آهنگساز : هوشنگ کامکار
آواز بیژن کامکار
دکلمه ؛ خسرو شکیبایی
شعر ؛ نیما یوشیج


بیژن کامکار؛هنگام که گریه می دهد ساز

آهنگساز و تنظیم کننده: کامبیز روشن روان،
خواننده: شهرام ناظری،
اجرا:ارکستر سمفونیک،
درآمد ماهور،
شعر مولانا.

اشعار:
بازآ که تا به خود نیازم بینی/بیداری شبهای درازم بینی
نی نی غلطم که خود فراق تو مرا/کی زتده رها کند که بازم بینی
-------		
هر روز دلم در غم تو زارتراست/وز من دل بی رحم تو بی زارتراست
بگذاشتیم ،غم تو نگذاشت مرا/حقا که غمت از تو وفادارتر است
-------
برمن دروصل بسته می دارد دوست/دل رابرما شکسته می خواهد دوست
زین پس من و دل شکستگی بردراو/چون دوست، دل شکسته می دارد دوست

چون دوست دل شکسته می‌دارد دوست؛ روشن‌روان-ناظری

تصنیف صدای جهان
استاد شجریان
پرده بگردان و بزن ساز نو 
هین که رسد از فلک آواز نو
برجه ساقی و طرب آغاز کن 
وز می کهنه بنه آغاز نو


زخم چو بر دل رسید، دیده پراز خون چراست؟
چون تو درون دلی ، نقش تو بیرون چراست؟
خود به جهان در ، مرا ، یک دلکی بود و بس
چون همه ما یک دلیم، قصد شبیخون چراست؟

پرده بگردان و بزن ساز نو ...استاد شجریان

تولد دوستِ واقعی اهل بیت جناب عبدالعظیم حسنی مبارک باد 

مسافر ری

Bi Molawi

پرسنده همی رفتم از این شهر بدان شهر
جوینده همی گشتم از این بحر به آن بر
وز سندی و وز عبری و وز ساقی و وز دهری پاسخ بشنیدم

ابلیس فقیه است است گر اینها فقهایند
ابلیس فقیه است است گر اینها فقهایند

پرسنده همی رفتم از این شهر به آن شهر

عبدالکریم سروش غزلیات شمس   ای قوم به حج رفته کجایید کجایید

تو بگیر دست مرا عاشق شیدایم  // سینه بریانم 
مثل پروانه بسوزی تو مرا  جانم // گل بی خارم 

Gol e bi Kharam

میهن - حسین علیزاده، محمدرضا شجریان و گروه شیدا و عارف - شعر از احسان طبری

چهل نامه ی کوتاه به همسرم|نوشته ی نادر ابراهیمی|نامه پنجم

باد را ببین
چگونه بر آب ها شور می زند
تا کنار تو ساکن شود.

موج را ببین
چگونه بر آب ها قدم برمی چیند.

گوش ماهیان 
چگونه
برای خواندن آوازهای شان
به سوی تو لب باز کرده اند،

سپاسگزارم دریا!
که به پاس او
کتابم را
سرشارِ خواب های صدف کرده ای.

پنبه ی آتش گرفته ای است
قلب من

کف مزن
شعله ورش مکن.

باد را ببین
چگونه درختان را دور می زند
و سوی دلم می خزد

کف مزن 
شعله ورش مکن.

قلبم را 
در آتش این جزیره ی تاریک بگذار تا بسوزد

کف مزن 
شعله ورش مکن.

باد را ببین 
چگونه مرا در دهان گرفته و بر آی می رود.

شمس - 6 خرداد 1383 - ملاح خیابان ها

پرسنده همی رفتم از این شهر به آن شهر

Fergolita