Ozan Arif - Aha geldim gidiyorum

Yedi Guzel Adam- Gitme at 7gzl

Biliyorum yaklaşıyoruz heran 
Biliyorum..

Erdem Bayazıt - Oruçlu Doğar İnsan- Yedi Güzel Adam

http://www.albumdinlesozleri.com/2014/07/sevcan-orhan-bir-zaman-gunleri-saydm.html

Sevcan Orhan - Bir Zaman Günleri Saydım

Necip Fazil Kisakurek -  Cile

Gaiplerden bir ses geldi: Bu adam, 
Gezdirsin boşluğu ense kökünde! 
Ve uçtu tepemden birdenbire dam; 
Gök devrildi, künde üstüne künde... 
 
Pencereye koştum: Kızıl kıyamet! 
Dediklerin çıktı, ihtiyar bacı! 
Sonsuzluk, elinde bir mavi tülbent, 
Ok çekti yukardan, üstüme avcı. 
 
Ateşten zehrini tattım bu okun. 
Bir anda kül etti can elmasımı. 
Sanki burnum, değdi burnuna (yok) un, 
Kustum, öz ağzımdan kafatasımı. 
 
Bir bardak su gibi çalkandı dünya; 
Söndü istikamet, yıkıldı boşluk. 
Al sana hakikat, al sana rüya! 
İşte akıllılık, işte sarhoşluk! 
 
Ensemin örsünde bir demir balyoz, 
Kapandım yatağa son çare diye. 
Bir kanlı şafakta, bana çil horoz, 
Yepyeni bir dünya etti hediye. 
 
Bu nasıl bir dünya hikâyesi zor; 
Mekânı bir satıh, zamanı vehim. 
Bütün bir kâinat muşamba dekor, 
Bütün bir insanlık yalana teslim. 
 
Nesin sen, hakikat olsan da çekil! 
Yetiş körlük, yetiş, takma gözde cam! 
Otursun yerine bende her şekil; 
Vatanım, sevgilim, dostum ve hocam! 
 
... 
... 
... 
... 
 
Aylarca gezindim, yıkık ve şaşkın, 
Benliğim bir kazan ve aklım kepçe. 
Deliler köyünden bir menzil aşkın, 
Her fikir içimde bir çift kelepçe. 
 
Niçin küçülüyor eşya uzakta? 
Gözsüz görüyorum rüyada, nasıl? 
Zamanın raksı ne, bir yuvarlakta? 
Sonum varmış, onu öğrensem asıl? 
 
Bir fikir ki, sıcak yarada kezzap, 
Bir fikir ki, beyin zarında sülük. 
Selâm, selâm sana haşmetli azap; 
Yandıkça gelişen tılsımlı kütük. 
 
Yalvardım: Gösterin bilmeceme yol! 
Ey yedinci kat gök, esrarını aç! 
Annemin duası, düş de perde ol! 
Bir asa kes bana, ihtiyar ağaç!
 
Uyku, katillerin bile çeşmesi; 
Yorgan, Allahsıza kadar sığınak. 
Teselli pınarı, sabır memesi; 
Size şerbet, bana kum dolu çanak. 
 
Bu mu, rüyalarda içtiğim cinnet, 
Sırrını ararken patlayan gülle? 
Yeşil asmalarda depreniş, şehvet; 
Karınca sarayı, kupkuru kelle... 
 
Akrep, nokta nokta ruhumu sokmuş, 
Mevsimden mevsime girdim böylece. 
Gördüm ki, ateşte, cımbızda yokmuş, 
Fikir çilesinden büyük işkence. 
 

 
Evet, her şey bende bir gizli düğüm; 
Ne ölüm terleri döktüm, nelerden! 
Dibi yok göklerden yeter ürktüğüm, 
Yetişir çektiğim mesafelerden! 
 
Ufuk bir tilkidir, kaçak ve kurnaz; 
Yollar bir yumaktır, uzun, dolaşık. 
Her gece rüyamı yazan sihirbaz, 
Tutuyor önümde bir mavi ışık. 
 
Büyücü, büyücü ne bana hıncın? 
Bu kükürtlü duman, nedir inimde? 
Camdan keskin, kıldan ince kılıcın, 
Bir zehirli kıymık gibi, beynimde. 
 
Lügat, bir isim ver bana halimden; 
Herkesin bildiği dilden bir isim! 
Eski esvaplarım, tutun elimden; 
Aynalar, söyleyin bana, ben kimim? 
 
Söyleyin, söyleyin, ben miyim yoksa 
Arzı boynuzunda taşıyan öküz? 
Belâ mimarının seçtiği arsa; 
Hayattan muhacir, eşyadan öksüz? 
 
Ben ki, toz kanatlı bir kelebeğim, 
Minicik gövdeme yüklü Kafdağı, 
Bir zerreciğim ki, Arş'a gebeyim, 
Dev sancılarımın budur kaynağı! 
 
Ne yalanlarda var, ne hakikatte, 
Gözümü yumdukça gördüğüm nakış. 
Boşuna gezmişim, yok tabiatta, 
İçimdeki kadar iniş ve çıkış. 
 
... 
... 
... 
... 
 
Gece bir hendeğe düşercesine, 
Birden kucağına düştüm gerçeğin. 
Sanki erdim çetin bilmecesine, 
Hem geçmiş zamanın, hem geleceğin. 
 
Açıl susam açıl! Açıldı kapı; 
Atlas sedirinde mavera dede. 
Yandı sırça saray, ilâhî yapı, 
Binbir avizeyle uçsuz maddede. 
 
Atomlarda cümbüş, donanma, şenlik; 
Ve çevre çevre nur, çevre çevre nur. 
İç içe mimarî, iç içe benlik; 
Bildim seni ey Rab, bilinmez meşhur! 
 
Nizam köpürüyor, med vakti deniz; 
Nizam köpürüyor, ta çenemde su. 
Suda bir gizli yol, pırıltılı iz; 
Suda ezel fikri, ebed duygusu. 
 
Kaçır beni ahenk, al beni birlik; 
Artık barınamam gölge varlıkta. 
Ver cüceye, onun olsun şairlik, 
Şimdi gözüm, büyük sanatkârlıkta. 
 
Öteler öteler, gayemin malı; 
Mesafe ekinim, zaman madenim. 
Gökte saman yolu benim olmalı; 
Dipsizlik gölünde, inciler benim. 
 
Diz çök ey zorlu nefis, önümde diz çök! 
Heybem hayat dolu, deste ve yumak. 
Sen, bütün dalların birleştiği kök; 
Biricik meselem, Sonsuza varmak...



Bedirhan Gökçe - Necip Fazil Kisakurek Cile

 تکه هایی از خویش، همچون کاشی های شکسته ای که ردی از گذشته در خود دارند اما دیگر تعلقی ندارند.قطعاتی منفرد  که اینک  از خط هویت گذشته جدا شده اند و در دگر-فرمی معنایی دیگر پیدا می کنند.
 


Fragments are short musical pieces that emerge from forgotten parts of the self—memories and sensations carried in body and mind, reawakened in exile or displacement.
These fragments surface in sudden encounters: in the familiarity of a melody, in the strangeness of an unfamiliar city, or in the longing for a home that has become distant, destroyed, or irretrievable.

I imagine them like broken tiles: carrying the texture and touch of the past, but no longer fitting into their original whole. They require a new context—a new collective in which they can belong. My aim is not to restore them to what they once were, but to reveal their transformation, to give them new color and resonance in the present.


Kamancheh: Siavash Mollaeian
mixing engineer: Maziar Bababashi - Studio Allepo - Tehran

Recorded in Paris - Sep 2025

Fragments no.1

Bir Adın Kalmalı - Aykut Kuşkaya (söz:Ahmet Hamdi Tanpınar)

Nuri Pakdil'e..

Beton duvarlar arasında bir çiçek açtı
Siz kahramanısınız çelik dişliler arasında direnen insanlığın
Saçlarınız ızdırap denizinde bir tutam başak
Elleriniz kök salmış ağacıdır zamana
O inanmışlar çağının.

Zaman akar yer direnir gökyüzü kanat gerer
Siz ölümsüz çiçeği taşırsınız göğsünüzde
Karanlığın ormanında iman güneşidir gözünüz
Soluğunuz umutsuz ceylanların gözyaşına sünger.

Gün doğar rüzgar eser bulut dolanır
Rahmet şarkısı söyler yağmurlar
Alnınız en soylu isyandır demir külçelere
Gürültü susar ses donar sevgi tohumu patlar
Sessiz bir bombadır konuşur derinlerde.

Ey bizim sabır yüklü toprağımızın kutsal ağacı
Sen bize hayatsın umutsun mezarlar kadar derin
Bizi tutan bir şey varsa dirilten o sensin
Üzerinde uyuduğumuz yavru kuşların tüy renkli sıcaklığı.
Ey damarlarımızda donan buz yüzlü heykeller beldesinden
Yıkıntılar sonrası sığındığım şefkat anası
Ey dağları yerinden oynatan ses ey mermeri toz eden rüzgar
Ey alemi donatan ışık toprağa can veren el.

Gün olur toprak uyanır ağaç uyanır uyanır böcekler
Sarı bozkır titrer çıplak ağaçlar yeşerir gök yıkanır kirli dumanlardan
Su coşar deniz kabarır canlanır ölü şehirler
Yemyeşil bir rüzgar eser yıldızlar arasından.

Şimdi siz taşıyorsunuz müjdenin kurşun yükünü
Çatlayacak yalanın çelik kabuğu
Sizin bahçenizde büyüyecek imanın güneş yüzlü çocuğu.

|Erdem Bayazıt / Güzlek, 1966

-şimdi sen taşıyorsun müjdenin kurşun yükünü-

Hayati İnanç - İrfan İkliminden Sesler ve Sözler ( 27.06.2019)

Anlatılmaz Bin Dert İle

Nasıl Geçti Habersiz

Şiir:  Laleli Aksaray - Yavuz Bülent Bakiler
Fon : İncesaz - O ve İstanbul
Fotoğraf: instagram.com/ekahifa

Yedi Guzel Adam- Gitme at 7gzl

hllkst~