گوزن

ali sorena

gavazn

Gavazn

Gavazn [TakTaraneh.Com]

Pichak (Raghs)

Birahe

Goriz Az Markaz ...

Daar (Dastane Maryam)

Gavazn[TakTaraneh.Com]

Nakhoda Jelal

Harkat (Arrabeye Marg)

Ali Sorena - Be Bachat Begoo (@alisorena)
Produced by Atour (@atour)
Mixing and Mastering Engineer: Atour
Feb 2014, Divar Records

علی سورنا - به بچت بگو
آهنگساز: آتور
بهمن ۹۲


متن
--

به بچت بگو
از طعم و رنگ پول يا حبس و درد و زور
ستاره هايي که با طلوع  غروب کردن
تو شروع رسوب کردن 
ازقلم از قلم شدن و قفس از نفس
از طرف من به بچت بگو
که شب شروع سوختن شمع بود يکي هميشه قرباني روشن شدن بود
بگو
از طرف من که لب و هر طرف من به نخ
وقت گفتن حق دوختن
درد من و هزار تا من نه غرب نه حتي عرب
نه اه و اشک و طرب
نه دولت و سلطنت
نه خود وطن بود
اينا رو به بچت بگو
ازقول من که 
زخم ماها جاش نبود
روي کمر داس موند
ضعف ما اواز نبود کوک غلط ساز بود
رشد واسه اون بود که هميشه اروم بود
به اندازه خار نبود اونجايي که ياس موند
درد مرگ پدر نبود مرد بي پدر بود
ضربه ي تبر نبود دست بي سپر بود
ميلاد که تار شد
عزا خبردارشد،
شهر پر غلام بود که رئيس جبار شد
به بچت بگو که دست بند و خون
حسرت و جنون لبخندمون
بدتر از حتي صدتا صدتا ميله بود 
درد ما ديگران نبود درد ما همديگه بود
به بچت بگو

همخوان:
به بچت بگو......به بچت بگو....به بچت بگو........بگو

قسمت دوم:
به بچت بگو از پول در اومدت 
از اين کاغذاي  مزخرف و ضرورتش
بگو 
چه بلايي اوردي سربرادرت
بهش بگو ديگه بهش عمو نگو
بگو
زاييده ي کدوم يکي از تيکه هاي جنگي
يا زاييده ي شيکم کدوم جنده ي فرهنگي
واسه شهر فرنگي؟
هر روز يه رنگي
سبزي،زردي،ابي يا بنفشي
بگو
نماد و پرچم افکار و ميگيره
غم امروز جلوي فردا رو ميگيره
گشنه ها پرنده ها رو زدن کشتن 
بگو سفره ي خالي جلوي پرواز و ميگيره
به بچت ب
بگو...

Ali Sorena - Be Bachat Begoo (Prod. By Atour) | به بچه‌ات بگو

Ali Sorena - Nemitarsam (@alisorena)
Produced by Mez'Rab (@mezrab)
Mixing Engineer: Mez'Rab
Mastering Engineer: Atour (@atour)
Feb 2014, Divar Records

علی سورنا - نمی‌ترسم
آهنگساز: مضراب
بهمن ۹۲


متن
--

نميترسم از آيندت / مسير تو رو بايد رفت
ميلروزنمت با هر خط / تکون بخور مادرسگ
خاکه تو منو خاکم کرد / زنجير تنت حلاکم کرد
خفقانه تو لالم کرد / ماتم کده ي تو ماتم کرد
اشک نمياد يدونه قطرم / کشتم حسم و بدونه نبضم
افتادي تو به جونه قلبم اين دفعه قلبتو نشونه رفتم
همه لحظاته پرتيمو پس بده / دغدغه هاي فکريمو پس بده
قدماي کيلومتريمو پس بده / اشکه برادرم مهدي رو پس بده

ببين دردو همه اينا تقصير توئه
منو وحشي دوره گردو همه اينا تقصير توئه
ببين دسته خشک و سردو همه اينا تقصير توئه
رنگ غم حس درد همه اينا تقصير توئه
ببين چطور سگ خور شدم همه اينا تقصير توئه
با هر آشو لاشي دم خور شدم همه اينا تقصير توئه
چطو معتاد الکل شدم همه اينا تقصير توئه

چطو از کم شدن پر شدم مادر سگ اينا کار توئه
من تموم شهرو گشتم مادر سگ اينا کار توئه
تموم تلخيه سرگذشتم مادر سگ اينا کار توئه
اگه الان يه چرکه غدم مادر سگ  کار توئه
اگه حتي عشقم جنده شد رفت مادر سگ اينا کار توئه
اگه يکي واسه آزادي داد زد مادر سگ اينا کار توئه
مادرم وسطه لالايي خواب رفت مادر سگ  کار توئه
اگه ميبيني که تنم پارس مادر سگ اينا کار توئه
ولي هنوزم جنم دارم مادر سگ اينم کار توئه
نميترسم حتي از تو متنفر از هم شب هم صبح
ديگه بار نکن هر جفنگو بم جفتمون هاريم هم من هم تو
هم من هم تو خوب ميدونيم مجنونيم مجنون ميمونيم
خيليا رو تنمون ريختن خون توي خون ميمونيم
بگو به اونکه اون بالا نشست روي تنت اونکه صاحابته
بش بگو من ديگه آماده ام وقتش رسيده که آماده شه
بگو من از چي دم مي زنم چرا حرف از زياد و کم مي زنم
با بهترين قلم دنيا بنويسه با يه مداد ضربدر و من مي زنم
بگو ديگه پيرم دراومد از جايي که پيرن دراومد از آدما متنفرم
چون هيچکدوم پيشم نموندن بگو من از چي دم مي زنم
چرا حرف از زياد و کم مي زنم ?? بگو من از چي دم مي زنم حرف از زياد و کم مي زنم
الان گرگو ميشه هوا گرگا ميشن،روشن شه ميشا گرگا ميشن
خيليا اينجا با گرگا شيشن ولي تش ميبيني که قرباني شن
شايد موند شايد رفت شايد به تلخي عادت کرد
من روي خاکت زندم نميترسم از آيندت

Ali Sorena - Nemitarsam (Prod. By Mez'Rab) | نمی‌ترسم

Ali Sorena - Shorou (@alisorena)
Produced by Mez'Rab (@mezrab)
Mixing Engineer: Mez'Rab
Mastering Engineer: Atour (@atour)
Feb 2014, Divar Records

علی سورنا - شروع
آهنگساز: مضراب
بهمن ۹۲

متن
--

من يعني من پرده بي پرده
ميله بي ميله و نرده بي نرده
اوني که بلدِ جنگه ميجنگه
رفيق شير از سگ نمي ترسه
مي رم مسير و مي چينم از جون
گيجم لبام و هيچي نخندوند
هيچم ،هيچي از دستم نمي ره
هيچ وقت هيچ و از هيچي نترسون
ادرس،صدتايي بعد تهران
زيرزمين جنب زندان
علاقه زنگ انشا
خنده به دست خط ار شاد 
نباش،دنبال بهتر از لطيفه باش
همين يه بار
ببين کسي بوده شبيه ما
که قانون بشه جک جديد سال
سهم تو عبور تو عابري
از کجا مي اي؟ميخواي کجا بري؟
زود اومدي زودم ميگذري 
چون تو از اول مسافري
عاديه ما از ازادي بگيم
از اين جامعه که ميگن عاصي بشيم
زيرزمين مثه لباساي تو تميز نيست
بالاخره مجبوري خاکي بشي
يا بمون يا برو هيپ هاپ راه نميده
خودت موندي ولي پات داره ميره
نمي تونم بگم برو بذار باد بياد
بايد بگم برو باد داره ميره
توي شعر من جنگ اينوره 
خون اين طرف  وزن اينوره
تو کينه رو بر وزن سينه گفتي
ولي کينه از سينه سنگين تره
يعني تو سر و ديدي و من تهشو
جامه و چرخ پنچرشو
سياه بازي بسه شاعر مردمي
تو زغال ديدي من منقلشو
از اول تا اخر 
اخر تا اول
ديدم حتي از تو بدترشو
بذار از اخر بهت بگم اولشو که 

همخوان:
ميگن داغ بازار خيليا
شروع ما پايان خيلياست
اين خيلي تلخ ِ واسه خيليا
شروع ما پايان خيلياست


قسمت دوم:
سعي کن ياد بگيري راه و وقتي تو جاده ميري
حتي اگه کج زنده بودي سعي کن صاف بميري
سعي کن بفهمي چشم 
نه واسه ي گفتنه نه واسه ي بستنه
بفهمي کردن و دادن گوش 
به هرچي گفتن يعني زندگي تو مردن
گاهي اوقات بستن دهن
يعني حرف زدن
اين و خوب بفهم
اونايي که مثلن راست کردن 
چي گفتن دهنو باز کردن
مردن مردم مردي مرد
اوضاع خيلي تخمي شد
ولي هم تو هم اونا گفتين ،من گفتم
گفتن گفتم گفتي گفت
گفتن ترس گفتم بهانس
گفتن سخته گفتم عاشقانس
گفتن شب گفتم شهامت
گفتن روز گفتم نيومد هرگز
گفتن دل گفتم دلاور
گفتن دلبر گفتن مادر
گفتن راه ترانه سده 
گفتم سد شروع صد ترانس
گفتن دروغ و بلد نيستن
درستن اصلن غلط نيستن
گفتم جايي که مردم دروغن
مرگ صداقت صادقانست
تو نديدي اين گفتن رو
فرق دوست و از دشمن چون
نمي تونستي خوب ببيني
غلطاي ديکته ي خوش خط و
ميگن داغ بازار خيليا
شروع ما پايان خيلياس
اين تلخ واسه خيليا شروع ما پايان خيلياس
تا روزي که فرصت نيس
نفسي باقي از عمرم نيست
شروع ما پايان خيلياست  
ولي پايان ما مردن نيست

همخوان 
همخوان:
ميگن داغ بازار خيليا
شروع ما پايان خيلياست
اين خيلي تلخ ِ واسه خيليا
شروع ما پايان خيلياست

Ali Sorena - Shorou (Prod. By Mez'Rab) | شروع

Ali Sorena - Majnoune Shahr (@alisorena)
Produced by Mez'Rab (@mezrab) & Ali Sorena
Mixing Engineer: Mez'Rab
Mastering Engineer: Atour (@atour)
Feb 2014, Divar Records

علی سورنا - مجنون شهر
آهنگساز: مضراب
بهمن ۹۲

متن
--

قسمت اول
بگو راست بگو چپ
بگو داغ بگو سرد
بگو شاد بگو تلخ
بگو باد بگو برف
بگو لات بگو رد
بگو اين ديوونس
بگو ديد به چي زد
بگو ميخ بگو نعل 
بگو بياد پايين تر ،پايين پايين پايين تر
بگو بياد پايين تر،پايين از پايين شهر
دلم ميخواس روز بود
همه چي دروغ بود
دود نبود دوست جاي دود بود
منم دلم ميخواست 
ننم با،بابام با ،هم  خوب کنن تا
منم شاد باشم 
منم دلم ميخواست صبح از خواب پاشم
بدون فکر به دعواي شب
شرط مي بندم حرفاي تو حرفاي منو
لبهاي تو لبهاي من و
شبهاي تو و شبهاي من پر فرقن
منم دلم ميخواست ،منم دلم ميخواست
دون کسي و نگيره کبوترم بياد
منم دلم ميخواست شکستن شکسته بود
علف نبود سبزه بود
عرق نبود قهوه بود
نبود نگرد نيست نه
نموند ازم هيچ نه
توي اوج لذتم
عروسکم ميشکست
اسمون و ديدم وقتي از زمين زدم من 
خستم قسم به پست ترين قسم از 
کثافتم با خبرم همينم که هستم
حتمن تو بهترين
منم بدترين بدم!نه
با اعصابم ميجنگم از اين سگ دونيم مي ترسم
مي خوام بکنم برم با افکارم ميجنگم
خيال نکن تو شهر من حلوا دم ميکردن
حواسم نبود حتي تا شلوارم ميکندن
با دستام مي ساختم راه لعنتي رو
با حسرت مي ساختم مسيرو مي رفتم
هر چکي رو خوردم صدام در نيومد
تا زنده ام هستم ،تا هستم هيپ هاپ هست
همخوان:
م مثل مرگ معرفت مردم،مردن مرام و مرفين مرد مست الکل
ج جرم،جنايت،جنگ جنگ جراحت،اوج جنون جسارت
جوون جنم يعني حبس
نون نون نون توي سفره نبود
کور خوند اون که ميگفت ميشه تموم
و وهم و وحشيانه ترين برخورد
و ولي اما اگر به اين مردم
ن ننه قبه هاي نو پوش،تظاهر به دلسوزي به کهنه پوشا
ش شروع يه شب تو شهر که گند زد به نفس کل روزات
ه هنوز يه حرکتي هست ه هيپ هاپ و يه هف خطي هس
ر راه رفته راه مونده بازم،من هنوزم تو اين زمين کار مونده دارم
مجنون شهر يعني خوده من
مديون رپ يعني خوده من
چيزي جز اينايي که ميگم نديدم 
تو اينجوري نباش ولي من همينم

قسمت دوم:
راه من قشنگ نيس تو رد پام نباش
ازم يه قهرمان نساز
نگو کي شمرده 
موزاييکاي کف راه و کي جيره خوري برده
کي از غصه دق مي کرده کي چه گوهي خورده
خوب نگاه کن ديگه بارون نمي ياد
دلم داغه ولي دارو نمي خوام
دنيا امون نمي داد ،اروم نميزاشت
فقط بلد بود کون وارونه مي داد
درست ياد نگرفتم ادب رو داشته باشم اما
مطمئنم واسه ي تو خيلي خوبن حرفام
اينجا خوشحالم از اين که لات بار اومدم
اين حروميا همشون شاکين از حرفام
تا تشون رو ديدم از کلفت تا سادشون 
پير و حروم زادشون
از نر تا مادشون
مي خورن ميخوابن
ميخوابن مي خورن واسشون
برج ميکنن مي سازن
مي سازن ميکنن واسشون
ميکنن ميکنن مي خونم ازشون
هر اتفاقی که باعث حضور دردمه
کثافت صدای من کثافت شهرمه
مهم نیست بردن
مهم نیست بهترین شدن بدون جرات
مهم نیست فرصت
مهم نیست هر روز زیاد تر شدن عقده‌ات
توی حس قدرت مهم نیست دشمن
بهم بگو راست بگو چپ بگو داغ بگو سرد بگو شاد بگو تلخ بگو باد بگو برف بگو لات بگو رد 
بگو این دیوونست
واسه‌ی من مهم نیست گفته‌ات

Ali Sorena - Majnoune Shahr (Prod. By Mez'Rab & Ali Sorena) | مجنون شهر

Ali Sorena - Do Shab (@alisorena)
Produced by Atour (@atour) & Ali Sorena
Mixing and Mastering Engineer: Atour
Feb 2014, Divar Records

علی سورنا - دو شب
آهنگسازان: آتور و علی سورنا
بهمن ۹۲

متن
--

دو شب عشق / دو شب ترس
دو شب شبيه صد شب
دوشب صداي موندن
دوشب نداي رفتن
دوشب دو چشم گريون
زن با موي پريشون
مرد دوباره حيرون
دو شب صداي زندون
توُ شب / دو نفر / فاصله دو قدم
مرد دور زن بچرخ / زن مرد دور زدن
ايول به اون چشمات چشمات چشمات چشمات
دور نبود اي کاش اي کاش اي کاش اي کاش
مرد اينارو محکم کم کم مي گفتُ نم نم زن حس مي کرد که مجنون از دست رفت/خيلي تلخ
مثل سرگذشت زن / پيک توي دست مرد / تلخ تلخ تلخ تلخ
مرد مستِ تک ليلا / ليلا مستِ مجنون ها
شايد اون شب اون خونه قصد قتل مجنون داشت
تو آب نشو سراب کن / خراب نشو خراب کن
من جلوي تو غلافم / تو تيغ چشم و غلاف کن
مرد اينارو محکم کم کم مي گفتُ نم نم زن حس مي کرد که مجنون از دست رفت/خيلي تلخ
مرد پر از شک شهر / تلخ تر از هردو شب
من عاشق چشماتم / من عاشق چشماتم
من عاشق چشماتم / من عاشق چشماتم
ماتم ماتم ماتم ماتم
من چه ساده دل دادم / دادم دادم دادم
فريادم کلي ام / بي پرده ام / ساده ام ساده ام ساده ام
دل خونم خونم خونم / نم نم بارونم / دوشب با تو مهمونم
مرد اينارو محکم کم کم مي گفتُ نم نم زن حس مي کرد  مجنون از دست رفت/خيلي تلخ
من رفتنامو رفتم / برگشتنامو گشتم / چشمک به چشم هر چشم هايي بستم
من از ذنيا خسته ام دلخون،دلخون نشو / ليلاي تو هرزست
مجنون مجنون نشو / چشماي زن اينارو نم نم مي گفتُ لب هاي زن سکوتو ترجيح داد
دو شب دو شمع روشن / شراب تلخ مردن / دوشب شکايت از مرد / دوشب خيانت از زن
دو شب دو شمع روشن / شراب تلخ مردن / دوشب شکايت از مرد / دوشب خيانت از زن

Ali Sorena - Do Shab (Prod. By Atour & Ali Sorena) | دو شب

غرق تو تباهی / معلق بی فردا 
من نشستم پشت ارابه ی  مرگم 
شلاقم از جنس آتیش /جاده ها پر از سرب 
از آهن اسبم 
با درد که بی انتها شدیده 
یه بی راهه از تو جاده ها رمیده بود 
دستمو کردم تو سیاهی فهمیدم 
مرز بین دیدن و بلعیدن پدیده رو 
تا بوفالو ها گذشتن از کنارم این 
بی راهه های پر از سنگ و لاخ
شکستن استخون چرخ ارابه رو 
اما ادامه می داد اسب آهنی
لخته لخته جون/ هوای کدر 
زرد زرد نور / بعد مه 
تنفس جرم /آبشار خون 
رو ریه ی ترکیده ی زمین سرنگون 
گذشت تا تالار اول ...
بازار پرچما و کارزار و خطر و تباهی 
خوک خوک رو می درید 
پوک استخون مرده ها / زیر سم اسبم خورد می شد هر کنار 
خوک ها ی سیر دست ها رو جفت چشا / می ریزن اشک سوگ بالا سر کشته ها 
افسار کشیدم سرعتم شه کم / شیهه رو شنیدن و زل زدن به من 
....
حمله می کنن بهم / گیر می کنم تو شن 
می زنم شلاق و / می کنم هی
ارابه در نمیاد فرو می رم بین شن 
نزدیک شد خر و  خر / تا در اومد از تو چاله اسب آهنی 
به سمت تالار دوم ...
گله ی گرازا ی گنگ/ همون تالار زندگی که با سایه پر شد 
نفس کشیدیم دالان جرم رو 
راه رو بسته صخره / گله حاضره به حمله / گرازا دسته دسته / بعد فریاد حرکت 
می زنن به گرد راه / تو خط صاف 
با شعار جنگ تا افتخار ..
جنگ جنگ خون حط صاف/ سنگ از تو صخره می شد پرتاب 
لنگ لنگ گرازا به پیش / اونا حتی ندیدن اطرافشون رو 
گرازا ندیدن کجا می رن اونقدر/ غرق بودن که حتی سوالی نموند 
دونه دونه می خوردن تو صخره / صخره ها ریختن اما گرازی نموند 
رسید به تالار سوم ...
تالار عشق 
بدون چشم 
تیکه پاره آش و لاش 
آواز سحر می خوندم..
فریاد کشیدم به پیش بی نقاب 
اسبم پاشو کشید روی خاک 
ادامه رو پیاده میرم..
پشتم گلهای مرده / پیش گیر خار..
بعیده این مهیب جا بشه اصلا/ تو و  کلمه ها جاکش رنجن 
تو و کل این تابشت از دم / وقتی که رسیدن ارضا بشه طنزن 
اما با این همه از خودت پر کن / من سوز تو رو خوب می شناسم اوه اوه اوه ... 
بدون تو جسارت می خشکه / منو برم دار تا لباسم بیفته... 
اِاِاِنگار افتادم از ارتفاع
چشمامو باز کردم معلقم تو هوا 
نمی دونم تا کجا 
قراره ادامه بدم به این اضطراب 
عشق بوسه ی خون بود 
این تالار تا ابد لوپ سقوطه 
واسه ادامه ی جنگ/ رسید اسب آهنی و ارابه ی مرگ 
غرق تو تباهی /معلق بی فردا / من نشستم پشت ارابه ی مرگم 
شلاقم از جنس آتیش /جاده ها پر از سرب / از آهنه اسبم 
با درد که بی انتها شدیده / یه بی راهه از تو جاده ها رمیده بود 
دستمو کردم تو سیاهی فهمیدم / مرز بین دیدن و بلعیدن پدیده رو

Harkat (Arrabeye Marg) [Prod. Dehghan]

صحنه ی اول 
تو راسته ی بازار ماهی فروشا / غروب شلوغ بندر / ازدحام داد و ستد / عربده های بلند یه شهر 
مرطوب، شرجی / غرق عرق مردان یه سرزمین پر از رعشه و جنگ 
تو عرصه ی تنگ از همدیگه ..
یه تور سید جمعی / با اتصال مردن 
گره های فردی / از افتخار محکم 
و شکار و طعمه ان / گره های شل تر 
تو راسته ی بازار ماهی فروشا که صیاد و شکار هر دو یه لقمه ان 
ناخدا جلال /رئیس بزرگ بازار 
ترس ماهی گیرا / دستاش همیشه بوده یه اخطار 
عصبانی پر فریاد / عصبانی بود و عزادار 
سیاه بود از زخم / داد زد بیا تو اسد..
ناخدا جلال :
به تو نگفته بودم که مرزاتو بپا ؟
ول کردی که چی چاهتو داری دریا رو چه کار ؟
گفتم بگیر قلابو بکش دستاتو کنار از تور 
یادته گفتم بگیر دستاتو کنار و الا میذارم دستاتو کنار 
اسد:
جلال خلافم نگو
غلافم نکن 
اون چاه کوچیکه 
خواستم باشم کفافم نبود 
تازه چطور /به ما حرام به تو واجبه کی / دریا سند گرفته اصلا / کی شیش دانگش رو داده به تو ؟
ناخدا جلال:
اسد ....
این دریا ناموسته / کوری از نور فانوسته / کوری هنوز به والله / هنوز زبونت جاسوسته 
کور می کنید صحرا رو از رسیدن به ساحل فردا / میوه ی کوسه است سوغاتتون اگه بگیرید درخت دریا رو 
راوی :
اسد بی تاب و قرار دید واسه ادامه هیچ  راهی نداره 
اسد:
تو خفه شو راوی کی بی تاب و قراره ؟
این قصه بین ما و جلاله 
جلال دریا تو غروب فقره / همه خوندن سرود غرق 
چطور بگم به مردم دروغ برگ / بگم به دریا دروغ سد ؟
یه قلاب دادی دست ما / میگی از چاه بگیرید غذا
باز کن این بن بست لا مذهب را رو 
ما یاد می گیریم شنا رو /می کشیم همه کوسه ها رو 
سیاه کردی روز ما رو جلال 
ناخدا جلال :
اسد...
نمی بینی آماج حمله ی کوسه رو ؟
پاداش بدیم به دندونای تیز ؟
ساحل رو بدیم به تاراج؟
تو چه می دونی که پهن کردی تورت رو 
همه رو هم که خبر کردی 
اون راوی کی بود که قطع کردی بحث رو 
یه لحظه با کی صحبت کردی اسد؟
راوی :
من خالقتونم 
اسد:
خالق ما ؟ 
جلال این دیوانه که پا سفت کرده به قتل ما واسه ادامه ی شعر جدید رو بکش تا که وا بشه دریا ..
راوی :
یعنی من عاملم؟
ناخدا جلال و اسد :
بله خودتی عامل ما 
میندازیمت توی دریا خودت رو آماده بکن واسه شنا..

صحنه ی دوم
دست و پا می زنم تو این دریا ی بی ساحل / نمی دونم کجامو ساحل از کدوم راهه؟
نگه می دارم باز چشمای بی جونمو / من تو این دریای بزرگ شنا نمی دونم 

صحنه ی سوم
 تاره و تار
تاره و تار 
تاره و تار
تصویرا پشت غبار 
یه بچه فشار میده سینه امو آب می زنه بیرون از دهنم
با گیجی و مات 
می گم تو کی هستی ؟
میگه حصار بعد میره کنار 
پا میشم می بینم زیر چشاش کبوده 
یه قلاب توی کیفشه باهاش 
میره به سمت مرداب 
می پرسم اسم تو چی بود ؟ 
دوباره میگه حصار
من بچه ی اسدم / پدرم به جرم فتح دریا / دستاش موند توی دست جلاد ..
کیفشو وا می کنه میگه نگاه کن / دستاش هنوزم همرامه / تنها دلیل نفس هامه 
پا می شه پاهاشو می ده به راه / میگم کجا؟
میگه مرداب
میرم دنبالش..

Nakhoda Jelal [Prod. Dehghan]

صحنه ی اول
تو اون سالها بیابونی بود تو خاکه های داراب / بیابونی بی آب و علف 
تموم چشمه های جوشان آب تلف شد ..
جوونه ها قبل رسیدن به باغ / آروم می رفتن توی قصه خواب
کسی نموند جز چند خانوار / که بعد کلی کار کندن چند چاه آب
در کنار هم زندگی رو کردن آغاز /صبح کار و شخم شب دعا و آواز
بعد مدتی کارگر شد دعاها و زمینشون بارور شد ..
خرما، سیب، بادام کوچک / شدن آغاز بازار کوچک 
کشت پنبه نخ ریسندگی / روسری پوشیه تا شال کوچک
بابا باد و ننه صحرا توی اون فصل ها ازدواج کردن 
مدتی گذشت صحرا مادر شد یه دختر کوچیک اسمش رو گذاشت مریم 
مریم بزرگ شد با دار و قالی / همیشه افسرده و تار و خالی 
غمگین می پرسید از مادرش صحرا / که توی کل دنیا همین داراب رو داریم ؟
این سوال بود توی فکر مریم / توی داراب نبود به شکل مریم 
مگه انتهای رویا دارابه؟ 
همه فکر می کنن دنیا داربه .
صحنه ی دوم
گذشت و کارگر شد / کشت پنبه نخ ریسی بارور شد 
کدخدا با فکر صادرات پارچه/ دستور داد بکنن باز مرز رو
کم کم دهات دیلاق تالاب / تبدیل شد به ییلاق داراب
مالکین اطراف با خریدن ملک و زمین / شدن هم پیمان داراب
چکاد قد بلند فریبنده/ پسر یکی از ملاکین کوهستان 
حسادت پسر های توی داراب/ و حسرت دخترای زیر پوشیه 
آخرای هفته تو تعطیلات کوه/ توی داراب در حال گشتن بود 
اهل بیرون این کوی و برزن / شاید بهترین پاسخ سوال مریم بود 
چرا قدتون بلنده ؟ چرا نگاهتون با ما پر از فرقه ؟
چی شد که شدید مسافر داراب ؟ چی میگذره پشت کوه مجاور داراب؟
چکاد تو این گستره تنهاست / درگیر مریم شد و لکنت حرفاش 
بین این عشق یه دره فاصله است / بین پسر کوهستان و دختر صحرا 
نزدیک مریم می کشه نفس / شرم دختر رو می کشه عقب 
مریم تو فکرش با تکفیر کدخدا/ به دور پرنده ی عشق می کشه قفس 
هر روز همین بود پاشو پس می کشید / چکاد نقشه ای از هوس می کشید 
یا میای با من سمت کوه های کولی وش / یا به کدخدا می گم دارم مو های بریده ات رو 
مریم ترسید تو دست های زنجیر / گفت یه بازنده ام تو دست های تقدیر 
مو ج مو های بیرون از پوشیه / یعنی جزر و مد دریای تکفیر 
فردا تو بازار یه جنجال خون / راه افتاده بود تو چنگال شوم 
خبر بی عفتی دختر صحرا / چکاد ایستاد با چند تار مو..
قلب مریم یه گوشه چکید / رکاب زخمیه خون نگین
بعد تکفیر داراب / واسه مدتی خونه نشین شد 
ننه صحرا غم تو نگاش بود / می گفت این ننگ باید از ما جدا شه 
مادر نگام کن دامن من پاکه / اون موهای من نبود / موها م سر جاشه 
موهام سر جاشه 

صحنه ی سوم  
تا که یک روز داراب رو صدا کرد 
عزادارارو نگاه کرد 
شالش رو برداشت 
از حجابش دفاع کرد 
قصه به اونجا رسید که داراب با حیرت 
این گستاخی رو نگاه کرد 
دوباره تکفیر رو امضا کرد

Daar (Dastane Maryam) [Prod. Dehghan]

بخش اول 
آغاز قصه ی تلخ/ این بیماری همیشه مثل یه صحنه/ توی صورتمه
این که زندگی جنگه  و بگیر به چنگ اگه جایی رو می خوای 
قدرت اگه فردایی رو می خوای 
قصه ی درد مشترک تموم ترک های جامعه 
واسه نگاهی که انقدر کدر و تلخه 
یه لحظه بکن مجسم این جنگ رو / موفقیت یعنی قلبت رو کم کن 
می شکنیم تا راه هست مریضیم / پیش یعنی بالا پس یعنی زیر نقطه 
زندگی تو شعبده بازی  قدرت /آواز نداره زبون لکنت 
بیا پیک بزنیم با جرئت / هنوز باهات دارم صحبت 
چند سالی هست که با غم می خونم / اونا که منو دنبال کردن می دونن 
روزای کمی بود که رنگی بودم / زخمی شدم وقتی جنگ پیش اومد 
چقدر انسانی بود / از هر شکل یا هر چی تنت داری / یا کفشت / برسه تو دستت حقت 
حتی وقتی می گن نمی تونه شهرستانی 
رپ کردم واسه هدف بهترم / درجه یک امروز درجه یک ترم 
این واسه اونا که نسخ شعرمن / ادبیات بی ادب شعر بلد 
همه گنده هاتون هول سحرم شدن / وقتی کوبیدم قلم زنده امو تو هیپ هاپ 
زمان گفت می رم / منم فقط نوشتم 

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 

بخش دوم  
رشد کردم ولی فهمیدم باید یا خود کشی بکنم یا کشته بشم 
واسه امثال من یا جنگه یا مرگ اینو زد تو صورتم رخ گشنه ی شهرم 
یه زمینی که پوست نداره / زخم خونواده ی شب که روز نداره 
دیدم وطنتون نفوذ نداره / تو سر کسی که اتاقشو دوست نداره 
زخم ریزش آغاز جهش / یعنی گریز از مرکز و ناز مکش 
همه می شیم پاره تهش / بین دو کش آواره تهش 
دیگه آینه حسابی می بینه تنهام / فکر کردم به جون خونه می شینه حرفام 
اما کشیده شدم به سمت جلو /تا که بفهمم چی می گن ترسام 
گفتم هدفتو نطفه اش رو بکار / یا که واسه خونه اتون قدرت رو بخواه
شوخی نکن با خودت خسته شدی دیگه/ یه کلام نمی تونم نقطه اشو بزار 
یه طرف ساحل و سوختگی بود که پر شیرجه ی نزده و کوفتگی بود 
یه طرف یه دریای بزرگ که چشم توی چشمم دوخته می دوختم 
چشم 
ساحل رو زدم تو سینه ام / خسارت دریا رو دادم بره 
موندم روی جفت پاهام/ این دومی رو هم محاله یادم بره 
اشک ریختم رو خاک روحم/ دیدم حالم گله 
همون خونه ای که یه روزی بود انتخابم/ امروز فقط توش یه رباتم ولش...

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 

بخش سوم
منو خونه جور شدیم هر جور شده / رفتم تو خودم اونم رفت تو خودش 
کسی که پل بشه میون شکاف / یعنی باید بگذره از رو خودش 
مبارزه واژه ی من بود اصلا / نمی رفت بیرون هیچ جور از تو سرم 
من زندگی ام بیشتر از هیکلمه / والا خالشو می کوبیدم رو تنم 
دیدم ذهنم تو اتاق ایستاده/ که همه دیوارا غیر قاب هیچ کاره ان 
من اون کوچه رو ترک می کنم اما / اون کوچه هنوز سر جاش ایستاده 
معنا نمیده سکونت ولی تو جهان نمیشه دروغ کرد / اگه زمان بگیره عفونت از مکان نمی شه عبور کرد
ما هر دو میگیم زخم از ته دل / اما فرق داره من زیر ضربدره اسمم
تو انگشت رفت زیر پاشنه ی کفشت / من آدم افتاد تو دفتر شعرم 
هنوز رخ بی نقاب تو حجاب نمی ره لختیه باد / شعر من همین افتادناست / مهم نی چی دنیای تخمی بخواد
من دیوار بلند پشت خونه که می گرفت جلو نور آزاد رو ندیدم / رل سایه ها آزارم داد کارگردان این تاتر رو ندیدم 
موی رهای  آزادی رو قیچی قدرت گرفت از من و ما / به غیر اشک های درخت تصویر باد رو ندیدم

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 
...

Goriz Az Markaz ... [Prod. Dehghan]

صحنه ی اول 
باد پیچید تو مزرعه ی گندم / پشت زمینای خونه ی پدربزرگ 
اینجا کویره /گرم، خشک، سخت ،بزرگ 
گفتم یادته نواختی برامون/ با گندما سوت سوتک ساختی برامون 
اومد یادم اومد یادش و ساخت / سوت سوتک رو بازم نواخت 
بازم نواخت ...
 بادم نواخت..
گندما می رقصیدن...
 اون بازم نواخت
پشت به من بود ...وقتی برگشت دیدم ... چشمهاش درخشیدن .... 
ولی بازم نواخت ..
زندگی گاهی ورم می کنه / سعی کن آروم باش و متین 
سقوط کن به عمق رها شو  / مثل نفس های عمیق 
رهایی فرار نیست پشت هر گره / یه شیوه ی مبارزه است 
این رو به رو شدن یعنی لمس واقعیت / و فراری از پناهگاه متنفره
باد پیچید تو مزرعه ی گندم / گرم شدم من همه ی سرد رو 
ایستادم احساس از حضوم گذشت / اشک درد رو شست غروبم شکست 
باد پیچید تو مزرعه ی گندم / آزاد شدم من همه ی درد رو 
مرحم گذاشت رو زخم های بازم / ورودم به قعر .. سقوطم به زخم 

همخوان
این منم یه انسان سخت که دنبال صحنه می گرده 
جاری تو پهنای مرگ .. گرچه می ترسه 
بدون لحظه ای وقفه به سمت آینده 
اون گلوله ای که می شه شلیک هرگز به اسلحه بر نمی گرده 

صحنه ی دوم
در انتهای هر زمستان که دست ها و ساقه ها غروب می کند 
آخرین انار دنیا به روی سنگ فرشی از جنس خون غروب می کند 
در انتهای این تباهی /  انتهای این هوای بد 
  انتهای کوچه های یاس / بن بست ها غروب می کند 
در انتهای تن جان غروب می کند / در انتهای شب جهان غروب می کند 
در انتهای فقر نان غروب می کند / و در انتهای آخرین رعد و آخرین ستاره آسمان غروب می کند 
و باران غروب می کند .....
سواران غروب می کند 
نامداران غروب می کند 
تیر های چوبی از روی شونه های بردگان غروب می کند 
در این سراسر غرق تباهی آفتاب و آفتابگردان
و مزرعه های سرگردان غروب می کند 
اینجا که فواره ها جعل آبند 
آبشاران غروب می کند 
مثل تو که آخرین بند سرخ قامتت
به روی بومی از خیابان غروب می کند 
خیابان غروب می کند 
..
همخوان
این منم یه انسان سخت که دنبال صحنه می گرده 
جاری تو پهنای مرگ .. گرچه می ترسه 
بدون لحظه ای وقفه به سمت آینده 
اون گلوله ای که می شه شلیک هرگز به اسلحه بر نمی گرده 
....

Baad Pichid Too Mazra`eye Gandom [Prod. Shemrooni]

صحنه ی اول
از بوی دهنم بده تشخیص ماریان 
علی دیگه مست نیست ماریان 
دلم یه زندگی می خواد با جاده 
این بچه تو یه بطری حبس نیست ماریان 
هوا پس نیست ماریان 
از همه زندانا شدم ترخیص 
جیزی که زخمای رویاست 
غروب یه تیکه از دنیاست می دونم 
ته این هوس مریض می شه یه نفس عمیق 
اما سیاه چاله باز همه چی رو خورد می کنه با آرواره هاش
ما می مونیم واستاده صاف  ته چهار راه زندگی باز با نقاب 
کی می دونه چیه واستاده خواب بری 
کی می دونه چیه داستان ما 
امروز رو جشن می گیریم ماریان / تلخیا رو رد می کنیم 
جشن بازگشت من به زندگی همه رو دعو ت می کنیم 
با همه هم به خوبی صحبت می کنیم / اینو قول می دم ماریان 
جشن پاکی آغاز رویاست می دونم / غروب یه تیکه از دنیاست می دونم ...

همخوان
تو این تاریکی کنار ما / هنوز زنده ان ستاره ها
هنوزم می شه کودک بود / دست زد به چشمای ماه 
هنوزم با یه طناب و تاب می شه آویزون شد از ستاره ها 
تو این تاریکی کنار ما / هنوز زنده ان ستاره ها 
هنوزم میشه کودک بود / آویزون شد از ستاره ها 
هنوز زنده ستاره ها / هنوز زنده ان ستاره ها ...

صحنه ی دوم 
واسه من این صحنه غروره / خوش اومدید به این جشن و شکوه 
به سلامتی پاکی یه دوتا پیک بزنیم قبل شروع 
پاکی یعنی جنگ حضور / سینه ی تفنگ و زخم گلوله 
آی باز علی زد به جنون / ماریان جهان یه تیکه از زخم غروبه 
هیچ چی زشت نیست ماریان / توی دنیایی که عشق نیست 
بندرم یه درد مشکیه / واسه ی مغروقی که بی کشتی است ماریان 
من یه نجات یافته از هزار این پاکی انقدر صف نداره 
اینا نمی دونن چی زمین می زنه یه ایستادن انقدر کف نداره 
خوش اومدید به جشن پاکی من این نظمتون حرف نداره 
ماریان من هنوزم مشکوکم به اون کسی که مصرف نداره
 سقوط طعم لغزش روده آبشارو خطر 
ماریان جهان یه تیکه از زخم غروبه 
بیا ..
 همخوان دوم 
تو این تاریکی کنار ما/ زمان نداره نگاه به ما 
ماییم و روح روشنایی / سالهاست که مردن ستاره ها 
باید حل شد تو صدای باد / باید حل شد تو صدای باد
تو این تاریکی کنار ما/ زمان نداره نگاه به ما 
ماییم و روح روشنایی / سالهاست که مردن ستاره ها
مردن ستاره ها مردن ستاره ها ....

Birahe

First Programmer