Untitled irani  nostalje

Bijan Mofid - Koja Miri Folooni ~ بیژن مفید - کجا میری فلونی

#kianpourtorab #shabgard #synthwave #retro #dance #pop #persian

Emshab

Life
Goes On
For a While,
And I Love You.

2021

& I Love You

Goes On

Songwriter: golsa
Produce & guitar: taha mazaheri
Bass: hamed hamidzadeh
Keys: aria mousavi
Drums: sina partovi

Sargashteh

Eastern Promises
Giira Band
Label: Giira Records
Genre: Alternative
Release Date: Apr 19, 2022

Eastern Promises

موسم گل | مریم همتی و امین رجایی
بازخوانی «موسمِ گل» اثر مریم همتی و امین رجایی، با همکاری نشر ساخت ایران منتشر شد و روی پلتفر‌م‌های مختلف در دسترس است.
این تصنیف را موسی معروفی بر روی شعری از وحید دستگردی ساخته و سال ۱۳۱۹ اولین بار با صدای قمرالملوک وزیری اجرا شده. 
در بازخوانی جدید اثر، مریم همتی و امین رجایی اجرای متفاوتی از موسم گل در سبک جز را ارائه کرده‌اند.

Mosem-e Gol - Maryam Hemmati & Amin Rajaei

نسخه‌ی استودیویی بلیک

آهنگ، گیتار، آواز و اودو: طاها عمرانی
ترانه: سیداحمد شمس‌العلما
ضبط و میکس: میثم عبدی
مسترینگ: گئورگ خاچاطوریان
گرافیک: حمیدرضا زبیری

Belik - بلیک

آدم پوچ کاری از ابراهیم منصفی ( رامی) هست که اخیرا ، محسن نامجو این موزیک رو بازخوانی کرده""،""  




متن ترانه :

موا بِرَم تَهنا بَشُم

تَهنا فقط وا سایَه خو

وقت سیاه رفتِنِن

مه خوب اَفَهمُم غایه خو

.

دو روز ِتلخ زندگی

قصّه ی درد و مُردِنَه

اُمید یَک رو زندگی

دنبال خو وا گور بُردِنَه

.

ای دل دِگَه گولُم مَزَن

مه بِشتِه گولِت ناخارُم

برگشتِن اینین ای سفر

دُمبال خو بِی تو نابَرُم

.

آدم پوچی مثل مه

کجا بِریْت که جاش بَشِه

وا چه زَبُنی گپ بِزَنت

تا یکی آشناش بَشِه

.

موات از ایجا دور بَشُم

جایی برم که چوک اَرُم

غیر از خیال خوبِ خوم

چیزی نَهَستَه تو سَرُم

.

ای دل دِگَه گولُم مَزَن

مه بِشتِه گولِت ناخارُم

برگشتِن اینین ای سفر

دُمبال خو بِی تو نابَرُم


آدم پوچ از رامی ( ابراهیم منصفی )

Rehearsing  -   Recorded on iPhone
Original song by Sima Bina

Shah Sanam | Sepideh Vahidi

عجب بادی بروی گلشن آمد
که عمر رفته بازم بر تن آمد
دو چشم کور یعقوب گشته روشن
که بوی یوسف از پیراهن آمد

شب شنبه برفتم بر سر پل
قدمگاه علی باسم دلدل
عرق از سینه ی پاک محمد
چکیده بر زمین حاصل شده گل

دل من بود گرفتار بت جلوه گری 
دلبر گل به سر , عشوه گر ,لب شکری
دوش دیدم  بر اغیار وی را  در گذری
سوخت  از رشک دلم، گفتمش ای رشک پری 
سر زلف تو نباشد سر زلف دیگری

ای بت عشوه گر و شوخ جفا پیشه ی من 
نیست جز آرزوی وصل تو  اندیشه ی من
 از تمام همتت سوخت رگ و ریشه ی من 
بعد از این ترک تو گفتن بود اندیشه ی من 

سر زلف تو نباشد سر زلف دیگری

ای جفا پیشه نگارا دل خارا داری
زلف دلکش , رخ مهوش , قد زیبا داری 
تو نه میلی به سوی عاشق شیدا داری 
که من از غصه بمیرم تو چه پروا داری 

سر زلف تو نباشد سر زلف دیگری
....

Babajan Hasanov - Dotar ||| آواز و دوتار باباجان حسن اف ... درچشم باد

Mashanack (Nazli & Rowshan Rahmanian)
https://www.facebook.com/mashanack

Song: Zade Shole Dar Chaman (Khoone Arghavan Ha)

Vocals: Nazli Rahmanian, Rowshan Rahmanian
Guitar: Rowshan Rahmanian

About the original song:
عنوان ترانه: خون ارغوان ها
خواننده: داوود شراره ها
شاعر: سعید سلطانپور

این سرود از آهنگی محلي در مایه ی شوشتري اقتباس شده. این ترانه محلی یک بار در سال 1329 با عنوان «بچه چوپان» با شعری از هوشنگ شهابی، و با صدای منوچهر همايون پور اجرا شده است. در ١٣٣٧، همایون پور اجرای مجددی از این نغمه با عنوان «نوای چوپان» و با شعری از محمود ثنایی متخلص به شهرآشوب ارائه کرده است.  

مشهورترین نسخه ی این ترانه با عنوان «خون ارغوان ها» در سال 1356 با شعری (احتمالا) از سعید سلطانپور اجرا شده است که در مجموعه ای از ترانه های انقلابی توسط گروه چریک های فدایی خلق ایران منتشر شده است.

منابع:
[1] از «نوای چوپان» تا «خون ارغوان» - یادمان «منوچهر همایون‌پور» ( http://www.parand.se/t-khon-e-arghavan-ha.htm )
[2] پیدایش سرود سراومد زمستون ( http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=46012 )

Lyrics:
زده شعله در چمن در شب وطن خون ارغوان ها
تو ای بانگ شور افکن تا سحر بزن شعله تا کران ها
که در خون خستگان دل شکستگان آرمیده طوفان
به آیندگان نگر در زمان نگر بردمیده طوفان

قفس را بسوزان رها کن پرندگان را بشارت دهندگان را
که لبخند آزادی خوشه شادی تا سحر بروید
سرود ستاره را موج تشنه با آهوان بگوید

ستاره ستیزد و شب گریزد و صبح روشن آید
زند بال و پر ز نو آن کبوتر و سوی میهن آید
گرفته تمام شب شاخه ای به لب سرخ و گرده افشان
پرد گرده گسترد دانه پرود سر زند بهاران


Zade Shole Dar Chaman - زده شعله در چمن

شعر و صدای احمد شاملو
آلبوم باغ آینه
موسیقی پس‌زمینه:
Eleni Karaindrou - Adieu
Eleni Karaindrou - Nostalgia Song


میان خورشیدهای همیشه
زیبایی تو
لنگری ست -
خورشیدی که
از سپیده‌دم همه ستارگان
بی‌نیازم می‌کند
نگاهت
شکست ستمگری‌ست -
نگاهی که عریانی روح مرا
از مهر
جامه‌ای کرد
بدان سان که کنونم
شب بی‌روزن هرگز
چنان نماید
که کنایتی طنز آلود بوده است
و چشمانت با من گفتند
که فردا
روز دیگری‌ست -
آنک چشمانی که خمیرمایه‌ی مهر است!
وینک مهر تو:
نبرد افزاری
تا با تقدیر
خویش پنجه در پنجه کنم

آفتاب را در فراسوهای افق پنداشته بودم
به جز عزیمت نابهنگام‌ام گزیری نبود
چنین انگاشته بودم
آیدا فسخ عزیمت جاودانه بود

میان آفتاب‌های همیشه
زیبائی تو
لنگری‌ست -
نگاهت شکست ستمگری‌ست -
و چشمانت با من گفتند
که
فردا
روز دیگری‌ست.

دفتر: شبانه 2 ، از مجموعه: آیدا در آینه


Shamlou — Shabaneh | شاملو — شبانه

Ma Ra Roodi Bedan (KImia Ghorbani)

بگذارید این وطن دوباره وطن شود.
بگذارید دوباره همان رویایی شود که بود.
بگذارید پیشاهنگ دشت شود
و در آن‌جا که آزاد است منزلگاهی بجوید.
(این وطن هرگز برای من وطن نبود.)
بگذارید این وطن رویایی باشد که رویاپروران در رویای
خویش‌داشته‌اند.ــ
بگذارید سرزمین بزرگ و پرتوان عشق شود
سرزمینی که در آن، نه شاهان بتوانند بی‌اعتنایی نشان دهند نه
ستمگران اسبابچینی کنند
تا هر انسانی را، آن که برتر از اوست از پا درآورد.
(این وطن هرگز برای من وطن نبود.)
آه، بگذارید سرزمین من سرزمینی شود که در آن، آزادی را
با تاج ِ گل ِ ساخته‌گی ِ وطن‌پرستی نمی‌آرایند.
اما فرصت و امکان واقعی برای همه کس هست، زنده‌گی آزاد است

و برابری در هوایی است که استنشاق می‌کنیم.

(در این «سرزمین ِ آزاده‌گان» برای من هرگز
نه برابری در کار بوده است نه آزادی.)

بگو، تو کیستی که زیر لب در تاریکی زمزمه می‌کنی؟
کیستی تو که حجابت تا ستاره‌گان فراگستر می‌شود؟

سفیدپوستی بینوایم که فریبم داده به دورم افکنده‌اند،
سیاهپوستی هستم که داغ برده‌گی بر تن دارم،
سرخپوستی هستم رانده از سرزمین خویش،
مهاجری هستم چنگ افکنده به امیدی که دل در آن بسته‌ام
اما چیزی جز همان تمهید ِ لعنتی ِ دیرین به نصیب نبرده‌ام
که سگ سگ را می‌درد و توانا ناتوان را لگدمال می‌کند.

من جوانی هستم سرشار از امید و اقتدار، که گرفتار آمده‌ام
در زنجیره‌ی بی‌پایان ِ دیرینه سال ِ
سود، قدرت، استفاده،
قاپیدن زمین، قاپیدن زر،
قاپیدن شیوه‌های برآوردن نیاز،
کار ِ انسان‌ها، مزد آنان،
و تصاحب همه چیزی به فرمان ِ آز و طمع.

من کشاورزم ــ بنده‌ی خاک ــ
کارگرم، زر خرید ماشین.
سیاهپوستم، خدمتگزار شما همه.
من مردمم: نگران، گرسنه، شوربخت،
که با وجود آن رویا، هنوز امروز محتاج کفی نانم.
هنوز امروز درمانده‌ام. ــ آه، ای پیشاهنگان!
من آن انسانم که هرگز نتوانسته است گامی به پیش بردارد،
بینواترین کارگری که سال‌هاست دست به دست می‌گردد.
با این همه، من همان کسم که در دنیای کُهن
در آن حال که هنوز رعیت شاهان بودیم
بنیادی‌ترین آرزومان را در رویای خود پروردم،
رویایی با آن مایه قدرت، بدان حد جسورانه و چنان راستین
که جسارت پُرتوان آن هنوز سرود می‌خواند
در هر آجر و هر سنگ و در هر شیار شخمی که این وطن را
سرزمینی کرده که هم اکنون هست.
آه، من انسانی هستم که سراسر دریاهای نخستین را
به جست‌وجوی آنچه می‌خواستم خانه‌ام باشد درنوشتم
من همان کسم که کرانه‌های تاریک ایرلند و
دشت‌های لهستان
و جلگه‌های سرسبز انگلستان را پس پشت نهادم
از سواحل آفریقای سیاه برکنده شدم
و آمدم تا «سرزمین آزاده‌گان» را بنیان بگذارم.

آزاده‌گان؟
یک رویا ــ
رویایی که فرامی‌خواندم هنوز امّا.

آه، بگذارید این وطن بار دیگر وطن شود
ــ سرزمینی که هنوز آن‌چه می‌بایست بشود نشده است
و باید بشود! ــ
سرزمینی که در آن هر انسانی آزاد باشد.
سرزمینی که از آن ِ من است.
ــ از آن ِ بینوایان، سرخپوستان، سیاهان، من،
که این وطن را وطن کردند،
که خون و عرق جبین‌شان، درد و ایمان‌شان،
در ریخته‌گری‌های دست‌هاشان، و در زیر باران خیش‌هاشان
بار دیگر باید رویای پُرتوان ما را بازگرداند.

آری، هر ناسزایی را که به دل دارید نثار من کنید
پولاد ِ آزادی زنگار ندارد.
از آن کسان که زالووار به حیات مردم چسبیده‌اند
ما می‌باید سرزمین‌مان را آمریکا را بار دیگر باز پس بستانیم.
آه، آری
آشکارا می‌گویم،
این وطن برای من هرگز وطن نبود،
با وصف این سوگند یاد می‌کنم که وطن من، خواهد بود!
رویای آن
همچون بذری جاودانه
در اعماق جان من نهفته است.

ما مردم می‌باید
سرزمین‌مان، معادن‌مان، گیاهان‌مان، رودخانه‌هامان،
کوهستان‌ها و دشت‌های بی‌پایان‌مان را آزاد کنیم:
همه جا را، سراسر گستره‌ی این ایالات سرسبز بزرگ را ــ
و بار دیگر وطن را بسازیم!
احمد شاملو در سال 1304 هجري شمسي در تهران به دنيا آمد پدرش حيدرنام داشت و افسر ژاندارمری بود و مادرش كوكب عراقي از قفقازيهايي بود كه انقلاب بلشويكي 1917 روسيه، خانواده‌اش را به ايران كوچانده بود.پدر شاملو به دليل طبيعت حرفه‌اي، با خانوده‌اش دور از شهر و ديار خود و در شهرهاي دور افتاده و نقاط مرزي به سر مي‌برد و به اين سبب كودكي احمد شاملو در شهرهاي رشت، سميرم، اصفهان، آباده، شيراز و خاش سپري شد.

وي تحصيلات ابتدايي را در شهرهاي خاش، زاهدان، مشهد گذراند و براي طي دوره متوسطه به تهران آمد و در دبيرستان ايرانشهر ثبت نام كرد و تا سال سوم در اين دبيرستان درس خواند.

شاملو از ابتداي جواني و شايد تحت تأثير شرايط محيط، علاقه وافر به «آلماني‌»ها ابراز مي‌كرد و اين شوق تا آن حد بود كه براي تحصيل در دبيرستان صنعتي تهران (كه استادان آلماني در آن حضور داشتند) كلاس سوم دبيرستان را رها كرد و در كلاس اول دبيرستان صنعتي ثبت‌نام كرد.

وي در سال 1325 و پس از بازگشت به تهران)پس از پشت سر گذاشتن حوادث زیادی همچون زندان رفتن به علت فعالیت سیاسی) در حالي كه هنوز سال چهارم دبيرستان را تمام نكرده بود براي هميشه درس و مدرسه را كنار گذارد.شاملو در سال 1326 در سن 23 سالگي ازدواج كرد. همسرش اشرف اسلاميه نام داشت و از خانواده كازروني‌هاي اصفهان بود. شاملو در اين سال نخستين مجموعه شعرش را كه آهنگ‌هاي فراموش شده نام داشت، با سرمايه شخصي به نام ابراهيم ديليمقانيان انتشار داد و آن را به همسرش اشرف تقديم كرد.

احمد شاملو از چند سال پيش مبتلا به بيماري قند بود و بارها براي درمان خود به خارج از كشور سفر كرد. اما معالجات هيچگونه ثمري نداشت. اين بيماري سرانجام شاملو را از پاي درآورد و او در تاريخ چهارم مرداد ماه 1379 در بيمارستان ايرانمهر تهران تسليم مرگ شد.پيكر شاملو در امامزاده طاهركرج به خاك سپرده شد.


بگذار این وطن دوباره وطن شود... احمد شاملو

در سال‌های اخیر تعداد گروه‌هایی که موسیقیِ اقلیم خودشان را با ژانرهای شناخته شده‌ی موسیقی مثل جَز، راک، فانک، بلوز و... ترکیب می‌کنند افزایش چشمگیری داشته است. از طرفی به دلایل متفاوت موسیقی خطه‌‌ی جنوب ایران بیش از هر اقلیمی دستمایه‌ی خلقِ آثاری نو قرار گرفته است. این استقبال تاحدی پیشرفت کرده که امروز در تهران فستیوال شب‌های جنوب به شکل منظم برگزار می‌شود و در سه سال برگزاری‌اش هر روز بزرگ‌تر شده است. بدون شک اگر چنین تجربه‌هایی البته با رعایت مرزهای فرهنگی، گسترده شود علاوه‌ بر استقبال داخلی، حضور موسیقی ایرانی در بازار موسیقی جهانی و به طور مشخص فستیوال‌های وُردموزیک دنیا را راحت‌تر می‌کند. چهار قطعه‌ی پیش‌رو همگی توسط موزیسین‌های بوشهری تولید شده است؛ آن‌ها بیش از هر المانی به تنظیم اهمیت دادند. گروه سیریا سعی کرده ملودی وکال قطعه معروف هوار هوار را به شکل جدیدی ارائه دهد و طاها عمرانی اگرچه ملودی آشنایی از تنگستان را روایت می‌کند اما با کمک جَزمن‌های پایتخت به سمت تنظیم جزبندی رفته است. مهدی منفرد سعی کرده از نی‌انبان در قالب موسیقی بلوز استفاده کند و همکاریِ بهروز شریفیان و آرمین آردشیردوانی، رنگ و بوی نیوایج گرفته است.
owrsi

Taha Omrani - Khial Angiz | طاها عمرانی - خیال انگیز

Najva Khabazian - Labkhand
نجوا خبازیان - لبخند
|
بازخوانی ترانه‌ی لبخند از ابراهیم منصفی
خواننده: نجوا
تنظیم و گیتار: محمد آزمند
بیس: میرمهدی قاسمی
پرکاشن: آیدین شفایی
صدابرداری، میکس و مسترینگ: استودیو آئودیو دیزاین
|
نجوا خبازیان: عيد پارسال كه "لبخند" رو با آيدين ضبط كرديم و روى اينستاگرام گذاشتيم، هيچ‌كدوم فكر نمی‌كرديم اون همه دست به دست و ديده بشه. اين شد كه نسخه‌ى صوتی‌ش رو هم با موبايل ضبط كرديم كه من روى كانالم گذاشتم. بعدتر كه شانس دوستى و كار با محمد آزمند رو داشتيم، حيفمون اومد كه يه نسخه‌ى با كيفيت استوديويى از اين كار رو با تنظيم خوب محمد ضبط و منتشر نكنيم. اميدوارم دوستش داشته باشين. گرچه قطعاً نسخه‌ى اصلى هر كارى با امضاى شخصى خود صاحب اثر دلچسب‌تر و شنيدنى‌تره، مثل همين "لبخند" كه بارها و بارها بازخوانى شده و همچنان "لبخند" ابراهيم منصفى چيز ديگه‌ايه.

Labkhand - Single

Najva Khabazian - Labkhand | نجوا خبازیان - لبخند

Leila Khanoom

Lyric, Guitar: Armin Ebrahimi
Tombak: Alireza Besaaratdaar
Violin: Mehrzaad Besaaratdaar

(inspired by Yumeji's Theme)

Rakht e Sorkh e Tan e To

ترانه ای تاجیکی از Muboraksho Mirzoshoyev
ترانه ای که بعدا گروه کیوسک بازخوانیش کرد

آی یارم بیا - Muboraksho

به یاد ابراهیم منصفی و سارایش
یکم تیرماه /۱۳۹۲/


Untitled irani nostalje

hamedazami