Music by Levan Mikaberidze
Arranged: Nicka Tsereteli
Vocal: Ninuca Gabisonia
Mc: Tato Rusia
Lyrics: Tato Rusia

The thing that died last

mail : Koofme@gmail.com

ათას ხუთასი წლიანი ისტორიის მქონეს
თვალებს დავხუჭავ და მოვიგონებ ბრძენს ვეტიცხოველს
დილა თენდება და მუზა რომ ეწვევათ კარზე მგოსნებს 
მხედრებს მივმართავ ვამხილებ მოღალატე მეფის ტოფელს
დავტოვებ მე ჩემს სიტყვას და მივატოვებ წუთისოფელს
დაუბერავს გაბრაზებით ქარი მოწყვეტს ხიდან ფოთლებს 
რატომ უნდა დაიღუპო თავი , ვის უგროვებ ბოთლებს
გალაქტიონი მოწიწებით დაუჯდება ქუჩის ბომჟებს
ფიროსმანის სიყვარული იმსახურებს დაფასებას 
მილიონი ვარდი ასე იაფადაც არ ფასდება 
ცარიელ ქალაქში მდგარი ჩემთვის უცხო კავალერთან
შენს თვალებში ისახება , როგორ გიყვარს თავზე მეტად


გველს ხვრელიდან ამოიყვანს ენა ტკბილად მოუბარი 
უსამართლობაზე გადაბჟირებული მოურავი
მოვა დრო და ღვინით აივსება წმინდა გრაალი
ხეებსაც რკალად გადახრის, ალბათ ისევ ქარი 
იადონი მოფრინდება დაგიხატავს პენტაგრამას
ჩაკეტილი სივრციდან ალბათ ვეღარსად გახვალ
გადალახავ სიძნელეებს , შეუერთდი მგლების ხროვას 
პენტაგრამა დაიშლება არ დაიწყო ისევ გლოვა

ქეიფობს ბუწუნკალაი მეორ მესამე დღეაო
ზაკონა შედგა ვაშკაცზა საკონ რაჩემი ეაო?
მცხეთას აჰყარეს ასვალტი , ვგონებს განკითხვის დღეაო
ქეიფობს ბუწუნკალაი ოცდამესამე დღეაო
სიო უბერავს ელეთსა სიო არ დაჰქრის ნელაო
ბოზებო ავაზაკებო რადროს მოიყართ ყველაო

გამარჯვებული ნინევიის კარიბჭესთან მდგარი 
ხალხში გამეფდა ბოღმა , მათ აქვთ ფიქრები მცდარი 
დაუშვებენ შეცდომას და სხვისკენ გაიშვერენ ხელს 
სუსტი ნაბიჯს გადადგამს და მოსტეხავენ ფეხს

მისდევენ დინებას ისმენ უაზრო გინებას
 შეიგრძნობ გულის ცემას , აჩქარებულ ბიტებად
ბრძოლიდან გამოქცეულ ხალხს რაცხავენ გმირებად 
დარჩენილნი დაცემულნი ისტორიამ იგემა 





ნუ ეცდები ტყუილად არ გამოგდის არასწორად ომობ 
შენს წინ ვდგავარ ეულად სახეში უნდა მოგაბოლო
ბოლო ბოლო აქ ვიღაცამ გამოთხარა დიდი სორო 
ჩაძვერი შიგნით მიჭირავს ბელტი რომ ამოგიქოლო


ჯვარიდან გადმოვყურებ სატახტოს , სანამ თოვს 
ჯარიდან დაბრუნებულ ჯარისკაცით ვამაყობ 
ოქტომბრიდან დასრულებულს გააძრობს ყაზა ბომბს 
დილიდან ძილამდე ღლიცინებად გაგვართობს


ხანები გაივლიან ხარი ტყესთან ბალახობს
ამინდი აირია იწვიმებს და კაი კია ანდაც ვინ რა იცის რას ვბაზრობ arada tovs
არ ჩაჯდა ვიცი , უბრალოდ რითმებში ვთამაშობ
ან არც უნდა მოგეწონოს , ჩემთვის მშვიდად ვთამაშობ
სარეპეტიციოში ბიჭბუჭებთან ვშარაფობ
თავ ვეწევით თან ვბაზრობთ
ვსვავთ და ერთმანეთით ვამაყობთ 


კავკასიონზე  გადმომდგარი ჯიხვი მყვირალი 
გალაქტიონი მტკვრის პირას, ფიქრში მტირალი
ქაქუცას დაცულს სადარაჯოდ ნეტავ ვინ არის ? 
მაზნიაშვილიც წაუგებლად თითქოს ფირალი

ათას კაცობით განწირული სისხლი მდინარით 
მაჩაბლებიც კი გზას გაუყვნენ როგორც გრიგალი
პოეტებთან საშარაფოთ დგას ტიციანი
დარუბანდამდე სადარაჯოდ ნეტავ ვინ არის ?


ჩაბნელებულ გზას მივყვები, დანთებული სანთლით
დაბერებულს მას მივსდევდი , სევდა ნარევი სახით
ფარით ვდგავარ ვიგერიებ ბოროტებას საღად 
შიში შეიქმნს სიყვარულს, რატომ დაგვასვეს დაღად ?
ზეციდან დაგვყურებენ ანგელოზთა დასი 
გამოვიცანი მცნებები , ჭეშმარიტებაც და ფარსიც 
ყველაფრის მიუხედავად , ღმერთს ვუყვარვართ თავის ხატად 
ჯვარზე გაკრულს ლანძღავდნენ და შუბით აწოდებდნენ ძმარსაც

ნაწერებს მოგიღძვნი შენ 
ჩემს სიხარულის ფონზე 
ნაფერებს მოვიმკი დღეს 
და ორნი დავრჩებით ბორტზე

ქალაქს ჰყავდა , ერთი ძე 
გიორგი იაკობიძე

მე ავხედავ ცას  დავხატავ შენს ფერს 
ორბიტის ბოლოს  დაგანახებ მზეს  
გავასწრებთ გომორს , გადავივლით მთებს 
მივაგნებთ მწვერვალს  და გაგიშლი თმებს  

შენ  შორდები სიზმრებს და როცა იღვიძებ 
ვიპოვი ვარსკვლავს შენი თვალების ფერს 
მე მოგიტან ყვავილს და მაისის მტვერს 
დავრჩები შენთან მზეს რომ გავაცილებ

ვერ დამიტანენ მე სიცოცხლეს ისევ ვაგრძელებ
დანთებულ სანთელს გულში ვინახავ სვეტიცხოველო
ბატონის ტყიდან კახელები ხოხბებს აფრენენ
რომ ალაზანზე გაშალონ სუფრა და ინადიმონ

ქართულო სისხლო
ერთო დიდგორო
გერგეთის მადლო
ჯვრის მონასტერო
მცხეთა ქალაქო
გურულო ოდა
არ დავცემულვართ , არვინ გარბოდა

გორის ციხევ
ამაყად მდგარო
ბოლნურო ჯვარო, ორბელიანო
მთაში სვანებთან ვიგონებ ხალდეს
გავცქერი მთებს რომ რამე მიამბონ

ქიზიყში ბატონს ფეხი დაადგეს
დაველოდები მე ჩემს იალონს
მთიულეთში და ფშავ-ხევსურეთში
ხატობას ლუდით ბევრმა იაროს

დედაქალაქი რომ გადაგვიწვეს
ერეკლე მეფეც მაშინ დაგვიჭრეს
სამასმა გმირმა რომ ვერ ჩაუსწრო
წაგებულ ბრძოლას თავი შესწირეს

ქუთათურებთან რას სჯობს მუსაიფს ?
რა სჯობს იმერულ ქალაქში გავლას
ღმერთმა ინებოს ქართველი ერის
ცხინვალის გავლით სოხუმში ჩასვლა

უკან წამოსულს სამეგრელოში 
დადიანებთან სასახლის კარზე  
უმალ მოვყვები ასურელებზე 
მათაც უნახავთ პატიჟნი ლაზეთს 

აჭარის მთებსაც გადავუყვები
და მივადგები სამცხე ჯავახეთს 
ურმით რომ წავალ რაჭის ბილიკებს
ხვანჭკარის მადლით გამოვშუშდები

რომ ამივსებენ კიდევ ფიალას 
დამიცდიან , სიტყვის სანამ თქმას 
და ამ სასმისით რას გაუმარჯოს ?
ჩემი და შენი წინაპრის ნათქვამს.

The thing that died last

Gravity L.A.W.