کلاسیک ایران زمین

بشنوید در تصنیف و آوازهای ایرانی
اهنگ بسیار زیبای معجزه شرقی مرحوم منوچهر طاهرزاده

با تو این ثانیه ها معنی تکرار نبودن
باور آئینه ها جرات انکار نبودن


بودنت معجزه ی شرقی باران و عطش
تو نبودی ، روز و شب این همه تب دار نبودن


تو نه سحری تو نه جادو نه سرابی میدونم
تو نه آغاز یه رویا نه یه خوابی میدونم


تو همون آیت و نوری توی شبهای سیاه
توی آوار تباهی تو امیدی تو پناه


گر چه هنوزم فاصله ها خورشید رو از من میگیره
اما نذار این شب زده باز تو تن ظلمت بمیره


ثانیه ها ثانیه ها وسعت فریاد منه
کاری بکن کاری بکن فرصت میلاد منه


با تموم خستگی هام با همه دلبستگی هام
با تموم خستگی هام با همه دلبستگی هام


لب خاموشم تو رو چون شعری واسه فریاد کم میاره
تو کویر تشنه روح من بگو باز بارون بباره


با تو این ثانیه ها معنی تکرار نبودن
باور آئینه ها جرات انکار نبودن


بودنت معجزه ی شرقی باران و عطش
تو نبودی ، روز و شب این همه تب دار نبودن


تو نه سحری تو نه جادو نه سرابی میدونم
تو نه آغاز یه رویا نه یه خوابی میدونم


تو همون آیت و نوری توی شبهای سیاه
توی آوار تباهی تو امیدی تو پناه


گر چه هنوزم فاصله ها خورشید رو از من میگیره
اما نذار این شب زده باز تو تن ظلمت بمیره


ثانیه ها ثانیه ها وسعت فریا د منه
کاری بکن کاری بکن فرصت میلاد منه


با تموم خستگی هام با همه دلبستگی هام
با تموم خستگی هام با همه دلبستگی هام


لب خاموشم تو رو چون شعری واسه فریاد کم میاره
تو کویر تشنه روح من بگو باز بارون بباره

اهنگ بسیار زیبای معجزه شرقی مرحوم منوچهر طاهرزاده

آهنگ: علی تجویدی
شعر: رهی معیری
آواز: سولماز بدری
نوازنده سینتی سایزر و تنظیم: کیکاووس مختاری
ضبط: استودیو توکاتا -1392

Didi ke Rosva shod Delam? دیدی که رسوا شد دلم؟

دلکش --- بازگشته
امید جانم ز سفر بازآمد
شکر دهانم ز سفر بازآمد
ــــــــ
عزیز آن که بی خبر
به ناگهان رود سفر
چو ندارد دیگر دلبندی
به لبش ننشیند لبخندی
ــــــــ
چو غنچه‌ی سپیده دم
شکفته شد لبم ز هم
که شنیدم یارم بازآمد
ز سفر غمخوارم بازآمد
ــــــــ
هم‌چنان که عاقبت
پس از همه شب بدمد سحر
ناگهان نگار من
چنان مه نو آمد از سفر
ـــــــ
من هم، پس از آن دوری
بعد از غم مهجوری
یک شاخه‌ی گل بردم به برش
ـــــــ
دیدم که نگار من
سرخوش ز کنار من
بگذشت و به بر، یار دگرش
ــــــــ
وای، از آن گلی که دست من بود
خموش و یک جهان سخن بود
ــــــــ
گل که شهره شد به بی‌وفایی
ز دیدن چنین جدایی
ز غصه پاره پیرهن بود

دلکش - بازگشته - امید جانم ز سفر باز آمد Delkash- Baaz Gashte (Omide Janam Ze Safar Baz Amad)

جلوه قمر شعر از پرویز وکیلی آهنگ از ضیاء مختاری آواز: ویگن

Jelveh Ghamar Lyrics: Parviz Vakili Music: Zia Mokhtari Vocals: Vigen

ای به دل آشنا/الهه

دود عود - سنتور - مشکاتیان

محمد رضا شجریان - بهار دلکش

یکی از تصنیف های بیاد ماندنی از عارف، تصنیف گریه کن است که عارف این تصنیف را در غم از دست دادن دوست عزیزش کلنل محمدتقی خان پسیان سرود

بنان و خالقی هر دو این تصنیف را با هنرمندی بسیاری به ثبت رساندند. برای اولین بار بنان در برنامه ی گلهای رنگارنگ برنامه شماره 250 و بعد تر روحالله خالقی این تصنیف را با سوز صدایش هر چه بیشتر ماندگار کرد.. ؛
یاد و نامشان جاوید

خواننده: روح الله خالقی 
 

گریه کن که گر، سیل خون گری ثمر ندارد

ناله ای که ناید ز نای دل اثر ندارد

هرکسی که نیست اهل دل، ز دل خبر ندارد

دل ز دست غم مفر ندارد                  دیده غیر اشک تر ندارد

این محرم و صفر ندارد                   این محرم و صفر ندارد

گر زنیم چاک              جیب جان چه باک             مَرد و جز هلاک

هیچ چاره ی دگر ندارد                   زندگی دگر ثمر ندارد

Ruhollah Khaleghi -Geryeh Kon / روح الله خالقی - گریه کن

ستاره ای از دیار دورم - با صدای مرضیه

ترانه ای با صدای مرضیه, آهنگ از انوشیروان روحانی, شعر نواب صفا - گلهای رنگارنگ ۴۱۹

در صحراها هرچه بگذرم حاصلی نمی بینم
بر دریاها هرچه بنگرم ساحلی نمی بینم

ستاره ای از دیار دورم  
كه كس نشد بهره ور ز نورم 

غروب غم پرور خزانم 
پرندۀ دور از آشیانم

یارب كشتۀ غمم 
مژده ز یارم ده
یارب در چنین غمی 
صبر و قرارم ده

غروب غم پرور خزانم 
پرندۀ دور از آشیانم

 به سینه جز داغ او ندارم 
به غیر او آرزو ندارم

صفای اهل صفا منم من
حدیث مهر و وفا منم من

زندگی را بهانه ای باید 
آرزو را كرانه ای باید

ای مرا زندگی نمی دانی 
كه آرزوی مرا تو پایانی 

به سینه جز داغ او ندارم 
به غیر او آرزو ندارم

صفای اهل صفا منم من 
حدیث مهر و وفا منم من

در صحراها هرچه بگذرم حاصلی نمی بینم
بر دریاها هرچه بنگرم ساحلی نمی بینم

ستاره ای از دیار دورم 
كه كس نشد بهره ور ز نورم
غروب غم پرور خزانم 
پرندۀ دور از آشیانم

ستاره ای از دیار دورم - مرضیه - صفای اهل صفا منم من - Marzieh

از خون جوانان وطن - محمدرضا هدایتی - سریال در چشم باد

برگرفته از یک شاخه گل برنامه شماره ۱۱۲

آهنگ:	همایون
شد دلم خون ز درد جدایی
ای امید دل من کجایی
تا که من دل به عشق تو بستم
دل ز مهر دو عالم گسستم
من ز خوبان تو را برگزیدم
از لبت لذت جان چشیدم
ای رخت قبله‌گاه امیدم
روی خوب تو را می‌پرستم
بی رویت، ای نگارم
چون مویت، بی‌قرارم
تو مه روشنی، دل و جان منی، جلوه‌ی گلشنی
آرزوی دلی، با صفا چون گلی، شادی محفلی
بیا تو با ما شبی صفا کن، به عاشق خود دمی وفا کن
یار دلربا، محبوب بی‌وفا
بازآ شبی در بر من تو ای دلبرم، در برم، بگذر بر سرم
رحمی آخر به چشم ترم، دلبرم بنشین در برم
ای نوگل گلشن آرزویم
زیبا چون گلی
جز مهر تو من ز عالم نجویم
چون شادی در دلی
روشنی‌بخش هر محفلی

مرضیه - شد دلم خون ز درد جدایی  -  ای امید دل من کجایی

شِکوه

Music : Mohsen Namjoo                                                                موسیقی از محسن نامجو

Based on a song by Nader Golchin                                          بر اساس ترانه‌ای از نادر گلچین

Vocals & Choir : Mohsen Namjoo                                                 آواز و کر : محسن نامجو

Guitar & Setar : Mohsen Namjoo                                                گیتار و ستار : محسن نامجو

Piano : Sheyda Bahramian                                                                 پیانو : شیدا بهرامیان

Strings, Percussion, Duduk & Bass : Shahab Aledavoud             

                                                             ضرب، دودوک، باس و سازهای آرشه‌ای : شهاب آل داوود

Arrangement and Orchestration : Shahab Aledavood                       تنظیم : شهاب آل داوود

Produced by Babak Payami                                                          تهیه کننده : بابک پیامی

Recording, Mix & Master by Shahab Aledavood                ضبط میکس و تولید : شهاب آل داوود

Recorded at AVA Production                                                             ضبط در استودیو آوا

شِکوه  - محسن نامجو

Bahare man

ای بی وفا ، راز دل بشنو ، 
از خموشی من ، 
این سکوت مرا ناشنیده مگیر
ای آشنا ، چشم دل بگشا 
حال من بنگر، سوز و ساز دلم را ندیده مگیر
امشب که تو در کنار منی  غمگسار منی 
 سایه از سر من تا سپیده مگیر
ای اشک من  خیز و پرده مشو 
 پیش چشم ترم 
 وقت دیدن او، راه دیده مگیر
دل دیوانه ی من به غیر از محبت گناهی ندارد، خدا داند
شده چون مرغ طوفان که جز بی پناهی، پناهی ندارد، خدا داند
منم آن ابر وحشی که در هر بیابان به تلخی سرشکی بیفشاند
به جز این اشک سوزان، دل نا امیدم گواهی ندارد، خدا داند
ای بی وفا  راز دل بشنو 
از خموشی من 
 این سکوت مرا ناشنیده مگیر
ای آشنا  چشم دل بگشا 
 حال من بنگر، سوز و ساز دلم را ندیده مگیر
دلم گیرد هر زمان بهانه ی تو 
 سرم دارد شور جاودانه ی تو
روی دل بود به سوی آستانه ی تو
چو آید شب در میان تیرگی ها 
گشاید تن  روح من به شور و غوغا
رو کند چو مرغ وحشی  سوی خانه تو
ای بی وفا، راز دل بشنو
 از خموشی من
 این سکوت مرا ناشنیده مگیر
ای آشنا  چشم دل بگشا 
حال من بنگر  سوز و ساز دلم را ندیده مگیر
امشب که تو در کنار منی  غمگسار منی
 سایه از سر من تا سپیده مگیر
ای اشک من  خیز و پرده مشو 
 پیش چشم ترم  
وقت دیدن او، راه دیده مگیر
ای بی وفا  راز دل بشنو 
 از خموشی من 
 این سکوت مرا ناشنیده مگیر
ای آشنا  چشم دل بگشا 
 حال من بنگر سوز و ساز دلم را ندیده مگیر
امشب که تو  در کنار منی غمگسار منی 
سایه از سر من تا سپیده مگیر
ای اشک من خیز و پرده مشو 
 پیش چشم ترم وقت دیدن او، راه دیده مگیر





راز دل- علیرضا قربانی

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه
خواهد که سرآید غم هجران تو یا نه
ای تیره غمت را دل عشاق نشانه
جمعی به تو مشغول و تو غایب زمیانه
رفتم به در صومعه عابد و زاهد
دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد
در میکده رهبانم و در صومعه عابد
گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد
یعنی که تو را می طلبم خانه به خانه
روزی که برفتند حریفان پی هر کار
زاهد سوی مسجد شد و من جانب خمار
من یار طلب کردم و او جلوه گه یار
حاجی به ره کعبه و من طالب دیدار
او خانه همی جوید و من صاحب خانه
هر در که زنم صاحب آن خانه تویی تو
هر جا که روم پرتو کاشانه تویی تو
در میکده و دیر که جانانه تویی تو
مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو
مقصود تویی ...کعبه و بتخانه بهانه
بلبل به چمن زان گل رخسار نشان دید
پروانه در آتش شد و اسرار عیان دید
عارف صفت روی تو در پیر و جوان دید
یعنی همه جا عکس رخ یار توان دید
دیوانه منم ..من که روم خانه به خانه
عاقل به قوانین خرد راه تو پوید
دیوانه برون از همه آئین تو جوید
تا غنچهء بشکفتهء این باغ که بوید
هر کس به بهانی صفت حمد تو گوید
بلبل به غزل خوانی و قمری به ترانه
بیچاره بهایی که دلش زار غم توست
هر چند که عاصی است ز خیل خدم توست
امید وی از عاطفت دم به دم توست
تقصیر "خیالی" به امید کرم توست
یعنی که گنه را به از این نیست بهانه
"شیخ بهایی"

________________

A classic Persian song - in which the singer is describing his longing for and his devotion to his (spiritual) love.

The lyrics are by Iranian scientist, philosopher and poet Sheikh Bahaii (1546-~1620 A.D.)

Voice by Abdolhossein Mokhtabad (Iranian singer)

A translation of the lyrics (by M. Dilmaghani): -----

So long, in plead of unison with thee
my eyelids are drowned in the deluge of tear.
So long, in plead of unison with thee,
Thou, the sole beloved!

The arrow of thy sorrow pierced all lovers' heart...
For how long, how long shall we be kept apart?
We are countless, all occupied by thy thought
Helas! thou be'est concealed of our sight.
Thou, the sole beloved!

The bird found thy fine face in every turf
The butterfly enlightened in core of the flame
The mystic recognized thy essence
In every scene and each face.

It means that one can see thee at every glance,
In every instance.

It means that I am not mad that I knock every door, 
I knock every door.

In every sea I dive, thou be'est the sole host.
In every route I walk, thy shine is the lone light,
In the tavern and mosque thou be'est the only Lord,
Thou be'est the only Lord.

Thou be'est the destination, thou be'est the pledge.
The reason is thee when I wander drunk,
The reason is thee when I meet with the monk,
The reason is thee when I am praying in the mosque.
They are all pleas and thou be'est the pledge.
Thou be'est the sole pledge.

The reason is thee when I wander drunk,
The reason is thee when I meet with the monk,
The reason is thee when I am praying in the mosque.
They are all pleas and thou be'est the pledge.
Thou be'est the sole pledge.

عبدالحسین مختاباد - تا کی به تمنای وصال تو یگانه

یک نفس ای پیک سحری بر سر کویش کن گذری. گو بفغانم بفغانم بفغانم. ای که به عشقت زنده منم گفتی از عشقت دم نزنم. من نتوانم نتوانم نتوانم ... 

Delkash yek nafas ey bade sahari   دلکش / یک نفس ای پیک سحری

“I am a designer, painter, and writer with a deep passion for music, especially folk, surreal, and authentic melodies. My work is inspired by timeless traditions and the soulful essence of art. 

{naghash.e.khaterat}  on Instagram

محمد رضا شجریان - بهار دلکش

Hawar

Recent comments

javad

Ali.M

N_VIDEOX (N-VIDEOX)

Vahid Asghari

Related tracks