با همکاری : استادان تجویدی ، محجوبی

گلهای رنگارنگ ۱۹۳ _ بانو مرضیه

هوا سرد است و برف آهسته بارد
ز ابری ساکت و خاکستری رنگ
زمین را بارش مثقال، مثقال
فرستد پوشش فرسنگ، فرسنگ
سرود کلبه‌ی بی‌روزن شب
سرود برف و باران است امشب
ولی از زوزه‌های باد پیداست
که شب مهمان توفان است امشب
دوان بر پرده‌های برف‌ها، باد
روان بر بال‌های باد، باران
درون کلبه‌ی بی‌روزن شب
شب توفانی سرد زمستان

آواز سگ‌ها

زمین سرد است و برف آلوده و تر
هوا تاریک و توفان خشمناک است
کشد - مانند گرگان - باد، زوزه
ولی ما نیک‌بختان را چه باک است ؟
کنار مطبخ ارباب، آنجا
بر آن خاک اره‌های نرم خفتن
چه لذت‌بخش و مطبوع است، و آنگاه
عزیزم گفتم و جانم شنفتن
وز آن ته‌مانده‌های سفره خوردن
و گر آن هم نباشد استخوانی
چه عمر راحتی دنیای خوبی
چه ارباب عزیز و مهربانی
ولی شلاق! این دیگر بلایی‌ست
بلی، اما تحمل کرد باید
درست است این‌که الحق دردناک است
ولی ارباب آخر رحمش آید
گذارد چون فروکش کرد خشمش
که سر بر کفش و بر پایش گذاریم
شمارد زخم‌هامان را و ما این
محبت را غنیمت می‌شماریم!


خروشد باد و بارد همچنان برف
ز سقف کلبه‌ی بی‌روزن شب
شب توفانی سرد زمستان
زمستان سیاه مرگ‌مَرکَب

آواز گرگ‌ها

زمین سرد است و برف آلوده و تر
هوا تاریک و توفان خشمگین است
کشد - مانند سگ‌ها - باد، زوزه
زمین و آسمان با ما به کین است
شب و کولاک رعب‌انگیز و وحشی
شب و صحرای وحشتناک و سرما
بلای نیستی، سرمای پر سوز
حکومت می کند بر دشت و بر ما
نه ما را گوشه‌ی گرم کُنامی
شکاف کوهساری سر پناهی
نه حتی جنگلی کوچک، که بتوان
در آن آسود بی‌تشویش گاهی
دو دشمن در کمین ماست، دائم
دو دشمن می‌دهد ما را شکنجه
برون: سرما، درون: این آتش جوع
که بر ارکان ما افکنده پنجه
دو .. اینک .. سومین دشمن .. که ناگاه
برون جست از کمین و حمله‌ور گشت
سلاح آتشین ... بی‌رحم ... بی‌رحم
نه پای رفتن و نی، جای برگشت
بنوش ای برف! گلگون شو، برافروز
که این خون، خون ما بی‌خانمان‌هاست
که این خون، خون گرگان گرسنه‌ست
که این خون، خون فرزندان صحراست
درین سرما، گرسنه، زخم خورده،
دویم آسیمه‌سر بر برف چون باد
ولیکن عزت آزادگی را
نگهبانیم، آزادیم، آزاد!

اخوان ثالث...سگ‌ها و گرگ‌ها

شوریده  سه نوازی 
سه تار : حمید متبسم
بربط : حسین بهروزی نیا
تنبک : پژمان حدادی

شوریده

مجموعه سرودهای شراره های آفتاب
ترانه سرود آفتابکاران جنگل
ترانه سرود باد و توفان 
ترانه سرود خـون ارغـوان‌هـا 
ترانه سرود گل مينا 
ترانه سرود رود 
ترانه سرود پرنيان شفق
ترانه سرود ايران من 

07 - Irane Man ایران من

شعر ترانه از عماد خراسانی است

يرگه ( یار کم ) کار مو و تو دِرَه ( داره ) بالا می ‌گيره
 ذرَه ذرَه  دِرَه  عشقت تو دلم جا می ‌گيره 
(روز اول به خودُم گفتُم ای ‌یم ( این هم ) مثل بَقی ( بقیه
حالا كم كم مي‌بينُم كار دِرَه بالا مي‌گيره و کار دره بالا می‌گیره
(چن ( چند ) شبه واز ( باز ) مودوزُم ( می دوزم ) چشمامَه تا صبح  به چْخت ( سقف 
یا به يك سمت بی‌خودي مات مِمنه  ( می ماند ) و را ( راه ) مي‌گيره 
چن شبَه واز مث ( مثل ) چهل سال پيش از ای ( این ) مرغ دلُم
تو زمستون بَهِنه‌ ی ( بهانه ی ) سبزه و صحرا می گيره و سِبزه و صحرا می‌گیره
(تا سحر جُل ( وول ) مي زنم خواب به سراغُم نميَه ( نمیاد
هی دلُم مثل بِچِه بَهَنه‌ ی ( بهانه ) بی جا مي‌گيرَه 
موگومش ( می گویم به او ) هرچی كه مرگت چيه ؟ كوفتی نمِگه
عوضش نق مِزنه و ذكر خدايا می ‌گيره
(پيری و معركه‌گيری كه مِگن ( می گویند ) حال مويه ( من است 
دِره کم‌کم ای ( این ) کتاب صفحه ی پينجا ( پنجاه ) می ‌گيره و صفحه‌ی پینجا می‌گیره 
هر كه عاشق مِشه ( می شود ) پنهون ( پنهان ) مِكِنه ( می کند ) مثل اويَه (آن است ) كه سوار شُتُرَ و پوشتِشَه ( پشتش را ) دولا می ‌گيره .

گل‌های صحرایی، محلی خراسانی

medusa

غروب است و لب دریا، بیا بنگر جنونش را
ز بی مهری کسی گویا به جوش آورده خونش را!

کجا می اینچنین موجی به جان و دل دراندازد
مگر پر کرده از آتش کسی جام درونش را

یکی بوسه زده بر گونه‌اش خورشید و در گوشش
چه‌ها خوانده نمی‌دانم، که برد از کف سکونش را

به رقص آیم چنان موج و چو مستان کفزنان آیم
که در یا می‌زند اکنون خوش آوا ارغنونش را

چه می‌شد باز می‌دیدم شراب چشمهایش را
نقاب شب نمی‌پوشاند روی لاله‌گونش را

چه غم دارم که می‌دانم رسد صبح امید و من
ببینم بر تن دریا لباس نیلگونش را

چو دیدم دختر دریا ز خورشیدش به سر تاجی
نمی‌خواهم ز دنیا تاج و تخت واژگونش را...

آواز غروب- اشکان کمانگری- کمانچه: سینا جهان آبادی- سه تار: امیرحسین سام

"آواز در سایه"
 گزیده ای از آوازهای کلاسیک زنان ایران، امروز

تار: سیاوش ایمانی - آواز: آساره شکارچی
تابستان ۱۳۹۴

"Singing in Shadow"
Anthology of classical female voices in Iran, today
Tar: Siavash Imani - Vocal: Asaareh Shekarchi
Summer 2016

#asarehshekarchi #mahoor

آواز در سایه

تکنوازان برنامه شماره ۱۳۲ - هنرمندان : اسدالله ملک - فضل الله توکل - بهزاد رضوی نیا

عبدالوهاب شهیدی - الا ساقیا

ساز و آواز ابوعطا، گوشه‌ی تنگسیری
آواز: جلال تاج اصفهانی
نی: حسن کسایی
تار: محمدرضا لطفی
ز گلبن چید گلچینی گلی را
شنید از پی صدای بلبلی را
تو خرسندی گلی چیدی و رفتی
ندانستی که آزردی دلی را
سخن‌ها دارم از دست تو بر دل
 ولیکن در حضورت بی‌زبانم
اگر تو سرو سیمین‌تن بر آنی
که از پیشت برانی من بر آنم
که تا باشم خیالت می‌پرستم
و گر رفتم سلامت می‌رسانم
سحر جانم برآمد بی تو از لب
گمان بردم تویی از در در‌آیی
در اول می‌نمایی دانه‌ی خال
در آخر دام گیسو می‌گشایی
ز قاآنی مجو آیین تقوا
ز اهل پارس ناید پارسایی

تاج اصفهانی، کسایی و لطفی- ساز و آواز ابوعطا

سازمان فدائيان (اقليت) يک سازمان کمونيست است که برای سرنگونی نظام سرمايه‌داری و برقراری یک جامعه کمونيستی مبارزه می‌کند.
سازمان فدائيان (اقليت) برای ايجاد جامعه‌ای بدون طبقات مبارزه می‌کند که در آن هر گونه استثمار، ستم، تبعيض، نابرابری اجتماعی و اختناق برافتاده باشد، تمام اعضا آزاد و برابر جامعه در رفاه و خوشبختی زندگی کنند و استعدادهای خود را شکوفا سازند.
هدف فوری سازمان فدائيان (اقليت) سرنگونی جمهوری اسلامی و برقراری حکومت شورائی کارگران و زحمتکشان است.
حکومت شورائی که مظهر پيگيرترين و کامل‌ترين شکل دمکراسی است، وسيع‌ترين و کامل ترين آزادی‌های سياسی را برقرار خواهد ساخت و با تحقق مطالبات دمکراتيک و رفاهی – اجتماعی عمومی، دگرگونی‌های سوسياليستی را آغاز خواهد نمود.

07 - Irane Man ایران من

fadaian(aghaliyat)