سپید دستت
دست پر مهر مرا سرد و تهی بگذارد 
من چه می گویم ، آه 
با تو کنون چه فراموشیها 
با من کنون چه نشستها ، خاموشیهاست 
تو مپندار که خاموشی من 
هست برهان فراموشی من 
من اگر برخیزم 
تو اگر برخیزی 
همه برمی خیزند 

آذر ، دی 1343
حمید مصدق

Abi Khakestari Siyah - Hamid Mosadegh

Bahçada Yeşil Çınar - Fahriye EVCEN

قاصدک، نام آلبومی است با صدای محمدرضا شجریان و آهنگسازی و نوازندگی سنتور پرویز مشکاتیان، که در دستگاه ماهور اجرا شد. این آلبوم هرگز به صورت رسمی و با کیفیت مناسب ارائه نشد. در این اثر که آخرین همکاری مشترک شجریان و مشکاتیان بود، همایون شجریان تمبک می‌زند.
سایت شب‌زنده‌ها با همکاری علاقمندان موسیقی سنتی ایران اقدام به پالایش و بهبود کیفیت این آلبوم کردند که می‌توانید بصورت مستقیم از لینک زیر آلبوم را دریافت کنید.
http://j.mp/ghasedak

عشق در دل ماند و یار از دست رفت
دوستان! دستی، که کار از دست رفت
ای عجب گر من رسم در کام دل!
کی رسم؟ چون روزگار از دست رفت
بخت و رای و زور و زر بودم، دریغ!
کاندر این غم، هر چهار از دست رفت
عشق و سودا و هوس در سر بماند
صبر و آرام و قرار از دست رفت
گر من از پای اندرآیم گو درآی
بهتر از من صدهزار از دست رفت!
مرکب سودا جهانیدن چه سود؟
چون زمام اختیار از دست رفت

Mohammad Reza Shajarian & Parviz Meshkatian - Avaaz Eshgh Dar Del Mand

آراز آراز خان آزار

سیاوش قمیشی - طلوع


آهنگ قدیمی «کمتر زن شانه» با اجرای پوران و ویگن برای خیلی‌ها آشناست. 

این آهنگ تاکنون توسط چندین خواننده و به زبان‌های مختلف اجرا شده است. 

در این ترک، دو هنرمند جوان ارمنستانی این آهنگ را بازخوانی نمودند. 

برگیسویت ای‌جان، کمتر زن شانه
چون درچین و شکنش دارد دل من‌کاشانه 
بگشا ز مویت، گره‌ای چند‌ای مه
تا بگشایی گره‌ای شاید زدل دیوانه 
دل‌در، مویت، دارد، خانه
مجنون گردد چو زنی هر دم شانه
گردد، چو زنی هردم شانه


Tavaana2010
https://www.youtube.com/watch?v=07doDnvE-Us

گیسویت ای جان، کمتر زن شانه- خواننده های ارمنی

Terk edip gittiğinden beri
 Kalbime lokma aşk girmedi
 Sahipsiz kaldım yalan gibi
 Bozgunum senden bile deli
 Yandı m canın benim gibi
 Yaşarken öldün mü mahkum gibi
 Hasretin büyür yüreğimde
 Paslı sendeyim.com kırık hançer gibi
 Kader, kader sen bize nazik davranmadın
 Kader, kader herkese eşit yazılmadın
 Hayat, hayat sen bize nazik davranmadın
 Hayat, hayat herkese eşit yaklaşmadın
 Vazgeçip gittiğinden beri
 Kalbime tatlı söz değmedi
 Sessizim sönmüş mum gibi
 Kalır paslı hançer izi
 Tenim unutur mu ellerini
 Gönlüm bırakmıyor sevmişleri
 Yavaş yavaş yaktın beni
 Zehirli bir sendeyim.com hançer gibi
 Kader, kader sen bize nazik davranmadın
 Kader, kader herkese eşit yazılmadın
 Hayat, hayat sen bize nazik davranmadın
 Hayat, hayat herkese eşit yaklaşmadın
  
 Kenan Doğulu:
 İçin için büyüyor fırtınam çığ gibi
 Daha çok kanatıyor aşk sancıları
 Bizim için çalıyor yalnızlık çanları
 Daha bir ağlatıyor aşk şarkıları
 Böyle hüzne can mı dayanır
 Öyle bakma kalp çok kırılır
 Böyle hüzne can mı dayanır
 Öyle gitme kalp çok yıpranır
  
Sibel Can -Kenan Doğulu:
 Kader, kader sen bize nazik davranmadın
 Kader, kader herkese eşit yazılmadın
 Hayat, hayat sen bize nazik davranmadın
 Hayat, hayat uğraştırma aşıkları
  
 Söz - Müzik: Kenan Doğulu

Sibel Can - Hancer

Sibel Can - Emi (Yıldız Yilbe'nin Yıldızlı Şarkıları)

Ibrahim tatlises Allahim Neydi Gunahim

Cinare Melikzade - İhtiyacı var feat. Alishahin

DjHAN vs. SibelCan - Anladin Sen Onu - (REMiX)

آوای زیبای عبدو ممد للری با صدای بانو آستاره بختیاری
تنظیم : Astigmat

01. Abdo

حضور - مسعود شعاري، كريستف رضاعي

Alim Qasimov  Fargana Qasimova ( Mugham )  MORGENLAND CHAMBER ORCHESTRA

other

Elmira Abdollahian