Name: نوروز ۹۶ با رادیو فردا by Farshid Manafi
Duration: 2 h 44 min 55 s
Description: برنامه ویژه سال نوروز ۱۳۹۶ پخش شده از رادیو فردا

سلام فرشید عزیز بیزحمت این فایلو بزار توی تلگرام رادیو فردا تورو خدا الان چند روز گزشت عید تموم شد بازم فایل برنامه نوروزی رو نزاشتی ماهم گوش نکردیم ممنون

مرجنگه
ترانه محلی بختیاری
تنظیم :فریدون شهبازیان
آواز:تورج زاهدی

مر جنگه مر جنگه خدا دونه جنگ تفنگه
مر زور مر زوره خدا دونه دوره س ناجوره
مر نو بی مر نو بی خدا دونه جنگ برنو بی
مر او بی مر او بی خدا دونه دوره س خراو بی
شاد اوی آعلی یار خدا دونه پیرهن گرامی 
تا صد سال دال بخوره خدا دونه لاش حرامی
دشمن کله بوقی خدا دونه لنگاس ملاری
نتری جنگ بکنی خدا دونه وا بختیاری
ﺗﻔﻨﮓ ِ ﺁﻗﺎ ﺍَﻭﻭﻝ ﺧﺪﺍ ﺩﻭﻧﻪ ﺑﺮﻧﻮ ﺑﻠﻨﺪﻩ
ﺍﺭ ﺷﻮﯾﯽ َﺑﻨﮕِﺲ ﺑﯿﻮ ﺧﺪﺍ ﺩﻭﻧﻪ ﺩﺷﻤﻦ ﻧﻤﻨﺪﻩ
ﺟﻮﻧﻢ ﺑﺎ ﺁﻗﺎ ﺍَﻭﻭﻝ ﺧﺪﺍﺩﻭﻧﻪ ﭼﯽ ﻣﺮﺩ ِ ﮐﺎﺭﯼ
ﺷﻮ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺟﻨﮓ ﺍﯾﮑﻨﻪ ﺧﺪﺍ ﺩﻭﻧﻪ ﺳﯽ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ

تیتراژ بیاد ماندنی فیلم شیر سنگی‌- مرجنگه- تورج زاهدی

مستند رادیویی: «شجریان؛ صدای اعتراض مردم»
نویسنده و اجرا: وحید پوراستاد
تدوین صدا: شهرام ابراهیمی
زمان مستند: ۱۰۵ دقیقه

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
محمد‌رضا شجریان نامی بلند در هنر آواز ایران بود. قصه او قصه کتابی است با برگ‌ها و فصل‌هایی پربار از چهره‌ای که ریشه در مردم داشت.

شجریان با صدا و آوازش، بازتاب‌دهنده عشق‌ها، حماسه‌ها و شکست‌ها؛ رنج‌ها و شادی‌ها و حتی آرزوها و امیدهای یک ملت شد.

اگر چه رسانه‌های حکومتی او را «وطن فروش» خوانند اما او بازتاب صدای «اعتراض» مردم بود.

چرا که به گفته خودش «هرگز هنر را برای هنر» دنبال نکرد و «همیشه به حال و هوای مردم و جامعه نگاه ‌ کرد که مردم چه می خواهند»

شجریان استاد آواز ایران می‌گفت: ‌«اگر مردم اعتراضی داشته‌اند، ‌من زبان اعتراض آنها شده‌‌ام؛ من زبان مردمم هستم. من با مردمم زندگی می‌کنم. مردمی که در طول تاریخ درد کشیده‌اند، زندگی کرده‌اند و هویت خودشان را حفظ کرده‌اند.»

مستند رادیویی «شجریان؛ صدای اعتراض مردم» نگاهی دارد به فصل «سیاسی» زندگی پربار او. هنرمندی که در طول زندگی پرفراز و نشیبش تلاش کرد در مسیر مردم حرکت کند نه قدرت.

اگر چه خودش می‌گفت: اصرارش بر جانب حق ایستادن بدون هرگونه مصلحت‌اندیشی و منفعت‌طلبی او را تبدیل به یک سرمایه معنوی و اجتماعی کرد، اما فراتر از این، او یک سرمایه ملی و هنری بود که همیشه در کنار مردم ماند.

شجریان؛ صدای اعتراض مردم

زنی که مردش را گم کرد

Tasnifs by Javad Badizade

The Autumn Of Love/Khazan Eshgh/Javad Badizade/Tasnif

خانوما لاله زار! | آواز: بهمن مفید

دو قرن سکوت اثری از دکتر عبدالحسین زرین کوب

برنامه ویژه سال نوروز ۱۳۹۶ پخش شده از رادیو فردا

نوروز ۹۶ با رادیو فردا

www.lorTV.ir

مویه ی لری- استاد ایرج رحمانپور

اِی دوسِ مَر نونی خوم دوسِکَتم؟
اَر نیای تا قیامت هی چَش وِ رَتِم
اِی دوسِ بیا بَشی تا تعریف بَکِم سیت
غم دیریت کُشتِمه باریک بیمه سیت
اِی ماهِ بوو وِ قاصُد رو بُو وِ اَفتاو
زیتِری شعله بَکَشَ سی مِنه بی خاو
اِی ماهِ تونِ او خُدا بیا وِ دیارم
 تا چی روز روشه بوهَ شوگارِ تارم
اِی فلک بار حل کِنی بارکَت نوهَ راس
تو چِنو وِم کِردیه دُوشمِه دِلش حاست
اِی فلک دایِ تونهِ وِ کی بیارم 
مَر مِه دِ کی کمترم؟ راحت ندارم

حشمت رجب زاده - مویه لری

حرمت نگه دار
شاعر: حسین پناهی
با صدای: حسین پناهی
--------------------------
 
حرمت نگه دار
دلم
گلم
که این اشک ، خون بهای عمر رفته من است
میراث من!
نه به قید قرعه
نه به حکم عرف
یک جا سند زده ام همه را به حرمت چشمانت
به نام تو
مهر و موم شده با آتش سیگار متبرک ملعون!
کتیبه خوان خطوط قبایل دور
این ٬ این سرگذشت کودکی است
که به سرانگشت پا
هرگز دستش به شاخه هیچ آرزو یی نرسیده است
هرشب گرسنه می خوابید
چند و چرا نمی شناخت دلش
گرسنگی شرط بقا بود به آئین قبیله مهربانش
پس گریه کن مرا به طراوت
به دلی که میگریست بر اسب باژگون کتاب دروغ تاریخش
و آواز می خواند ریاضیات را
در سمفونی باشکوه جدول ضرب با همکلاسیها
دودوتا چارتا چارچارتا...
در یازده سالگی پا به دنیای شگفت کفش نهاد
با سرتراشیده و کت بلندی که از زانوانش می گذشت
با بوی کنده بدسوز و نفت و عرقهای کهنه
آری دلم
گلم
این اشکها خون بهای عمر رفته من است
دلم گلم
این اشکها خون بهای عمر رفته من است
میراث من
حکایت آدمی که جادوی کتاب مسخ و مسحورش کرده است
.تا بدانم و بدانم و بدانم
به وار
وانهادم مهر مادری ام را
گهواره ام را به تمامی
و سیاه شد در فراموشی ٬ سگ سفید امنیتم
و کبوترانم را از یاد بردم
و می رفتم و می رفتم و می رفتم
تا بدانم تا بدانم تا بدانم
از صفحه ای به صفحه ای
از چهره ای به چهره ای
از روزی به روزی
از شهری به شهری
زیر آسمان وطنی که در آن فقط
مرگ را به مساوات تقسیم میکردند
سند زده ام یک جا
همه را به حرمت چشمان تو
مهر و موم شده با آتش سیگار متبرک ملعون
که می ترکاند یکی یکی حفره های ریه هایم را
تا شمارش معکوس آغاز شده باشد
بر این مقصود بی مقصد
از کلامی به کلامی
و یکی یکی مَردم
بر این مقصود بی مقصد
کفایت می کرد مرا حرمت آویشن
مرا مهتاب
مرا لبخند
و آویشن حرمت چشمان تو بود ٬ نبود؟
پس دل گره زدم به ضریح اندیشه ای
که آویشن را می سرود
مسیح به جُلجُتا بر صلیب نمی شد!
و تیر باران نمی شد لورکا
در گرانادا
در شب های سبز کاجها و مهتاب
آری یکی یکی می مُردم به بیداری
از صفحه ای به صفحه ای
تا دل گره بزنم به ضریح هر اندیشه ای که آویشن را می سرود
پس رسوب کردم با جیب های پر از سنگ
به ته رودخانه "اوُوز" همراه با ویرجینیا وُولف
تا بار دیگر مرده باشم بر این مقصود بی مقصد
حرمت نگه دار دلم گلم
دلم
اشکهایی را که خونبهای عمر رفته ام بود.
داد خود را به بیدادگاه خود آورده ام ! همین
نه ٬ نه
به کفر من نترس
نترس کافر نمی شوم هرگز
زیرا به نمی دانم های خود ایمان دارم
انسان و بی تضاد؟!
خمره های منقوش در حجره های میراث
عرفان لایت با طعم نعنا
شک دارم به ترانه ای که
زندانی و زندانبان همزمان زمزمه میکنند!!
پس ادامه می دهم
سرگذشت مردی را که هیچ کس نبود
با این همه
تو گوئی اگر نمی بود
جهان قادر به حفظ تعادل خود نبود
چون آن درخت که زیر باران ایستاده است..
نگاهش کن
چون آن کلاغ
چون آن خانه
چون آن سایه
ما گلچین تقدیر و تصادفیم
استوای بود و نبود
به روزگار طوفان موج و نور و رنگ
در اشکال گرفتار آمدم
مستطیل های جادو
مربع های جادو
من در همین پنجره معصومیت آدم را گریه کرده ام
دیوانگی های دیگران را دیوانه شده ام
عرفات در استادیوم فوتبال
در کابینه شارون از جنون گاوی گفتم
در همین پنجره گَله به چرا بردم
پادشاهی کردم با سر تراشیده و قدرت اداره دو زن
سر شانه نکردم که عیالوار بودم و فقیر
زلف به چپ و راست خواباندم
تا دل ببرم از دختر عمویم
از دیوار راست بالا رفتم
به معجزه کودکی
با قورباغه ای در جیبم
حراج کردم همه رازهایم را یک جا
دلقک شدم با دماغ پینوکیو
و بوته گَونی به جای موهایم
آری گلم
دلم
حرمت نگه دار
که این اشکها خون بهای عمر رفته من است
سرگذشت کسی که هیچ کس نبود
و همیشه گریه می کرد
بی مجال اندیشه به بغض های خود
تا کی مرا گریه کند؟ تا کی ؟!
و به کدام مرام بمیرد
آری گلم
دلم
ورق بزن مرا
و به آفتاب فردا بیاندیش که برای تو طلوع می کند
با سلام
و عطر آویشن..

حسین پناهی

Hormat Negahdar - Hossein panahi

پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می کند
بلبل شوقم هوای نغمه خوانی  می کند
همتم تا می رود ساز غزل گیرد به دست
طاقتم اظهار عجز و ناتوانی می کند
بلبلی در سینه می نالد هنوزم کاین چمن
با خزان هم آشتی و گلفشانی  می کند
ما به داغ عشقبازیها نشستیم و هنوز
چشم پروین همچنان چشمک پرانی می کند
نای ما خاموش ولی این زهره ی شیطان هنوز
با همان شور و نوا دارد شبانی می کند
گر زمین دود هوا گردد همانا آسمان
با همین نخوت که دارد آسمانی می کند
سالها شد رفته دمسازم ز دست اما هنوز
در درونم زنده است و زندگانی می کند
با همه نسیان تو گویی کز پی آزار من
خاطرم با خاطرات خود تبانی می کند
بی‌ثمر هر ساله در فکر بهارانم ولی
چون بهاران می رسد با من خزانی می کند
طفل بودم دزدکی پیر و علیلم ساختند
آنچه گردون می کندبا ما نهانی می کند
می‌رسد قرنی به پایان و سپهر بایگان
دفتر دوران ما هم بایگانی می‌کند
شهریارا گو دل از ما مهربانان مشکنید
ور نه قاضی در قضا نامهربانی می کند

نوروز ۹۶ با رادیو فردا

Farshid Manafi

Recent comments

sivier

Related tracks