گلهای رنگارنگ برنامه شماره 495

زمان برنامه :۲۹:۰۶ دقیقه 

شعر ابتدا :

به بهار می طلب کن منشین به کار دیگر




چه بسی امید باید که رسد بهار دیگر

بشمر غنیمت ار زانکه رسیده روزگاری




که خطا بود نشستن پی روزگار دیگر 

آهنگ : تجویدی

خواننده تصنیف :هایده 

خواننده آواز : هایده

گوینده :آذر پژوهش 

شاعر :ترانه پرویز وکیلی / غزل آواز پژمان بحتیاری/ وقار شیرازی/ مؤید ثابتی /

مطلع تصنیف :

نمیدانم نمیخواهم بدانم که ساز کهنه عشقم شکسته

نمیخواهم بدانم در نگاهم غروب غربت صحرا نشسته 

مطلع آواز :

در شعله آن شمع که افروخته بودند

ای کاش که پروانه صفت سوخته بودند

همکاری :ارکستر گلها به رهبری تجویدی / فرهنگ شریف
------------------------------------------------------



نميدانم نميخواهم بدانم كه ساز كهنه عشقم شكسته

نميخواهم بدانم در نگاهم غروب غربت صحرا نشسته)

نميدانم نميخواهم بدانم كه ساز كهنه عشقم شكسته

نميخواهم بدانم در نگاهم غروب غربت صحرا نشسته

خانه عشق من اكنون بي تو رنگ غم گرفته محفل پرشور من از دوريت ماتم گرفته

من تو را هر نيمه شب محزون و خاموش با دو چشم مست و غمگين جستجو كردم
همچو يك ديوانه عاشق به يادم كوچه هاي آشنا را زير و رو كردم
تا به چشم خويش ديدم هرچه بود از هم گسسته سايه سرد جدايي در ميان ما نشسته

دل مگو با من كه او ديوانه اي ديوانه اي بود در ميان سينه ام ديوانه اي بيگانه اي بود

دل مگو با من كه او ديوانه اي ديوانه اي بود در ميان سينه ام ديوانه اي بيگانه اي بود

بر تو نفرين من اي دل بي حاصل من
من ز دست تو چنين افسانه گشتم از همه خلق جهان بيگانه گشتم
خسته ام ديوانه دل زين بي قراري من ندارم طاقت ديوانه داري
خسته ام ديوانه دل زين بي قراري من ندارم طاقت ديوانه داري


Golhaye Rangarang 495 Hayedehنمیدانم نمیخواهم بدانم که ساز کهنه عشقم شکست

Hayedeh-