absolute sadness

Farshad-Sily

Rapper: Bamdad
Producer: Tahrang @tahrangrap
Mix&Mastering: Yarapelak @yarapelak
Artwork: Noor @Noorcreate
Publisher: Pelak Records
Lyrics:
فکر کنم باید تیکه‌هامو از خودم بکنم
تا خودی نمونه که بخوام به هواش بپرم
هیچی قند نمیشه واسه این کام پر زهر
وقتی گم میشم تو خودم از خودم گم تر
انگار نوک شمشیر تا دم دسته رفته تو
افقی جر داده شکمم پاره یجور
که کف دستم شده تخت خواب روده‌هام
سرپام تا گلو غرق خون، گوشم از زوزه‌ها
سیر از اضطراب ، طرد شدن از اجتماع
انسان و معمای سیاهچالِ انتها
بی‌باور و کم‌سواد، دست به دستِ باد
یه مستانه رقصه قاتل انضباط
کشنده، کمر شکسته، دل که پوکه
خورد شده دستی که همیشه سازش کوکه
از بامداد و صدای چیک چیکِ آشپزخونه
این ریتم یه باتلاقه که منو می‌کِشه تو خودش
تا غروب، صدای رُفت و روب کفِ جمجمه
یه تیکه دیگه هم ازم مُرد، چال شد تو خودش
چالش کن تو خودت احمق، رو پُله جفت‌پات
که نه مُردی نه زنده فقط کندی خود رو از خودت
یه ت مونده که تک و تنهاست و ترسو
تمام حقیقتش اینه که باشه جنگجو
چه دست و پا زدنی وقتی تمومش مسخرست
کش اومدن این زجر طلسم عقربه‌ست
تفرق یه عادته تو وجودم نه استثنا
هرچی شعر نوشتم تو عمرم بوده استفراغ
نه از خاکستر دلم که سوخته اثریه
نه اسید تنفر تو معدم جای غلطی
غلط منم که خودمو فروختم
تنمو جر دادم لبامو بهم دوختم
ندیدم جز وفا از سگ، و سگ‌ها
بهترین دوست‌های منن تو فصل سرما


فکرم بیدار شد تموم تنم خواب رفت
اشک از رخم بار بست به وطن باد رفت
هرکی تو قبرستون دلم خودشو جا کرد
دنبال من نگشت دنبال خودش و پاش رفت
من چه سود بود برام از این همه شکستن
چاره چیه تنومندم به غرور نرفتن
ظهور این همه کلام از غیبت چشم بود
مردمک فلک خیسه از هیبت عشق
هرکی پی قدرته ظاهر فریب نهان زشت
قدرت محبت قطرست که یاور کِشت بود
عصر سریع رسیدن به مقصدِ جهیدن
یه زندونه که زنده‌ها توش میله‌ای ندیدن
و هرکی مرد آسوده بود و میراثش جاودان
این ملوان خسته کشتی رو سپرد به بادبان
با متانت و نرمی گفت از این موج هم میگذرم
تو آب آزاد فکرم از جزیره‌ها میپرم
تا وقتی هستم کار میکنم جون میکنم
تا وقت نبودم آغوشم رو به گورم می‌تَنَم
اگه قبلش بشه ساحلِ دستاشو بگیرم
هیچی نمیخوام زین جهانِ بدقولِ بی‌شرف
از سکه کندم از خودنمایی کندم
هم پستم هم بلندم هم طعمه هم کمندم
رهایی یه گره کور زد به بند بندم
بهای نوره مرگ مشعل تو بورانِ سردم
هنوز رود عمر نریخته به دریای پایان
روح صداقت نمی‌بازه به زبانِ نادان
هنوز می‌تونم پاشم چه بد چه خوب و شادان
طلوع میکنه خورشید از دل غمگساران
وقتی رسیدن وهمه ولی مسیر سبزه
چشم بدوز به افق و مرزش همین بسه
هیچ گنجی نیست جز درون و قناعت به درد
مگر به آتیش محبت ببازه فصل سردت
.

Fasle Sarma [Prod. Tahrang]

آهنگساز : فرشاد
میکس و مسترینگ : سعید دهقان
دریافت آلبوم : http://www.mediafire.com/download/y6qt63i11v7b117/Farshad-Dishab.zip
پخش و پلا
بخش اول-فرشاد
پر از خاطراتِ مبهم،گاهی خشمگین،گاهی توو فکرِ عاشقانه مردن
داری تقصیر،نمی دونی خودت،پذیرایی کردیم حالِ مارو خوردن،سواره ها همه عابرارو کشتن
پیاده ها ندیده راهِ باز مردن،تصویرِ تزویر،سایه کرد روی شهر تنها شدن ساده ها که لختن
سکه فاصله انداخت حتی توی احساس،عشاق طعم نزدیکی رو از دور چشیدن دیگه خوب نمی شن باید یه تیکه از خودشونُ دور بریزن
نه کوچه با جوبش،نه خیابونای شهرم نه حتی کشورم که از آدمای محزون پُره
که زمین یکجا زیرِ تَلی از لجن مدفون شده
به جاهای گرم و روشن عادت کردی آتیش حاصلِ سوختنِ چوبه،چیا می سوزن که تو راحت تر شی
دنیا خراب شد خوابید با هر مردی
کنار کشیدم ولی باهاش کنار نیومدم،نذاشتم بگه منم عروسکم
دیگه ازش نمی آد لذتی به نگاهم،شاید این بوده بهترین اشتباهم

همخوان
هر ورِ تنم،توی شهرِ تو پخش و پلاست،از هر چاقویی یه بار خوردیم،تیکه هامو به هم بچسبون بعد بگو از رقص و شبات

بخش دوم-بامداد
بگو،بگو بهم از درد تنم،بگو،که گوش بدم و حرف نزنم
بگو پتی یا با لباس بودنِ عشق به راحتیِ تنش نه داره نسبت به پر و خالی بودنِ باک،از بلبلای فالش
یه بِیت رویِ بیت،یه زیغ رو زیدت،یه ناخنِ تیز،یه کمرِ خم دهنم گشاد پیرهن پهن فقط فقر،فقر،فقر
تنوع طلبای کم زیرِ گودیِ چشام،پریده رنگم،پخش و پلا،غش و ضعفِ کلاغ،عشق پنیر،کنجِ لباش
رویاهام دورِ دور
توو روحت اون پولت،بکش به رخِ من زورتُ
نفرتهام از حنجرم سرِ منو زدن،واسه حرفات از هر چی کرِ بدترم
صدام سردِ مث گذشتمِ پشتش پرده پرده هرکی زده برده هر کی نزده هم زدم
جواب خورده هامو نمی دم نمی ارزه به دردش
شبیهِ منه حرفش
هر کی،با پای لخت دویید
هرکی نزد توو کارِ مفت خوری،هرکی از پیر شدن ریخت ترسش
هرکی که واسش لیوانُ پر کنی

همخوان
هر ورِ تنم،توی شهرِ تو پخش و پلاست،از هر چاقویی یه بار خوردیم،تیکه هامو به هم بچسبون بعد بگو از رقص و شبات



Dishab

Pakhsho pala [Prod. Farshad]

[بخش اول]
شدم از لبه رد بیرون زدم از تهِ خط
گذشتم از تنِ شب
نبود هیچوقت صف بَره من
گفتم نمی‌شه رفت بی‌حس
پژواکِ صدام قهقهه زد
پهنه‌ی پوک پراکنده شد
موج برد اکثریت رو
هیچ پلکید دم‌پرِ من
مایی نبود من پاش بریزم
جایی نبود سرانجام بگیرم
نه امکانِ زندگی هست
نه دلم میخواد که الان بمیرم
رنگی بالاتر از سیاهی که نیست
چنگ می‌کشم رنگ‌هام بریزن
ترجیح می‌دم با دردهام بمیرم
تا به انتطارِ درمان بشینم
نقاشی رو حل کن
یه کم ریاضی بکش 
سیمِ آخر رو قطع
یه کم خیالی بچش
توو هیچ دسته‌ای نشدم جا
چون گفتم ندارم نیازی به اسم
هرچی از قدسیت می‌تابید گره
از بدنم می‌بارید زِره
بیارید طلسم
که من ضربه‌ی ضدِ ضربه‌هام
جلو می‌زنم از ریلِ ردِ پام
میگن توو انکار شادیه من زدم قیدِ خنده‌هام
تعیین نکرد شرایط راهم
نمی‌بندن سلایق پام
هوای تازه نمیاد از این درهای باز
توی اضطرابِ نمایِ باز


[همخوان]
از توو سیاه‌چاله
دَرنده و پاره
تو ابعادی تازه
بی‌سازش ساختم چاره
از توو سیاه‌چاله 
آزاد شد ادامه
یه نزاعِ بی‌انتها
یه نبردِ بی‌افتخار
از توو سیاه‌چاله
دَرنده و پاره
تو ابعادی تازه
بی‌سازش ساختم چاره
از توو سیاه‌چاله
از توو سیاه‌چاله


[بخش دوم]
همیشه می‌لنگه یه جای کار
چون هزارتا چون جلو چرای ماست
ما صدای طبقه‌مون میشیم؟
یا طبقه‌مون صدای ما؟
گردن‌ها شدن نثارِ دار
تنگه حلقه اطرافِ گلایه‌ها
من وزش‌ام سلاحِ باد
چون هیچکی نایستاد کنارِ ما جز
یه روز مسلم یه روز ملحد
یه روز مبارز یه روز مهره
یه روز گلاب یه روز کوکتل
یه روز مقابل یه روز مخلص
بستگی داره کجا بماسه بیشتر
یه روز مراقب یه روز مشکل
من رنگ همه‌ی اینها رو دیدم
یه روز آبن یه روز شعله
اینا همیشه پیِ رهبر‌َن
یه روز فردَن یه روز انترِ سلطنت
می‌رن و برمیگردن هربار
جَلدَن کفترِ منطقه‌ان
نبودن هیچوقت رو صندلی عقب
عوام‌ فریب‌های برتری طلب
صُلحن با اسانسِ ترور
کمک با معنای من قوی‌ترم
گفتی بندازن لوح رو بِت چند؟
طوطی‌های مزد و قیمت
هنوز هم دنبالِ کلید میگردی
من به خودم گفتم قفل رو بشکن
هنرِ شما اونجایی مُرد که تبدیل شدید به یه سرباز تا خشتک
ترجیحمه قهرِ با عزت
با خدا، شیطان، بُت یا کشور


[بخش سوم]
توو سیاه‌چاله‌ام
منظم‌تربن هرج و مرجِ خارجِ منظومه
روبرومه
هر بُعدی که از من دوره
همیشه پیِ شناخت بودم
نه تو جهانی که شایعه مرسومه
محاسبه محبوبه
خیلی جاها ریختم فرو
نموندم نشم ساکنِ مخروبه
نکردم قبول هرکسی ساکته مجبوره
تایید واسه اونه که توی دایره محدوده
پاره کردم حد
توی جَوی که بودن همه معلق
نکشیدم دست از جایی که جاذبه مغروره
توو سیاه‌چاله‌ام
اونجا که حتی نور گیره
نونِ فعلِ نبود می‌ره
دیر زوده و زود دیره
خطِ صافِ ایستادنم
به خطِ مرگم عمود میشه
بی‌زمانی، به هر لحظه زور میگه
دیگه می فهمی خوب دیوِت
بودم قبلشون
می‌مونم حتی سالها بعدِ مرگِ این حرومی‌ها
با انبوهِ کلمه‌ها می‌کنم غرقتون
پفیوز تونستی دَووم بیار
که من احضار می‌کنم جَوونی‌هام
هم بیرونت میمیره هم درونی‌هات
طوریکه خودت سیخ صاف سر جات وایسی
جلوتر برن کتونی‌هات
من رشد کردم توو این خُرده فرهنگ و دشمن با اونا که دوره گردَن
من صحنه نمی‌خوام که شعله‌ور شم
نه تقدیر میخوام نه شوقِ پرچم
دِ تفسیر نمیخواد لخته لفظَم
و انفجار خوابیده پشتِ هر خط 
جلو "جماعتِ فَک‌های شُل"
هیچ نیازی نیست که نقطه‌زن شم
توی خلوتت منم اون جغدِ شومِ بد یُمن
روزها مرگم و شب تولد
ترکیبی از ایده و فکر و تبحر
با نگاهِ بی‌توقف
جلوم، بی‌اثره فحش و حرف و نقدِ مردم
واسه من داره حق تقدم
هم دوره‌ی وحشی‌ام هم تمدن
هم دوره‌ی جنگ‌ام هم تفکر
نشدم بُت که بتونید بِشکنیدم
غریبه و آشنا هم بهم پریدن
پشتم رو نکردم به عقیده‌م
با وجودِ کم و کاستی
همیشه موندم توی بهترین حد
الهام بخش‌ام حتی اگه بِینمون نسبتی هست
بودم و هستم و خواهم بود
بِیت بیتِ آخره شعر ولی نه

Siah Chaale

"نیست"
آهنگساز : فرشاد
میکس و مسترینگ : سعید دهقان
طراحی : سِواد
________________
دریافت
https://www.mediafire.com/?3714416omun3ccu
http://Trainbit.com/files/3122131884/Farshad_-_Nist.zip
______________________________________

بخش اول
فردا  هم مثِ امروز از بین می ره
من اون بچَم که فرمونِ دوچرخشو خیلی وقته ول کرده دست ول می ره،گاهی داد می زنه و سرکش می شه
خودمو کوبیدم ولی از نو نساختم،همه رو بردم و از خودم باختم
چه قمارِ سختی بود،چه دنیای کجی بود،اینکه چرا تنهایی چه سواله بدی بود
گندش بزنن که واسه ی شادی باید خودت یه طرف باشی فهمت یه طرف
تاب نمی آرم اصاً نمی ره به کــَــتم اینکه بیان و بزنن رو من اِتیکتِ نفهم
من یه خفاشم اهلِ تک پری،دور از عکس و رقص و طرح و نقشِ دست جمعی
من توو روشنیِ مصنوعیِ روز شما گم می شم همونطوری که شما توو تاریکیِ من
من گم شدم یه طوری توو خودم رفتم که ندارم سرنخ از مسیرِ برگشت
رابطه ی صمیمیِ من و دلهره،صدایِ منو می آره از توو هدفونت

همخوان
طوفان شکسته بیدِ مجنون،بازیگرِ جادوگرِ حیله گر کو
باید خیره بشم به کدوم روزنه،وقتی کورسوی هر نوری می شه محکوم

بخش دوم
امید و آرزو و رویارو،همه دلخوشی های کل دنیارو،همه دیوونه هارو همه خُل هارو
من همشونُ با همدیگه اینجا می خوام
حس لذت بخشِ آزادیُ،بوی گل پرِ روی باقالیُ،پر کردنِ هرچی جاخالیُ
من،همشونو اینجا می خوام
دیدم جیره خورای ارشادِ درنده،الهام سیاهِ چادرِ چرخنده،چشایِ لعنتیِ من باز بودن همیشه
حالا هر چی که ندیدمُ اینجا می خوام
داد زدنِ عقیده بی ترس و واهمه بی جنگ و حادثه بی هر مقایسه حقیقتُ شنیدن توو هر مصاحبه
من همشونُ اینجا می خوام
از ما که گذشت،فردایِ روشن،شاید بیاد واسه فردهای روشن
اونا اینطوری ازم یاد می کنن
می گن هر چی که اینجا نبود اینجا می خواست

همخوان
طوفان شکسته بیدِ مجنون،بازیگرِ جادوگرِ حیله گر کو
باید خیره بشم به کدوم روزنه،وقتی کورسوی هر نوری می شه محکوم

بخش سوم
چقد دلها مردن توو دلِ این کلبه ی افسرده
من از آمارایی که تو می دی سر در نمی آرم تنها چیزی که می بینم اینه،یه گربه ی پژمرده
تلخ زیاد،قند می خواد،بخاری نداریم چرا برف می آد؟
رنج می آد،حرف می زاد،خودتُ به کوری زدی اشک می آد
راه طولانیِ منم پا برهنم ولی مغرورم نمی گم کفش می خوام
زخم زیاد،داره خون می چکه،نمی گم خونِ منو بند بیار
بذا پشت من ردم بمونه،بذا پشت سریم،از من بدونه
وقتی روشنیِ روزا اِنقد مبرهنِ
بذا واست یکمی ام از شب بخونه
با مدادِ شکسته ی من بِکشه،دلیلشو صاحبای آبرنگ بدونه
بذا کل وجودِ منِ لعنتی رو،خلاصه شده توو همین آهنگ بدونه
شیشه شکسته از سنگ بخونه،از آقای هفت رنگ بخونه
بذا پشت من ردم بمونه
بذا پشت سریم از من بدونه


Nist

"اون ماییم"
بخش اول

با هر رنگی که مینویسه سیاه میشه،دیگه نمی دونه چی حال می ده،هیچی
بی انگیزه ترین فرد زمین توو هر کوچه ای که می ره تهش دیوار می شه
سیاه مسته،بلکه شاید یه دفعه بیوفته،شبیهِ یه اتفاق
قیامت شه
اگه قیامتی باشه،شاید خودِ خدام از این مریضای سیاستی باشه
سیگار خرید،باقی پولشُ یادش رفت بگیره،فندکُ زد کلیک،ادامه داد به راهش با نفرت
چقدر کلنجار رفته بود توو خودش،دهنش از همه ساکت تر
یه پوک زد،خیابون دورِ سرش چرخید به سرعت،همه از الان بودن اون از یه رُبع بعد
به صندوق صدقه محکم یه مشت زد
گفت کلیدی نمی خوره به قفلم،از این به بعد دیگه همه چی به تخمم
فحش و نگاهای چپ،خنده به موهای ژولیدم و لباسای بد
اون توو یه دنیای دیگه بود،نقل مکان کرده بود از جایی که همه بودن رفته بود
برنده ی جایزه ی کسالت هفته بود،سفر نمی رفت،ولی ساکشو بسته بود

همخوان
اون ماییم،مضروبِ عروسِ جهل،راز و نیازاتون قبول حق
اون ماییم،مقابل اکثریت،چهره ی ناراضی و عبوسِ شهر

بخش دوم
می شه یه مردُ کشت ولی ایده هاشو نه،با اره اومد تنه ها رو قطع کرد
پیش خودش فکر می کرد ریشه هارو زد
عضله ها مُردن اندیشه ها موند،جور نیست خیلی چیزا با سلیقه هاتون
جایی که آشناهای تو پرسه می زدن،برای اون میدونِ غریبه ها بود
اون گردبادِ تویه کویر آروم
بهش پیله کردی یه نیگا بهت کرد ولی جوابتو نداد،نمی دونستی توش دنبال چی بگردی
بزدلها خوابیدن ولی اون فهمید و شد یه شیر وحشی
غرید نمی خواست شیکارت کنه،غرید واسه اینکه بیدارت کنه
خواب خیلی سنگینیه،غرید شاید بشه بیداری رو نگاهش کنه
همه خواب می بینن اون حقیقتو،شاید همسایت باشه یه روز برگردی خونه ببینی با یه تیر سوراخ کرده شقیقشو
یه یادداشت نوشته آخرین وصیتشو
ساده می نوشت ساده گوش نکن،هنوزم تو خوابی وانمود نکن
حتی یه بار تیر به سیبلِ آرزوش نخورد،ازتشنگی مُرد آبِ جوب نخورد

همخوان
اون ماییم،مضروبِ عروسِ جهل،راز و نیازاتون قبول حق
اون ماییم،مقابل اکثریت،چهره ی ناراضی و عبوسِ شهر



Oon Maeim

Farshad - Oon Maeim

El ron tapa los pecados del bloque. Negocio frío, mirada caliente. Cada trago, un pacto con el diablo.

CALLEJÓN DEL RON.mp3

Enferad
Farshad & Bamdad
Art Pic: Sevaaad
Download: yon.ir/qmKq
Buy: www.FarshadHipHop.com

Farshad Ft. Bamdad - 02 Rooze Khobe Man (Prod. Farshad)

؛« زندگی »؛
کلام: فدائی
آهنگ: مهدیار آقاجانی
‌
؛[مقدمه]؛
مهدیار این بیته عینهون خودته‌ها
اصلاً مشخص نیس آقائه، جانیه، ۳/۴ئه، ۴/۴ئه یا چی…؛
‌
؛[قسمت ۱]؛
زندگی رو خوب بکن زندگی‌ لاشیه هی‌ ر‌‌ به ر‌‌ پا میده
کافیه بد بگایش تا ببینی‌ با یکی‌ دیگه خوابیده
از عقب جلو راه میده پس پاپیچش شو
تا که پاییزتو برسونی به سرمایه آتیه و 
بفهمی سرمایه-لازمی خب
چون زندگی‌ سر تا ته درده پس تو قرص باش
اگه ندی مزد کار، کیر نمیره تو خشکه لاش
هر کی عرضه داشت که کاشت و برداشت
کلاغ نباش ولی‌ خبردار
سینه کفتری، کمر صاف، فاز طلبکار
زوم تو چشم هدفهات
نون تو دین رو تو بردار
تا ببینی‌ تازه ماه اول زمستونی و داغه جات
شاشیدی خیلی‌ ساده باز زندگی‌ کردتت پا به ماه عین آرمسترانگ
ولی‌ نون تو سیاست زیاد هست واسه جماعت فاسدخوار
داش مخلص کلوم خودت باش. از روپوش چرک دبستان
تا اون کفن سفید معطل خاک
تف به هرچی‌ فرم و رنگ و دسته‌بندی
بسه تبعیض

Fadaei - Zendegi

؛« سرزمین مادری »؛
کلام: فدائی
آهنگ: مهدیار آقاجانی
‌
؛[قسمت ۱]؛
سرزمین مادریم، اه چه ساده‌باوریم
بزن باز بلند میشیم رو پاییم مادری
کی‌ میگه کافریم؟ خدا بزرگه بش میگن کریم
میگن رحیم واس همینه می‌سوزه اورشلیم. هان؟
بهتره زیادی توش نریم نگن سیاسی گوش ندین
من افتخار گرگام. وصله بند نافم به تهران
اونجا که زیاده توش فقیر
خیاطی یه طبّه، اعتبار مردم دوختنی
هرگز تن‌ نمیکنم لباس چرک ارتش
به وقتش حق دشمن رو کف دستش میذاریم
با اینکه جنگ و نارنجک عینهو کک و کرک می‌مونه
سخته درد ترکش. آه
میچکه بارون آروم آروم، خون میزنه بیرون از ناودونامون
میچرخه دنیا وایستادیم ما سر جامون
یه نکته، کوتاهه آسمون بمون تو سجده
وطن یعنی‌ قهرمان مرده
زوزه گرگ زخمی پشت جلد لوس گربه
یعنی‌ انقلاب به قیمت خون تو که
زخمای خفیفت آخرش پر می‌شه با مقام و رتبه
وطن یعنی‌ درد، یعنی‌ از آزادی حرف زدن با صد تا مرز
یعنی‌ سختی یعنی‌ زنجیر یعنی‌ مرگ مرموز تختی
یعنی‌ هیچ لطفی‌ بی‌ریا نی
یعنی‌ کلاش روسی، بمب شیمیایی
اصلاً وطن کجاس؟ یه مرز کاغذی؟؛
صدای تیک و تاک بمب ساعتی‌؟؛
کالبدهای پاره پوره، باطنهای پاپتی؟؛
از داخل فاشیست، نما وعده‌های خاتمی؟؛
قسم به هر خدایی که ناظره
که شاهده یا حتی غایبه
واضحه علنی شه جنگ رنگی‌ تهش یه تابوت دستجمعیه
میشیم بسته‌بندی پس دیگه بسه تقسیم
‌
؛[همخوان]؛
سرزمین مادری، اه چه ساده‌باوریم
به عشق داوری قلبی ساختیم آهنین
سرزمین مادری، اه چه ساده‌باوریم
به عشق داوری قلبی ساختیم آهنین
نژاد آریایی، نژاد برتریم
نژاد پرستیم پس ز سگ پست‌تریم
‌
؛[قسمت ۲]؛
قشنگه زندگی‌، ‌هه چرند نگین
از الف تا یش رو ورق زدیم…؛
؛…کتابای الهی رو،‌ همشون تله‌س عزیز
نه نشده نازل واسه کنترل بهتر جسم و فکر و مایه
ناگفته نمونه بزن به افتخار…؛
؛…اونی‌ که خونشو ریخت به پای اعتقادش…؛
؛…تا شاید رشد کنه کمی
زمین داره مرد کم مثل حسین و مسیح
قصدم ارشاد نیست
حقیقت میزبان تو مخم جای انکار نیست
نمی‌خوام از فقر سیاسیمون پول و پله…؛
؛…بزنم به جیب بری به رفیقات بگی‌ دیگه فهمیدم چه خبره
دنیا یه زندونه که همه‌مون توش حبسیم
مثل بچه از جناح نظام باس پوشک شیم
سر خط خبرها موشک، مین، تیربار، پر دیوار، پر بیمار
لیوانتو بیار ببین میریزیم توش چیا
روسیاه میری خونه لش رو خوشخوابا
زومه سمت غرب همه بشقبا
خوبه، حداقل پر میشه دخل خشکبارا
یه کانال سیاسی، یه مشت بالا
نیازی به فراگیری ریاضی‌ نداری واسه شمار کشتارا
غم رو به وضوح میبینی‌ از رخ دادا
وقتی‌ جنازه چشمگیره
مینویسم تا پیرهن کاغذ مشکی‌ شه
سپاس از کسی‌ که سلاحش فقط یه صداس
وطنش زمینه، نیس برده ی نژاد
پرچمش نی یه تیکه پارچه رنگی‌
فدائی به وقایع ریتم میده ولی‌ نه واسه اینکه باش برقصی
نه واسه اینکه بترسی بلرزی
باس فکر کنی‌ بفهمی
بفهمی وطن فقط یه حسه
یه اسمه تو قصه
روسپی دوجنسه
 یعنی یه جفت سینه‌‌ بدون شیر
دو تا تخم و یه دونه کیر
‌
؛[همخوان]؛
سرزمین مادری، اه چه ساده‌باوریم
به عشق داوری قلبی ساختیم آهنین
نژاد آریایی، نژاد برتریم
نژاد پرستیم پس ز سگ پست‌تریم

Fadaei - Sarzamine Madari

؛« نمیدونم »؛
کلام: فدائی
آهنگ: حسن، مهدیار آقاجانی
‌
؛[قسمت ۱]؛
طوفانیه ساحل فکرم
باد می‌زنه موج میخوره پشت پلکم
بگذریم بهتره بشنویم از گل
که هر روز صبح سر‌ میخوره رو گونش شبنم
شرمندم، چون من ترفندم…؛
؛….مثل دلقک نی که لبخند بزنه رعیت به دردم
نمیدونم از من نپرس شیرینه یا تلخ هستی
دودلم اصلاً هستیم؟؛
به چی‌ تشبیه میشی؟‌
آدم قبلی‌ یا با سال تحویل میشی‌؟؛
گل رو میچینی یا به خاک کارت تشویق میدی ها؟؛
بپرس از رفیقاش، همون گلای فرش
که یه عمره زیر پا له‌ میشن
از مرغ عشقای تجریش که فقط رو دستای درویش بیت میگن
من چمیدونم؟؛
چرا گرگا اهلی نمیشن و تو قفس نمیمونن
سگا مثل قناریا نمیخونن
باور کن نمیدونم خدا هس یا نه
چرا زمین خونه آدمه ولی‌ فقرا اسبابن؟؛
بپرس از مؤمنی که چشم به آسمون داره
ولی‌ تو وقت عبادت سرش گرم نمی‌شه با ستاره
می‌کنه خدارو ستایش
نه اونم نمی‌دونه بیخیالش
‌
؛[همخوان]؛
باور کن نمیدونم چرا شهر پر تنهاس
پس کوشن سرها؟ من نمیدونم
‌
؛[قسمت ۲]؛
باور کن نمیدونم کافر سنگ می‌شه 
یا دل‌ مثل واژنه خالی‌ باشه تنگ می‌شه
حقیقت کدومه ها؟ دروغه یا راست؟؛
عشق تو قلبه یا لا پاس؟؛
قر بده واسه خدا بریزه رو سرت شاباش
کار خیر کن، بگیری پاداش
بری بهشت یه داف فابریک و یه گونی حوری زاپاس
راستی‌ تو بهشتم پولین فرشته‌ها؟
از جهنم بنویسی‌ میسوزونن نوشته‌هات؟؛
تخمم، فدائی فتیش شعر داره
تو اقیانوسه جوهر خودشو ول داده
از زندگی‌ بریدم، بد بریدم که دیگه تنم نمیره
سگ خورد وقتی‌ هایده‌ زنم نمی‌شه
آره بد بریدم و واسه اموات جوک میگم
ولی‌ هنوز سر پام پس جای شکری هس. اَه
نمیدونم چرا حرفام تو دهن نمیمونن
یا چرا سر شب رو به سحر نمیدوزم
یا چرا جنگ رو برعکس نمی‌خونم
نمیدونم کسی‌ ناظر این حوادث هس؟؛
یا فقط درگیر جمع‌آوری مفاسدن
راستی‌ یه سوال از شما حاج آقا
د چرا بی‌ گناه زندونیه و قصدتون چیه؟؛
نکنه چون اکسیژن باس حبس شه تو ریه و صرف خون می‌شه؟؛
حاجی در بهترین حالت سر تکون میده
حق بشون میدم چون اونم نه، نمی‌دونه
‌
؛[همخوان]؛
باور کن نمیدونم چرا شهر پر تنهاس
پس کوشن سرها؟ من نمیدونم

Fadaei - Nemidoonam

Pelle

آهنگساز، میکس و مسترینگ : فرشاد
جلد : یگانه اسفندیاری
تهیه شده در استودیو فرشاد
پاییز ١٣٩٨
________________________________________________________
؛[قسمت اول]؛
شنا میکنم تو استخرِ خاکسترِ شور و اشتیاق
بی نهایت چشم از اینورِ در بی خبر
زیرِ نظر با نگاه های بی ثمر
آتیشِ سینم خندید به کبریتای بی خطر
جهانو میبینم از چشمیِ درِ خونم
انتهای همه خیابونا سرِ کوچن
من خمارِ دودِ زندگیم
نه مستی جوابمو میده نه که نئشه بودن
نه که نشه بودن، هستم
خزه های سبزِ زندگی باعث کهولتمن
تو صورتمن، شاخه بعد شاخه خشک میشیم ما
چه بی رحمه این خاک
حتی ابراش پیِ جذبِ رطوبتمن
من ایستادم لای عبورِ این عابرا
بزنم سیلی تو گوشِ کدومِ این قاتلا
بوی بدِ چرکِ جوشِ دروغِ این ظاهرا
نیمه هارو ولش بگو کدومِ لیوانِ ما
دیوونگیمو بگم به کدومِ این عاقلا
دلم باشه خوش به شعرِ کدومِ این شاعرا
نگاه های پشت در خورده میگیرن ازم
همه ی تلاشم غروبه این ماجراست

؛[همخوان]؛
بی شمار نشد و گذاشتم پشتِ سر
بی شمار نمیشه ی دیگه پیشِ روم
لرز میکنه بدنم ولی درس میگیرم از ترس
رحم نداره این روزگارِ کینه دوز
بی شمار نشد و گذاشتم پشتِ سر
بی شمار نمیشه ی دیگه پیشِ روم
لرز میکنه بدنم ولی درس میگیرم از ترس
رحم نداره این روزگارِ کینه دوز

؛[قسمت دوم]؛
همین حوالی کردن سلاخی
پولش تخس شد تو صرافی
میاد بوی تبانی
از رو گوشتای سوخته عصاره ی خلق
روی سیخ های کبابی میشه تغذیه ی قوانین
کلاتو قاضی کن از من ایراد بگیر
ولی یه بارم که شده بیا خودت بازی کن
یه بارم به جای من از دستِ خودت شاکی شو
یه بار سرِ انفعالِ تو وجودت قاطی کن
قالیچتو بیار فرش بیارم برات
یه چایی بریز که قند بیارم برات
توی گوشِ من فریادِ امنیت نزن
خونه نشون بده خودم سقف میسازم براش
اونقدر دلم پره که توش چیزی نمیشه جا
به سینه ها چطور راه وا کردن کلیشه ها
سینه هارو قفل زدن و دادن کلید به ما
باز کردیم حالا ماییم و صدای آژیر
ما موندیم و خطای کم خطایی
ما موندیم و نورِ قرمز، ما موندیم و شبای بی قراری
ماییم و دِین واژه ها به دوشمون
لای اراجیف، ماییم و نوای بی نوایی
زوزه ی شومِ اگزوزه دنیاها
جغرافیا میریزه خونِ رویاها
توی تاریخِ آتیش کی سوزوند کی سوخت
این لباسِ قناسُ کی برید کی دوخت
منم مرثیه ی نارضایتی

؛[همخوان]؛
بی شمار نشد و گذاشتم پشتِ سر
بی شمار نمیشه ی دیگه پیشِ روم
لرز میکنه بدنم ولی درس میگیرم از ترس
رحم نداره این روزگارِ کینه دوز
بی شمار نشد و گذاشتم پشتِ سر
بی شمار نمیشه ی دیگه پیشِ روم
لرز میکنه بدنم ولی درس میگیرم از ترس
رحم نداره این روزگارِ کینه دوز

Single

Farshad - Bishomar

غبار
شعر و کلام: فرشاد
آهنگساز: دهقان
ناشر: ملی
قطعه ی سوم ازمجموعه ی گروهی کانون

(قسمت اول)
تو زمین در شرف خشکسالی
جای رشد خالی
ظهور تلفات لای بردباری
اون روزی که انگشتا رو میبریدن
ساعدا داد میزدن جای مشت خالی
چه کساد کار خوشحالی
آبستن خشم هوشیاری
هنوزم ظلم باقی
میگیره قربانی و ما بغض داریم
وسط این جنگل شوم
توی قلبم جای جغد خالی
تو دریای بحران
ملوان بی سکان داد میزنه
جای موج خالی
خلخال به پا
میرقصه دختر سارق صورتای
معشوقه‌های مردای شهر
و مست میشن سرا روی تن
رو لب‌های خشک زن‌های غم
جای رژ خالی
نمک گیرت میکنن تو شیرینی وهم
عطر میزنن پر میدن بهت
توی رطوبت بد بوی مدرن
جای مشک خالی
ابهت جون میده زیر بهت چهره‌ها
باد زوزه میکشه خبر ارتحال
غذا تو سفره نبود که کور شد اشتها
عدالت ماسید تو کتاب و قصه‌ها
همین الان نگران انتها
گنگه ابتدا
کجای زمان باید زندگی کرد
شانس نیست وقتی
یه شکلن دو طرف سکه‌ها

(همخوان)
من غبارم میگیرم گریبان ریه‌ها
حبس من میشه خاک سپاری سینه‌ها
من غبارم میگیرم گریبان ریه‌ها
حبس من میشه خاک سپاری سینه‌ها
ما غباریم
ما غباریم
ما غباریم
ما غباریم

(قسمت دوم)
پخش
هر طرف شهر
پر غم طرب من
غبارم می‌ارزه سرم به تن
سربلند خالی از عرق شرم
کله خر
خورد میشه سنگ
اگه بخوره روزی سرم به سنگ
منم تب روی بلوای سینه‌های سرد
دهنا باز
حرف‌ها صدتا یه غاز
بوده کی به جای من ؟
زالوهای خیکی جیره‌های شهر
جای فیلم من نیست سینمای بد
سینه‌های شق از شهوت جیب ساز بد
نمیفروشیم بکارت به دید فاحشت
اینه چالشم
زیر تیغت لیز بخورم ببرم
خیطه کار من
زدن زیر میزت
فکرم اینه دائماً
آویزون گیره‌های بند
آفتابتو میکشم
خیس بمون توی نیمه‌های شب
بال زدم وقتی که خالی میکردن زیر پای من
داستان منو بگو ریه‌ها بگن

(قسمت پایانی)
ناسازگارم با فریب رستگاری
نقشه دارم اگه برام نقشه داری
میگی از یه جغرافیاییم و
نمیفهمت
چون وقتی باهام حرف میزنی
لهجه داری

Soundcloud.com/mellistream
twitter.com/mellistream
telegram.me/mellistream
instagram.com/mellistream

Kanoon

May 4, 2020

Farshad - Ghobar [Prod. By Saeed Dehghan]

Tajrobeh
Atour X Bamdad
Part of Encounters
July 2020, Divar Records

تجربه
آتور و بامداد
دیوار - تیر ۹۹
از پروژه‌ی «برخوردها» از آتور

متن
-----

کارتون ها بهم یاد دادن هیچی جدی نیست
پرنده مردنیست
موش واسه گربه خوردنیست
رابطه ی سگ و انسان میشه دشمنی
اگه بچه هاشو بفروشی به پول مشتری
معلمم بهم یاد داد یه راه دیگه هست
زندگی بلنده یا کوتاست همینه که هست
پرواز فکرت عمق میده به طول این عمر
خدایان با زمین ما بازی میکنن پینگ پنگ
از مادرم یاد گرفتم حقمو که خوردن
ساکت نشینم  بایستم تو روشون با جرأت
داد یادم هر موقع خوشحالم از بردن
پشت سرمو ببینم کیا زمین خوردن
زنجیر دوچرخم گفت میشه از باد جلو زد
مثل بچه های دیگه به دریا دلو زد
فهمیدم بچه ها کوچیکن بچه ها قطرن
بچه ها با مرامن بچه ها روح محله ان
منم بچه شدم تا یاد بگیرم
آدم بزرگ ها آزادیشونو اجاره میدن
بعضی هاشون عاشقن دل به دلداده میدن
خیلی هاشون قرارداد میبندن امضا میگیرن
یه چیزایی هنوز حس اشتباه بودنشون
گلومو میگیرن به من میگن که ربودمشون
دیو های درونم به من یاد دادن صبر کن
شاید شعرشون کنم یه روز بخونمشون

به زبان مردمان دورانی کهن
از داد زمانه کر شده گوش تو و من
رقص بی هدف شاخه ها
ترجمش اینه
تموم زندگی هدف تجربست
دوش به دوش میگرده وزن این سخن
تا پیشونی پر از چروک پیر انجمن
که رقص بی هدف شاخه ها
ترجمش اینه
تموم زندگی هدف تجربست


از رفیقام یاد گرفتم منتظر ها احمقن
بهتریناشون حلقه ی آتیش دور عقربن
از آدم های سلطه گر یاد گرفتم مفت حرف
تا وقتی زور داری زور میگی بشی گنده تر
از ماشین پلیس یاد گرفتم تند بدوام
حتی فرصت اینو ندارم سر بخورم
یه خطای سر زده یه پشیمونی بیشتر
ثانیه فقط رفته که برنگرده هیچوقت
روحانی محل یادم داد اعتماد عیبه
کارتن خواب محل یادم داد منزل ما عشقه
از آدم ها که بریدم خودمو دیدم
این آیینه بهم یاد داد تنهایی زشته
تو هر قبیله ای دنیا بیای شبیه شون میشی
هر فرزند یه دونه ست که تو زمینش میشی
این گله یاد من داد سیاست مدار باش
هرکی با دشمنت دشمنه تو رفیقش میشی
از اشتباهام یاد گرفتم تکرارشون اشتباست
زندگی رنج داره واسه آدم هایی مثل ما
پولدارها اسراف میکنن کم شده اشتهاشون
هم آب هم هوا هم خاک اسکناس
پدر بزرگ قبل مرگ میگفت میگذره مثل باد
منم ازش یاد گرفتم که کوله بار بستم
موسیقی یاد من داد از تغییر نترسم
قلمم یادم داد تا جوهر دارم برقصم


به زبان مردمان دورانی کهن
از داد زمانه کر شده گوش تو و من
رقص بی هدف شاخه ها
ترجمش اینه
تموم زندگی هدف تجربست
دوش به دوش میگرده وزن این سخن
تا پیشونی پر از چروک پیر انجمن
که رقص بی هدف شاخه ها
ترجمش اینه
تموم زندگی هدف تجربست

Encounters

Atour X Bamdad - Tajrobeh | تجربه

Producer, Composer , Hip-Hop Artist Based In Tehran

Nist

Farshad

Recent comments

Barbod0rashidi

ALIREZ

nazi

mohamad jim

Related tracks