محمدرضا شجريان

تصنیف : سرخوشانِ مست (مرکب بیات اصفهان)
شعر : حافظ
آواز : استاد محمدرضا شجریان
تار : استاد محمدرضا لطفی

ما سرخوشان مست دل از دست داده‌ايم
همراز عشق و هم نفس جام باده‌ايم

بر ما بسي كمان ملامت كشيده‌اند
تا كار خود ز ابروي جانان گشاده‌ايم

اي گل تو دوش داغ صبوحي كشيده‌اي
ما آن شقايقيم كه با داغ زاده‌ايم

پير مغان ز توبه ما گر ملول شد
گو باده صاف كن كه به عذر ايستاده‌ايم

كار از تو مي‌رود مددي اي دليل راه
كانصاف مي‌دهيم و ز راه اوفتاده‌ايم

چون لاله مي مبين و قدح در ميان كار
اين داغ بين كه بر دل خونين نهاده‌ايم

گفتي كه حافظ اين همه رنگ و خيال چيست
نقش غلط مبين كه همان لوح ساده‌ايم

سرخوشانِ مست

حسین علیزاده
محمدرضا شجریان
دلشدگان

رکوئیم - حسین علیزاده - محمدرضا شجریان

من ز تو دوری نتوانم دگر 
کز تو صبوری نتوانم دگر

محمدرضا شجریان - بت چین

به تیغم گر زنی دستت نگیرم
وگر تیرم زنی منت پذیرم
کمان ابرویت را گو بزن تیر
که پیش چشم بیمارت بمیرم

Tasnif-E Chashm-E Mast

نام تصنیف: به کنارم تو بمان
دستگاه: اصفهان
آهنگ‌ساز: حبیب الله صالحی
شعر: سیمین بهبهانی
خواننده: محمد رضا شجریان

چه محفل آرائی چه شیرین سخنی
نمی کنم باور که مهمان منی 
نمی کنم باور که با خنده خود 
سکوت سنگین را چنین می شکنی
قدم نهادی در خانه من 
شد تاز تو روشن کاشانه من 
سبو بی افکن پیاله بشکن
که باده مستی ندهد
خوشا به حالی که خود مجالی
به می پرستی ندهد
تو نور چشمانه منی بر دو چشمم قدمت
مرو از این خانه مرو تا نمیرم زغمت
به کنارم تو بمان به شام تارم تو بمان

Shajarian-Be kenaram to beman   شجریان- به کنارم تو بمان

گلچهره مپرس آن نغمه سرا از تو چرا جدا شد

شب است و چهره میهن سیاهه
نشستن در سیاهی‌ها گناهه
تفنگم را بده تا ره بجویم
که هر که عاشقه پایش به راهه
برادر بی قراره
برادر شعله واره
برادر دشت سینه اش لاله زاره
شب و دریای خوف انگیز و توفان
من و اندیشه‌های پاک پویان
برایم خلعت و خنجر بیاور
که خون می‌بارد از دلهای سوزان
برادر نوجوونه
برادر غرق خونه
برادر کاکلش آتش فشونه
تو که با عاشقان درد آشنایی
تو که هم رزم و هم زنجیر مایی
ببین خون عزیزان را به دیوار
بزن شیپور صبح روشنایی
برادر بی قراره
برادر نوجوونه
برادر شعله واره
برادر غرق خونه
برادر کاکلش آتش فشونه
برادر کاکلش آتش فشونه

| برادر غرق خونه | آواز: محمدرضا شجریان | شعر: اصلان اصلانیان | آهنگساز: محمدرضا لطفی

داروگ
آهنگ: محمدرضا لطفی
آواز: محمدرضا شجریان
تنظیم: فرهاد فخرالدینی
شعر: نیما یوشیج
--------------------------------------------
خشک آمد کشتگاه من
در جوار کشتِ همسایه.
گرچه می گویند: «می گریند روی ساحل نزدیک
سوگواران در میان سوگواران.»
قاصد روزان ابری، داروگ ! کی می رسد باران؟
بر بساطی که بساطی نیست
در درون کومه ی تاریک من که ذرّه ای با آن نشاطی نیست 
و جدار دنده های نی به دیوار اتاقم دارد از خشکیش می ترکد
- چون دل یاران که در هجران یاران -
قاصد روزان ابری ، داروگ ! کی می رسد باران؟


داروگ

من بی می ناب زیستن نتوانم

شاملو-شجریان(خیام)

به من گفتی که دل دریا کن ای دوست
همه دریا از آن ما کن ای دوست
دلم دریا شد و دادم به دستت
مکش دریا به خون پروا کن ای دوست
مکش دریا به خون پروا کن ای دوست

کنار چشمه ای بودیم در خواب 
تو با جامی ربودی ماه از آب 
چو نوشیدیم از آن جام گوارا
تو نیلوفر شدی من اشک مهتاب
تو نیلوفر شدی من اشک مهتاب

تن بیشه پر از مهتابه امشب
پلنگ کوه ها درخوابه امشب
به هر شاخی دلی سامون گرفته 
دل من در تنم بی تابه امشب
دل من در تنم بی تابه امشب

به من گفتی که دل دریا کن ای دوست
همه دریا از آن ما کن ای دوست
دلم دریا شد و دادم به دستت
مکش دریا به خون پروا کن ای دوست
مکش دریا به خون پروا کن ای دوست

سیاوش کسرایی

محمد رضا شجریان - سیاوش کسرایی - اشک مهتاب

آپلود شده توسط پیج نوای دلنشین
______________________
شعر
امیرهوشنگ ابتهاج
( ه-الف-سایه )

موسیقی
فریدون شهبازیان
( بر مبنای آهنگ محمدرضا لطفی )

در کوچه سار شب - محمدرضا شجریان

خواننده: استاد شجریان 
شاعر: غلامرضا خان‌رئیس 
آهنگساز: غلامرضا خان‌رئیس 
دستگاه: دستگاه ماهور 
متن ترانه: زدست محبوب ، ندانم چون‌کنم
زدست محبوب ، ندانم چون‌کنم
وزهجر رویش ، دیده جیحون‌کنم
وزهجر رویش ، دیده جیحون‌کنم
زدست محبوب ، ندانم چون‌کنم
زدست محبوب ، ندانم چون‌کنم
وزهجر رویش ، دیده جیحون‌کنم
وزهجر رویش ، دیده جیحون‌کنم
....................
یارم چو شمع محفل است      دیدن رویش مشکل است
سرو مرا ، پا درگِل است      {برخطّ و خالش مایل است}(2)
یار من ، دلدار من      کمتر تو جفا کن
یادی ، آخرتو ز ما کن
یادی ، آخرتو ز ما کن
....................
رفتم برِ آن ماهِرو      با او نشستم روبرو      گفتم سخن‌ها مو به مو
یار من ، دلدار من      کمتر تو جفا کن
یادی ، آخرتو ز ما کن
یادی ، آخرتو ز ما کن
....................
زدست محبوب ، ندانم چون‌کنم
زدست محبوب ، ندانم چون‌کنم
وزهجر رویش ، دیده جیحون‌کنم
وزهجر رویش ، دیده جیحون‌کنم
....................
یارم چو شمع محفل است      دیدن رویش مشکل است
سرو مرا ، پا درگِل است      {برخطّ و خالش مایل است}(2)
یار من ، دلدار من      کمتر تو جفا کن
یادی ، آخرتو ز ما کن
یادی ، آخرتو ز ما کن 


تصیف زیبای ز دست محبوب استاد شجریان

سرودی برای ملت ایران با صدای جاودان استاد محمدرضا شجریان

زبان آتش - استاد محمدرضا شجریان

خواهم کــــــــــــــــــــه بـــــــر زلفت ، 
هر دم زنم شانه ، هر دم زنم شانه
 ترسم پریشـــــــــان کند بســــــی،
حال هرکســــــــی، چشم نرگست
مستانه مستانه ،
خواهم بر ابرویت ،
هر دم کشم وسمه ،
ترسم که مجنون کند بســــی،
مثل من کسی، چشم نرگست دیوانه دیوانه ،
خواهم کــــــــــــه بــــــر چشمت ،
هــــــــــر دم کشم سرمــــــــــــه ،
ترسم پریشان کند بســــــــــــی،
حال هر کســـی، چشم نرگست
 مستانه مستانه ،
خواهم که بر رویت ،
هـــر دم زنم بوســـــــــــه ،
ترسم کــــــه نالان کند بســـــــــــی،
 مثل من کســـی، چشم نرگست ،جانانه جانانه ،
یک شب بیا منزل مــــــــا!
حل کن دو صد مشکل ما!
ای دلبر خوشگل مــــــــــا!
دردت به جــــــان مـا شد!
روح و روان مــــــــــــا شد!

شعر از شوریده شیرازی

چشم نرگـــس - محمدرضا شجریان

همراه شو عزیز/همراه شو عزیز
تنها نمان به درد/کین درد مشترک
هرگز جدا جدا/درمان نمی شود
دشوار زندگی/هرگز برای ما
دشوار زندگی/هرگز برای ما
بی رزم مشترک/آسان نمی شود
تنها نمان به درد/همراه شو عزیز
همرا شو/همراه شو
همراه شو عزیز
همراه شو عزیز
تنها نمان به درد/کین درد مشترک
هرگز جدا جدا/درمان نمی شود  

رزم مشترک...پرویز مشکاتیان و محمد رضا شجریان

" از آلبوم "شب سکوت کویر

محمد رضا شجریان | کیهان کلهر | علی معلم دامغانی

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
به سرخی لبای سرخ یار
به یاد عاشقای این دیار
به داغ عاشقای بی مزار ای بارون

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

ببار ای ابر بهار
با دلُم به هوای زلف یار
داد و بیداد از این روزگار
ماهُ دادن به شبهای تار ای بارون

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
به سرخی لبای سرخ یار
به یاد عاشقای این دیار
به داغ عاشقای بی مزار ای بارون

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

شجریان - ببار ای بارون ببار

دستگاه : ماهور
آهنگساز: غلامحسین درویش خان
ترانه سرا: محمد تقی ملک الشعرای بهار

زمن نگارم حبیبم خبر ندارد عزیزم آخ 
به حال زارم حبیبم نظر ندارد 
خبر ندارم من از دل خود حبیبم من 
(دل من از من عزیزم خبر ندارد عزیزمن آخ (2)) 
(کجا رود دل عزیز من، آخ که دلبرش نیست(۲)) 
(کجا پرد مرغ حبیبم که پر ندارد(2)) 
(امان از این عشق عزیز من آخ فغان از این عشق (۲)) 
(که غیر خون جگر ندارد(۲)) 
همه سیاهی حبیبم همه تباهی عزیزم من آخ 
مگر شب ما حبیبم سحر ندارد 
(امان از این عشق عزیز من آخ فغان از این عشق (۲)) 
(که غیر خون جگر ندارد(۲)) 
همه سیاهی حبیبم همه تباهی عزیزم من آخ 
مگر شب ما حبیبم سحر ندارد 
جز انتظار و جز استقامت عزیزم من
(وطن علاج دگـــر ندارد(2)) 
(بهار مضطر حبیبم من آخ منال دیگر (2)) 
که آه و زاری حبیبم اثر ندارد عزیزم آخ (3))



محمدرضا شجریان - ز من نگارم

ایران ای سرای امید
بر بامت سپیده دمید
بنگر کزین ره پر خون
خورشیدی خجسته رسید
اگر چه دلها پر خون است
شکوه شادی افزون است
سپیده ما گلگون است ِ وای گلگون است 
که دست دشمن در خون است
ای ایران غمت مرساد
جاویدان شکوه تو باد
راه ما راه حق راه بهروزی است
اتحاد اتحاد رمز پیروزی است
صلح و آزادی جاودانه در همه جهان خوش باد یادگار خون عاشقان،
ای بهار تازه جاودان در این چمن شکفته باد

(ایران ای سرای امید محمدرضا شجریان هوشنگ ابتهاج ( ه.ا.سایه

SHAJARIYAN BOTE CHIN

دل بـردی از مـن بـه یـغـما، ای تـرک غـارتـگر مـن
دیـدی چـه آوردی ای دوست، از دسـت دل بـر سر من

عشق تو در دل نهان شد، دل زار و تن ناتوان شد
رفـتـی چو تیر و کـمان شد، از بـار غــم پــیـــــکر مــــن

مـی سـوزم از اشتـیـاقـت، در آتـشـم از فـراقـت
کـانـون مـن سـیــنـه مـن، سـودای مــــن آذر مـــــن

من مست صـهبـای بـاقـی، ز آن ساتکین رواقی
فـکـر تـو در بـزم سـاقـی، ذکـر تـو رامـشـگـر مـــــن

دل در تف عشق افروخت گردون لباس سیه دوخت
از آتـش آه مـن سـوخـت، در آســمــان اخــتـــر مـــــن

گبر و مسلمان خجل شد دل فتنهً آب و گل شد
صـد رخـنـه در مـلـک دل شـد، ز انـدیـشـه کـافـر مـــن

شکرانه کز عشق مستم، میخواره و میپرستم
آمـوخــت درس الــســتــم، اســتــاد دانــشـــور مـــن

در عشق سلطـان بـخـتـم، در باغ دولت درختم
خـاکـسـتر فـقـر تـخـتـم، خــاک فـــنـــا افــســر مــــن

اول دلـم را صـفـا داد، آیـیـنـه ام را جــــلا داد
آخـر به بـاد فـنـا داد، عـــــشــــق تــو خـاکـسـتـر مـــن

تا چند در های و هویی، ای کوس منصـوری دل؟
تـرسـم کـه ریـزد بـر خـاک، خـون تـو در مـحـضـر مــــن

بـار غـم عـشـق او را، گـردون نـدارد تـحـمل
کـی مـی تـوانـد کـشـیـدن، ایــن پــیــکـــر لاغـــر مــن

دل دم ز ســر صـفـا زد، کـوس تـو بـر بـام ما زد
سـلـطـان دولـت لـوا زد، از فـــقـــر در کـشـــــور مــــن



محمدرضا شجريان

Haleh Boostani